Najnowsze prace:

Poezja

	krsto
	PROFIL O autorze Przyjaciele (2) Poezja (95)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

krsto, 5 lutego 2013

szpital

lód leży na mnie
zimno biegnie w głąb
czy dobro może
zniszczyć człowieka

jadowity wąż
wchodzi w ciało sine
krwiak krwią się perli
i sinieje żołądź

nagi na starość
leżę rozciągnięty
na desce
jak na szczudłach

jeszcze chwila
a zabiorą mnie
w taką nieżyczliwą podróż
z której powrót
nazywa się itaka

następstwa wyjazdu
są jak młoty
uderzające
w czarny asfalt

ciało jest mdłe
i wątłe
i tak
niewłaściwe

Anin, 27 stycznia 2013 r.

liczba komentarzy: 19 | punkty: 8 | szczegóły

krsto, 24 listopada 2012

odlot

tak nam życie
przeleciało
tamta trawa
nie istnieje

czy za progiem
nauczą nas
jak się gotuje jajka
na twardo i miękko

czy za furtką
spotkamy mędrca
który powie
jak się tańczy
slowfoksa i rumbę

słowa uleciały
zapachy umilkły
stoję zdziwiony
czy to już wszystko

a miało być tak pięknie
znowu patrzę
na dziecinne morwy
podnoszę słodkie owoce
z ziemi

jest ciemna
i piaszczysta
czeka na mnie
by objąć stare ciało
swoimi nienasyconymi
ramionami

czy to już wszystko
nie wierzę
w odlot bocianów

Świder, dn.15 listopada 2012

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

krsto, 13 lipca 2012

kornel i poeta

błogosławiony jesteś
romanie brandstaetterze
i święte jest twoje biurko
z biblią rozłozoną pośrodku

stoisz jak kolumna
nad grobem kornela
który miał słońce w herbie
uśmiechasz się

czemu nikt tu nie przyszedł
coś sie kończy
wielkośc nigdy nie nazwana
odchodzi

szumią drzewa na brzysku
mgła zasłoniła góry
ksiądz stoi z boku
kornel odfrunął

poeta roman
żyd i katolik
myśli o podróży jonasza
we wnętrzu ryby

dotyka twarzą drzewa
przypomina
starego aktora
antoniego walickiego
gdy niósł do domu
śpiące dziecko

nie ogoliłem się
szepce jedyny świadek
pogrzebu pisarza

Świder,dn.7 lipca 2012 r.

liczba komentarzy: 0 | punkty: 5 | szczegóły

krsto, 2 czerwca 2012

zające

rano za oknem
przystanęły dwa
szare zające

uważnie słuchały
czy nie nadchodzi
wilk albo myśliwy

to tylko samochód
ze srebrnymi zębami
i puszystym ogonem

były jak
słupki na granicy
nieruchome

odwróciły się tyłem
odeszły tam
gdzie nie ma
okien i samochodów

stoimy przed szybą
jest nam smutno
zamachały
na pożegnanie
miękkim futerkiem

teraz tylko warkot
zapach spalin
płuca zniszczone
serce bije zbyt cicho
dłonie pachną
nikotyną

zające odeszły
myśleliśmy że zabawią
tu dłużej

Świder, 23 maja 2012 r.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

krsto, 31 maja 2012

miotła i kierat

tylko matematyka
może opisać świat
poezja jest bezsilna
wobec przyrody

za stodołą pole
biegło gwałtownie w dół
tam poznałem
ruch jednostajnie
przyśpieszony

pod drzewami na brzegu
wąskiego potoku
leżały lniane płótna
prężyły ciała
do słońca

na podwórzu kierat
otwierał ramiona
na przyjęcie chleba

buntował się
gdy do jednej ręki
wiązano konia
o smutnych oczach
na drugiej siedziałem
i patrzyłem jak koń
podnosi ogon

w chłodnej sieni
rozłożysta miotła
miała zdziwione
wyłupiaste oczy

Świder, 21 maja 2012 r.

liczba komentarzy: 9 | punkty: 9 | szczegóły

krsto, 30 maja 2012

pierwsza komunia

przed pierwszą komunią
kupili mi lśniące
buty ze sznurowadłami

chroniłem je
przed kurzem ulicy
wycierałem flanelą
stawiałem przy łóżku

uczyłem się długo
mozolnie
jak wiązać
czarne wąsy
moich butów

potem wpięto
w klapę marynarki
zielony asparagus
o zapachu
pomadki do ust

staliśmy w ogródku
pod śliwką
pan fotograf
nakazał uśmiech

trwała łagodna cisza
dłonie
były gładkie i ciepłe
bo jeszcze żyły

potem pogrzebano je
w grobie
pod płaczącym drzewem

Świder, 21 maja 2012 r.

liczba komentarzy: 6 | punkty: 7 | szczegóły

krsto, 9 kwietnia 2012

cyrk

na cmentarz przychodzą
duchy i marni poeci
więc poszedłem do cyrku
stanąłem na arenie

tutaj był początek
teatr był potem
a na końcu
poezja i proza

zapomniałem że kiedyś
byłem żonglerem
kłaniałem sie dyrekcji
i publiczności

z tamtych lat
został piach pod nogami
i stary niedźwiedź
ze złamanym karkiem

z tyłu za namiotem
umiera woltyżerka
ktorej ciało było
jak szklany kielich

a teraz jest
opuszczona
przez białe
obłoki

leży w swojej kajucie
i patrzy w sufit

śmierć usiadła w kącie
dziewczyna widzi
jej siwe oczy

Świder, 24 marca 2012 r.

liczba komentarzy: 6 | punkty: 6 | szczegóły

krsto, 8 kwietnia 2012

globus

siedzimy przed globusem
ja i dzieci
świeci nam żarówka
nad głowami

tędy drogie dzieci
płynął krzysztof kolumb
chciał do azji
a nie do ameryki

dante trafił do nieba
nie znalazł drogi
do piekła

ja wolałbym być
w knajpie
na rogu dwóch ulic
i pić powoli alkohol

teraz niby magellan
albo diaz
patrzę na ziemię ognistą
na przylądek
dobrej nadziei

za oknem kobieta
rąbie drzewo
zamiast wkładać
nową suknię
i jechać na bal

drogie dzieci
siedzimy przed kulą ziemską
spłaszczoną na biegunach
i pochyloną lekko
w prawą stronę

Świder, 10 marca 2012 r.

liczba komentarzy: 3 | punkty: 5 | szczegóły

krsto, 7 marca 2012

wiersz o tancerce

w kącie sali
mały stolik
na krzesłach
schopenhauer i nietzsche

patrzą na portret
młodej kobiety
o prostym nosie
i delikatnych wargach

rysunek
na kartce
wyrwanej z zeszytu

tańczy
w głębi sali
widzą jej seledynową
dłoń i uśmiech

schowana w ramionach
mężczyzny który wczoraj
wylądował na zielonej łące

grają fokstrota
poetka wyrzuciła
kropki i przecinki

żeby nie plątały się
pod nogami

Świder, 2 marca 2012 r.

liczba komentarzy: 11 | punkty: 9 | szczegóły

krsto, 6 marca 2012

pogrzeb siostry

spomiędzy strun
wydłubywałem ziemię
z zębów wyjmowałem
włókna cielęciny

stałem nad białym grobem
z ciemnym uśmiechem
przyszedł do mnie
zapach ogrodu
gdzie słowo
było posłannictwem

spalono
twoje stopy
i wyrazy przerzucone
nad wąwozem

widziałem urnę
malutką jak dłonie
położone na ramieniu

miała kolor
twoich włosów
moja siostro

jeszcze coś chciałem
było za późno
rzucili kwiaty
zapalili światła
żeby nie pamiętać
o żłamanej ręce
i pestkach z wiśni

Świder, 17 lutego 2012 r.