Najnowsze prace:

Poezja

	rafa grabiec
	PROFIL O autorze Przyjaciele (8) Książki (1) Poezja (583) Proza (6) Fotografia (96) Grafika (21) Dziennik (21)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

rafa grabiec, 14 stycznia 2014

od słowa

przecież każda z was kiedyś usłyszała chodź
do tatusia. przez palce rozlewał się chaos podwórka.

koty tak dumie prowadzają się po płotach, gdy młodzi
tak bezczelnie za nic mają teraźniejszość. staramy się zrozumieć
kierunki odjazdów, przyjazdów.

niekonsekwentni w swym łapaniu przyczyn i skutków, wciąż
poszukujący i jeszcze niezagubieni.

liczba komentarzy: 6 | punkty: 6 | szczegóły

rafa grabiec, 12 stycznia 2014

rozmowa kontrolowana

w moim domu spotykają się więzy
rodzinne podkładanie ognia pod świeczki
napoczynamy chleb smarujemy boga masłem
jeszcze kilku ojców naszych może jeszcze za zdrowie Marii
co miała syna i której imię nosi córka sąsiadki

później będzie niedziela
na obiad rosół z kury

liczba komentarzy: 1 | punkty: 4 | szczegóły

rafa grabiec, 11 stycznia 2014

u

urodziłem się wiatrem
pod stopami korony na wyciągnięcie skrzydeł fale
malowanie na płótnie rozlanym oddechem
mieszkam pod mostem spaceruję po kołnierzach
tańczę kiedy wasze miłości rozgwieżdżają nocne kałamarze

urodziłem się by wpaść przeciągiem w pokój
rozniecić ogień zerwać dach i przewracać snopki zboża

liczba komentarzy: 4 | punkty: 7 | szczegóły

rafa grabiec, 10 stycznia 2014

zachęta jako cykl opowieści o memento

Zamiast skóry mam drewno powiedział przytrzaskując moje słowa
młotkiem. Wyciągnąłem z siebie gwoździe. Krzyż zostawiłem pod kalwarią.
Rósł tam drut kolczasty i brudne szmaty. W korycie zamiast rzeki płynęły
gorzkie żale. Śmierć jak rak zaszła nas od tyłu. Nie byliśmy sami, byliśmy na palcach jednej ręki.

Pierwszy dzień miał rozłupane płuco, drugi proszę państwa
do gazu.

liczba komentarzy: 4 | punkty: 8 | szczegóły

rafa grabiec, 6 stycznia 2014

ich bin liberacion

rtg usg prześwitlenie klatki piersiowej
migrena higiena wolontariat
rewelacja ondulacja kac

klaustrofobian windas und megalomanias wturnias
żyła rozpruta o sztukę
chuj im w małe de sanktis

liczba komentarzy: 2 | punkty: 2 | szczegóły

rafa grabiec, 6 stycznia 2014

metropa

z tyłu jest dużo powietrza
pacjenci odmawiają przyjmowania światła
w małomównym miasteczku w deszczu się nie rozmawia

chciałbym żeby płynął tędy Ganges
i oczyścił proch tej ziemi
tak mało tu nas i tak niewiele tam

z przodu jest ogień
wióry lecą a pani doktor wypisuje orzeczenie
schizofrenii nie stwierdzono miał pan szczęście że
i tu zamilkła
w radio grzmieli o prawdzie i tylko prawdzie

chcę być w prochu czymś co kiedyś wybuchnie

liczba komentarzy: 12 | punkty: 10 | szczegóły

rafa grabiec, 2 stycznia 2014

szukając razem

napotykam ogień pośrodku labiryntu sekrety zakrętów
jak w szufladzie miasto papierów zapisanych obcym pismem
spopieleją odpływające łodzie

zaczynam rozumieć krzyk zaczynam oddychać mgłą
tak by nie pamiętać tak by wiatr ostudził czerwień

wychodzą z trumien puste słowa tak by można o nich rozmawiać
przy świecy znaki zataczają kręgi miotają się po parkiecie
roztańczeni w ramionach fal radiowych

pojedziemy tak by nikt nie widział
by nikt nie pamiętał o czyimś śnie

liczba komentarzy: 4 | punkty: 5 | szczegóły

rafa grabiec, 28 grudnia 2013

wsteczne odliczanie

starość
wieki średnie
(okresy)
dojrzałość
dojrzewanie
dzieciństwo

resztę klocków porwał odkurzacz
święty Mikołaj zgubił brodę na strychu
te i inne historie opowiadane przy kolacji

liczba komentarzy: 1 | punkty: 5 | szczegóły

rafa grabiec, 27 grudnia 2013

na wyciągnięcie

rozmowy z bogiem zawsze kończą się tak samo
wewnętrzna kłótnia

ten kamień ma w sobie życie
chłopcy celują w okna koleżanek z osiedla
ciągłe roztrzaskiwanie rodzinnego ogniska
przez palenie mostów i papierosów
za sobą ślady na śniegu deszczu i w zbożu

gniazda mają to do siebie czego nie mają domy
ściany
potrzebują miast i grobów

a teraz proszę bardzo
iść
przed siebie
liniami papilarnymi

liczba komentarzy: 9 | punkty: 8 | szczegóły

rafa grabiec, 25 grudnia 2013

przeprowadzka

już trzeba wstać
wyciągnąć się z łóżka
na światło dzienne
otworzyć okno na przestrzał

włożyć spodnie zapiąć pas
zacisnąć portfel w kieszeni
jeszcze powiedzieć wróblom smacznego
dzieciom by były grzeczne na święta
odrobić lekcje z grzechów

rozłożyć na stole widelce i noże
przy talerzach pełnych oczu
odnaleźć
zgubić
nakarmić puste krzesło