16 października 2014
Matabasis
Miało być tak pięknie,
a tu popiół i piach.
Wędrujemy ku niepamięci, raz za razem,
trwożliwie, obracając twarz.
Tam wojny, pożogi znaczą horyzont
kreską pożółkłych kości.
Martwi otwierają usta do krzyku
– jednak cisza. Taki zasiew, plon.
Trzeba iść, brnąć, ludzie ludziom
zgotowali ten splot.
Przed nami niejasność, pozostał szept:
Miało być tak pięknie,
a tu tylko.
2 sierpnia 2025
violetta
2 sierpnia 2025
wiesiek
2 sierpnia 2025
Jaga
2 sierpnia 2025
dobrosław77
2 sierpnia 2025
sam53
1 sierpnia 2025
sam53
1 sierpnia 2025
Yaro
31 lipca 2025
Arsis
31 lipca 2025
absynt
31 lipca 2025
absynt