Najnowsze prace:

Poezja

	Jarosław Trześniewski
	PROFIL O autorze Przyjaciele (87) Wydarzenia (1) Poezja (108) Proza (7)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Jarosław Trześniewski, 23 listopada 2012

Akatyst listopadowy

panie trwa dziękczynienie przemieniasz
dźwięk nucleusa może zbyt wolno
dane ci będzie dostroić ton głębokości

zimnej wody plusk światło odbija
stłumionym echem przez skórę
przezroczystego ciała uwięzionego

w tataraku a pstrąg srebrzystą wabi łuską
śniąc o dżdżownicy po rosie po głosie
zewsząd ogarniasz bezdźwięcznie

liczba komentarzy: 16 | punkty: 18 | szczegóły

Jarosław Trześniewski, 15 października 2012

Tryptyk przed i po Ojcowski

1. Przejazdem przez Warszawę w stronę Magdalenki
Ursynowska minisonata

wstępujesz na mostek ze zbutwiałych desek
obok sztuczne bagno trawa wprost ze stepu
import eksport wtopiony w ursynowski pasaż
vis a vis prosto w okna i wystawy sklepów

rabaty w noc zbielały nie przywykły jeszcze
do stygnięcia na rozkaz o chłodnym poranku
szron już stopniał coraz gęściejsze powietrze
czekają na autobus ludzie na przystanku

przed wejściem do metra trafika zamknięta
z sykiem spada żaluzja za wcześnie otwarta
tłumiony odgłos podziemna kolejka odjeżdża

2. Trasa Ursynów –Lesznowola –Magdalenka –E7

ściskając w kieszeni malutkie jabłuszko
na nic nie przydatny atlas na kolanach
przez dyniowe pola ukradzione słońcu
omijamy wioski unikając tłoku

3.Ojców

jest dom dolina i rzeka w łopianach
przemyca wodę cląc tylko kilka kropli
granica horyzontu przed wysoką ścianą
a pod stopą trylobit skamieniały skomli

Warszawa –Ojców 5-7 .10.2012

liczba komentarzy: 9 | punkty: 13 | szczegóły

Jarosław Trześniewski, 28 września 2012

cieniowstąpienie

wstąpiłeś w ikonostas by pozostać w tle

archanioł gra na złotej trąbce

winorośl śpiewa psalm o porudziałej trawie

słońce spłowiałe i chłód przenikliwy

baldachim z pajęczyny wokół kropli

rosy chmury zmatowiałe

cień staje się krótszy

o sekundę

liczba komentarzy: 17 | punkty: 23 | szczegóły

Jarosław Trześniewski, 17 lipca 2012

Jakby sonata [świętokrzyska]

Prolog

nie szumią jodły na Pocieszce,mchem zarósł trakt do Rytwian
na Wiśniową spadły deszcze.droga ciągle wyboista.

jaśmin przekwitł, w Kurozwękach zmokłe kury dziobią owies
biją dzwony .Szydłów.mokro w polskim Carcassonne.

Wojtek czeka w samochodzie, wycieraczka nie nadąża
ścierać kropli, ciężkich kropli.wszystko wsiąka.

jest muzyka

tu zmurszały mur z wapienia. i ta ławka gdzie pradziadek
wystukiwał laską scherzo, ciotka Ela z wujem Stachem
błyskiem słońca oślepieni. ponad sepią ciemna plama.
ponad sepią plama ciemna.

gdy na rynku pręgierz przetrwał ,z prawej strony synagoga
jest zamknięta dziś na głucho .tak, na wieczność.
tyle ślepych ulic tutaj. nietykane są mezuzy.
te mezuzy nietykane. tylko ciemno.

miniesz domy. okna puste .drzwi otwarte wciąż na oścież,
a w ogrodach malwy rosną, mlecz pod płotem żółty
habit zrzuca na wiatr .mnichom szepcze
szepcze mnichom habent sua

Epilog

pod Bramą Krakowską znak stopu.hamujesz.
tomik Walta Whitmana upada pod nogi.
mokną sady śliwowe. źdźbła traw są wilgotne
napęczniałe od wody ponad gołoborzem.
ponad gołoborzem śpiewające wody.

13.06.2012 -16.07.2012

liczba komentarzy: 46 | punkty: 33 | szczegóły

Jarosław Trześniewski, 8 lipca 2012

Czubatka* wzdłuż Giedniówki

Gdacząca góra w jęzorze lodowca
Piaski tu ciężkie Las pofałdowany
od starorzecza wzdłuż asfaltu biegnie
I trwa minione Poobiednia sjesta

Pszczół wstępowanie w kielich nenufarów
Ma w sobie gorycz Biały dom nad rzeką
Dzikich róż krzewy Wieczność bez zasięgu
i pohukuje sowa ze złamanym skrzydłem

Mama jest z nami Niesie w koszu płatki
różane Trzeba szybko scukrzyć
Sopran bezdźwięczny rozbity słoik
konfitury Między żywymi święte obcowanie

Nie jesteś obcy Widok trwa Znajomy
Przy polnej drodze jarząb traci liście
gdzieś blisko wybieg dla strusi Jest cicho
Stalowy słup rani kolcem pejzaż

Urwane śmigło Róża wiatrów kradnie
każdy szmer szelest I stygnące głosy
Tu i tam Teraz Teraz Teraz

08.07.2012

*)Czubatka -jedna z najwyższych gór Wzniesień Mławskich 201 m.n.p.m. wzdłuz rzeki Giedniówki

liczba komentarzy: 21 | punkty: 16 | szczegóły

Jarosław Trześniewski, 2 kwietnia 2012

Sonata grodzieńska

I.
gdzie jesteś miasto rzeką na wskroś przesiąknięte
godziną dodaną naprędce do szerokości torów
po wjeździe z jednej do drugiej zony jak stężały ołów

w zamknięte okna zastuka (znad przygranicznej strefy)
kontrola co pan przemyca alkohol? sigariety?
matrioszki z Gorbaczowem wypadną z walizki

polecą głowy Lenina Stalina Chruszczowa Breżniewa
korpus straży granicznej zacznie głośno ziewać
w całym przedziale duszno oko celnika wyłapie

płyty z Chaczaturianem z miniaturami szabel
orużija nielzja nie wolno przewozić to wiemy
zaraz pójdziemy na stronę aby utkwić w przestrzeni

potem będzie po wszystkim jeszcze tylko pieczęć
w paszporcie miasto grodzi zanika i znika

II.
i jesteś miasto na wskroś przesiąknięte rzeką
bez przynależności wiecznie amorficznej w ostrym
klimacie na niezidentyfikowanej szerokości

geograficznej zbyt długo trwa postój na pustyni
wbrew wieżom nad farą co jest katedrą ad hoc
a zamek nad brzegiem Niemna zamknięty na głucho

tu traktat podpisano finis Poloniae ulicą 17 września
(datą co jednym znaczy-wyzwolenie innym -zniewolenie)
słychać obcojęzyczny gwar wstydliwe napisy tarasianką

ukryte między zaułkami podwójne jest tu wszystko
a język nabiera zbyt szorstkiej czułości

liczba komentarzy: 10 | punkty: 16 | szczegóły

Jarosław Trześniewski, 22 lutego 2012

Sonata oceaniczna (ultradźwiękowa)

nie ma czego zazdrościć ogłuchłym delfinom
nie odczytują mowy z ust wszystko odejmą sobie
bilans przypływów odpływów in plus i in minus
jedzą frutti di mare nie popijając winem

cesarskim ośmiornicom będzie to obojętne
czy złowi je flotylla czy jeden rybak w sieci
mackami nie obejmą plazmy ekran pęknięty
podczas transmisji skoków po salcie beczka soli

na rany gąbka z octem i znieczulenie za nic
może potrzebne będą skrzypce do operacji
na żywym ciele instrument co przetnie szybko
skórę Orfeuszom podwodnym nie tykając tętnic

o ton co za daleko pulsuje w niebieskich żyłach
ocean spokojnie zatapia obłoki i wnętrze ziemi
ognistej skąd nie ma wyjścia i odwrotu nie ma

liczba komentarzy: 8 | punkty: 16 | szczegóły

Jarosław Trześniewski, 14 lutego 2012

Sonata lutowa (podróż do środka zimy)

pomarańczowe słońce topi się pod Ostródą
wyboista ulica po trzykroć przecina kolejowe tory
wzdłuż niezamarzniętej Drwęcy za długo

diament tnie jezioro i kanał naprzemianległy
cyranki cyraneczki kręcą się ospale
śnieżna ściana mostu nie sięga dosięgniesz

wertykalnej brzozy w padającym mroku
nowym akordem co okrąży ziemię wokól jałowca
ukłucie będzie krótkie nie zostawi śladu

lodowiec się tu cofnie zimno jęzor pożre
zostanie tylko chwila-absorpcja krajobrazu

Gdańsk-Ostróda 05.02.2012

liczba komentarzy: 4 | punkty: 12 | szczegóły

Jarosław Trześniewski, 2 lutego 2012

W odpowiedzi na chwilę

Pani Wisławie Szymborskiej

za chwilę której definicja
jest udaremnieniem trwania

momentu ściągnięcia obrusa
z zastawą stołową
(Rosenthal z 1925 roku)

przez małą dziewczynkę
dużego chłopczyka

za każdy dotyk porcelanowego
uszka

za ginące detale złoceń
brzeżek filiżanki

za odprysk okruszynę
by archeolodzy

mogli potem szkicować
głosić hipotezy

naczynie odtwarzać
z pieczołowitością

jakiej nie zaznało
w codziennym użytku

tak ona już za chwilę
będzie tylko zaraz

czasem przeszłym
za przyszłym

i niedokonanym

03.05.2003

liczba komentarzy: 5 | punkty: 20 | szczegóły

Jarosław Trześniewski, 24 stycznia 2012

Sonata węgierska

to nie będzie o szetlandach kremie nivea podłym dezodorancie
przemycanych w pociągu bez specjalnego nadzoru osobistej rewizji
towarzysza podróży na stacji Komárov jego dziurawych brudnych
śmierdzących skarpetach i lisiej czapie skradzionej na bazarze w

Miszkolcu gdzie szron lizał brwi a szyby w oknach pękały
jak wafle pod naporem Locomotiv GT Elekrycznego Orgazmu
dziewięćdziesięcioletniej hrabiny wynajmującej pokoje
w centrum Budapesztu ani o baszcie rybackiej czy krze na Dunaju

dworcu Keleti gdzie może minąłeś Joannę Fligiel Grácję Kerényi
cinkciarzy bezdomnych akordeonistów skrzypków spadkobierców
księdza Ferenca Liszta liczących w kapeluszach drobne forinty na akord
a conto księżniczki czardasza Márthy Eggerth Kiepurowej Bema pamięci

powstańców 1956 roku smaku ostrej papryki w gulaszu
na wyspie świętej Małgorzaty gdzie baseny ogrzane są operetkową muzyką
unoszącą kopułę Orszaghaz * w nienapisaną rapsodię

__________________________________
*Orszaghaz- gmach węgierskiego parlamentu