Najnowsze prace:

Poezja

	agnieszka_n
	PROFIL O autorze Przyjaciele (50) Forum (1) Książki (1) Poezja (229) Proza (3) Fotografia (7) Pocztówka poetycka (4) Dziennik (5)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

agnieszka_n, 4 lipca 2011

*** [migawka nadmorska]

kolistym ruchem źrenic zakreślam horyzont.
granice coraz cieńsze zacierają się.

wiem już, jak nazwać okruch światła,
który spoczął na policzku.

gdy słone języki liżą stopy, błękit skrzętnie ukrywa
ostatnią tajemnicę przed wiatrem i krzykliwymi ptakami.

palcami gładzę suche ziarna.
odkrywam sens.

03.07.2011

liczba komentarzy: 11 | punkty: 7 | szczegóły

agnieszka_n, 1 czerwca 2011

porcelanowy

potrzebuję opadania i podnoszenia jak w tańcu,
nie zahaczam rąbkiem przejrzystej sukienki
o księżyc, nie głaszczę błękitu.

podmuch strąca kruche odłamki światła
z porcelanowej twarzy.

jestem kroplą i czekam na słońce,
bo jeszcze nigdy nie uczyniłeś mnie lśnieniem

wtedy pępek
będzie pachniał konwaliami.

28.05.2011

liczba komentarzy: 17 | punkty: 12 | szczegóły

agnieszka_n, 18 maja 2011

skrajności

wokół niepowietrze
jestestwem dławię się
jak flegmą

wypluwam żółć
i wszelką zieleń
pod butem mieszczę się
jak mrówka

zatłoczony tramwaj
przejeżdża przez głowę
zahaczam o krawędzie

jutro pachnie malinami

17.05.2011

liczba komentarzy: 3 | punkty: 6 | szczegóły

agnieszka_n, 16 maja 2011

szesnaste piętro.

szarzyzna doprowadza do obłędu.

to miasto przypomina szkielet.
ulice drażnią skowytem,
drzewa straszą nagimi koronami
i zapach krwi miesięcznej
ma powietrze.

ramiona są
niczym kaftan bezpieczeństwa.

po szyi
wdrapujesz się
na szesnaste piętro.

adrenalina
jak przed skokiem.

już nie bronię się.

14.05.2011

liczba komentarzy: 10 | punkty: 11 | szczegóły

agnieszka_n, 15 maja 2011

a rysiek śpiewa, czyli w życiu piękne są tylko chwile.

jakie to życie jest do dupy - opróżniam kolejną butelkę.
zawsze wszystkiemu winna jest ona- zła kobieta, jak w tym filmie.

może jednak matka miała rację? tylko, że ja nigdy nie lubiłem się uczyć.
nie musiałbym teraz siedzieć na tej ławce, sprzedawać pustych flaszek
i sępić od ludzi na fajki...

czasami zastanawiam się ile liczy doba,
bo czuję na skórze jak kurczy się czas.

śpiewamy z ryśkiem "whisky, moja żono"
- ta mnie nigdy nie zdradziła.

w życiu piękne są tylko chwile.

12.05.2011

liczba komentarzy: 11 | punkty: 5 | szczegóły

agnieszka_n, 8 maja 2011

świniobicie.

pamiętam,
że dziadek wiktor tego dnia wstawał już o piątej.
w parowniku wstawiał wielki kocioł wody.

byłam może w drugiej klasie. lekcje wtedy odrabiałam
w piątek, aby na sobotę mieć gotowe.
inaczej szlaban i nici z wyjazdu.

w chwili "ostatecznej" mama
albo ciotka brały mnie
i młodszą kuzynę aśkę do pokoju,
że niby bajka w telewizji.

niedługo po tym kroiły
słoninę. wiadra pełne gorącego
smalcu stały koło pieca,
a babcia weronika ostrzegała :"dziewczynki nie podchodźcie tam!"

na obiad obowiązkowo biała kiełbasa
albo smażona wątroba.
kuchnia wrzała od rodzinnego gwaru,
jak brytfanna z szalejącymi skwarkami.

ojciec najczęściej wędził w olszynie,
podobno nadawała czerwonego koloru.
widzę jak idzie, a gorące parki wiszą na drążku.

jakie to wszystko było proste.

08.05.2011

liczba komentarzy: 10 | punkty: 8 | szczegóły

agnieszka_n, 7 maja 2011

cisza i jasność

pęcherzyki powietrza pękają na skórze.
cisza rozlewa się jak deszcz w korze
i wypełnia wszystkie wgłębienia.

cienie zdarzeń
wędrują po krawędziach.

malachitowe
spojrzenie stapiasz z moim,
które niczym nagły błysk pęka
pod zamkniętymi powiekami.

odłamkiem jasności
lekko ląduję na policzkach

i budzimy się
w objęciach.

07.05.2011

liczba komentarzy: 6 | punkty: 8 | szczegóły

agnieszka_n, 6 maja 2011

nad rozlewiskiem

przed każdym deszczem
zapachy wiszą nisko
intensywnie koloruję myśli
jasnymi odcieniami

noc tańczy na szkle
serce pęcznieje od zieleni
nad rozlewiskiem herbacianym
znowu spotkam cię

chmury jeszcze rozerwane
czasem lepiej
myśli wyrównać
do lewej

30.03.2010

liczba komentarzy: 5 | punkty: 10 | szczegóły

agnieszka_n, 4 maja 2011

uda-mi się

jestem

uczepiona sufitu
zawieszona pośród niemych ścian

po co było aż tak
przyzwyczajać do wielkich liter

tak bolą nadgarstki
od przywiązania

i puste kontury na twarzy
wypełniam innymi znaczeniami

z kolorowej sukienki odlatują motyle
a na naszej łące więdną kwiaty
gdy odchodzisz

usta mam gotowe do krzyku
może uda się jeszcze raz

zatrzymać gdzieś pomiędzy

21.04.2011

liczba komentarzy: 13 | punkty: 12 | szczegóły

agnieszka_n, 17 kwietnia 2011

kaszel

wiem że nadużywałam słów
generalnie
i masakra

ale przecież otwierałeś oczy na oścież
i wyglądałam naga przez źrenice

widziałam
ta szminka na kieliszkach
nie była moja

duszę się
już dwa tygodnie

czasami wspomnień
nie mogę odkrztusić

i wypluć

16.04.2011

liczba komentarzy: 8 | punkty: 6 | szczegóły

10 - 30 - 100