Najnowsze prace:

Poezja

	Sztelak Marcin
	PROFIL O autorze Przyjaciele (16) Książki (1) Poezja (1438) Proza (2)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Sztelak Marcin, 20 kwietnia 2015

Żarłacze

Siedzimy w branży robienia dobrze
i źle. Po uszy, nawet czubki.
Czyniąc znaki zrozumiałe dla wybrańców
zawiązujemy nici – spiski na klatkach.

Wątek, osnowa oraz schody: wstępne,
zastępne, bo góra – dół to tylko kierunek.
Nic nie mówiący o zwrocie,

czasami przeciwstawnym, częściej współgra
z marszrutą. Wysoko unoszone
kolana i stopy równo.

Nawet w ostatnim szeregu, który będzie
pierwszy. Jeśli nastąpimy na drogę
powrotną, na przestrzał.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 4 | szczegóły

Sztelak Marcin, 18 kwietnia 2015

Pustosłowie

Zaciśnięte w kieszeniach czekają na okazję
wychynięcia na światło
lub ciemność – bez różnicy.

Chociaż wszystkiego żal, nawet oparów
poranka, zaginionego
wśród innych.

Więc wstydząc się łez celebrujemy
pogrzeby, pełne sztucznych
zapachów.

Wilgotne jak ziemia wodzą
na pokuszenie nienazwaniami,
snem i przemijaniem.

Śmierć jak śniadanie do łóżka.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 5 | szczegóły

Sztelak Marcin, 17 kwietnia 2015

Requiescat

W norze u wezgłowia łóżka powiesiła się mysz.

Wszyscy nieżyjący składają kondolencje,
choć wyrwane z kontekstu brzmią
jak życzenia. Na nowy rok przestępny.

Zbyt długi luty wywołuje frustracje,
szczególnie u tych z dnia ostatniego.
Skazani na skrócone listy prezentów

ćwierć i półludzie mocno zaciskają pięści.
Albo, co który tam ma – czcze gesty,
bo z próżnego w puste, choćbyś się wdrapał
na najwyższy piedestał.

Mysz nie żyje – msza pogrzebowa i darmowy ser.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Sztelak Marcin, 16 kwietnia 2015

Pamietniki genetyczne

Dni bezpłodne:

W kalendarzyku wyprostowana helisa,
współczynnik naprężeń drży
jak struna.

Na niej zawiśnie twoja bielizna
– zapomniana z wrodzonej
złośliwości.

Noce wykreślne:

Sny warczą, skręcając się w znaki
zakazu.
Jednak nie zamykam drzwi, z nadzieją
na poprawę.

Jakąkolwiek, nawet losu.

Modele z błota:

Manekin przebrany w szaty
króla – nagiego,
a uśmiech nie schodzi,
nawet wyszorowany do kości.

Te i kolejne stałe, zakarbowane
na datowniku.
Oraz wszystkie oznaczenia, stąd
do innych niebytów.

Przestrzennych..

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

Sztelak Marcin, 15 kwietnia 2015

Wszystkie nieciągłości

Zakonnice majaczą na horyzontach,
w rozwianych habitach.
Cywilizacja egoistów zakasuje rękawy,
czas na wysiłek uczłowieczeń.

I nikogo nie martwią struktury kryształów
rozbite w pył, ani modlitwy sióstr
o dobry rok. Mieszkańcy pisują pozwy
przeciwko umieraniu,

skoro zawsze krzyżuje plany.
Jednak instancje milczą, zirytowane.
Albo obojętnie strzepujące proch z palców,
ten obrócony.

Zakończenie stwarzań, aż ponownie,
na początku, stanie się ciałem.
Lub słowem.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Sztelak Marcin, 13 kwietnia 2015

Przed smaki

Dzień ucieka dziurką od klucza,
smużka dymu na klatce,
nic więcej.

Jednak śnię rozedrgane obrazy,
w nich upadki i uparte odbijanie,
niepewne kroki we wszystkie strony
życia.

Zmęczony jałowością na wysypiskach
zbieram myśli niepowiązane.
Z całą celebrą i namaszczeniem,
chociaż dookoła błoto, grzęzawisko wydarzeń,

splot słów. Lecz na ustach; Całujcie mnie
w testament – którego nie napiszę, na pohybel
miłośnikom parafek i dat.

Zresztą przez dziurkę także można podejrzeć
światy oraz umierania.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Sztelak Marcin, 3 kwietnia 2015

Piąta strona świata

Osiołkowi w żłoby dano

Nagminnie popełniane prozy życia,
czasami poezje
– w ustalonych miejscach, zazębianie
słów.

Zadowoleni z namiastek niedostrzegamy
szczerb w spójnościach światła.
Zabezpieczeni przed porażeniem za pazuchą
nosimy opatrzność i słuszny kierunek.

Jedynie czasami ktoś wycedzi: zdrady,
dyskretnie zamykamy mu usta plując
przez ramię, koniecznie lewe.

Gdy uroki odczynione klękamy zginając
prawe kolana, z zaciśniętymi pięściami
– oczywiście na szczęście.

w jednym owies, w drugim siano.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Sztelak Marcin, 2 kwietnia 2015

Pozostałe niecierpliwości

Skrzętnie zbierałem twoje odbicia,
dziś twierdzę – w przeczuciu nadchodzących
straceń.

Jednak było inaczej, pieszcząc chwile
aż do utraty oddechu zamykaliśmy
światy przed spojrzeniem obcych oczu.

Mimo wszystko nadeszły cienie,
gęstsze po każdej nocy.
Dzisiaj zaciskam w dłoniach powietrze
z braku słów.

Zresztą te są niepotrzebne, milczenia
znaczą wiele więcej.
Chociaż zapewne już nic nie znaczą.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Sztelak Marcin, 1 kwietnia 2015

Inne czynności

Ciśnienia rodzą się wewnątrz skorupy,
dalej zwanej łonem pramatki,
Ewą, Adamem, Wężem.

Ten ostatni pozostaje bezimienny
milcząc swoje tajemnice.
Od początku do końca.

Zapętleni zbieramy kwaśne owoce
z na wpół martwych jabłoni.
Popijając cienkusza zapominamy

o ślepych zaułkach i drogach pod góry.
Zresztą pewnie jesteśmy obłąkani, przynajmniej
dopóki ciśnienie nie rozsadzi dualizmu
światła i cienia.

O sekundę za późno na poznanie.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Sztelak Marcin, 31 marca 2015

Krucjaty - sen (nie) doskonały

Krzyżowcy ruszają pod Jerozolimę,
wzgórze świątynne gotowe do obrony.
Atak i kontr – jatka ku czci boga
wojny. Na przykład Baala.

U nas spokój – nie licząc drobnych
zatargów o wartość słowa rzucanego
w przestrzeń.

Otwartą, chłonną – cierpliwość jest cnotą,
czasami najwyższą. Dlatego zbieram kamienie
na nową Akkę.

Bo stos Jakuba już ostygł, klątwa upadła
na jałową ziemię. Zresztą będzie,
co pisane. Nie ucieknę.

Sztandar tak pięknie łopocze na wietrze,
zapewne Historii.