Najnowsze prace:

Poezja

	Sztelak Marcin
	PROFIL O autorze Przyjaciele (16) Książki (1) Poezja (1442) Proza (2)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Sztelak Marcin, 12 sierpnia 2013

Zupa z muchomorów

Poszukiwacze zaginionej arki snują się od śmietnika
do śmietnika. Osiedlowe pytie złorzeczą:
Kiedyś sobie biedy napytasz.

Kuszenie losu na tysiąc i jeden sposób,
wrzucanie pająka w mrowisko, wyrywanie
skrzydeł muchom.

Kto nie potrzebuje pieniędzy, ręce do góry.
Wysoko, z dłońmi na zewnątrz.
W geście przyjaźni ponad podziałami
bogaty – biedny.

A ty jedz, do upadłego, przecież
wiesz – diabeł tkwi
w pudełku.

liczba komentarzy: 3 | punkty: 8 | szczegóły

Sztelak Marcin, 8 sierpnia 2013

Mechanika ruchu

Wypadkowa przyśpieszenia i czynników
zewnętrznych.

Oczopląsy na poziomie chodnika.
Płyty, jedna w drugą
nierówna.

Nieciągłości świata powtykane w szpary
pełne kiepów.

I szeroka poetyka napisów na murze,
jak na przykład:
„pieprzyć seks” albo „Ala ma kreta”.

Wszystko to omijane w pędzie,
bo przecież czołobitność dla wróżby z guzów.
Garnitury szyte na miarę, a z butów wystaje
tandeta.

Prostoliniowy, zwalniający.
W bliżej nieokreśloną stronę.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Sztelak Marcin, 5 sierpnia 2013

Cechownia

Są takie mroki w których nie kryje się zupełnie nic.
Ani trochę.

Marzenia na skalę ciepłej herbaty i wygodnego łóżka,
ale jak sobie pościelisz, tak cię podliczą.
W słupku, po odpowiedniej stronie.

Oto jest moje królestwo – nora w ziemi,
dwa na cztery metry. Własnoręcznie wygrzebana
paznokciami zdartymi do krwi.
Dziewiczej.

Wyję,
bo księżyc, życie, ciąg przypadków,
przyczyn. A nad tym wszystkim prawdy,
półprawdy. Oraz najważniejsze – gówno prawdy.

O przepraszam.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Sztelak Marcin, 1 sierpnia 2013

Luminoskopia

Miejskie światła pod podszewką rzeczy.
Zwiastowanie.
Nikt go nie chce, nawet za dopłatą.
Latarnie szczerzą mordy.

W ciemnych zaułkach jest piękniej.
Kocie łby przetarte, a na spodniach łaty.
Krok wyrównany.

Czekamy na listy kondolencyjne, z wyrazami.
Wulgaryzmy i pornografia.
Nogi bolą od nocnych poszukiwań
arki, Graala i innych przedmiotów.

Skarby zagrzebane w warstwach śmieci.
Wysypisko.
Aż by się chciało: pax siostry i bracia.
Ale tylko ściska we wspólnym
dołku.

Gasną, miarowym rytmem.
Requiem.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 7 | szczegóły

Sztelak Marcin, 30 lipca 2013

Rzeźnia niewiniątek

Pogrobowcy są bardzo cisi,
układy, układziki.
Spisują biografie w trzech słowach,
profesjonalny minimalizm.

Mocno wyretuszowane życia.
Ćwiczenia ze słuchu na wypadek
wojny, klęski żywiołowej, pożogi.

Całe życie w jednej torbie, biodegradowalnej.
Akty urodzenia z wolnym miejscem
na przyczynę zejścia. Magazyn ludzi,
którzy byli albo być mogli.

Kimkolwiek. W miejscach, o których lepiej
zapomnieć. Na amen,
jeszcze lepiej – wyprowadzić sztandar.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Sztelak Marcin, 29 lipca 2013

Msza przeciwko poganom

Ofiarowanie:
zaczęło się od szklanek, później przyszły
plastikowe kubki.

Degrengolada o smaku powideł śliwkowych,
znacznie lepiej napędzić bimbru.
Można się nim zachłysnąć, ciężko oddychać
przez spalone gardło – milcząc.

Tymczasem mamy słodycz z nikłą nutką
kwaśnych dni roku.

A podobno jest miłość, życie, nawet ręce złożone
w znak umowny. Ponadto ołtarze ofiarne,
skrzętnie ukryte przed wzrokiem tych od osądzeń
i sądów.

Zostało tylko kilka kromek cienko posmarowanych.
Oraz niezobowiązujące, bez przekonania,
amen.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Sztelak Marcin, 26 lipca 2013

Wypychacze Zwierząt

Męczące przekonanie, że poezja powinna
być odkrywcza.
Tymczasem jest spisem umarłych ze sztucznymi
wnętrznościami.
Szklane oczy doskonale udające głębie.

Metafora z wyprawionej skóry, bez najmniejszej
nutki rozkładu.
Sygnatura producenta i wypalony wiersz:
Rzeźnia, numer, dzień przyjęcia, godzina przeróbki.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Sztelak Marcin, 26 lipca 2013

Msza przeciwko poganom

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Sztelak Marcin, 25 lipca 2013

Tam, gdzie smoki nie zakładają gniazd

Niewiele pamiętam z licznych powołań. Przed oblicze,
majestat.
Majestatyczny, aż zapierało. W piersiach – jak diabli,
cholera i inne przekleństwa.
Z tych słabszych.

Dzisiaj plagi: niemiecka wycieczka, matki z dziećmi.
Dopusty na miarę maluczkich spraw,
spraweczek, sprawunków.

A było tak pięknie: wino z wodą,
inne filozofie. Ba, nawet całe beczki.
Tymczasem, niepostrzeżenie, ostatni smok odleciał.
Dal – sina.

Kiepska baśń bez długo i szczęśliwie,
zupełnie jak życia.
Na wieczną pamiątkę krzyże. Z bólami.
Oraz odwrotnie.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Sztelak Marcin, 19 lipca 2013

Płótno w oleju - opis

Tytuł:

Barbaricum. Schyłek (drobno)mieszczaństwa.

            Tło:

Listonosz ciągle mylił przesyłki,
w końcu podłożyli ogień pod pocztę;
pieczone kiełbaski, cała noc nieskrępowanej radości.

Aż zaskoczył ich świt, barbarzyńcy w świetle dnia
zwiesili głowy. Nie patrząc w ozy cywilizowanych
zniknęli w opłotkach.

Byle dalej od miejsca kaźni, ofiary z urzędników państwowych.

Wnioskuję o usunięcie poza nawias winnych. Ich rodzin oraz osób
mówiących im: dzień dobry, dziękuję, odpieprz się pan, przepraszam.

            Pejzaż:

Gdyby Bóg przypadkiem tędy przechodził,
można by mu zadać kilka pytań.
Odwiecznych i nie tylko.
Na razie trzeba znosić z pokorą wyroki,
udając wiarę w sprawiedliwość.

Rzekł filozof koło ławeczki, pod blokiem.
– Chcesz w mordę, frajerze? – skonkludowali
małolaci. Albo święci prostaczkowie.

            Pierwszy plan:

Toboły spakowane, czeka wędrówka bez cudów;
ani manny, ani morza po drodze.
O górze Synaj nie wspominając.

Werniks:

Such is life – jak powiedział Ned Kelly w drodze
na szubienicę.