Najnowsze prace:

Poezja

	Sztelak Marcin
	PROFIL O autorze Przyjaciele (16) Książki (1) Poezja (1438) Proza (2)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Sztelak Marcin, 30 stycznia 2016

Rogacizna

Podziwiam jak sensualiści toczą boje
przed snem. Być może o lepsze
jutro. Ewentualnie o sens
pobudki.

Tylko że w ciemności już się zbierają
koszmary dziecięcych bajek.
A skoro zawsze nimi jesteśmy
to lepiej nie spać bez światła.

Choćby w tle. Zresztą nie można uciec,
za daleko, więc pozostaję na skraju, wierny
bohaterom z kreskówek.

Na odwagę zwilżyłbym gardło wywarem
z owoców papierówki.
Tej, która rosła w innych czasach,
można było zbierać, mrucząc: a w przyszłym roku.

Dzisiaj zaczyna brakować miejsca
w pamięci, a wariat drwi:
co ty pieprzysz, chłopie. Spójrz wolnomyśliciele
wciąż piją nierozcieńczony spirytus, poszukując
se dna.

Wtedy wzbiera we mnie ochota, przywalić mu
z byka. Ale siedem lat nieszczęścia,
więc niech się śmieje, idiota. Nie pierwszy, nie ostatni
raz. A przynajmniej zasnę z taką nadzieją.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Sztelak Marcin, 29 stycznia 2016

Ucieczki

Wirtualne umocowania, przestrzenie
z najprostszych znaków.
Nie - świat, skrupulatne odwzorowanie.

Drętwienia przychodzą później.
Zresztą przy braku rozróżnień
już nie mają znaczenia.

Sen rozmywa jawę,
dąży do stop klatki czasu.
Mgnienie oka.

Nieskończoność zamknięta w szkle,
bez punktów podparcia.
Zawężanie do zera.

Wypatroszeni w najnowszym wszechświecie
ostatecznie zamykamy życia w lustrach.
Drugostronnych, bez odbić.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Sztelak Marcin, 28 stycznia 2016

Egalitaryzmy

Pod strzechą to chleb, kiełbasa,
a nie poezja. Nie ma miejsca
na słowa, co najwyżej modlitwy i przekleństwa.
W odpowiedniej kolejności.

W zeszycie mieszczą się tylko cyfry,
po stronie winien – miesięczne wersy
i tak dalej do przewidzianej puenty.

Chociaż, po prawdzie to tomik też miałby wartość,
praktyczną. Niestety, poeta nie miał tego na myśli.
Zapewne
(bo Nowoczesna oraz nieodzowna Świeżość).

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Sztelak Marcin, 27 stycznia 2016

Kamień afilozoficzny

Beznadziejnie zakochani błądzą
w opuszczonych parkach.
Złośliwi ekshibicjoniści pokazują
fałszywe drogi do wyjścia.

Prawdopodobnie za najbliższym zakrętem
kończy się świat. Niezbyt spektakularnie,
żadnych majestatów.

Okoliczni mają w głębokiej pogardzie obwieszczenia
i trąby archaniołów.
Ostatecznie tylko ci, którzy nie mieli czasu
na życie przejmują się sądem.

Nawet obłąkani alchemicy spokojnie
jedzą ziemniaki z omastą.
Wciąż niepewni przemiany złota w glinę
nieporadnie lepią golemy.

To niemożliwe – powtarzają zmartwychwstańcy,
ciesząc się życiem pozagrobowym
na facebooku. Z drugiej ręki.

A czaszki filozofów grzechoczą niespokojnie,
nadal porządkując uniwersum.
Począwszy od bezładnie rozrzuconych
kości.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Sztelak Marcin, 26 stycznia 2016

Po grudzie

Mikołaj sika pod płotem, w miejscu publicznym,
mandat płatny w urzędzie pocztowym.
Najbliższym, sercu.

Nie dojedzie, brak śniegu, świateł stopu
a renifery w lombardzie.
Zastawiają prezenty.

Mój Piękny Rudolfie recesja
– stwierdza Bestia z okienka, wysypując drobne.
Na szczęście są rózgi
na zakąskę, więc jakoś to będzie.

Oby nie w izbie wytrzeźwień.

liczba komentarzy: 5 | punkty: 3 | szczegóły

Sztelak Marcin, 25 stycznia 2016

„Czarna ziemia”*

Byliśmy, jesteśmy, będziemy
tylko ludźmi. I nieludźmi.
Przeklęci. I błogosławieni.

Arbeit macht frei.

Milcząc zwieszamy głowy,
aby nie było widać ulgi,
że to nie my, że to nie nas.

Nawet gdy ktoś rzuci w twarz:
ty też możesz być, choćby w Babim Jarze.
Po którejkolwiek ze stron,

przestrogi zapisujemy na papierze,
łatwopalnym, tanim
jak śmierć.

A jeśli dzieje się znów,
to spokojnie otwieramy drzwi,
w złudnej wierze w dziś.

Giftgas! Cyklon B.

* – Timothy Snyder Czarna ziemia. Holokaust jako ostrzeżenie

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Sztelak Marcin, 23 stycznia 2016

Wyjaśnienie *

Z reguły nie chodzi o wódkę,
a o splatanie słów.
Być może najmniej ważnych,
jednak wypluwanych.

Ślinianki pracują na maksa,
tylko czas ciągle wali
po łbie.

W końcu trafia odpowiednio,
przestrzeń kurczy się gwałtownie.
Ślina wysycha.

(Może odrobinę wolniej
niż życie).

* - patrz "Daleka podróż"

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Sztelak Marcin, 22 stycznia 2016

Daleka podróż

Już od kilku lat nie piłem
z tobą wódki.
A rośnie we mnie potrzeba
ponownego splunięcia w trzewia
życia.

Jednak kieliszki pełne nadaremnie,
po drugiej stronie jesteś abstynentem,
uspokojony największą z przygód.

Jarkowi

liczba komentarzy: 3 | punkty: 4 | szczegóły

Sztelak Marcin, 21 stycznia 2016

Domniemania

Prawdopodobnie jesteśmy największym
banałem, na szczęście życie jest
tanie, bo jak umierać
to ze zwiastowaniem.

Ewentualnie pod przymusem nieświadomości,
ale z garścią pełną dowodów
na istnienie. Ostatnią naiwnością
po tej stronie,

na przykład drogi do naszej gehenny.
Być może to kicz, jednak i tak z nadzieją
krzykniemy:
Orkiestra tusz, nieśmiertelne werble.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Sztelak Marcin, 20 stycznia 2016

Transmisje

Statystycznie jestem
automatem. Albo odwrotnie,
cokolwiek by to miało znaczyć.

Wszystkie moje genialności
tkwią pod paznokciem.
Uparte jak drzazga. Z jabłonki.

Rachitycznej, więc płodzę kolejne
autobiografie.
Coraz lepsze, coraz dalsze,
wciąż bez zakończeń.

Nawet najgorszych.