Najnowsze prace:
Poezja
|
| Florian Konrad |
| PROFIL O autorze Przyjaciele (1) Książki (14) Poezja (511) Proza (226) Fotografia (279) Grafika (73) Wideo wiersz (5) Dziennik (9) | |
Florian Konrad, 21 października 2016
Norlingthroppe
aż wstyd pisać- większość kobiet jest niepiśmienna
nawet, jeśli słyszały o wieszczu na M
albo miały w ręku tak zwaną książkę
obchodzi je to tyle co śnieg spadły ćwierć
milenium temu po odwrotnej stronie globu
w krajach wewnętrznych
wieś matek. glina u nich pod brzuchem
wytrąca się pod koniec każdego miesiąca
nadaje do rzeźbienia
skrzy się tu, połyskuje
ale dość tanio. blichtr bez metki
łowickie zygzaki- nawet na twarzach
panie sadzą warzywa. w dzieżach, pod oknami
gdzie się da. strychy pełne dzieci
jeszcze zielonych, na granicy pokwitania
(trzeba chować po kątach, nie wiadomo
kto się przywlecze- zbój czy inny klecha)
męskoosobowych wykończył płyn. przejrzysty
kto się wykąpał choćby chwilę po zmroku
zapadał na suchoty
gumiaki za pługiem. dzień w dzień
wydeptywanie ścieżek na łąkach
bez znaczenia- grudy czy trawa
zgodnie z tradycją- siać, ile się da
płodzić, znosić. co roku grubsze, z większymi skrzydłami
(strach w oczach, aż udziela się łańcuchowym burkom)
i- w dzieże, zakamarki! upychać za obrazami
gdy odejdzie ostatnia mieszkanka Norlingthroppe
wioseczki leżącej na skraju mego biurka
albo w Norwegii
ciemnej plamki, która zmienia się w ćmę
wtedy będzie prawdziwa noc. nie prędzej
Florian Konrad, 20 października 2016
Resatanizacja
słoneczna pętla- gwiazda służąca do autodestrukcji
wychodzisz na dwór - i pod szyją zaczyna się wić
kobra, szal z ostrych piór
a nocą- księżyc o pięciu kłach
wbija się w niebo. powiesz: zabawne to i nierzeczywiste
bajka o potworze spod łóżka
wiem swoje- ciała błękitne, granatowe i te
całkiem sine- mogą się układać w herb, strzałę
czasami- metalową linkę
zwą ją Gwiazdozbiór Kropli. uważaj, by nie spadła
poniżej grdyki. czytaj horoskopy
(nieuważnie, z przymrużeniem obu oczu
-i tak znasz prawdę: scyzoryk niedługo się urwie
metaliczna ciecz zadziała jak gilotyna)
możesz też chodzić do wróżek. dla żartu
każda to klaun przebrany za prorokinię
osiem cyferek zna tylko pewien stary góral
jego żona i syn. bez obaw- nie powiedzą
wywróż sama. albo unikaj patrzenia na chmury
jeszcze ułożą się w datę
i osiwiejesz ze zgryzoty
Florian Konrad, 20 października 2016
Polisemia
ułesajd nołt
jakaś aberracja- chłoporobociarzom zbiera się
na myśl, może nawet utwór
tradycjonalista odkorkował granat. pije, choć gorzkie
widzę fragmentarycznie i nieostro, jakby podarto
pół obrazu. pozostałości też- rozmyte i w kawałkach
najlepszy wróg, zaprzysięgły przyjaciel
odwraca się, chyba obrażony
zapadam się w pokój, meble uwędzone kawą
regał, na którym zamiast książek
- wszystkie numery ,,Bezbożnika"
głębiej, głębiej. w wersalkę, deski podłogi
Wielkie Przeistoczenie-
kraj w którym trzydzieści osiem milionów obywateli
pracowało nad listem pożegnalnym-
przypomina podartą chuścinę
moje włosy to firanki, w oku pali się żarówka
patrzę z obrazów- dziury przetkane kwiatami
cyrograf na rozmiękłej kartce
nie wyplenisz. nawet gdybyś zamieszkał tu z rodziną
-będziesz intruzem w moim domu. usłyszysz głos
ślady linii papilarnych przebiją się spod politury
to dopiero wieloznaczność
najgłębszy szkic
Florian Konrad, 20 października 2016
Xenopsylla cheopis
poćwiczmy taksonomię. będę wymierającym gatunkiem
ty- chorobą która powoduje czerń
skazą na grzbiecie małego zwierzęcia
nawet dobry pan doktor (z profilu- kruk)
nie zdoła wyleczyć nieszczęśników mających kontakt
napar z ziół, dym i gorzki owoc
przynoszą ulgę. na chwilę, dzień, półrocze
ale nie oczekujcie wyzdrowienia naiwniacy
to nie odpuści
na wschodzie rośnie wyspa, pełna gorączki
łąki żółte od siarki, opalizujące szkło
ratyzator pracuje pełną parą, stwarzają się nowe osobniki
nie bójcie się, dzieciaki, przecież dobrze
znacie ten sen, bajkę o zabijaniu
domokrążcy w burych kamizekach drapią w drzwi
nie otwierać, na Boga, nie otwierać!
Florian Konrad, 13 października 2016
Obstajność
tragidrama w dziewięciu aktach
istny gwałt- abecadło na postronku
nie rozpierzchnie się w dzicz
ale wolisz mieć pewność (zamordystka!)
podścielić lwa. trocin mu do budy
i drinusia ze słomą. na drapieżnych pijusów
mruga okno. ,,wstąp na pielgrzymkę"
-zdaje się mówić bar
w nozdrzach mam czerwone rurki
biegną aż pod sufit, tam zwijają się w serduszko
za mostem mieszka dwunastoletnia wdowa
z niecierliwością czekam aż zaczną jej
rosnać żyłki. wplotą się we mnie
najgłupsze pytanie w dziejach
czy da się patrzeć wpław?
jeden facet z wioski na literę D
przez bity rok był przy nadziei
(do dziś-docinki gdy wyjdzie poza podwórze)
po rozpłataniu okazało się- proza:
-tylko piec kaflowy, koło od rozrzutnika
załamał się chłop, już nie ma na co czekać
postanowiłem urodzić się karłem
właśnie kompetuję wyprawkę
matki zmartwychwstaną w kwietniu, po obiedzie
tytuł tego wiersza znaczy dosłownie
,,więcej niz wiatr"
powstał podczas zajęć praktycznych
z bioinżynierii molekularnej
żadna kobieta nie odniosła obrażeń
bardzo stary dowcip:
pewnego razu zmarł burmistrz
niedługo potem w ZOO padła słonica
dopowiedzcie sobie puentę o pomylonych ciałach
boki zrywać- co nie?
w niniejszym tekście nie wspomniałem
o tak ważnych sprawach jak:
mafiozi, galeony, sopran koloraturowy
do następnego
Florian Konrad, 12 października 2016
Selenozoologia
zwierz ze świecącej wysoko bańki. jak się podoba?
patrzysz przez plastikowe oko (słabo widać)
brzydki -zniesmaczona kręcisz głową
nad łóżkiem- półka pełna gorących figurek
rzeźb bohaterów potyczki, o której cicho sza:
tata bije mamę- znaczy: lubi, szanuje
dziecko odpruwa głowę misiowi
a więc: poddoroślało, na następną gwiazkę
Mikołaj przyniesie obrzyna
trzej sąsiedzi w koronach wciśniętych na berety
skradają się uzbrojeni po zęby (co drugi czarny)
mają palniki, anteny satelitarne, przenośną gilotynę
(znów ktoś dostanie bliznę w prezencie)
w te święta zdobędziemy skalisty kontynent
krainę zza siedmiu gór i kałuż
zagubioną na mapie (nie kartografuj po kielichu!)
gdzie blask odbija się od choinkowych
żaróweczek, neonu z gołą babą
nasz księżyc właściwy. tam iskra, dłoń i mlecz- to jedno
boję się że powiesz- zbyt tani prezent
gorszy od rózgi
Florian Konrad, 12 października 2016
Smogowirówka (tekst- żart)
bajka dla dzieci. ale nie opowiadajcie
niby nie kopci się tu fajek
w zapalniczki wetknięto kwiaty
jednak- nieznośny dym. chyba płoną
pamiątkowe zdjęcia z porodówek. słychać bulgot
w platynowych zlewach, z inkrustowanej
szmaragdami umywalki - chrobot
hi hi hi hi- twarz diabła w kratce wentylacyjnej
marki Louis Vuitton. hulajnogą z doczepnym silnikiem
popyla twórca tej groteski, malarz
z czarnym pędzlem i brzytwą za uchem
kompletnie spartolił kwadryptyk: wiosna, lato, zima
szuka ciebie, brakującej pory
(musiałeś się wyłamywać?)
spotkacie się nad brzegiem sadzawki
po kolana w zmiętych płótnach, wierszach
ludowych. będą śpiewać ptaki z emalii
stukać okiennice karczmy bez stropów i podłóg
(wali się odkąd nastała prohibicja)
wiesz, że trzeba się pogodzić
(wszak on demiurgos, choć amatorski)
zwinąć jesień w rulon, podjarać
chyba że znów zamokły zapałki
siostra wypiła naftę z lampy
myśląc że zmieni się w dżina
Florian Konrad, 11 października 2016
Asafetyda
,Już z mgielnego oparu podnosiły się chwiejnie całe stada wiatronogich stworów,
ze wszystkich stron świata już pędziły do Źródła Życia, żeby się przy nim napoić, nakarmić
i ustąpić miejsca tym, którzy narodzą się z ponownym pragnieniem"
Wiktor Żwikiewicz ,,Ballada o przekleństwie"
choć w proszku i wydawałoby się że jestem bezwolny
- nie tak łatwo przyprawić cokolwiek. woń zbyt ostra
by móc ukryć się pomiędzy rzędami kaset wideo
i liczyć że nikt nie znajdzie
niech was nie zwiedzie pozorna prostota
wychodzę poza ramy: sól, dziegieć, zmielone musztardówki
pamiętacie marzyciela? chciał zasypiać
na poduszce wypchanej mgławicami
sklejał Chellengera z kawałków (jak na złość
ciągle wychodził Buran)
zagryzły go iluzje- dotknięte wścieklizną
Biełka i Striełka, karp zabity na kolację walentynkową
przemówił ludzkim głosem
aby uważać na czas widmowy
odpędzać znudzone bestie. i by mylić święta
największe, choć niewypowiedziane ani razu w historii
-to uczucie przegranej, poddanie się przeciwnościom
pamiętacie bajkopisarza? tu leży, gorzki do bólu
właśnie wrócił z pieszej wycieczki
(daleko, poza dywanik i łóżko)
dajcie odpocząć. to przecież trochę ja
choć niepodobny, zmarszczka biegnąca przez czoło
upodabnia do znanego wisielca
zapomniałem nazwiska
Florian Konrad, 10 października 2016
Antraknoza
mór w niej- kropki w kształcie konturów Europy
kłębek pajęczyn (przez to tak lekka, BMI- 0,5)
ustalmy zasady: to co wklejone, pod spodem
jej czarno-błyszczące tatuaże śmiało można nazwać:
miłość, naderwanie. to listy wysyłane do wnętrza ścian
pozostałości, wszelakie portreciki, jakie rysuje
po wewnętrznej stronie dłoni
strupki świadczące o przejściu osp
jej niedoleczone uczucia z podstawówki
powinno się określić specjalnym słowem
na przykład: łzalnia
(przyznasz- neologizm godny półgłówka!)
wiesz, jakby rozkroić -wyszłoby na jaw
że jest pełna ciszy, w łodygach i korzeniach
-kompletna pustka, nawet wiatru jak na lekarstwo
byle dzieciuch zdołałby wyrwać
skończyłoby się zakażanie. człowiek zyskałby
więcej miejsca na owoce. na pamięć
ale cicho. przecież chcemy ją nosić w sobie
z przyzwyczajenia
bo chyba nie da się inaczej
Florian Konrad, 3 października 2016
Nosferatyzm
czasem mam w miarę normalne marzenie
by skroplić się na powierzchni szyby
(dwóch facetów kocha się w samochodzie
albo pada deszcz
- wybierz obrazek na którym będę)
widzisz to? szare wstążki
woda- nie woda. dość słone, ma metaliczny
posmak. bierzesz ust i czujesz
jakby ktoś przejechał ci szpilką po podniebieniu
jestem jednym z urwisów
podkładających bielikom granaty w miejsce jajek
wzniecam rewolucje wśród mrówek i bakterii
choć teksty jakie wykrzykuję caps lockiem
- nieskładna filozofia dziecka
coś o dławieniu się i nierozciętym liście
niekiedy chciałbym zobaczyć
łuny za lasem (bogowie śpiewają przy ognisku
albo płonie budynek sejmu
- wbierz obrazek z którego zostanę wyrzucony)
https://www.youtube.com/watch?v=y6qq1HTMssc
Florian Konrad, 29 września 2016
Szafranium
Przecież każdym drzewie skryta prawda skrzypi skrzypka duszą gdy z wiatrem rozgrywa perkusja każdy gra a pień nie zagra już duszy pod nuty , zatkane dziurze pustka opłakana izolacji kaleki w cechy innym natury wybryka zająca norka szybko w pień zmyka zwierzaka uchowa szaraka ..
Diablica 69 ,,Porzuconym w lesie dziecko kalekie"
wczesnym rankiem zdarza mi się pofantazjować
kompletne zberezeństwa. są tam kobiety, wysokie
i o sprawnych dłoniach (talent malarski, umieją też
rzeźbić w glinie i złocie)
panie wielu ras i profesji
pojawiają się trójokie Hinduski (zamiast bindi-
maleńkie słońce dopala się na czole)
zroślaki- Murzynka i pięciu jej zmarłych kuzynów
gdy pora wstawać- mnę wszystkich
marszczą się z sykiem, coraz bledsi
dobiega końca najkrótsza opera mydlana w historii
jednego im nigdy nie powiem: szczęście
w zakazanym słowie zawiera się
pół świata
sucha ćma między szybami
może plotę bzdury, ale -wierzcie
lubię dręczyć moich małych zmyślonych przyjaciół
im też się podoba
składają skrzydła
https://www.youtube.com/watch?v=lAgAW-7wbhQ
Florian Konrad, 22 września 2016
Analemma
logotyp nieskończoności- nowa galaktyka
nakreślona pazurem złej wóżbitki
osiemdziesiąty znak zodiaku- pająk ze skrzydłami
odległość od najbliższego skupiska słońc
-co roku większa o pół świetlnej sekundy
(wystarczy kosmonautom, by wyskoczyć z rakiety
na fajkę)
niepomni słów przedszkolanki wyciągamy ręce
żaróweczki co prawda parzą (nie dziwota
świeciły od czasów Potopu!), ale wystarczy
wziąć przez chusteczkę
po przenicowanym niebie, w odwrotną stronę
biegnie kometa. zagubiona, biedulka
w darknecie, nocnej stronie sieci
krzyżak tka nowe połączenia. na chybił- trafił
połączymy się z Alfacentaurianami
lub Murzynem o nosie przekłutym kością
a ty- jakim jesteś gwiazdozbiorem?
Florian Konrad, 21 września 2016
Precesja
Śpijcie spokojnie matki nierozsądnych córek,
które miast przyszłości dostrzegły człowieka,
Tomasz Opoka ,,***"
prawdy nie usłyszysz w gminie, żadnym sołectwie
(wioski świeżo odkopane przez archeologów
nawet jedzenie czuć gliną i bagnem)
naczelnik, skrybowie, roztropki w modnych baranicach
nie odpowiedzą milczeniem
będą ironiczne uśmieszki i ton jak do alzheimerowca
że owszem, coś tu stało, ale na pewno nie istota
dawno i półprawda, nawet jeśli miało dwie ręce
i głowę- przeszła burza, złamane drzewo
przybrało dziwny kształt. takie rzeczy się zdarzają
rozpytuj najstarszych, wieczorami.
dowiesz sie że był amorficzny, jak z gumy
przelewał się. twarz, wzrost i kolor oczu- co dnia inne
deutche nasz, któryś...- powtarzał niby to po łacinie
i jeszcze- by przenigdy nie ufać [OCENZUROWANO]
a w każdym [OCENZUROWANO] drzemie skrytobójca
gotowi są pchnąć żelaziwem za byle srebrnawą spinkę
drżał, aż się rozpadł. pewnie od ciężaru wiedzy
co miał w środku. dudniła, aż się pokruszył
- powie siwiuteńka babcia kładąc na stole zawiniątko
-trzymałam, do tej pory. czort wie, po co
zdziwisz się- że został tylko haczyk, damski zegarek
i okulary z rozbitymi szkłami
Florian Konrad, 20 września 2016
Niepolajkowany
jak przetrwać podróż, gdy pociągi
ocierają się bokami o siebie, a dwupłatowce
strącają nas z grzbietów? paskudna technika
jedynie radio się słucha, potulny nudziarz
o membranę tłuką skrzydła- audycja ornitologiczna
dziś temat: sępy a sprawa polska
nie istnieję wewnątrz niczyjej komórki, na ekranie
kamery. typowa ofiara rozpikselowania
nawet głos jakby przemielony przez autotune
chcę stawać się szufladą bez dna
jednym ze schowków na drobiazgi. włóż klucz i dwuzłotówkę
pomiędzy kartki rękopisu
(Pan Tadeusz II, czy przepis na placek jagodowy
- mało istotne)
a pojawię się na ścianie. początkowo
-ledwie widoczna szyja. pod krawatem
obwiązana kablem od ładowarki
potem- kciuk, ciągle w górze (jak głosi legenda
oznacza to: nie dobijaj, nawet przegrańca)
cierpliwości, właśnie przestaję być refleksem
zajączkiem puszczanym na suficie
(błyska alfabet Morse'a, przekaz: ratunku!)
krystalizuję się. niedługo
odprowadzimy maskotki do spopielarni
Florian Konrad, 20 września 2016
Mruk i Haudyń
,,Grudka koloru opada z oka – na szafot na szafot."
Barbara Klicka ,,Podręczna"
wydrapcie z ziemi lufę, tulipana po lemoniadzie
niech któryś z was znajdzie zwielokrotniony
kwiat. bukiet z jednej
przystrojonej lusterkami łodygi
zdradźcie gdzie zakopano pocisk
a skłamię: mruczenie, wierność, zaufanie
będę mówić jak do krnąbrnych dzieci. ostro i dosadnie
-w końcu obaj pochodzicie ze mnie
powietrze z kości, pyski miłe, jakby z papieru
trzeba być szczerym wobec zwierząt
kolegów zza szafy. psa i kotka rasy paździerz
zabawek miałem wręcz w nadmiarze
stworzyliście się w zasadzie od niechcenia
wasz sens jest ukryty w futrach z niewidzialnych piór
w powidokach pomiędzy tęczówkami
a tworzącym je światłem
więcej nie zmyślę postaci. nawet gdyby miała
to być dziewczyna. albo wyjątkowo towarzyski kościotrup
następuje powolne wygaszanie ekranu
przemiana pokoleń: co drugie bezpłodne
Florian Konrad, 19 września 2016
Alterhymn
,,Jedyna droga mego lotu wiedzie
Przez kości żyjących"
Ted Hughes ,,Siedzący jastrząb" tłum. Teresa Truszkowska
za garażem, gdzie do niedawna rosły jarzębiny
-rytuał. zbierają się zakapturzeni panowie
szeptunki, szklane tancerki
nawet ty czasem wpadniesz
modlitwy, które cicho wykrzykujemy
(lokatorzy bud nie mogą się zbudzić!*)
-pożyczone ze słownika wulgaryzmów
wzięte bez pytania z encyklopedii PWN
hasła takie jak tondo, nadzabijanie, beatbox
doprawiamy egzaltacją. rynsztokowy slang
zmieszany z dymem kadzideł
choć uważam że trochę nie przystoi - podniosłość
zwłaszcza na tyłach nieotynkowanego budyneczku
w którym ojciec parkuje matiza (w dodatku uparł się
że to alfa romeo. nie wiem co gorsze)
trzeba pokorniej, z perspektywy łańcucha
rozśpiewać się, na kolanach
(dwie smutne okazje: zakończone wojny i żniwa
komu urwało rękę- zastępuje snopkiem pszenicy
ten, co stracił oko- wkłada kasztan pod powiekę)
niech spadnie deszcz w białej nawie
rozciągającej się między studnią a spichrzem
_______________
*gra słów, jakbyś nie zajarzył
Florian Konrad, 17 września 2016
Mut labben
daj mi rok- dwa i będę jak ta zapomniana
piosenka sprzed tysiącleci
starożytny utwór śpiewany już tylko przez duchy
naciągnę na głowę koc, najlepiej azbestowy
i podczas snu porwie mnie wielki Freddy Krueger
spokojnie, nie ma w tym nic odkrywczego
prawie każdy przejdzie tę operację
to jak wycięcie guzka. niezłośliwego
zobacz- już prawie drzemię. na myśl
przychodzi ostatnie zdanie Kosińskiego
trochę patetyczne, ale ujdzie
monologuję do ściany. machinalnie
mechanicznie. gadam z TY- dwiema literkami
za którymi nie stoi człowiek. tam tylko cień
wiesz, obecnie ze wszystkich stworzeń i stworów
lubię jedynie Judasza. fajny rudzielec
nie mruczy, ale ma prawo
czuję się trochę jak pewien polityk o brzydkim
czarnym sercu. taki zgorzknialec przekonany
ze Ruscy zagryźli mu brata
setki razy zwierzałem się że nadużywanie
pewnego płynu odebrało mi pewność siebie
samoocena spadła ze schodów i rozwaliła łeb
to kłamstwa, dalej jestem super. pisarz! poeta!
literat (z bożej, a może raczej czarciej łaski)
na odchodne- rzucę ci obrazek:
zmurszały dziadek siedzi pod wierzbą
gra na flecie wyrzeźbionym z kości
najmłodszego wnuka
to tyle. lecę, pa
odezwij się jak odczytasz metaforę
sobota, 17 września 2016.
imieniny Franciszka, Lamberty, Narcyza
wilgotność 49 , liczne przejaśnienia
Florian Konrad, 15 września 2016
Kosmetyki marki Monsanto
,,rozstajemy się szybko i cicho
żeby pamięć nie miała pokarmu"
Roman Honet ,,Pożegnanie z I."
skradłem się raz a dobrze
kluczem, choć w pojedynkę. przygarbiony
w dodatku po zmroku (szyby przystraja się
brystolem i krepiną. by nie dostrzeżono w nas
nawet lampy naftowej na sercu
świeczki dopalającej się pod okiem)
więc ja- jak klucz. taki od szafy pancernej
niczym głowa zamknięta w poprzednim stuleciu
na amen. nie otworzyć
czaję się uzbrojony we flakonik i szminkę
(zostały po wujku alkomiku
prestidigatorze mającym opanowaną do perfekcji
sztukę ożywiania szkła)
wreszcie wytacza się jakaś. rozbawiona jakby
jej syntezator wsadzili. pod czachę
podchodzi bliżej. psik!- i widzę- rozbiega się
w noc. na dziesiątki fragmencisk:
Bazylijki- zmieniające frajerów w kamień
złotawe dziewczyny (nigdy nie masz pewności
czy taka jest Azjatką czy po prostu ma żółtaczkę)
na końcu będzie szła najzdrowsza.
a to źle. to już prawie spisek
Florian Konrad, 14 września 2016
Wrzodzianka
brzmi jak nazwa wysoce niestrawnej zupy
zakrztusisz się po pierwszej łyżce
i wyrośnie ci z przodu garb wielkości Marsa
zjesz całą miskę- wybieraj się na przegląd
lokalnej prasy w poszukiwania personaliów
(pitawal, wiadomości kulturalne, albo niewesoła
rubryka z krzyżem)
nie istnieje przepis na odurzenie
(doprawić kardamonem czy curry?)
choć niektórzy mają haj jak stąd do Wadowic
prędzej- czorcik otwiera furtkę, przeciskasz się
do nowożycia. z gorliwością neofity
-kopniak w pysk każdemu kto w tyle
i zaśmie bredzić że niesmaczne
(choć ma się świadomość- gotowane na żyletce
i kostkach domina)
no, wstawać- pora karmienia! amciu
pyszniusie że aż w gardłach staje
za mamusię, za tatusia, za miłych panów
utrwalaczy władz ludowych, UB,SB, za grafficiarzy
za CHWDP, wizażystki, skinów, za coikogokolwiek!
czujecie? sygnety, błotniki mercedesów
rosną w pełnych brzusiach., w kwasku kąpią się
orzełki na bilonie
chyba daj miednicę
Florian Konrad, 13 września 2016
Z brzóz
dwutekst o spadaniu
zabrakło tożsamości i pamiątek
w panteonie narodowym nocą dostawił się
kolejny pomnik. patrzymy znudzeni. o świcie
zaczął się kruszyć odpadły stopy i prawa ręka
trzeba się uczyć arytmii, zgrywać lobotomików
zdrowie, zwłaszcza psychiczne- nie jest w cenie
niebawem przytoczy się kolejny. człowiek z białej kory
podszyty próchnem
uznasz- jest ważny. może nawet jak syn. nie pozwolisz
spalić ani rozrąbać.szkoda
***
staruszek o fałdzistej brodzie
bliźniak Boga, ale po innej matce
spogląda ze strzelistej wieży
swej małej katedry, chmurnej świątyńki
kręci głową z politowaniem
brzydko na tej Ziemi, przekwitły flagi
idzie zima
Florian Konrad, 10 września 2016
Pedikuloza
znajdę twoje zdjecie w grafice Google
albo skleję podobiznę z widzianych wcześniej osób
czterdzieści dziewięć lat, ale wyglądasz na więcej
szeroka w biodrach, duże piersi
twarz- czerwona i poważna
Miss Dożynek 1995
włosy- nigdy długie
mąż właśnie zrobił obrządki
zaraz wjedzie pod pociąg wysłużonym golfem
minie parę miesięcy żałoby i poznamy się
będę nalegać. choć ty- jak bielenie izby
zakaz wstępu do jakiegokolwiek miasta
nawet wyjścia za sztachety
niczym rzeźba z wyjątkowo twardego drewna
(bo papież, bo surowe spojrzenie Wyszyńskiego
gromi z portretu nad łóżkiem)
synalkowie, pomiędzy łobuzowaniem
a lekcjami w zawodowej specjalnej
będą pielęgnować nienawiść do mnie
zero wspólnych tematów. rosnący guz
gdy pęknie staniesz okrakiem nad miską
i, kolistymi ruchami, wyczeszesz kilkoro dzieci
blade cekiny
Florian Konrad, 9 września 2016
Dezyflorata
bój się pleśni i jadowitych zwierząt
(prawica i ci z lewa- bez różnicy)
pluń. niech twój plastelinowy telewizor
pełen ciasta i błota
roztopi się z sykiem
imienia Pana nie warto wzywać
wklej w to miejsce własne. albo dziewczyny
(to dopiero doksologia!)
rękopisy, popiół ze spalonych inkunabułów
- pomiń. zamalowywanie zębów
doprawianie okularów i blizn twarzom z gazet
-wskazane
bezwarunkowo- znać teksty ulubionych piosenek
tomik wierszy i przynajmniej jednego złego człowieka
przydałoby się mieć gust muzyczny
(patriopolo- do kosza, natychmiast!)
być fanem lekkomyślności
nosić w portfelu miniaturową Nibylandię
-nawet nie próbuj
prędzej czy później każdy zapada się
i wygląda jak kieszonkowa wersja samego siebie
ma mrowisko we włosach
dobra, żartowałem. nie stosuj się
to była jedynie zabawa formą
liczy się tylko- by jeść kapuśniak
i oczy- by były wysoko
aż pod księżyc
Florian Konrad, 9 września 2016
Układ rozcalony
dwa teksty o wysypiskach
chyba powinienem umrzeć przed ojcem
w przeciwnym wypadku gadanoby
że taki biedny byłem, sierotek
sam w czterech pokojach, nieożeniony
ziemi tyle, że starczyłoby pod budę
co większemu ratlerkowi
że pewnie załamał się i targnął, mieczak
nawet jeśli miał nowotwór czy zginął w wypadku
to pewnie wymodlił go
***
leży na poboczu szosy i widzę- to nie zwierzę
szary worek, papierowy zezwłok po cemencie
dla żartu chciałem trachnąć w myślach elegię,
tren, żałobny rapsod pamięci nieszczęsnego śmiecia
choć w zasadzie byłoby w tym więcej sensu
niż w opiewaniu zmarłych prezydentów, papieży
czy takich małych państewek, co rosną pod czaszką
Florian Konrad, 7 września 2016
Płaskownictwo
teraz będzie zabawne: jeden domorosły turpista
gapiąc się w szklankę, niczym sroka w gnat
próbował podejrzeć przyszłosć
nawiązać kontakt z robakami, które go.... no wiecie
nastepny zaś, w stanie kompletnej manii
słał listy w cztery strony kraju
z prośbą o właściwe zdiagnozowanie
o ROZSŁUCH jego wnętrza
cokolwiek to znaczy
chyba przepranie duszy. koniecznie- z wyżymaniem
trzeci, największy, chłop na schwał, o szerokich
barach i rudej brodzie- wymyślił dwóch poprzednich
spisał na kartce. zrobił samolocik
i fru- na prztestrzał, przez osiedla i powiaty
jeśli zobaczycie lecący świstek
z którego wydobywa się jęk albo chichot
wiedzcie- to oni
wrzesień 1976, zmywając makijaż
Florian Konrad, 6 września 2016
Pierwsza łąka
nie daj się nabrać, prawdziwym autorem tego wiersza jest Izaak Hakenkrojcew
ulubione zajęcie- definiowanie śmierci
dziś jest w proszku i można nią
wyszorować blat stołu, kuchenkę gazową
(bez przesady, nie od razu- Sylwiusz Plath
zwykła proza -pstryknąć zapalarką
nagotować pomidorówki)
moja ukochana, ciągle obłaskawiana niepewność
nie za bardzo da się użyć jutro- zbrylona będzie
jakimś obłedem mistycznym
celowym przegraczaniem granic
przez rzekę i z powrotem
na zadeptanych ścieżkach nawet kamienie
przybierają nieszlachetną formę piasku
a stąd już tylko krok do rozsypki
potem - już tylko napadki histerii, śmianie się przez łzy
jakby oglądało się jednocześnie
Titanica i Samych Swoich
czy da się tak szczegółowo pookreślać życie?
e, za grube słowo. nie mieści sie do plecaka,
ani pliku WORD (albo mam za mały dysk
albo rzeczywiście- to ponad siły, a wiesz- nie chcę
wykopytrnąć się pod ciężarem
albo- co gorsza- trafić na manowce
poparzyć pokrzywami)
posiedzę więc w ciepłym mitomaństwie
czasem ktoś podniesie płytę
pogada się, pocelebruje swoją (nawet fajną) niewiedzę
Florian Konrad, 5 września 2016
Fronemofobia
Kiedy nie chcemy mówić wprost o ziemi,
wtedy mówimy: niebo nie jest puste.
-Adam Ważyk ,,Poemat dla dorosłych"
plan: zaszczepić się przeciw pomorom
nabyć jako- taką odporność na szum
(wiecznie ma szary kolor. wiatr umiarkowany
przechodzący w porywisty)
i nie kończyć z grzebaniem w wyobraźni
więcej ruchu na świeżym powietrzu
(ale bez przesady- to grozi opalenizną!)
no, to mamy zbiorek pobożnawych życzeń
średnio ziszczalne zamierzenia
i spoko, luz. Lublina przecież nie wyrwę z korzeniami
nie przewrócę. ani nawet Włodawy
rzeka, co nazywa się jak stwórca
z błędem ortograficznym
będzie płynąć ciągle, bez różnicy
czy utopię się, czy wrzucę puszkę po mocnym
Florian Konrad, 5 września 2016
Cenobitek
ostatniej, bezsennej nocy wpadł mi do głowy
pomysł na opowiadanie: młoda, amerykańska
aktorka zwabia do willi i morduje fankę
a guzik. nie opiszę tego. uzmysłowiłem sobie
że guzik znam realia, świat hollywoodzkich dziwek
jestem z prostszej krainy
umiem powiedzieć książka, opera, ziemia
rzadko kłamię, chyba że ,,nie piłem"
zaglądam do środka. jednoosobowy klasztorek
w zasadzie bezwyznaniowy
ale kto go tam wie
klęczę na zimnej posadzce mamrocząc modlitwy
a może powtarzam słowa piosenek?
nieprzytulnie tu i wilgoć. słabe żarówki
dach powoli zapada się
czasami ktoś obserwuje przez kolorowe szybki
zdecydowanie- to kobieta. drżący cień
nie ufam jej
chyba zacznę się bać
Florian Konrad, 1 września 2016
Akatyzja
wiersz ludowy
jesień zaciera wspomnienia. płoną liscie
i ubrania po naszych zmarłych rodzicach
obertasy Macabre- na truchłach chałupsk
roztańcowały się szkielety. nierodno tu i błoto
w dobrym tonie jest pokryć się zmarszczkami
wyglądać jak gleba. i oczy- niech w szarych grudach
nie płonie nawet iskierka
mówisz: pesymizm. e tam, raczej- właściwy obraz
drzewa podszyte dymem, kraina garbiących się płotów
(zbyt gotyckie, pochyłe pismo- nie sposób dojść sensu)
i to nieznośne milczenie. jakby poginęły klucze od kłódek
na które zamknięto nam usta. wrony odwracają łby
pachnie kiszoną kapustą i parafiną. w każdej dziupli
-jak w domu. pryszczaty świątek trzyma się za obolałe czoło
wielka parafia ponad nami, biały obrus i obrazek cuda czyniący
gromnice, znak krzyża. i pęta. na ogół- kiełbasy
tak swojskawo. aż chce się wziąć piłę motorową
kanister czegoś łatwopalnego
albo dać krok w prawo. urwać się z mapy
Florian Konrad, 31 sierpnia 2016
Querulatoria
a gdyby tak- wszelkie gierki
memy z pseudozłotymi myślami
tasiemcowate seriale, mordy celebrytów
- w kulkę. i pstryk!-jak najdalej. w przestrzeń
i stoimy przed sobą. całkiem nadzy
udajemy oswojone zwierzęta
nikogo nie ma w pobliżu
nie istnieją słowa zdrada, myśl, ból
w przytulnej urence- inni faceci, dyskoteki, portale randkowe
Behexen i Arka Noego
co ty na to? by składać się tylko z oddechu
i bicia serca. by stracić imię i wspomnienia
zbliż się i poczuj jak wrastam. człowiekopodobny kleszcz
szpilka rozgrzana do białości
butelka piany
a potem- trzeźwienie. cokolwiek powstanie z chaosu
będzie niczym uschnięte drzewo
zapomniany symbol
Florian Konrad, 27 sierpnia 2016
Predylekcjarz
patrz niżej. nawet, jeśli pozornie -stagnacja
niech nie bawi cię widok karminowych nagrobków
w każdą rocznicę należy kłaść dzwoneczki na płytach
chyba domyśliłeś się, że pod spodem pada cukier puder
frakcje stańczyków opluwają się gwarą
roboli, archanielic, jaką chcesz. znają nawet polski
(choć podobno nie wypada)
zwykłe klauny nawijają w nieszlachetnej grece
przysięgi- mową węzełkową
krzyk zmieniony w piktogramy
jeszcze głębiej. ochlejkraci w swym żywiole
toasty brzmią pretensjonalnie
chyba że wznoszone dyktą. to wzbudza wesołość
płomyki w ustach
nie rozumieją gdzie trafili. niby to pokój przesłuchań
niby- świeżo otwarta knajpa. jeden czort
śpiewać tu można, zwierzać z niepopełnionych win
i kląć- ile wlezie. każdy puszcza mimo uszu
nawet wrzask
no, wreszcie- blisko końca. przejrzyj się
dno błyszczy. trwają wojenki pomnikowe
(który bardziej krzywy- wygrywa!)
manifestują się upodobania. do piór, koronek
na transparentach- szept, rysunki zapalniczek
pajacyki tańczą na cokołach. lambada pierrotów
jeden pojął że nadchodzi tanek. spada
(mówią na to śmierć, albo letarg
według mnie- symulanckie wygłupy)
nie gap się
201?/2016
Florian Konrad, 23 sierpnia 2016
Recykling er
jeśli przejrzysz moje albumy ze zdjęciami
z dzieciństwa, które w znacznej mierze przypadało
na lata dziewięćdziesiąte
(ubiegłe milenium -jak to patetycznie brzmi!)
na pewno rzuci ci się w oczy jedna fotka:
kajtek stoi przed czymś wrosłym w drzwi
huba -nie huba? nowotwór złośliwy szkła?
trzy tygodnie szatkowałem gazety, by stworzyć
kolaż kolaży. każdą napotkaną głową z papieru
-pod gilotynę. spadały łby praszczurów celebrytek
(niektóre nadal niepomarszczone
choć straciły przez to mowę)
zapomniane aktorzyce z przedniojęzykowym ł
(na kartach i tak nie było słychać)
szły dumnie na szafot
i doklejałem każdą do przeczepionego
między klamką a zawiasem plakatu
Kelly Family czy podobnie syfnej kapelki
niskobudżetowy cosplay- rudzielce zmieniły
się w bożków o dziesiątkach twarzy
... w ogień, gdy ulep przestał mi się podobać
epifania- tyle małych, większych, całkiem dużych oczek
otwiera się ciągle w fajerkach
rzęsy, liście, zeschnięta jesień sprzed dwóch dekad
-całkiem ładna ikona
Florian Konrad, 21 sierpnia 2016
Dżojsticzek do sterowania rzeczywistością
dziś był tu mężczyzna. hetero- nim
gorzki niczym zbyt szybkie opamiętanie się
zanim człek zdążył zażyć coś psychoaktywnego
wzniecić wojnę, ogieniek w drugim końcu pokoju
taki pan o głosie jak woda święcona
chcesz umyć stopy
nie spostrzegasz się kiedy zaczynasz tonąć
ciemno na dnie i do domu daleko
jutro przyjdzie panna. kompletnie pusta
cisza w niej. to jakby opiewać kamień, roślinę
pomijając milczeniem rzeczy najważniejsze
(koszula, serial, bilet miesięczny)
oboje wpełzną mi pod prześcieradło
owiną się sprężynami wersalki
cicho, teraz odpaliłem strzelankę
najsłynniejszy z rozbitych samolotów
jeszcze krąży pod sufitem
szumią pikselowe brzózki
niedługo wezmę na cel
rozszerzony real: z ekranu leje się kranówa
ściek LCD
w nas, obok, w patosie i martyrologii
toczącej mój każdy- a przynajmniej co drugi- sen
kryje się chęć ścięcia drzewa
oplucia pamiątkowej tabliczki
bywam jak ten mężczyzna, jego brzydka laska
ludzik z zaciśniętymi piąstkami
wygrażający z okna żołnierzom na defiladzie
Florian Konrad, 19 sierpnia 2016
Ktenidia
nasze byłe, przyszywane żony
pysznią się jakby przewodniczyły Trybunałom Stanu
inne- są prezeskami dużej partii politycznej
(śrubokręt i wytrych w nazwie)
kolejne- mają imiona po szlachetnym mędrcu
którego zadusił nadmiar wiedzy
i zgłupiał do reszty
kobiety przemijające, niemodne
o ciałach powiększonych przez okrutne
działanie moli (zmieści się pół dłoni
i bochenek razowca)
uważają się za damy. dworu i do towarzystwa
stoją uwieszone u sztachet
(łopuch głaszcze słoje
z dawno zaschniętą żywicą)
przez inną wieś ciągną się korowody panien. każda
chciałaby być narzeczoną. niestety- zbyt ciasne
kółko. za tłuste palce
my, ciągle kawalerowie
grosiwo z odzysku
oddychamy płytko. jak to mięczaki
Florian Konrad, 18 sierpnia 2016
Delikt
ja Ci wybaczam maszynerio ciemna
ja Twoje dzieci usynowię w cieniu,
Wincenty Różański ,,***"
wieczór, dość spóźniony. pomyte podłogi
sen- daleko. pod powiekami ptak z ciasta
płaski, jakby kto rozdeptał
(nie chodziłem po niebie od czasu ostatniego upadku
zatem- kto inny rozkwasił)
depreszka. nachodzi ochota na krzyk bez powodu
zdarcie się we wrzasku. aż do skorupy
kasuję zdjęcia. gruboziarnisty piasek
wsypuje się do pamięci aparatu
może zaraz odpadnę od kości
zabawnie by to wyglądało:
czerniawy duch wbity w ścianę
łóżko pokryte mgłą
myślę że nie ma sensu pisać listu
pierwszym adresatem byłby prokurator
albo policjant
poza tym to nieco samolubne
takie tłumaczenie się, jak pierwszak który
podstawił koledze nogę. lepiej- na kłódki
sikorka zrywa się do lotu
zamknięte okno
Florian Konrad, 16 sierpnia 2016
Agregacja
pewnostki:
dziewczyna ze Znów, samopowtarzalna
z koszmaru w koszmar
w innych
dzieciaki stacjonarne, nieprzenośne
bez choćby najmniejszych kółek
potomstwo rozgotowane na parze
szare myszolstwa zaczytane w pamiętnikach
wielobarwnych ptaków
mikrzy marzyciele w wiecznej pogoni za jawą
(nie wiedzą, głupcy, że dla nich
to tyle co śmierć)
wreszcie: zła myśl:
jeśli znów będę prowadzić po pijaku
przejadę każdego policjanta
który będzie chciał mnie zatrzymać
(jeśli iść do więzienia- to w ostrogach
z podniesioną głową
nigdy rakiem)
tych osób, wizji jestem pewien
nie da rady się wyrzec
Florian Konrad, 12 sierpnia 2016
Woreczek ciem
przewłaszcz mnie. na rzecz kogokolwiek
sztuczniak w kagańcu i bezmarkowych ciuchach
chętnie da się zamknąć w puszce
aferangilaterriw ankanaginite
- szepczę po wczesnodziecinnemu
(reszta slangu niedopracowana
znaczenie ocalałych słów- zmienne)
nocami odławiam perseidy, płowe motylki
osobowiść na żyłce. gdy urwie się
odlecę na podkradzionych skrzydłach
w brzuchu- chamara. mówi się
że to objawy zakochania. wolność we mnie
bezczelna i pełna ironii
miesza się z przywiązaniem do...
(znów wstyd przyznać)
oba uczucia- proste i bez przyszłości
coś by się wyznało. choćby nawet tym w środku
(gadaj, gadaj, Flo- i tak nie spełnią)
dzisiejszej nocy- deszcz
kamienie spadające w gniazda
nie zadzieraj głowy
Florian Konrad, 10 sierpnia 2016
Gynoid
to rozpadlina. świeżo upieczeni absolwenci
bitumiki schodzą głęboko, aż po skronie
łatwo się zagnieździć- nie spostrzeżesz
kiedy otoczy cię lepkie
we włosach pojawią się kwiatki
bąbelki suną po cienkim sznurku
za nimi- światłocień, przezroczysty amulet
(przybiera różne kształty- zwierzęcia, lampy
bywa też samochodem i książką)
rankiem chłopcy wydostają się z niej
ruchem konika szachowego. ze snu w sen
odchodzą jaśniejsi, bez swych podręczników
napisanych smołą i żwirem
jednocześnie- pozbawieni złudzeń
a ona- niezmienna. przyjmuje każdego
kto jest wystarczająco ślepy
pozwiedzaj, naiwniaku
przecież to nic nie kosztuje
Florian Konrad, 5 sierpnia 2016
Detalicje
to tekst niealfabetyczny
podpisujący się trzema krzyżykami
(pod jednym śpi drewniany smok
zgadnij pod którym)
czytasz- i widzisz jak na dłoni
że to poezja dotknięta mutyzmem
wycofana z życia
to park kryjący w sobie uroczy cmentarzyk
zdzierasz wierzchnią warstwę granitu i piasku
odsłania się fragment, połyskująca kość
fragmenty łusek
i żar stopiony w strzałkę
wiesz że prowadzi do wewnątrz
fałszywy kierunek
tam tylko drzwi- na głucho
odźwiernego pochowali w zeszłym roku
obiecywał że wróci
z torbą pełną jabłek
Florian Konrad, 5 sierpnia 2016
Macierzyzna
z ziemi florskiej- pod włos!
- mój nocny Stróż szczerzy nie najświeższe zębiska
a jakbyś przyciął pióra
poglądy- koniecznie w wybielacz
podleczył wyznanie(za bardzo zawiewa wonią blachy!)?
- pytam gościa z szyb i luster
może zawołać go/ ich/ nas
owinąć mapą i poczęstować
pseudochińską zupką z folii
niech znają miejsce w szeregu, zapamiętają
trasę zawodów (no dobrze- ucieczki
przed Gwardią Szwajcarską)
może uda się zająć któreś z pierwszych miejsc
e, jednak znielubiłem tych ja- ludków
odkąd przyłapałem jednego w szpilkach
z harlequinem w dłoni
-gardzi mi się, podśmiechuje
leciutko
Florian Konrad, 5 sierpnia 2016
Flornit
w czasach rozkwitu rzadko zapinano nas pod szyję
praca była groźną używką
pycha- w dobrym tonie
uważaliśmy się za ćwierćcarewiczów (feldszczeniactwo!)
mediatorów w odwiecznym sporze
pomiędzy kruchtą a piwniczką
(poczekaj aż pękną, okaże się że w niepoświęconym
winie było więcej veritasu)
a potem rozpylono sen, zza niedokończonych
lasów dała się słyszeć melodia
(techno? dancehall?)
idziemy tak, drapiąc słowa piosenek
(czerwone flaki na Monte Cassino
- chłopaki
przyszłam na świat po to, aby kochać cienie
-laski)
weselicho się rozkręca, a my- w rozklekotanych halówkach
brzuchy z głodu- jak bębny pralek
franie wypełnione żwirem
bzdurzymy o dziewczynie, co to na rauszu
upadła na podłogę. twarz wrosła w dechy
zaraz przyplatał się pop czy pastor, oprawiono
głowę nieszczęśnicy w ramy
i wisi w jakiejś cerkwi, czy zborze
poczerniała od kopcących świec
upragniona biesiada- coraz dalej. państwo młodzi
pewnie doczekali się wnuków
oplatamy nowe historie, kaleczą się usta
nie rozdziobią nas pawie, nie rozwloką brony
na ikonie
krzywi się przedwcześnie postarzała buzia
Florian Konrad, 27 lipca 2016
Lingamatra
rodzimy się na kanale gdzie nadawane są
wyłącznie kreskówki dla zwyroli
bajki przepuszczone przez zdiablacz
dość zabawnie żyje się w przekrzywionej historii
itinerarium gdzie opisano podróż donikąd
książka zmieniła się w telewizor
nie przełączyć. masz tylko jedną odbitkę
najczystszy dźwięk (choć ciągle w mono)
prorokom wyrastają dodatkowe ręce. w jednej- pióro
kałamarz. w dwóch innych- noże
najmniejsza, prawie sucha, wyciąga się po jałmużnę
ilustracje na chwilę ozdrowiały z martwoty
grają w berka (na pleksiglasowym ekranie
zostało wiele śladów dzieciństwa)
za drobną opłatą złapię którąś za ramię
rozklepią się kartki. trzeba w końcu wyprostować
nasze zbyt garbate pismo
co tu dużo mówić
od czasu do czasu każdemu zdarza się śnieżyć
odbierać zagraniczny trzask
strzepki kłótni w językach zza rzeki
to zdrowe, choć karalne
mało eleganckie
Florian Konrad, 25 lipca 2016
Oseiny
obmierzło się mojej wsi. lód na drucie iglastym
perz i ambicje wybujały (mierzwa- świetny
środek na porost!)
ścieżynka przez księżyc. ktoś leci w ślad za kometą
to on! -sobowtór każdego po trochu
za płytko urodzony by nosić miano kuzyna
protoplastykon na rogatkach: brodacze w szynelach
damy zakutane w koronkowe palta
(patrz ile chcesz!- prawie za darmo)
słychać psalmodie, ręce i ukwiały
wyłaniają się spod kołder, narzut
lepkie paluchy drażnią struny w gardłach
lecieć stąd! na przełaj! na przetrącenie grzbietu!
-rzucam pomysł z dachu kotłowni. rozbryzguje się
chtoniczne zjawy, myszy i gargulce
biegną pośród przechodniów
(psiakość w zębach)
ech, musowo zostać. gdzie nie zerkniesz-cenotaf
czeka na ciebie, brachu (ciało właściwe- zaklepała
Akademia Psychomorfologii)
gaszę papierosa o znak z nazwą miejscowości
żegnacz chrzęści rdzą w brzuchu
w białym gnieździe wyrosła pokrzywa
na zupę
Florian Konrad, 19 lipca 2016
Insektyka
tak jakby popołudnie. zwierzak udający noc
leniwie drapie w szybę
próbuję wyobrazić ciebie. pełną świeżo wyludnionych pokoi
filozofii zapadniętych podłóg (atrofia
następuje szybciej niż można przypuszczać!)
i płyt z soft porno w szufladzie komody
(pod żebrem- no, może nieco niżej)
trochę dziewczyna, bardziej- szpargał
nas dwoje- sad zamurowany w piwnicy
chwilę później łamię cię, kruszę
(są leki przeciw takim natręctwom?)
ale wracasz, coraz większa
do tego snu. ściana wgryza się w ścianę
czysty frankensztajnizm, postać w pozszywanych fantazjach
przejmuje kontrolę
głowa twórcy uderza w tarczę krajzegi
czerwień człowieka- w ciałkach owadów
Florian Konrad, 18 lipca 2016
Hornblendyt
,,Wokół porcelanowej spluwaczki leżały zwiędłe płatki róży"
Sinclair Lewis ,,Elmer Gantry"
strach to państwo. Zjednoczone Stany Zagrożenia
gdzie hymnem jest stukot
wulkanicznych serc w klatkach
klik- klik- klik
-kołaczą symbole miłości
jesteśmy ostatnimi więźniami
chwilę po naszym odejściu pokruszą się stropy Zakładu
na niebie wyrośnie świeższe Słońce
o o tłustych promieniach
oboje pochodzimy z ludów koczowniczych
przechodnie z metronomami pod skórą
nieludzko obcy, niewykrywalni dla radarów i kamer
pełni lęku, którego nie sposób się wyzbyć
kostnieje lawa. mróz, ten połyskliwy minerał
przebija się przez koszule, kaftany w paski
jeszcze trwa Szary Dom. w tobie, we mnie
przyszłe dzieciaki
(synalek, paru opóźnionych wnuków)
zobaczą jedynie dziurę w ziemi
ani jednej pokruszonej cegły
ani kawałka kości
pstrykną zapalniczki, ktoś zaśpiewa psalm
(do czorta!)
inny będzie udawać że nas znał
Florian Konrad, 10 lipca 2016
Pies, co po mnie dojada
ma porcelanową sierść i smutek w ślepiach
skrada się cicho, jak kocur
nie odstępuje na krok
jest wielu ras, pchlarz. kły zakończone
poduszeczkami. bestia podszyta dachowcem
czasami razem chłepczemy
cappucino w kształcie czaszki
(zadziwiające jak układa się pianka!)
zwierz w nieodłącznym krawacie
(pozostałości łańcucha)
zrośnięty z maszyną do pisania i plikiem
podań o natychmiastowe zwolnienie z roboty
o wynarodowienie
wilczur w przebraniu biurwy
siwy nauczyciel z dziennikiem pod pachą
popołudniami pali się, niczym dyskotekowa kula
kolorofon o pazurach jak szpileczki
(nie bój się- tipsy w serduszka)
szakal, hiena czai się pod krzakiem
bawi z moim cieniem w chowanego
by w końcu odgryźć mu pół czarnej dłoni
fu, niesmaczny szpik!- krzywi się
pół pokolenia młodszy
nieprzyrodni brat
Florian Konrad, 9 lipca 2016
Autarkie
,,Czy to moja wina, ziemio pełna cieni, że jestem jednorożcem?"
Julio Cortazar ,,Ostatnia runda"
dziewczyna, którą rozparcelowano stała się
polem golfowym, kilkoma zagonami kapusty
(liście zmieszane z włosami i gdzie nie spojrzeć -dołek)
między grudy wetknąłem karteluch
z tekstem piosenki
(przez wiele wojen ukryty był w szkolnym dzienniczku
następnie- Hustlerze)
miks bluzgów, złorzeczeń
cyprysów i borówek
treść będąca jednocześnie mykocydem
i lekiem na porost mchu
zdało się że umiem zaśpiewać bez nut
nie fałszywie
kobieta pokrojona na szachownice, pola
w każdym kraju- milczy. rośliny pełne wody
Atlantka rozdarta na cztery
strony świata, obywatelka głębi
odezwie się. wciąż czeka na mnie
poławiacza trupów
istnieje. Ląd w niej i Ocean
znają właściwą melodię
Florian Konrad, 7 lipca 2016
Dezoszczędnie
dedykuję E.W.
żyjwa w nich- jakby odkorkowano piwnice
karnawał się znalazł na strychu
pomiędzy brzuchatymi walizami
wyszumował z podziecinnych beczek
rządzimy!-powarkuje ogólnodemon
jego fizjonomia- zwykła pokazówka,
gwóźdź ukryty w tarocie. krótko mówiąc
-to niegroźny bydlak, śmiało da się zagryźć
jeszcze przed nastaniem kaca
w tym czasie ja- uciekam przez pustynię
namiot rozbity pod szyją, nic tylko osiedlić
jakąś dziewczynę, spróbować żyć na trzeźwo
w wieku dwunastu lat nasmalcowałem powieść
dwóch chłopców zwiedza opuszczone domy
włamują się, ale nie chuligańsko
bez demolek
w jednej z ruder- sekretny pokój
pełen kosztowności
ładne było końcowe rozczarowanie owych
kilkuletnich łowców przygód. poznanie że zabawa
to nieużyteczny rekwizyt
poglądy filozoficzne motyli
na powrót zmienionych w robactwo
wkoło- zapowiedź autozagłady, wieszczenie:
ze skrzyń wycieknie korona albo nowy diabeł
(cześć, to ja- rękopis w fajerkach
plama śliny na poszewce
widz teatru epileptycznego- powie)
obżartusy nadal w ruchu
biesiady specjalnej beztroski
walcodrom na którym sennie
kiwają się amanterie brylantyniarzy
w połatanych smokingach
spalają się nasze królowe
Florian Konrad, 5 lipca 2016
Testatorek
wyschło we mnie ostatnie morze
kryształki ciemnej soli- niczym szczecina
drapią w twarz każdą która się przytuli
więc, skoro tak blisko- może by... spisać wolę?
jeszcze jedną
bibuły pod dostatkiem, odkąd rzuciłem fajki
ale co ja mam? z tych paru niekompletnych
ubrań, firanek i pościeli
dałoby się skręcić linę
do tego- pogryzione kapsle i nakrętki
w szufladzie- całe trzy pięćdziesiąt
za połowę kwoty- kupcie maskę
odlaną w brązie
(rozmiar: mysz)
resztę wpłacić na konto Stowarzyszenia
Ochrony przed Zdrowiem Psychicznym
przydałoby się też pozamiatać
Florian Konrad, 29 czerwca 2016
Napięstek
,,Wieczór wytwarzał samotność niczym łzę, która spływa z oczu do pyska kozy"
Jose Lezama Lima ,,Raj"
podwyższają wiek przyzwolenia. od jutra
będzie można- aż do ćwiartki
niebogobojni stróżowie z wypalonych wartowisk
zasiedlające kretownie armie pomrocznych pisarzy
i my, świeżo zbiegli ze spędów autorskich
zbierzemy się w tumult. poleją się krzyki
bezowocne prośby, owocowy winiak
jedni wyjdą w ciemność. na zdrowie
prosto pod czajkę albo syrenę
innym- metal zaciśnięty nad dłonią
gdy przekroczy się dawka
niejednego przerzucą przez most
(bokobrody w szylkretowej oprawie
- znaczy- inteligent
wyrwać takiemu papiery- i won!)
czekaj! radia częstują suchym lodem
coraz bliżej do zlewiska
Florian Konrad, 24 czerwca 2016
Skullet
,,Skandal zawsze może zostać odłożony na później i można go nawet zażegnać"
Juan Carlos Onetti ,,Martwy port"
fantazja pierwsza:
narysowano człowieczka na ziemniaku
karawany mrówek wydeptały mu ścieżki we włosach
ptaki wpadają w silniki boeingów
aż się chmurzy od piór
sino-kosmata ćma trzepocze przed słońcem
aż lnagle ludek- cały w skrzydłach
i- z największej stromizny- do lotu!
prawie archanioł!- wykrzykują gapie
ślinią palce (słaby wiatr)
rozwiewa się kopczyk, jadowite owady
pac, pac- na głowy przechodniów
tylko patrzeć jak nasz Ikarek
wmiesza się w tłum
(i tak da się poznać, że on z okopca, z łęcin)
następne malunki w galerii, tym śnie:
paralotniarz wkręcony w śmigła przedwojennego bombowca
dziób z poliestru- głęboko w ziemi
spadamy, by wrosnąć
-wydrapane na skórce warzywa innego gatunku
Florian Konrad, 21 czerwca 2016
Flagellatio
idziemy po zjaranym moście
szumi w nas przyszły bór, przesypują się ziarenka
na drugim brzegu- młodnik przekoszony autostradą
gdzieś tam rosło życie, mężczyźni z aksamitu
damy oprawione w ogień, porosłe płomykami
od niedawna-wszyscy jakby wytrzebieni
bezpłodni niczym staruchy
kamyk w nich, nie żar
kapsel na odbitej szyjce
jacy będziemy za wiek?- pytam naiwnie
bawiąc się symbolami. największy
pozostaje niedookreślony. przy próbach poznania
uchwyci się tylko nić, zalążek
pół grudki ziemi
nasz ciężki i groźny, czarny herb
spoczywa za ślepą ścianą, oznacza Cokolwiek
orła z pejczem w dziobie
chłopaczka z bukietem tulipanów
wybierz źle
Florian Konrad, 14 czerwca 2016
Żłobieni
Starczy człowieka na życie
echo się za nim jeszcze rozerwie i zetli
Barbara Sadowska ,,Ziemia"
przeofiarowałem. pokój stał się informacją
skasowałem ją w imię diabli wiedzą jakich ideałów
pamięć o nich - również. płoną teraz w innym
durniu, chłopaku o długich paznokciach
ubranym w liście
siedzę w bieli. takie miejsce- biel
kolor pełniący rolę budynku. bezpieczny, niczym
cela przed krzesłem elektrycznym. maluję
brzydkie widoczki: mysz przebiegającą po stole
cień odbity w kineskopie starego LG
stracone meble- to refleksy. błyski na ścianach
pomieszczenie zbudowano z echa
cokolwiek tu powiem bądź napiszę
będzie plagiatem tekstów imiennika
wierszy z lat siedemdziesiątych
(tego od tabletek, na pewno słyszałeś o gościu)
z czasem pojawią się tu inne barwy i głosy
wykrzyczane imiona. inne znów- na bezdechu
smugi z ciętego szkła
trzeba odciąć prąd. przygasnę
coś tam się wymamrocze na szaro
wreszcie własnymi słowami
https://www.youtube.com/watch?v=oR7pqqZv1Y8
Florian Konrad, 11 czerwca 2016
Pregnancje
dedykuję E. W.
urodzimy ich w Żymie, Farszawie albo innym mieście
którego nazwa aż się prosi by ją przekręcić
dzieciaki indyko o dziobach jak naparstki
i zbyt długich szyjach (idealne pod kozik!)
niektórym trzeba będzie pomóc się wykluć
(nie dziw się- przecież to granit!)
pęcznieją w kulach do kręgli
maślane ciałka, twarde szczeciny
(brzydkie potomstwa. nie do zniesienia)
większość gdy wypełznie będzie samcami
cherlawsi wybiorą sztuczną płeć
perły na podniebieniach
pójdą razem nad strumyk by obmyć pergamin
(nie nazywaj skórą- za cienki!)
najbledszy z braci- sióstr krzyknie ,,noc!"
przyśni im się ciemnoskóra Macocha
będzie mieć na głowie turban z liści
i poznają czym jest śmiech
może lepiej wbić wieszak?
nie jest za późno. jeszcze można wyłuskać
2014/ 2016
tekst po reanimacji
ale chyba do odstrzału
Florian Konrad, 9 czerwca 2016
Rachityzer
ciecz mam jak się patrzy. zimoczerwoną
gęstnieje jedynie wieczorem, gdy oglądam Dziennik
to nic, że jest jak na lekarstwo
ledwie łyżeczka. wystarczy by zatruć kadź
z igiełek, najmniejszych kropli powstają armie
przekaz niczym zbłąkany gen. ciągłe mutacyjki
prowadzą do poniżenia. ledwie odrastamy
od ziemi. w następnym pokoleniu
nie będzie nas widać spomiędzy traw
chudo, żebra przebijają tiszert
z A obrysowanym nimbem. symbolem
wolności made in Hongkong/ Wietnam/ Wietkong
(ciężko odczytać- nabazgrane krzaczkami)
bazarowy głód nie do zaspokojenia
ziąb nieznośny, idzie skarleć do reszty
stulić się we własnych objęciach tak mocno
że aż zrosnąć w bryłę, nierozbijalny monolituś
wielkości szpilki pod paznokciem diabła
co będzie gdy zanikniemy? kto powie ile było
w nas pyłków, tych aż z przepalonych gwiazd
startych na proch żarówek
ile soku
a jaką część stanowił zwykły kurz?
Florian Konrad, 7 czerwca 2016
Moobs
odnoszę wrażenie że zamiera. wciśnięto wielkie RWD, Rew
i cofamy się. zapętlenie w rozwoju
burza w głębi. krzyczymy jak dzieci. zaciskamy
piąstki w leżaczko- bujaczkach marki bentley
albo wartburg. płacz, że mleko w butelce- niczym kumys
a kieszonkowe się przeterminowało
za Świerczewskiego czy Skłodowską nie można
kupić nawet loda na patyku
tak, jestem prawie pewien- dusi się. na obrazku
w naszej pierwszej czytance mechaniczne łobuzy
wznoszą toast sokiem pomarańczowym
mlekiem Kasztanki
(ogólnonarodowe trunki, na zdrowie!)
do jutra całkiem sczeźnie. dopiero wówczas
złożymy imię z kolorowych puzzelków
(bełkot- pierwszy rozdział Księgi Mądrości)
przekonasz się że to uczucie. bezradności i strachu
przerwana abstynencja
że to też postać. facet, ale tylko z gęby
(poniżej- wyrzeźbione brunatnej soli
nie radzę sprawdzać jak smakuje)
zwierzę żyjące na karłowatej planecie
niedługo odkryje się. zrzuci pióra
Florian Konrad, 31 maja 2016
Trzydziestonastolatek
drugi czerwca, Święto Odzyskania Niedorosłości
przemierzamy kontynenty na różowych składakach
bidony pełne likieru mlekozastępczego
w plecakach- odznaki harcerskie, zużyte strzykawki
co powiat to obyczaj. zwiedzamy zapadłe metropolie
stolice krajów szóstego świata
(sto jedenaście takich. po zsumowaniu wychodzi
liczba bestii- moje zaszyfrowane imię)
biwakujemy na obrzeżach bliźniaczej Polski
(nie pytajcie gdzie to- i tak nie uda wam się znaleźć
choć leży szalenie blisko)
przed północą, siedząc w krąg przy ognisku
śpiewamy. na moment każdy z nas przestaje
być człowiekiem. wzbijają się iskry
hipotetyczne gwiazdozbiory, scalone układy
z planet i pleksiglasu, żywiczne mgławice
wiruje ten cały chaos, zderza się ze sobą
niebo to wielka źrenica. tęczówka koloru
zrudziałego mchu. brak echa
nasze myśli przywiązane do balonika
lecą w ciszę. by nigdy nie powrócić
odkapslowuję kolejne piwo
wzięło nas na wspominki, że aż wstyd
durne rozrzewnienie
macie szpilkę?
Florian Konrad, 29 maja 2016
Siedmiorzęd (bajka)
podgońmy akcję. jest szesnaście milionów lat
i jedna godzina po Mojej Erze
Sąd Najniższy skazujący na śmierć ważki i motyle
ma pełne ręce roboty. ziemia wciąż oddycha
transhumanizm pełną gębą: populacja wrośnięta
w najtwardszą ze skał. pokolenie rdzy i piór
brunatna skorupa z ciał obojga płci
morze pozlepianych istotek szepcze w głąb
z nudów dialoguje ze sobą- nie sobą
choć zna odpowiedź na każde pytanie
na długo zanim samo je zada
czasem błyśnie podłużna iskierka
kontakt. przez chwilę brakuje powietrza
pojawiają się rysy na egzoszkielecie
nad nową Pangeą przesuwa się łóżko
śpij, stwórczyku. nie przejmuj się
że trwa wielkie wymieranie
Florian Konrad, 27 maja 2016
Cafe Unflor
Dedykuję E. Choć to nie tekst o Niej. Ani o mnie.
lustrzany pech: kot poczęstował mnie kleszczem
zmyślona panienka nie odstępuje na krok
włóczy się, jakby nie miała nic do roboty
żałosna postać z kamieni, pustaków narzutowych
cień o dwóch garbach (głęboko się wgryzły)
próbuję strzelić w pysk
śmieje się, coraz bardziej przejrzysta
nie pomaga nawet odpędzanie pochodnią
nocami oboje klęczymy na grochu
szkle z potłuczonych karafek
w obojgu nas- wizja. przytulny lokalik
ciepłe, plastelinowe stoliki przy których
małe ślicznotki odrabiają prace domowe
z wychowania do życia w rodzinie
(sfotografować każdą- byłby niezły fapfolder!
albo śpiewać im jak Manson- Warner
o śmierci i walentynkach
patrzeć jak czernieją z podniecenia)
dopala się szlug. chcę wykrzyczeć lasce w twarz
że jej połowa nie istnieje
ja swojej nie zdążyłem wziąć do ust
ale jakoś się krępuję. wypchane głowy
odwróciłyby się ze zgrozą
siedzę cichutko. coraz więcej dymu
aż kleszcz się krztusi
https://www.youtube.com/watch?v=5soixb2U6xM_=_
Florian Konrad, 25 maja 2016
Obsesjonariusz
wiecie? z niektórych stron telegazety da się
skleić pudełeczko. szkatułkę na drobiazgi
właśnie grzebię w takiej
podobno kiedyś należała do mnie
na dnie -przyjaciele jakby świeżo po lobotomii
strawieni przez powódź, rozpuszczeni w lawinach
(zakłócenia, jak nic!)
wśród spinek i guzików- bloki. w nich
nieustanne żniwa. ktoś się żeni z psem, matką
innego wynoszą w plastikowej urence
nieco zwapniałe dzieciaki grają w berka
pomiędzy agrafkami
uważaj na siebie!- woła kobieta- wydmuszka
synek jest zajęty zakładaniem korali
(powiesi się czy zmieni płeć- co obstawiacie?
pierwsza osoba która wytypuje prawidłową odpowiedź
wygrywa rower wigry 3, prawie nie jeżdżony)
decyduj się, mały
Florian Konrad, 23 maja 2016
Mobilny punkt poboru
Baśń folkopodobna
teza do obalenia:
zakochanie to śmieszne miasto gdzie
idziesz po bułki, wracasz z paczką konfetti
(albo pinesek- dopowiada diabeł)
trzeba przejrzeć okruchy
szare, ciemnozielone, ultrafioletowe
gdzieś na dobrym świecie ktoś daje się wkręcić
że żółw z mapą zamiast skorupy jest metaforą
(nie sposób dowiedzieć się, czego)
inni głową się nad odpowiedzią na pytanie:
,,jeśli za sprawą zegarmistrza- partacza
twój wewnętrzny budzik będzie iść
dwukrotnie wolniej niż powinien (sekundy nieparzyste!)
to wolisz się starzeć od prawej czy lewej strony?"
śmieszne to życie. w odpustowym kalejdoskopie
widzę wyraźnie, że Goofy ma twarz
Saddama Hussajna
na razie- kolorowy mętlik. gdy ostatni grzesznik
przeciśnie się do nieba przez ucho igielne
będzie można zobaczyć Całość. Wielkiego Ulepa
chyba nie chcę
Florian Konrad, 21 maja 2016
Multisensoryk
niosę bukiecik mokrych od rosy frenezji
staję się niezrównoważony
(to niemal to samo co niezrównany)
ekscentryczny obrzęd przejścia: przed kamerą
toczy się dialog dwojga świrów
(amant i femme fatale za dychę!)
głosy wnikają w siebie
powstaje jeden, nierdzewny
którym można by śpiewać arie z Traviaty
deklamować poezje Herberta czy Dylana Thomasa
i oświadczać się jakiejś leciwej
ale szalenie dzianej matronie
stojącym nad grobem krezusom
to głos nie do wygłaszania orędzi
w polskononserwatywnym bagienku
zbyt obojnacki. tembr LBGT
pora przeciąć struny
Florian Konrad, 13 maja 2016
Wyróżnialność
istnieję jedynie teoretycznie. siateczka neuronowa
rozpięta między zgarbionymi kamienicami
szare komórki walające się w komorach
grobowych i gazowych
bije we mnie kostka. cukru, może lodu
myszy słyszą stukot
gdybym zmaterializował się pewnie zaraz
zostałbym dotknięty cynocefalią
i łaź tu z psim pyskiem
więc siedzę po wewnętrznej stronie.
mały wielotwarznik
raz kobieta- raz kwiat zamknięty w paczce
nabojów. urodzę się - z ciemnicy
wykuśtyka trójnoga koza
zbliża się okres lęgowy
a przecież większość zwierząt
dawno zmieniła się w węgiel
(czymś trzeba napalić w piecu
nieogrzewane ściany muzeum porosłyby
nie daj boże, prawdziwkami)
kto wyjdzie na świat - ja, żółw czy pająk?
rzucam kostką. choć wszystkie boki
- z bielmem. ani jednego zdrowego oczka
Florian Konrad, 11 maja 2016
Zaobrożowanie
na przekór wszystkiemu - młodnieję
oddalając się od trzydziestki
coraz bardziej dociera do mnie
że nie powinno się wiedzieć zbyt wiele
(zabrzmiało gimbusiarsko, sorry)
numerologia- esy- Floresy zawarte
w dacie urodzenia
przytuliny, namiastki uczuć
granie w bilard na mchu
(po zielonym suknie toczą się
kule magów
jaja zniesione przez skarłowaciałe smoki)
to mnie prowadzi. rozpocząłem grę o trudnych
do ustalenia zasadach ( znają je dzikusy
na drugim końcu świata, ojciec, ty)
jutro ostatni dzień w podstawówce
rozdanie świadectw. dobiegł końca
Rok Zwierzaka (zdania podzielone, jakiego
jedni sapią że cerber, inni - że co
najwyżej jamnik)
jutro - do żłobka. poleżakuje się w przytulnej
kołysce z palmowych liści
czy będzie wolno palić?
Florian Konrad, 10 maja 2016
Panfloryzm
nie powinno być zbyt czysto. sterylność przynosi pecha
przezroczyste ludziki lęgną się w powietrzu
menażerie ze światła, córy moje, twoje i słońca
wykluwają się z błyszczących skorupek
niektóre z profilu przypominają owady
inne- to wykapane ptaki, kropelki rosy
przeklęci fikcjonarze! zmieść ich
potraktować cieniem! niech wracają
do swych złotych klatek
ufff- wpełzamy w bezpieczną czerń
trzy warstwy smoły, lepko i przytulnie
poudawajmy że zwiędł ostatni kwiat
(konwalia przekarmiona mięsem
- śmieszne, co nie?)
niech się pozżerają
co do promyczka
Florian Konrad, 5 maja 2016
Madonna z żyjątkiem
wyścig. głowami w dół
rozlewa się kwas dezoksykawonukleinowy
niezbędny by żyć. w biegu
kto pierwszy dotrze do mety- skończy
marnie- ze stutonowym medalem na piersi
(nikomu się nie spieszy)
szkrab wypadł z rąk drewnianej macochy
rozsypane drzazgi. co za pech!
z bab wypełzają skorpiony. zapobiegliwi
dziwacy zbierają pajęczaki do słoików
będzie czym zaspokoić głód
już- już dochodzę do siebie
do wniosku, że większość tych barwnych plam
to ułuda, pleśń w filiżance
prawdziwe są jedynie blogi szafiarek
religie wyznawane przez zabawki
wiadomości dotknięte afazją
cisza nadawana na każdej częstotliwości
więc odwracam się plecami. w wekach
kłują się dogorywające potworki. cieknie jad
urwis płacze. cały w kornikach
co mnie to obchodzi?
Florian Konrad, 3 maja 2016
Czybym
zeszłotygodniowy sen: nurkuję w Morzu
Sarmackim. hiperwentylacja
za dużo tlenu!
mój nowy chłopak z głodu gryzie ścianę wiaty
ile tłuszczu można wycisnąć z blachy?- pyta
następny kadr, pamiątka z popołudniowej drzemki:
lekcja religii. każdy wyznawca jest obowiązany
namalować nowy rozdział Książki
swoimi słowami. najczęściej różem, zielenią
(czerń to najbardziej pastelowy z kolorów!)
Majster patrzy przez ogień
śmieje się z tworów farbiarzy
magia dla naiwnych: jeśli w noc poprzedzającą
urodziny, w samym sercu lasu
położysz buty podeszwami do góry
- w ziemi zacznie rosnąć homunkulus
ostrożnie! jeśli będą to trampki
- wyjdzie człowieczek przypominający Cobaina
czerwone szpilki- dwumetrowy Lenin
zerwał się wiatr. tak silny
że nie ma czym oddychać
siódmy dzień się wybudzam
na polanie ktoś zostawił sandały
Florian Konrad, 1 maja 2016
Enoftalmia
półtorejświatek obserwowany zapadniętym okiem:
ludzi uchwiejniło. są jakby
przepici mlekiem winozastępczym
zmagają się z efektem ja- jo
żółć kapie z nozdrzy, białko się ścina
dziewczyna którą wylicytowałeś na allegro
okazuje się twoją zmarłą babcią
zamiast do łóżka idziecie z siatką zniczy
na cmentarz
glut sadła przetacza się po myślach
zostają obleśne smugi
rozwałkowane wartości. od tej chwili nie masz imienia
wolno się jedynie wabić (to nie to samo!)
w tym niedośnie wchodzisz na dach.
by wrzeszczeć. że przegrańcy wszystkich krajów
łączcie się. w pary, komuny, hordy
że przeklęta ksywa wcale nie oznacza
ciebie. szukasz właściwej wersji
a tu ciągle- rozgotowane pomniki, krzyże
oplecione bluszczem
złaź, zaraz teleexpress
Florian Konrad, 26 kwietnia 2016
Rozryglować
tak jakby... cześć. właśnie wylazłem
z ciemnodębowego piórnika. przeglądam się
w stalówce. fuj! -łypie porżnięte szkło
powiecie: owoc vonHagensiarskich zabaw
kleistą materią, plastuch o kryształowych oczach
(chociaż to w nim udane)
w zasadzie będziecie mieć rację
człeczyna od siedmiu boleści
(nogi, szyszynki i pięciu ukruszonych zębów)
którego los to pamiętnik znaleziony w
mariańskim rowie melioracyjnym
przycupnąłem na krawędzi biurka
brzuch mój- jak u Buddy
zgnieść twarz- i będzie Urban
,,dobra wlepka, dobra"- gładzisz surowym paznokciem
nie zgrywaj się- zostawisz jak innych
na tylnej półce grata. będę jeździć,. jeździć
aż- zapomniany- roztopię się od gorąca
albo rozreguluje się budzik i w zasadzie- pa
wskazówka utnie ostatnią głowę
(wiecznie potakujące pieski wyszły z mody
dobre dwadzieścia lat temu)
wciekam stąd. z własnej woli
palec za palcem. i co, mądralo?
zapaskudziłem CV?
Florian Konrad, 23 kwietnia 2016
Psiej!
do końca pozostać w jednej skórze!
-składam wieczystą profesję. choć i tak przyjdzie
się złamać. przywiązanie niewiele kosztuje
ot: naparstek limfy, paczkę wypalonych zapałek
pożycz się. choć na okres próbny
- wołam w dym. trzaskają polana
nie odpowiadasz. stada malinowych żuczków
gryzą parciany łańcuch. tak trudno się uwolnić
(pssst!- to wciąga!- syczy spomiędzy szczap)
pchlarze przywiązani konopnym powrozem
do drzew wyją Adio del passato
(albo inną przyśpiewkę biesiadną)
czysty turpizm. basy zmieszane z dyszkantem
po kostkach pełzają zwierzęta. pełno parzydełek
dziobów, skrzydeł. wszystko jakby gadało
przekaz- do białości
a przecież większość owadów to namiastki
płomieni. tylko w nielicznych drzemie
prawdziwy żar
człapiesz przez ogień. na szczudłach. (tanie protezy
kończyny dosztukowane ze sztachet)
uważaj by nie stracić równowagi
Florian Konrad, 18 kwietnia 2016
Listek którego nie rozumiem
oby cię zraziło. od plotek i głoszenia wersetów
po brukowanych gospodach, olejnych piekłach
są tu mądrzejsi. choćby -ja. ślepy karczmarz
nalewa buzujące do szklanek. mogę mówić głośno
-nie ma oczu, znaczy że jest też głuchy
(naczynia połączone)
foliowa reklamówka pękła mi pod żebrem
nie- stój! nie szczuj. deszczom. też szczur
-rymy sypią się z rękawa jak groch
usiłowałem wygrać szczere słowo. w totolotka
zdzierałem srebro ze zdrapek. po co mi wyraz?
by wrazić w świeżo kupione córki
kilka pożyczonych kuzynek
i jedną, nierozerwalną żonę
tyle literek na każdym drzewie
a my ciągle obcojęzyczni
niech wreszcie nastąpi odsklepianie
spod nieskończonych warstw farby
nieśmiało wyłoni się
cierpki nieco grafopoemat o zmysłach
i korze
czytany wspak będzie bajką od której
głowy odszraniają się z przesądów
znienawidzonym i ukochanym palindromem
choć w sumie kłamstwo to śmieszny kubraczek
ubierz człowieka- wyjdzie bałwan
Florian Konrad, 17 kwietnia 2016
Henoteiści z misiem
drogo. mykofilska Teneryfa w środku bagna
ciuchcia do Pietuszek wykoleiła się z winy złomiarzy
turyści zamienili Święty Gaj w szlamowisko
cieknie białe
prawie każdy przyjeżdża obejrzeć cudowny
obraz. z nędzny i rozpaczy ma wyrwać szeptanina
do krzywej squaw. więc nawet nie Polki
nawet jakby natrzeć twarz jogurtem
albo czymś o podobnej konsystencji i kolorze
nie wyglądałaby słowiańsko
głowa sprawia wrażenie ceramicznej
źle ulepiony wazon wrósł w deskę
,,panią jedzą korniki!"- grubas podnosi palec
w kierunku ikony. środkowy
indianeczka w kusej sukienczynie i szpilkach
odmruguje. oko jak puderniczka
z powodu tyciusieńkiego błędu
odebrano mi uprawnienia katowskie
dorabiam jako szaro-zakurzony niedźwiedź
polarny i jednocześnie brunatny
w weekendy przebieram się za Czikatiłę
dzieciarnia garnie się
by zrobić fotkę ze zwyrodnialcem
nastolatki z wulgarną tapetą na niemowlęcych
wciąż buziach, szepczą ,,Nollywood" albo ,,fellatiio"
geminaty wprawiają języczki w drżenie
Florian Konrad, 14 kwietnia 2016
Obejmowanka
jestem stworzoną do głaskania
sztuczną foczką kanadyjską. wabię się PARO
(oczywiście zamrugam oczkami
gdy nazwiesz po imieniu)
to ja. pięćdziesiąt siedem centymetrów pluszowego
antybakteryjnego futerka. dotykaj drżącymi palcami
trzysta czterdzieści czujników
i trzydziestodwubitowy procesor sprawiają
że mogę wchodzić w interakcje
wgrano parę uczuć:
zaskoczenie kiedy odezwiesz się nieskładnie
radość z przytulania
nieprzyjemny pisk, jeśli zdarzy ci się uderzyć
więc bij, bym nie był przyjacielski
i znów głaszcz, obca i zagubiona
w pokomplikowanym świecie, kochana (...)
- imię często się zmienia
obym zdziczał na dobre
(2,7 kilo strachu- nieoswojona bestia!)
pani pielęgniarka skarci. że tak nie wolno
że powinnaś być miła.
a ja będę patrzeć plastikowymi węgielkami
zobacz kto przyszedł- powie następnego dnia
przynosząc słodkiego PARO
nabij znów, drżącą dłonią na grzbiecie której
wykwitają rdzawe cętki. okażę sztuczny ból
głośniczek zakwili
ziemia pełna drani: w myślach podrzynają
gardła od zawsze martwym przyjaciołom
raz do roku szepczę ludzkim głosem
ironia losu- owych nocy wszyscy są zajęci
chodzeniem po dachu
Florian Konrad, 13 kwietnia 2016
Rozsadnik
porwało taśmy maszyn Turinga
i wiele rzeczy się łączy. kleszcz w moim brzuchu
gazeta Fakty i mity, beczka soli
którą nie spostrzegłem się kiedy zjadłem
z przypadkowo poznanym zaprzańcem
(do dziś zarzeka się że nie tłumił żadnej
demonstracji, a jeśli nawet- to
z zamkniętymi oczami)
szton, liczmany... mało wartościowe to- z niesmakiem
przesuwam koraliki po metalowym drążku
niedawno były twardą walutą
teraz cyfry się zbiegły . najpewniej od gorąca
hiperinflacja tak potężna że za ćwierć tony można kupić
listek sałaty słownej, zbiór satyrycznych opowiastek
wymarłe mity
w sklepach towaru jak na lekarstwo
(polopiryna z przebitą datą ważności)
ekspedientki lekce sobie ważą
pół kilo w tę czy tamtą- nie robi różnicy
ma się zgadzać hajs. być uczciwym?
-ani się ważyć- szepcze mój rozmówca
żyletką wydrapując imię z dowodu osobistego
-jesteś jeszcze młody. z czasem i tobie
przyda się Alzheimer. zastanów się czy nie
warto kupić na zaś, choćby od paskarza
-muszę tę plątaninę rozdzielić. zapomniałem
do czego służy liczydło -odburkuję
-muszę parę rzeczy rozważyć
Florian Konrad, 12 kwietnia 2016
Kerygmat
śmieszy mnie VI tajemnica fatimska
wiara spoczywa między kartkami kalendarzy
w woreczku eurogroszaków
(łobuzy znów podwyższyli grzesznopietrze
niedługo nie będzie z czego płacić!)
pragnę głosić. niech tysiące objawionych blag
zbrylą się w jedną- czarną jak węgiel
wrzuci się do pieca
nienawidzimy ostatnich rozdziałów
tam można jedynie umrzeć
nabawić fobii społecznej
(na jedno wychodzi)
brzydzi mnie zakończenie: święci mężowie
złażą z posrebrzanych krzeseł, postumentów
zarzucają na ramiona krzyże z betonu
wloką za sobą kobiety. siwe plemię zmierza
... nie, nie nad przepaść. to byłoby zbyt oczywiste
rozpełzają się po co większych chmurach
budują tam hotele, bary, drogerie
pragnę. dosyć
Florian Konrad, 6 kwietnia 2016
Portret za trzy dychy
wycinek. łapcie
bazgrzę po kawałku kremowego brystolu
parę lat temu licealisteczka
schrzaniła moją facjatę, wyszedłem kompletnie
niepodobny do siebie
niedoczłowiek z niedoryjem
w pierwszym odruchu chciałem zwiać
nie zapłacić za nie -siebie
ale uniosłem się honorem
zabuliłem za twarz obcego gościa który nigdy nie istniał
półFlora w nadpłowiałej czapce
blizny, krwiste wężyki
arterie dyfuzyjne, smugi brudu
sobowtór obrasta piorunami
Mia Zapata wyśpiewuje że It All Dies Anyways
pojutrze pogrzeb babci
prąd mi tryska z nozdrzy
wyrodny brat zmienia się w karykaturę
nikogo. obaj spacerujemy po cienkiej linii
nitka biegnie przez szyję
do czego to zmierza?
tak naprawdę wszyscy leżymy w chłodniach
prawdziwi ludzie zamazują nam twarze
mój pierwowzór to straszny cham
Florian Konrad, 6 kwietnia 2016
Antychromosom
Floria I - kociczka maści kaliko. wystarczy
dotknąć, a najgłębsze zadrapania
zagoją się jak łapą odjął
(albo dostaniesz gangreny)
kobietka zamieszkująca najwyższe piętro
wielopoziomowej kuli
fraternizuje się tam z każdym napotkanym szarlatanem
fanatyczkami noszącymi granaty w torebkach
(motto hałastry- im więcej nas- tym gorzej!)
złośliwcy chichoczą z nieszczęśników
z niższych warstw, prowadzą wojenki zastępcze
(gorący pocisk najlepiej wyciągać obcymi rękami)
Druga Floria zaś... cicho! rozpoczęto procedurę
damnatio memoriae. mogę zdradzić jedynie
że to też potwór. nawet groźniejszy, bo niewidzialny
obie nie mają pojęcia, że trafiły do fałszywego nieba
koralik toczy się po chodniku w slumsach
tylko patrzeć jak ktoś rozdepcze
kloszard, streetworker, albo ty
śmiało- to jak zgnieść wiśnię
szklane bliźniaczki czekają
uwolnij z kuli, z blednącej czerwieni
zniszcz. przecież w tym nie widać przyszłości
jedynie nienawiść. i to po zmroku
najczęściej- sok kapiący na wiecheć róż
Florian Konrad, 1 kwietnia 2016
Awadhuta
poczta trumien. wysyłamy listy w drewnianych
pudełeczkach (koperty od wielu lat- passe)
mail art, na chybił trafił. w ubiegłym tygodniu
otrzymałem obrazek szalonego ascety
czerwonooki straceniec z kokardkami w brodzie
prawa ręka uschnięta
w pięciu pozostałych- kwiaty, zapałki, gliniane miecze
barachło
patrzę mu w oczy i odcinam liny
trzeba powtórzyć apokalipsę. z większym rozmachem
zaprosić czarnoksiężników, dziewice. ja będę karłem
niech zjawią się żonglerzy, dostawcy pizzy i wszelkich
znanych narkotyków
nawet pan premier w żelaznej masce
cienie z gabinetów
nad szopą zawiesimy błyszczącą kulę
i będziemy puszczać samolociki. kurs kolizyjny
lećcie na spotkanie małych, dyskotekowych śmierci
nasi kochani mordercy, zmyśleni bracia
wbijajcie się w plastik
drę rysunek. i do pudełek! relikwie pustelnika
(imię zatarło się przez lata)
- w cztery strony globu. żryjcie!
niedługo srebrne, karnawałowe słońce
urwie się z żyłki. będzie źle, kochani
nareszcie spadnie deszcz
https://www.youtube.com/watch?v=dXYZNhko-1A&ebc=ANyPxKpSBU4G8S4SwjCStM4M-9LUs82037BDgIy35U072qJpfaL0c1YQZ7cWoTwVIhxd3BdVGbrflnGUBFk8cWi3yNJ0FwzaCQ
Florian Konrad, 28 marca 2016
Eradykujmy się!
,,Ażeby słowom zabrakło języka"
Kazimierz Furman ,,Inwokacja"
poranek jak zwykle- cappuccino i pikseloza
gadka- szmatka, seksting w wykonaniu mumii
(niektóre z rozmówczyń-przenarodowione
do granic absurdu)
oddech. jakby był antytezą. frazy, światła
chwilę wcześniej, zanim zamknąłem przeglądarkę
wywróciły się Sagrady Opatrzności
ciągle trwa powstanie
do pionu. trzeba przepłukać twarz, poglądy
nocą wszystkie strony są czarne. nie dziwota że przypadkiem
trafi się nieprawomyślny brukowiec
słowa- węgle
przedzierzganie się. z materiału- w osobę:
(tego co grafomani. nazwa pada po ,,e tam")
świeżo wypiaskowana koszula
marynarka sztywna od krochmalu
skrzynkę zalewa spam. Fundacja pomocy chuliganom
Stowarzyszenie Przyjaciół Zamieszek
Partia polskokatolicka
inwektywy, prośby o co łaska
głaskanie maczetą liturgiczną z rubinu
z przekory piszę opowiadanie
skinhead na krzyżu
wkurzą się
Florian Konrad, 26 marca 2016
Strachopłoch
niechcący podszedłem za blisko
element niepewny ideologicznie!
obrzępała! zastrzelić go solą!- ryczą alochtoni
przyjezdni mają najwięcej w gardłach
patrzę z politowaniem. piękna nienawiść!
owoc atomowy dojrzał w rękach despoty
leć!- ciska w historię. na strzaskanie karku
będzie źle, kochana. na kogo wypadnie
temu plastikowa pukawka w garść
do kieszeni- drewniany czołg, atrapa kręgosłupa
Hitler rzuca ostatnią mandarynkę. choć zmienił
fryzurę i twierdzi że ma na imię Florian
poznaję, to on. w gimnazjum
chodziliśmy do jednej klasy
osobowości paranoiczne: ze strachu
zakładamy obozowiska na skraju przepaści
pestki zasadzone w skalnych szczelinach
toksynka za paznokciem. niegroźna, nawet
jak przeniknie do krwiobiegu
zaschnięty tusz, nie cyjanek
Florian Konrad, 25 marca 2016
Oswajanie hobo
tysiąc pięćdziesiąt lat temu oblano nas wodą
podobno święcona. zbliż się by poczuć
jak cuchnie. nasz dom- wyrwa na mapie
trupieszczejące zwłoki oplecione siecią granic
miasta poprzetykane śrutem kolczastym
na unselfie- dymiąca miednica. w niej-
resztki człowieka. ,,Nur für Polen"- chrypi
jaskrawy napis. śmiało, zapraszam, właźcie
do środka. od tego się nie umiera
od razu
mamy tu durna marzenia:
pierworodnym dać na imię Kilof, albo Łom
może to przyuczy do harówy
kto mniej zaradny- tuła się, obrasta długami
zmarszczki na tyle głębokie
że można schować paczkę fajek
proporczyk z gołębiem
coraz tłoczniej, wokół czaszki gromadzą się
tłumy rozczarowanych utracjuszy. książka w rękach
żebraka zmienia się w samolocik
profanacja! -krzyczą bezzębni
niemal każdy żuje korę brzozy
przechodni kontynent, mówię ci
Florian Konrad, 22 marca 2016
Kontralingwistyczny
sztuka odbicia- chodzenie z domem na zewnątrz!
nieustająca ballada, niezależna od reguł
zawiasów, suporeksu
rzecz miła i zarazem bezczelna- plasikowy budzik
na jednym z moich przechodnich biurek
cyka list. by się nie wdawać w pożegnania
sztuczka- dobicie. etiuda pełzakowata snuje się
z magnetofonu. pobrzmiewają głosy gojów
i Maorysów, ofiar wojen na które
nie raczyłem się stawić
(zapalenie środkowego palca w bucie)
marnotrawię co popadnie
ciągnie się bitwa na słowa
pasterz- psałterz- małpę
-deklinuję krzywo
niewidzialny zwierz, wyrosły z psa
(po kądzieli tygrys, ale nie podobny)
przeciąga się pod siedzeniem
przecież ciągle gdzieś jadę
pupil warczy
milczeć
Florian Konrad, 21 marca 2016
Amarantowa supremacja
wmawiam że stanowimy tekst ksobny
jedno wnika w drugie, za każdym razem- nieco smutniej
jakby miało za złe
czy nie lepiej- rozdzielić?
wpisywać się do pamiątkowych książeczek
czekowych, bazgrać kondolencje w starodrukach
i na maskach władimirców?
bo patrz-
architektura w rozsypce. rzecz jasna-nieorganiczna
co do drzazgi
wściekle wiejski dizajn: neobrutalizm z drewna
płoty garbią się podparte kosturami
widok żywego również dobija. z okna:
nierodne głodomorgi po których chodzą
centaury. kurne głowy kołyszą się tym samym
rytmem co brony
szlachciejstwo, wyciągają się zgrabiałe palce
lejce wiążą w pętlę. i stuk kopyt, kłębki pierza
w powietrzu. pegaz- samoróbka kończy w kawałkach
łżę że się odsieje. z czerwonych plew
wyrośnie ziele uprawne
szlifuję nowy charakter pisma
Florian Konrad, 20 marca 2016
Komora oszołomienia
z cyklu ,,Miejscówy"
ćwiczonko z rekluzywności: jak długo wytrzymasz
w zamknięciu? (informacje pozornie nieistotne:
różowy dworek ma nieskończoną liczbę sypialni
średnia prędkość z jaką porusza się tam myśl
-do ustalenia, wzór poniżej)
spróbuj wyliczyć, jeśli starczy odwagi
poznawaj arkana (prawie!) najdziewniejszej
z nauk. koniecznie dziel przez zero
wokół budynku (kogo zalano w fundamentach?)
ogród pełen roślin z których wyrabia się
średniogatunkowy plastik
wrzask nic nie da, wypłoszy tylko żyjątka ze ścian
i będzie jeszcze bardziej pusto
lepiej wziąć się za książki
dwa regały. opowiedz się po jednej ze stron
(do wyboru: promiskuityzm, asceza)
no nie płacz, przecież nie wieczność. jedynie
ułamek. luki wypełni się badylami
znów się zapuściłeś. logikę zamknięta w nawiasach
biedronka przysiada na skroni
i momentalnie tracisz przytomność. ojej
Florian Konrad, 18 marca 2016
Także wyzwiska
ochłoń. stoimy w maślanym powietrzu pełnym dziur
dziar. wyrosło mi serduszko na środku języka
ale nie pochlebiaj sobie
żadna miłość i komplementy
zwyczajna nadkwasota
otchłań. nasze miejsca domniemane
ślepe przeczucia na granicy realności i żartu
zdrapuję naklejkę by nie powiedzieć
niczego więcej
wchłoń. niech szyję oplotą girlandy tamaryszku
będziemy tańczyć po wioskach i miasteczkach
tu się kogoś uleczy nakładając ręce
tam- zwędzi kurę
ochra. nacieramy się barwnikiem
(pretensjonalny wygląd to podstawa!)
z firanki wyszły dwie piękne suknie
diademy ulepi się po drodze
cicho. mam cukierki z drewna: biały i zielone
jeden wchodzi głęboko pod język
pozostałe- przesuwają serce
i pozostaje tylko kląć
Florian Konrad, 18 marca 2016
Hadeik
fajna impreza samotników
panie w czerwonych welonach
z samoprzylepnych karteczek
faceci- trzej jeszcze w pionie
toast się wznosi!za pierwsze lata rozkrzyczane
w bramach, wydarte z kronik!
bierze na wspominki. życiorysy nie te co kiedyś
jakby zmieszane z olejem, doprawione chili
czegoś brak w dokumentach
zawieruszyło się w przepastnej szufladzie
i nie znaleźć, choćby się przewertowało makulaturę
dzielimy oddechem. po połowie
raz ty- raz ja. tym sposobem dozipiemy do starości
zdjęcia pokryją się siateczką zmarszczek
z krzyży za wybitne zasługi złuszczy się farba
i hajda! pod spód.
a kto nie wypije- dusza mu wypełznie ustami
to przecież latający szczur
Florian Konrad, 13 marca 2016
Nadchemia
,,nie umiem na rozkaz czarować"
-Marcin Niziurski ,,Nad głową"
legenda na dobranoc. no przecież wiem że chcesz
przydałaby się postać. Kowalski? Nowak?
mało ważne. żłobię głęboko
ups, trzecia głowa. nie szkodzi
wyszedł nadspodziewanie szybko
chropowaty i pusty w środku
nie zna ani jednego zaklęcia. pamięć
niczym rozmazany atrament, książka telefoniczna
którą pogryzły myszy
zabić tą wydzierankę. konkurs!
czekam na zgłoszenia grup przestępczych
seryjnych samobójców
przychodzą tłumy. cwaniaki nie
potrafiące ukatrupić nawet kota, ledwie
odrosłe od ziemi lolity
miłośnicy niebieskich świec i rubinów
strzelaninka. ginie nie ten kto powinien
na kulach wyjętych z czaszek premierów
i papieży - wygrawerowany napis ,,Lenin"
lub profil Wissarionowicza
ludzik szczerzy się pogardliwie
zaraz padnie zakazane słowo
i po bajeczce
Florian Konrad, 11 marca 2016
Niema wersja
rosnę na gałęzi drzewa binarnego
(uschła prawie całkiem, chrust)
niebo przesłaniają cienie
praprzodków zgubionych w gąszczu genealogii
staję się przejrzały
człowiek niczym fermentujący owoc
pełen dat, liczb, zbiór przeterminowanych danych
kwaśny sok z oczu. po korze
nie nazwałbym tego depresją
dosadniej
zagnieździło się na dobre. czyni niestrawnym
z pamięci pozostają listki (nie wiem jakiego drzewa)
i garstka kruchych patyków
(można będzie ukrzyżować ważkę)
Judasz, rudy kocur wyleguje się w próchnie
oczy świecą w noc
Florian Konrad, 5 marca 2016
Odwszalnie
Z cyklu ,,Miejscówy"
azotoks ci w nos! aż se głowę zdrapiesz!
po kiego ci pustka, tam dawno nie rodzi się myśl
pszczoły lepią plastry z kwarcu i śmietanki do kawy
a ta pokraka -co?
kameduła laveyański, uchodźca z Oksymoronii
albo inne dziwadło z czaszką na plecach?
mementomoryk?
z oczu- gwasze, cyjanoakryl między wargami
(zachowaj tajemnicę! wróg ludu nie śpi!)
i wada postawy. trzyma się krzywo
ewidentnie przechyla na lewo, komuch
pod but każdego, tak jak lubią, pod podeszwę!
...no, wreszcie spokój. sterylnie i cicho jak w ulu
korniki szemrzą w ścianach. skrzeczy adapter
igła niemrawo, po woskowym dysku
śpiewaj póki żyjesz, nie ma bohaterów
za zdrajców z konieczności robią trutnie
zdzieraj gardła. i jeszcze jeden i jeszcze- hymn!
nuty drżące między skrzydełkami insektów
nie do wyplenienia
Florian Konrad, 4 marca 2016
Depresariat
Z cyklu ,,Miejscówy"
niby pokój, a jak w przyczarnobylskiej wsi
świeżo wyludniona oaza. wokoło rosną grudy
burej porcelany. w stągwiach kiśnie lepkie
imię namazane na szybie. nie, nie szminką
przypadkowe dotknięcie szkła
zapoczątkowuje reakcję. pęka łańcuch
na którym dyndało czereśniowe serduszko
rupieć pozostały po walentynkach
dwie doby później- wstrząsy wtórne
podarte drogi. puszyste gmachy z kurzu, kociej
sierści- obrócone w pył. biorę zmiotkę
komody i akwaria kryją deformacje
tulipany o zrośniętych płatkach
zdjęcia libacjuszy mających głowy jak karafki
pamiątki powoli zmieniają się w ukwiały
(trucizna na opuszkach!)
dopisuję nazwisko. może jego nosiciel
okaże się chorowity, z fajansu i będziemy
zmuszeni oddać go do placówki opiekuńczej
lub wyrośnie głębinowy potwór
trzeba mieć nadzieję
Florian Konrad, 1 marca 2016
Foliowy ustrój
piękno szczelnie zagraconych podwórek
dzikich ziem władanych przez syllogomanów
pierwsze budzą się psy i wraki aut
w workach dojrzewa dzień poprzedni (cierpki
owoc o rozżarzonych pestkach)
skarb z puszki Pandory: Izwiestia zalana biała farbą
na stosie butelek- figurka z odłamaną głową
litry deszczówki ciekną do serca bozi. co za syf!
z najpowszechniejszych plag dobrze jest
wybrać (pozornie) ciężkie. teraźniejszość i myśl
jako jedyne są całkowicie wyleczalne
dają się wymienić na siatkę puszek, porwany sweter
e tam, zaraz- dno! zmiana priorytetów
patrzenie przez miedziany pryzmat
w niektórych ludziach jest ukryte bóstwo
atrapa z plastiku i z gliny
poważna jak muzyka która płynie
z lampowego radia, dudni w hałdach kości
(Saverio Mercadante, Mozart, albo Beherit
zależnie od pory roku)
w pozostałych? ciemne Atlantydy, od wieków
schowane w rupieciach, papierowe gwiazdy
kłos żyta w wianuszku chwastów
Florian Konrad, 28 lutego 2016
Nauczycielka i mankurt
zimno spod klosza. aż się lepi, wytrąca mżawka
na sekundę przed nocą- wierzgam. kto tu?
choć i we mnie czynnik zwierzęcy, słabe kontury
trudno wyłonić to z mroku. aż z dna
sprać po mordzie albo podlać winem
-swój- warczy chropowato. oczy jak u modliszki
na mikroskopijnej głowie czapa ze skóry
(jakby zasadzić cebulki- na końcu
każdego włosa wykiełkuje biała muszla)
-wydawałeś się mieć szersze horyzonty, dziewczynko
jednak rozum jak kamień z wrośniętym napisem
(działanie, proste)
-śnij się, bajaj, a i tak się ziści na odwrót
w zupełnie innym micie -odpowiadam przekornie
- nie ma po co się kryć, chłopczyś
w tobie dwa plus dwa: po równo ojców i sióstr
wychodzi pięć- androgyniczne nic
na zewnątrz wszyscy się zorientowali
obwiązują czoła
może uda się ocalić prawidłowy wynik
Florian Konrad, 27 lutego 2016
Trilokutor
nieskromnie powiem- przygotowałem się
chorały i czytanie ikon opanowane do perfekcji
skrupulatnie zliczone strony
nie trzeba było długo czekać, po obiedzie patrzę
-sfruwa z wyżyn. ściślej: z dachu obory
skrzydełka pienią się w słońcu, rzucają snopki iskier
strach? ani trochę. prędzej zażenowanie
spodziewałem się rydwanu i ognisk na brodzie
i że trochę dumniej. choćby jak prezydent
odkrzykuje na odwieczne pytanie ,,z czym do ludzi?"
-z krzesłem. zebra, człowieczek cały w bliznach
rozsiada się od początku. aż wymościł dziurę
kto trzyma beczki miodu w piwniczce pod piekłem?
i czy jego nazwisko wolno krzyczeć jedynie w książkach
atramentem sympatycznym?
o- zagiąłem. niczym gwóźdź w koronce
cedrowej. zamilkło się, bieduli. pewnie ze wstydu
wyrywa pióra z głowy. tik nerwusa
nie należy się spoufalać, chociaż oswojony
dziobie ziarno z ręki- to przecież ciągle duch
stutonowy latawiec
który puszczasz od najmłodszych lat
niebo ciągle pełne mrówek
Florian Konrad, 26 lutego 2016
Efekt Ganzfelda. pod wodą
z przekory nie zostaliśmy gejami
choć trzymamy się zbyt blisko, na wyciągniecie
zamiast ręki wypadałoby podawać igłę
(haft wychodzi pięknie, choć materiał do kitu)
biały szum, więc znowu omamy. zaciskam powieki
i powstaje słoik. bulgocze formalina. zaciekawiony
spoglądam w głąb szklanej czaszki
ciągła zima i fobie, potworki w kształcie
orzechów włoskich. bezmózgowcy
czasem przez denko rozmawiam
z nieślubnym kuzynem znanego malarza
tego od aktów
najczęściej wychodziły mu wypięte cztery bukwy
(lepiej się nie domyślać co odczytałby rumpolog)
a nie, czekaj- to przecież też ja
tylko starszy, bo w lustrzanym odbiciu
i wyglądam jakbym podłapał coś wenerycznego
na przedramionach makatki w słoneczniki
ręce tak wysoko w górze, że aż widać krzyż
Florian Konrad, 24 lutego 2016
Prawo zaniechania
o ile nie nastąpi hekatomba, globalne zmądrzenie
w następnym wcieleniu wszyscy będziemy galeriankami
szczerze? nie liczyłbym na cud
chłopacy z alcantary, z łatkami na kolanach
rozsiewają się po parkach i bocznych autostradach
łatwo kaleczy się mowę i drewno
kłuje ławki serduszkiem
(zamiast strzały lepiej wydrapać kapsel)
i szprecha po polszczyźnianemu o bajeranckim
dizajnie nowego banknotu. że niemalże gada
do ciebie ten król z półzłotówki
wygląda jak żywy
i prawie nie czuć wodą. genialne zabezpieczenie
jedzenie znajdujemy między wiszakami szmateksu
sałatka z karkówką, lekko przechodzona
(dwie baby miały w ustach, kolejna nie zdążyła)
ale doprawi się i będzie cymesik
cokolwiek by tu zacząć, choćby nawet- sens
wyjdzie używka, poprzemysłowy odpad z metką na uchu
para autochtonów upycha pieniądze w skale
zwietrzeje wam co do centa, głuptasy
fajna ta reinkarnacja. ale nic nie trwa wiecznie
nosimy w sobie śmierć zakletą w zwierzę. w końcu
po każdym zostanie mysz ze śmiesznym oczkiem
na żyłce. z blaszką przez głowę
Florian Konrad, 23 lutego 2016
Ofiary subvertisingu
znajdźcie mi faceta. może być dużo starszy
albo zupełny chłystek świeżo po ogólniaku
wygląd również mało istotny
wypełni się gościa kostkami (nieco szulerskie
zawsze wypada sześć oczek), da talię znaczonych
kart, tabliczkę ouija
rozsiądzie się na środku chodnika, ten mój świeży trup
upleciony z liści oraz łodyg egzotycznych ostów
i będzie głosić prawdy objawione. kopcić
szlugi, jednego za drugim. czasami powróży
(ostrożnie! w dni nieparzyste przepowie
wyłącznie śmierć!)
czujecie? smog już zalewa ulice
ledwo można złapać oddech
przechodnie zatrzymują się przed plakatem na którym
widnieją paskudnie czarne litery
Les Fleurs Du Mal(boro)
a poniżej- rysunek. diablik, tyci. jedzie wesoło vespą
mrużą się ogniste ślepka
-o co chodzi?- każdy zachodzi w głowę
-nic nic, to tylko reklama -mruczy mężczyzna
-ale nabiercie pełne słoje. na wszelki wypadek
bawię się zapalniczką z bursztynu
dziwne, przysiągłbym że miała w środku
zatopioną ćmę
pewnie się wchłonęła
Florian Konrad, 22 lutego 2016
IX RP
stanie się to pod koniec roku. będę w porwanej
koszulce z logo Cradle of filth. TW Florek
który najchętniej sprzedałby bliskich
za garść drzazg
(nikt nie chce dać nawet jednej)
zapragnę zdradzać. ideały i sekrety skończą jako
płatki suchego śniegu. kilka gramów- w kopercie
przecież wiesz do kogo wyślę.
- o czym to jest?- spyta ze zdziwieniem najstarszy rangą
- jakiś chłam, wart tyle co platyna
o, na przykład tu- wyraźny ślad. prawie zdjęcie
świeżutkie, w czerni i sepii. ostry profil
ale jeszcze się nie wżarł. można wybielić
gdzie się kończy? a kto to wie!
zaczęło się w roku Czarnobyla. i spada
coraz szybciej przybiera na wadze.
archiwiści gadają że za komuny było chłopcem
bajki. z proszku możesz usypać
co najwyżej inicjały
kto wciągnął resztę? i teraz roi sobie
że ma na imię Dani, a mędrcy świata, monarchowie
powyłaziwszy z szaf pancernych i segregatorów
zszywają mu przeklętą koszulkę?
sypki jest. rośnie na dnie klepsydry
łobuz
Florian Konrad, 21 lutego 2016
Narodowy Program Zwalczania Mentalizmu
prekariackie marzenie: za woreczek uciułanych
eurokopiejek kupić bilet w jedną stronę
wyjechać, byle dalej. a choćby i na Barbados
ukraść motocykl, rower, rikszę
jakikolwiek środek transportu
po co? by rozerwały się więzy
mkniesz. bez celu. gdziekolwiek, zygzakiem.
masz gdzieś wszystkie policje świata. upiłeś się
właśnie lecisz w przepaść. na złamanie karku
a teraz stop. zatrzymujesz się na kompletnym odludziu
sto pięćdziesiąt kilometrów od najbliższej wsi
i uderzasz głową w szosę. z calych sił, mały, ślepy Florku
sypie się konfetti. niby marzenia, obrazy, kilka wspomnień
ale wszystko jakieś szare i mdłe
patrząc na tę kupkę popiołu pojmujesz
i rechoczesz jak głupi
w państewku o którym nawet nie słyszałeś
tęcza wpada do studni
Florian Konrad, 17 lutego 2016
Czartopław
i po co czytasz? twoje?
usiłowałem zasnąć. kaloryfery chłodne jak umarłego plecy
noc traci szlachetną nazwę. teraz to bezbarwny
osad w zamrażarce
grzejnik parzy w udo. zaczynam rozumieć
że gorące powietrze i ból jakiego doświadczam
razem tworzą coś na kształt pseudoartystycznej instalacji
przeklęta nowoczesna sztuczka, człowiek nie może być
bezpieczny nawet w fotelu. w środku własnej zimy
bezpretensjonalne nieco
jednocześnie- zbyt miałkie by mogło być pokazywane
na Wystawie Twórczości Demoralizującej
(tam same Piety i orły tłukące się krzyżami po dziobach)
o, widziałeś? pod stolik wczołgało się złe
ma pęciny związane rozżarzoną spiralą
na podwórzu trwa demonstracja. hippisi z oburzeniem
(,,rzeźba w formie klatki! to takie antywolnościowe")
domagają się bezzwłocznego zniszczenia eksponatu
może zaraz wpadną z kubkami ciemnej wody
ostudzą licho. godłem będzie kwiatek w kształcie pacyfy
zwlekam się by wreszcie napalić w piecu
opiekuńczy duszek łypie przez szybę
jakby z pogardą
nie przejmuj się, to na pewno performance
Florian Konrad, 15 lutego 2016
Nieprzebudzanie
forsują zasieki. repatriantki z Doliny Niesamowitości
(prawie- prawie nie widać układów scalonych
a i tak są odpychające)
nastoletnie dziwożony z jabłkami w ustach
szczerbate Saturnie. wypełzłe z obrazów córki jakiegoś Goya
(przepite olejem kanibalki, zgroza!)
nie najbrzydsze (choć posunięte w latach)ą
damule z klubu konsekrowanych dziewic
jakby je odrapać z ideałów, odbrązowić myśli
byłyby całkiem do rzeczy
rzucam na żer nieletniego łobuziaka
(cuckolding- patrzę jak mój chłopiec, mimo wysiłków
ginie pod stosami łap, zębów i żeber)
sabat za sabatem. na jednej z orgietek
przypadkowo wywołał się duch lubieżnika
miał nazwisko podobne do mojego
taką samą kozią bródkę
odróżniało go tylko poroże wystające spod tiary
,,daewoo lanos sabachtani"- nucę zupełnie bez sensu
patrząc na ogrom nieszczęść
a teraz przekręcę inny tekst
może psalm
będzie co śpiewać przy ognisku
Florian Konrad, 14 lutego 2016
Pub ,,Aphanisis"
mieściło się obok opuszczonego motelu
knajpidło jakich wiele, po brzegi wypełnione
psychofanami śliny. gadano tam ciągle i wszystkim
od polityki po piłkę nożną. nie miały końca spory o to
kto naprawdę odstrzelił Kennedy'ego, Dodę czy Lincolna
w kłębach tytoniowego dymu dyndało niejedno toporzysko
co jakiś czas spadały barmanowi na kark
tłukły szklanki
z rozgorączkowanych opowieści rozlegał się huk
gdy kolejny potiomkinowski belweder (murarze lepili
z papier- mache) przewracał się na chodnik
iluż to bogu ducha winnych przechodniów
zginęło pod tekturą i okruchami porcelany!
i gdzie to się podziewa? na dnie popielniczki
wyrósł biurowiec ze szkła i stali. porzuciłem
ulubione zajęcie. nie tak łatwo być reducentem
zacierać wspomnienia, daty niekiedy całe budynki
wkoło latają cegły, kłaki wełny. może zlepi się
z tego kobieta. smutna i obca
(brak znamion encyklopedyczności, nie znajdziesz jej
na wikipedii, choć będzie twierdzić że jest
znaną piosenkarką)
dotknę ostrożnie. jak się spodoba (małe szanse)
postawię karmi albo inne paskudztwo
jeśli będą dwie- koszmar. tyle roboty!
trzeba będzie wynająć kogoś
do sprzątania gruzu
Ostatnie komentarze:
16 maja 2024
violetta
Może w lipcu będę miała takie wakacje:)
16 maja 2024
jeśli tylko
słońce w płynie..
15 maja 2024
Weronika
Za jeszcze jeden rejs!
14 maja 2024
Mam takie oko :)
14 maja 2024
Jaga
Zwierzęta upodobniły się do koloru otoczenia
14 maja 2024
To naturalny suchy i pustynny klimat. I tam są
14 maja 2024
Klimat taki, że nie był i raczej nie będzie,
12 maja 2024
Melancthe
Kajzerki są przereklamowane ;)
11 maja 2024
kb
wielki wypas - był albo może będzie. kto wie...
11 maja 2024
sama prawda z tym myśleniem i psoceniem ale
11 maja 2024
zastanowiło mnie czy owe cenienie kajzerek wynika
11 maja 2024
skomponowane kolorystycznie..
17 maja 2024
Deadbat
17 maja 2024
wiesiek
16 maja 2024
violetta
16 maja 2024
Marek Gajowniczek
15 maja 2024
wiesiek
15 maja 2024
Jaga
14 maja 2024
violetta
14 maja 2024
Misiek
14 maja 2024
Arsis
14 maja 2024
Marek Gajowniczek