Najnowsze prace:

Poezja

	Sztelak Marcin
	PROFIL O autorze Przyjaciele (16) Książki (1) Poezja (1438) Proza (2)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Sztelak Marcin, 13 sierpnia 2014

Wypożyczalnie archaniołów

Dowody czynów wbrew
naturze. Niezbite z pantałyku;
cztery pióra i miecz, jak najbardziej
ognisty.

Tylko nimb przehandlowany za chleb
– najpowszedniejszy.
Bo pokrzywiona jest droga cnoty i gęste
zielsko na poboczach.

Tymczasem winowajcy, jak zwykle pokornie
uśmiechnięci, spędzają z powiek
sen.

A nad królestwem wielki neon:
For rent.
Oczywiście w kolorze niebieskim.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Sztelak Marcin, 12 sierpnia 2014

Dualizmy

Po zacienionej stronie:
Wszelkie przesyty i niespójności w obrysowaniu
świata. Bolesne współczucia, cały szereg
umarłych monotonie uśmiechniętych.

W zanadrzu wróżbiarstwo z kości,
kart, stałe schematy dobrego dnia,
sen i inne przyjemności.

Patrząc w przeciwnym kierunku:
Zapowiada się ciepła noc,
tym lepiej – z braku antidotum
na święty spokój.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Sztelak Marcin, 11 sierpnia 2014

Na skróty

Mając do wyboru – wciąż zaprzeczamy.
Namiętnie poszukujemy zdrobnień,
uczepieni ścian, podłogi.
Kurczowo.

Ostatecznie kilka zdań, opowieści
bez siebie.
Dzień zamyka bilans strat
i minimalnych ustępstw.

Zasypiamy pogodzeni
z zamieraniem.
Na stygnących ustach.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

Sztelak Marcin, 8 sierpnia 2014

Mniemane

Dzieją się niecuda, brak wskrzeszeń, rozmnożeń,
w zamian sporo przejść przez może
jutro, za tydzień, miesiąc.

Nawet z piekła nie zadzwonią, cyrografy wyszły z mody.
Żując chleb powszedni odpuszczamy
sobie. Winy i niewinny.

Błagalne modlitwy gubią adresata.
Śpiąc snem przerywanym – dziękczynimy.
Bez sił na amen, choćby wymamrotane,

przez zęby wbite w garść ziemi,
tą do przysypania.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Sztelak Marcin, 7 sierpnia 2014

Kryptomateria

Druga strona strony pierwszej:

Numeracja snów, rodzą się na koniuszku
języka, obrzeżu łóżka.
Niepokalane.

Powietrze jak kryształ, gęste, coraz trudniej oddychać.
Drogi do wyboru, jak najbardziej rozstajne.
Kurz.
Skutek i przyczyna.

Pierwsza strona strony drugiej:

Pewne miejsce w statystykach, po przecinku.
Gruba, ciągła kreska, natrętne buczenie.
Powrót.
I niech będzie lekka,
in pace.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Sztelak Marcin, 6 sierpnia 2014

Nadrealizmy

W głowie lęgną słowa nieparzystokopytne.
Zapisane zupą pomidorową na kartce
lustra tracą sens i rozmach.

Po podłodze toczą talarki monet,
a może kiełbasy myśliwskiej.
Gaszę światło w całej dzielnicy, magiczna
różdżka albo zwarcie. Na styku świtań.

Z rzeczy pewnych – rano przetrę oczy,
zęby, bulgocząc. Dzień spłonie
w rękopisie. Popiół do płatków.
Kawa. Okno. Wyjście awaryjne.

Utrata zmysłów, dalej zwana poezją,
bez wiary w kompozycję.
Jak wyżej, jak niżej,
et cetera.

Dobranoc dniu wywrócony na nice.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 1 | szczegóły

Sztelak Marcin, 5 sierpnia 2014

Instrukcja obsługi rajskich jabłek

Najpierw wąż wysyczy przekleństwa
na rodzaj.
Szczególnie w odniesieniu do żebra.
Potem małe, kwaśne będzie kusić,
jak cholera.

Ziemia we władaniu, różne tam Kainy,
Able. Tym podobne historyjki.
Można powiedzieć od zarania
z piętnem.

Nadejdą potopy, a wrota Edenu wciąż
zatrzaśnięte. Na głucho.
I najsmutniejsza wiadomość od czasu
dnia pierwszego:

Jabłoń uschła. Śmiertelnie.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Sztelak Marcin, 4 sierpnia 2014

Żona Lota

Jutro będzie nowy dzień.
– O, to wcale nie jest takie pewne –
mówi B. Potop, pożoga albo stonka,
kieszenie pełne pomysłów.

Dla dobra i na podobieństwo.

A telewizor śnieży, ogłuchł telefon.
Sodoma i Gomora – złorzeczy sprzątaczka
o szóstej dziesięć rano.

Poniedziałek, pierwszy po siódmym.
Ostatnie ostrzeżenie i sól coraz droższa.

liczba komentarzy: 3 | punkty: 2 | szczegóły

Sztelak Marcin, 1 sierpnia 2014

Herosi i półbogowie

Na ławeczka rozmieniają filozofie
i czerstwe bułki.
W kalejdoskopie cnoty kardynalne,
grzechy główne.

Najważniejsze – z ilu puszek wychodzi kilogram.

A Grecy pili wino rozcieńczane wodą,
tymczasem na Olimpie nektar i ambrozja.

Ba, tylko jak się tam dostać z takimi nogami
i w połatanych butach.

Barbarzyńcy odmierzeni butelką najtańszej
małmazji. Jakieś pięć pięćdziesiąt do raju.
A przynajmniej w bliskie okolice.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 1 | szczegóły

Sztelak Marcin, 31 lipca 2014

Unplugged

Instalacja elektryczna zakładana na dwadzieścia dni
przed potopem. Fachowa robota.
Chociaż dwadzieścia dni po nim wysiadły korki.
Krótkie spięcie z powodu zawilgocenia.

Ewentualnie arka zahaczyła o druty, plus z minusem.
Nieszczęście. Albo egipskie ciemności.
Jedyny jasny punkt – dziobowa latarnia.

Później już tylko Ararat i wszystko
potoczyło się samo.

Do końca. Brak zasilania.