27 czerwca 2015
Roszada
Zapomniałem się obudzić, ze snu
w sen poprzez biel do czerwieni.
/ czerń; purpury/
A tam imię bestii na obwieszczeniu
o obowiązkowej utylizacji.
Zużytych słów – piec pluje popiołem,
coraz jaśniejszym, niczym śnieg. Dziewiczy.
Tymczasem ktoś wzywa nadaremnie,
ktoś bezcześci symbole.
Takie jak koło, trójkąt i inne figury
szachowe:
Piony o rozmiarze mrówki, królowa
całkiem ludzka, nawet z zapłakaną twarzą.
Wrzeszczący goniec:
za tymi drzwiami przestrzeń. Ogniu krocz za mną
Ale nie ma drzwi, tylko na horyzoncie
/ o ile to horyzont/ ostrzeżenie:
Strefa zagrożona wybuchem. Palenie
zabija.
***
Wieża cicho zmienia pozycję;
zapomniałem zasnąć, z dnia
w dzień poprzez czerwień do bieli.
/ szkarłat; szarości/
5 października 2024
Cichym szeptem po kolacji...Marek Gajowniczek
5 października 2024
Wielkość nie jest kwestiąEva T.
5 października 2024
OdpowiedźBelamonte/Senograsta
4 października 2024
mężczyzna idzie do domuEva T.
4 października 2024
Myślę,więc jestemMarek Gajowniczek
4 października 2024
Spod Drzewa Poznania ZłegoMarek Gajowniczek
4 października 2024
dobry człowiekYaro
4 października 2024
corpus delic(a)tijeśli tylko
3 października 2024
DrżeniaArsis
3 października 2024
Dwie wojnyMarek Gajowniczek