Najnowsze prace:

Poezja

	Sztelak Marcin
	PROFIL O autorze Przyjaciele (16) Książki (1) Poezja (1438) Proza (2)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Sztelak Marcin, 24 sierpnia 2013

Przenoszony wcześniak

Urodzony o trzy centymetry
w nieodpowiednią stronę.

Prawą. Może lewą.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Sztelak Marcin, 24 sierpnia 2013

Beztalencie

Stara dziwka na hokerze,
o przepraszam – poprawność
językowa – krześle obrotowym.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Sztelak Marcin, 24 sierpnia 2013

Kot w szafie

Życie bez słów. Cisza
– kanał lewy; kanał prawy – cisza.

Banały.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Sztelak Marcin, 22 sierpnia 2013

Łażą pełni beznadziei,
od niedzieli do związania końca
kalendarzowego roku.

Z pustym żołądkiem i tożsamością
w kieszeni. Już im się nie chce wierzyć
w jutro, ani łut, co najwyżej kilkadziesiąt
puszek – cud. Na miarę.

Milion kłamstw, a i tak nieskalani,
tylko nimby w reklamówkach, mocno zdarte
z nadmiaru słów.

Co tu robicie?
Tak sobie głodujemy,
albo inaczej spędzamy życie
z powiek. W sny.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 4 | szczegóły

Sztelak Marcin, 22 sierpnia 2013

Dwie odsłony. Sapiens

Pierwsza:

Małpa zjadła banana, w przekonaniu, że to najlepsze,
co można z nim zrobić.
Ale pojawił się człowiek i zaczął kombinować.
Później potoczyło się samo.

Sproszkowany budyń o smaku bananowym
i ideologicznie nieodzowny kciuk przeciwstawny.

Druga:

Zapamiętale stawiam kropki, rozsyłam
telegramy; niebo, piekło i pośrodku.
Pani na poczcie puka się w głowę:
Przecież są maile, krótkie wiadomości tekstowe,
komunikatory. Do wyboru i w każdym kolorze.

Ja się bawię w tradycjonalizm, droga pani.

Chociaż najlepiej byłoby skorzystać z tam - tamu
i w swej jaskini zgasić ogień.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Sztelak Marcin, 13 sierpnia 2013

Leczenie uzależnień

Najpierw chodnik, ściana, drzewo
– gra pozorów. Kosmogonia za trzy
grosze z vatem.

W uszach szum, domniemanie:
oceany, piasek. Ten wypolerowany
w mikroskopijne lustra.

Powiedz przecie, kto i co na świecie?

Na koniec najgorszy z nałogów
– życie. Mity o pochodzeniu, farmakologia
z gwarantowanym zejściem.

Krawężnik, asfalt, trawniki – zabawa w berka.
Później już tylko apokalipsa za pięć
dwunasta.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 6 | szczegóły

Sztelak Marcin, 12 sierpnia 2013

Zupa z muchomorów

Poszukiwacze zaginionej arki snują się od śmietnika
do śmietnika. Osiedlowe pytie złorzeczą:
Kiedyś sobie biedy napytasz.

Kuszenie losu na tysiąc i jeden sposób,
wrzucanie pająka w mrowisko, wyrywanie
skrzydeł muchom.

Kto nie potrzebuje pieniędzy, ręce do góry.
Wysoko, z dłońmi na zewnątrz.
W geście przyjaźni ponad podziałami
bogaty – biedny.

A ty jedz, do upadłego, przecież
wiesz – diabeł tkwi
w pudełku.

liczba komentarzy: 3 | punkty: 8 | szczegóły

Sztelak Marcin, 8 sierpnia 2013

Mechanika ruchu

Wypadkowa przyśpieszenia i czynników
zewnętrznych.

Oczopląsy na poziomie chodnika.
Płyty, jedna w drugą
nierówna.

Nieciągłości świata powtykane w szpary
pełne kiepów.

I szeroka poetyka napisów na murze,
jak na przykład:
„pieprzyć seks” albo „Ala ma kreta”.

Wszystko to omijane w pędzie,
bo przecież czołobitność dla wróżby z guzów.
Garnitury szyte na miarę, a z butów wystaje
tandeta.

Prostoliniowy, zwalniający.
W bliżej nieokreśloną stronę.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Sztelak Marcin, 5 sierpnia 2013

Cechownia

Są takie mroki w których nie kryje się zupełnie nic.
Ani trochę.

Marzenia na skalę ciepłej herbaty i wygodnego łóżka,
ale jak sobie pościelisz, tak cię podliczą.
W słupku, po odpowiedniej stronie.

Oto jest moje królestwo – nora w ziemi,
dwa na cztery metry. Własnoręcznie wygrzebana
paznokciami zdartymi do krwi.
Dziewiczej.

Wyję,
bo księżyc, życie, ciąg przypadków,
przyczyn. A nad tym wszystkim prawdy,
półprawdy. Oraz najważniejsze – gówno prawdy.

O przepraszam.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Sztelak Marcin, 1 sierpnia 2013

Luminoskopia

Miejskie światła pod podszewką rzeczy.
Zwiastowanie.
Nikt go nie chce, nawet za dopłatą.
Latarnie szczerzą mordy.

W ciemnych zaułkach jest piękniej.
Kocie łby przetarte, a na spodniach łaty.
Krok wyrównany.

Czekamy na listy kondolencyjne, z wyrazami.
Wulgaryzmy i pornografia.
Nogi bolą od nocnych poszukiwań
arki, Graala i innych przedmiotów.

Skarby zagrzebane w warstwach śmieci.
Wysypisko.
Aż by się chciało: pax siostry i bracia.
Ale tylko ściska we wspólnym
dołku.

Gasną, miarowym rytmem.
Requiem.