Najnowsze prace:

Poezja

	Sztelak Marcin
	PROFIL O autorze Przyjaciele (16) Książki (1) Poezja (1442) Proza (2)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Sztelak Marcin, 16 lipca 2013

Sobota, około południa i później

Kondukt;
na poboczu kopulują psy,
mając gdzieś majestat śmierci.
Zresztą nikt nie wrzeszczy „do budy”.

Wilk udomowiony ma swoje prawa.

Brama;
skrzypi – czysta metafizyka, zawiasy smarowane
sześć razy w tygodniu.
Pomijając niedziele, dzień święty.

Trochę inny rozkład zajęć na kirkucie.

Rzeka;
grillują – a tu sypie się ziemia,
ostatni ruch szpadla.
Głuche przyklepanie – „będzie dobrze”.

A kwiaty i tak zwiędną.

Popołudnie;
świat wciąż istnieje,
być może nie zrozumiał.

Albo zrobił to zbyt dobrze.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 4 | szczegóły

Sztelak Marcin, 12 lipca 2013

Widmo zagłady. Kres koniunktury

Par excellence śpiączka.
Ostatnia kawa w mieście, z ekspresu.
Ulicami snują się cienie niegdysiejszych
kusicieli z branży spożywczej.

A ty pij, nie zakąszaj.
Jeszcze dna nie widać.

Po chodnikach krąży Zdzichu, wyklęty
przez okoliczne ambony.
Tu i tam wygrzebie pare groszy, ten i ów
poczęstuje szklanką własnego wyrobu.

Zwilży gardło, poduma, zawieszczy:
Koniec świata, lub ludzi, co na jedno
zresztą wychodzi.

Tymczasem w sferach wyższego rzędu
nudy, w raju wciąż pada.
Ostatnia arka odpłynęła na poszukiwanie
wysp szczęśliwych. Na zawietrznej piekła.

Odsprzedam pomniki, markety, ławeczki – za bezcen.
Zdzich wydmie wargi, pokręci głową: drogo,
jednak wezmę. Jako przestrogę albo osobliwość.

Par excellence – armagedon.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Sztelak Marcin, 11 lipca 2013

Astrolabium. Heroizm prostacki

dla Agnieszki K.

Wiersz jak grudka błota, słowa
bez znaczenia.
Zwykła wprawka przed długą drogą
w nieoznaczonych krajobrazach.

Moralne nad głową, piekło w kieszeni
i diabeł z pudełka.
Kilku bezimiennych z prośbą o wsparcie
rozszarpuje nogawki.

Wczoraj jeszcze chciało się wierzyć poetom;
pomyśleć tylko – święta naiwność.
Dziś brakuje nawet prostej puenty,
bo wulgaryzm kompletnie nie na miejscu,

mimo wszystko.
A może wbrew wszystkiemu.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Sztelak Marcin, 10 lipca 2013

Prężenie majuskułów

Do siedemdziesięciu pięciu razy sztuka,
albo z górą stu batów.
Otwieramy rejestr skazanych,
taki cios poniżej pasa, choć napisano – psikus.

Wersalik pierwszy:

przetarte Szlaki. Od punktu A do B niby prosta,
jednak nieskończenie wiele możliwości.

Pod oko najlepiej przykładać surowy befsztyk.

Wersalik drugi:

lista fanów grzesznych Zabaw, długa
jak stąd do Raju.

Tylko głupie dzieci się nudzą.

Inne kapitały:

Kuchnia, Pokój, Kroki.
Papieros za uchem, dwadzieścia groszy do piwa.

Wreszcie na końcu wiersz
dla kochanki. Intymny, pomiędzy koronkami
a pasem do pończoch:

Uwielbiam cię w sukienkach,
bez bielizny. Wtedy napinam
wielkie litery.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Sztelak Marcin, 8 lipca 2013

Przemiał

Niegdysiejszemu przyjacielowi.

Mieliśmy się nie starzeć, a jeśli nawet,
to jak wino.

Umorusani zbyt długi snem pisaliśmy.
Zagubieni na klatkach schodowych.

Nie były to wiersze, raczej obietnice.
Do dziś na skórze pozostały ślady
tamtych niespełnień.

Euforie i zwątpienia dawały nam wszystkie
atuty do ręki.
Balansowanie na krawędzi z kieszeniami pełnymi
blotek.

Nawet jeśli gdzieś przewiało się głupcy,
to i tak poza kadrem.

Mieliśmy – coś nie wyszło.

liczba komentarzy: 3 | punkty: 4 | szczegóły

Sztelak Marcin, 6 lipca 2013

Królestwo chaosu, informacje z trzeciej ręki

– Podczas pełni jest zimniej, marionetki szczękają
   zębami. Wbrew woli Pana.
   Od Sznurka i Wypychania.

– Minister długowieczności wydał dekret:
   zakaz czytania książek
   po 22.

Szkoda oczu i światła, jeszcze mogą się przydać.
W nierównych proporcjach.

– Jeździec bez głowy sprzedał konia.
   Ze wstydu nie wie, gdzie oczy
   podział. Niech mu ziemia będzie
   ostatnią matką.

– Głupcy noszą po kieszeniach końce świata.
   Związać nie potrafią, w węzeł.
   Tylko na kokardkę. Jak sznurówki albo wstążka.

   We włosach lalki, która nosiła jakieś imię.
   Tuż przed ostatnią podróżą. Śmietnik, utylizacja
    i światełko w tunelu. Nekrolog na całą szpaltę.

– W tym sezonie najtańszy będzie papier, z   odzysku.
   Można pisać. Wszystko.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Sztelak Marcin, 4 lipca 2013

Zmartwychwstanie. Demencja

Nowe życie K.:

Wrzeszczy mijając niedzielnych głosicieli słowa,
mimo cudu utracił wiarę.
Ile sił w nogach biegnie, w poszukiwaniu krańca
kuli.

Ponownie skazany nie czyta już prasy,
bo tam straszy groźba kolejnej interwencji
– pax americana.

Dookoła bieda z tendencją zwyżkową, on czeka
na kilka ciosów noża.
Może to nie jest to, co sobie wymarzyły, ale zawsze
zakończenie.

Dla niego warto się poświęcić,
to wie z doświadczenia. Albo książek
– zawodzi go pamięć.

Chociaż wciąż jest pełen nadziei.
Na spuentowanie.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Sztelak Marcin, 3 lipca 2013

Urzędnicza wyprawa na Mount Everest

Kierownik stwierdza:
Sagarmatha wciąż nie zdobyta.

Więc
w szpilkach i pod krawatem, drepczą po dachu świata.
Formularze, druki, pieczęcie – trzeba uczcić petenta.

Suną biurka i referenci. Droga na szczyt,
wszystkich ogarnie śnieżna ślepota, a miały być:
czerwony dywan i wstęga, ordery i ciasto.
Tymczasem coup d’etat.

Kierownik stwierdza:
Klient nasz pan.

Oraz jego szara twarz, w cieniach i kuluarach urzędu.
Kiedy przemyka psim swędem po korytarzu,
gdzieś pomiędzy drugą a szóstą kawą.

Tyle sprawa do piętnastej, a w ostatnim obozie
odczuwalny brak tlenu. Na mrozie
zamarza tusz.

Kierownik stwierdza:
Szczyt zdobyto, na cześć obowiązujących przepisów:
hip, hip, hurra.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Sztelak Marcin, 28 czerwca 2013

Tam gdzie wszystko jest tańsze

Tanio jak barszcz.

Nie ma czerwonych świateł, ani wypadków drogowych.
Żebracy grzecznie dziękują za wsparcie
– z promiennym uśmiechem na gładko wygolonych
pyskach.

Policjanci wciąż śpiewają: hosanna, nikt nie kradnie
i niczego nie trzeba do szczęścia. Wszystko jest piękne,
pastelowe, ulice proste, bez zakrętów i nawet psy nie warczą.
Na spóźnionych przechodniów.

Może tylko nieliczni anarchiści wytwarzają w piwnicy
lustra, ale można ich zliczyć. Z łatwością.
I tylko ryby trzymane są w klatce, a ptaki w akwariach.
Poza tym:

Tanio jak barszcz.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Sztelak Marcin, 27 czerwca 2013

Bajka dla poliglotów

Zakrawam na cud absurdy dnia
– to nie jest poezja, lecz farsa.

Więc:
United Kingdom – zgięci w pokłonie lordowie,
heretycy z obu stron stosu.
Królowe i cień Tower of London.

Nie używajcie widelcy, jest ich zawsze więcej.
Do tego bez związku z tradycją.
Napis w metrze, tuż obok żebrzących o lepsze
miejsce.

Do rozpychania się łokciami.
Tymczasem śnią mi się bzdury, albo Bzdury.
Ciężko rozróżnić, szczególnie kiedy ławka twarda,
a The Times coraz cieńszy.
I żadnych dobrych wiadomości.

Dodatkowo rozanieleni mistrzowie kopulacji
w pobliskich krzaczkach. Pora pakować manatki
i wyjść. Po angielsku.

Smakując cud na koniuszku łyżeczki
– to nie farsa, lecz proza poezji.