12 sierpnia 2016
Daleki brzeg
Nie mam nastroju na poezje.
Życie jest zbyt proste:
– w czarno-białych sekwencjach śmierci,
w których blednę za każdym zakrętem.
– w kolorowych klatkach snów, bez wymogu
spełnialności.
– w powtarzaniu słów, chociaż nadmiar
nie pozwala utrafić w sedno.
– w konkretach poranków rozbijających pewność
nocnych zwątpień i rozgrzeszeń.
– we wszystkim, co jest, ale nie będzie:
życie jest zbyt trudne.
Poezje nie mają nastroju na mnie.
27 listopada 2024
w sen głębokiYaro
27 listopada 2024
2611wiesiek
27 listopada 2024
Wyostrzone obrazy bycia kimśabsynt
27 listopada 2024
0023absynt
27 listopada 2024
0022absynt
27 listopada 2024
Jedno pióro jest ptakiemEva T.
27 listopada 2024
Mgła ustępujeJaga
27 listopada 2024
Camouflage.Eva T.
26 listopada 2024
Zjesiennieniedoremi
26 listopada 2024
2611wiesiek