Najnowsze prace:

Poezja

	agnieszka_n
	PROFIL O autorze Przyjaciele (50) Forum (1) Książki (1) Poezja (229) Proza (3) Fotografia (7) Pocztówka poetycka (4) Dziennik (5)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

agnieszka_n, 24 listopada 2013

* * *

śniło mi się dziecko odwrócone plecami.
wątły cień, rozwiane włosy
i moje wołanie - bez odpowiedzi.

nie bój się. już nikt nie umrze.
czasami ptaki chowają się przed deszczem.
nawet kukułka w zegarze - pod liściem.

obierz z żalu, nim znajdę skorupę,
skoro znowu przylecą nieme gołębie.

liczba komentarzy: 8 | punkty: 17 | szczegóły

agnieszka_n, 3 lutego 2014

dzieci na schodach

ciemno. czas dłuży się jak tramwaj. zawsze bałam się burzy.
jestem tu sama ale najbardziej u siebie między truchtem wskazówek
a zlizywaniem deszczu. dzieci wierzą, że jest słodki i czysty.

mają oczy niczym prześcieradła. w niedzielę odświętnie ubrane
siedzą pod kloszem kapelusza i opieką frymuśnej balustrady
gotowe do wyjścia. kochalibyśmy wszystkie za ten kościół

budowany uśmiechem w źrenicach i sanktuarium
niekontrolowanych objęć. kłamalibyśmy usprawiedliwienie
że śpią martwe szczenięta które przysypałbyś liśćmi.

śmierć w zielonym mniej przeraża w opozycji
do pustych przestrzeni gdzie zimno wypełnia okna
a niebo imituje dach nad rozkołysaną samotnością.

liczba komentarzy: 20 | punkty: 17 | szczegóły

agnieszka_n, 25 października 2013

nie wiem jak to powiedzieć

rośnie noc a już myślałam że nie boję się śmierci
dwie linijki statusu może lepiej wielokropkiem
układam od stóp po sufit bez przecinków
oddychasz inni dopijają sztuczny miód
szczęśliwi

jutro urodziny
nie chcę widzieć jak to jest
nie móc złożyć życzeń
autobus spieszy się na piątą
zła córka ze mnie

liczba komentarzy: 11 | punkty: 16 | szczegóły

agnieszka_n, 21 grudnia 2012

pojednanie

pamięć ciała przekreśli magię wody *

zamarznięta woda zatrzymuje powietrze
i światło jak szklanka
która lepiej wierzyć że jest pełna

zapytaj rzeki ona nie skłamie
skręcając w drugą stronę
nie słuchaj już o pustym lodzie

widzę jak wyciąga ręce
i idzie po śladach w moją stronę
ciało obdarzone głosem

co wśród nocnej ciszy
sprawia że krzepnie ogień
i pęcznieją kąty

od teraz nasz stół będzie zawsze okrągły
by żadna spadająca gwiazda
nie zawadziła ramieniem o kant

2012

*Monika Joanna

liczba komentarzy: 17 | punkty: 16 | szczegóły

agnieszka_n, 21 sierpnia 2013

rozsupłanie

głowa przy głowie jak abażury z przepaloną żarówką.
teraz potrzebuję długiej łodzi gotowej by nieść
bez względu na ciężar i pogodę ale im bardziej pragnę
w tym ciaśniejszy zwijam się kłębek wypruwając prawdę.
po cichu garnę się do rąk bo nie wolno zatrzymywać wody.

liczba komentarzy: 17 | punkty: 16 | szczegóły

agnieszka_n, 14 lutego 2013

Panaceum

Zrywam łuski z twarzy,
zapamiętane usta wypychają brzuch.
Prawdziwa w kształcie ichtys
szukam lekarstwa
na bezczynne sutki.

Zielona pępowina
obrasta żywopłot,
a słowo staje się ciałem.

liczba komentarzy: 19 | punkty: 15 | szczegóły

agnieszka_n, 30 stycznia 2013

rocznica

filiżanki za szybą dokładnie jak wtedy. już tyle razy wytarłam z nich kurz
kiedy powieszałeś zasłony przed świętami. było zimno.
w śniegu ginęła sukienka. strzelista wieża zawężała ciszę.
żadne nie myślało że dni pobiegną jak stróżka o zmiennym zapachu

stałeś tuż obok. nie czułam chłodu. potem orkiestra kulig
i śpiewny śmiech utulany w choinkach. wiesz że tu jestem.
zsunęłam rękawiczkę by ogrzać nie dłonią a czerwoną lampką.
pamiętam garnitur miałeś jak ten granit.

zdejmę jeszcze czapę z mosiężnej głowy chrystusa.
niech nie ciąży jak mój kamień w piersiach.
tam gdzie jest ciepło nieznane tobie dośnij spokojnie
na przekór chmurom podglądając przyszłość przez dziurkę od klucza.

2013

liczba komentarzy: 13 | punkty: 15 | szczegóły

agnieszka_n, 7 marca 2013

jabłko na grzbiecie

który kolki moje okiełzna, ten będzie mi mężem.*

nie potrafię przecisnąć się przez ból,
wykolczyć go.

zasypuję kości, resztę trawią mikroorganizmy.
tyle pożytku - płodny czarnoziem.

świt zawsze czysty jak utulana twarz
albo sen na białej poszewce kołysany ciepłem.

tylko nadzieja chodzi na zranionych stopach
i nadwyręża kręgosłup.

* Parafraza: Magdala "Bajka dla Derudej"

liczba komentarzy: 8 | punkty: 15 | szczegóły

agnieszka_n, 7 marca 2012

pasażerka

słońce zdrapane z nieba jak strup.

zapomniałam włożyć nasion rzeżuchy do koperty,
przecież oboje uwielbiamy wiosnę.

spójrz, na drucie ostatnie podrygi żółtobrzuchych sikorek,
na słupie stare bocianie gniazdo.

ciągnę rękawy - byle bliżej i cieplej. zdążyłam zgasić papierosa.
wykoleił się zielony pociąg, ze świateł zostało szkło.

to nic. oddycham. ból? można się przyzwyczaić,
jak do jazdy na gapę i do ramienia w odciśnięty ażur.

cholera, przytul raz jeszcze.
nie możesz.

2012

liczba komentarzy: 10 | punkty: 15 | szczegóły

agnieszka_n, 18 grudnia 2012

szetland

na tapecie spadają płatki mam wrażenie
że za chwilę znajdą się na klawiaturze
wtedy błękit będzie jasny i czysty
a mówiłeś że nie lubisz zimy

wygarniam śnieg z kieszeni
obłaskawiając mróz
zanim piersi zamienią się w sople
tulę się niby przypadkiem

w miękkości odsączonej z krzyku zwierząt
prowadzonych na śmierć
emitujemy niekontrolowane ciepło
i wiem jak tęsknią twoje ręce

2012

liczba komentarzy: 15 | punkty: 14 | szczegóły

10 - 30 - 100