Najnowsze prace:

Poezja

	rafa grabiec
	PROFIL O autorze Przyjaciele (8) Książki (1) Poezja (583) Proza (6) Fotografia (96) Grafika (21) Dziennik (21)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

rafa grabiec, 12 czerwca 2014

ślady

miasto urodziło się dzięki ludziom
ulice nabrały kształtów
pismo dzięki skałom złamało zorze
drzewa zaczynają wszystko od początku

siłą tworzenia atmosfery było łamanie barier
stopy na drodze łuku
wojny się pomieszały
nie ma planu B

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

rafa grabiec, 11 czerwca 2014

otwarty

już zapomnij Panie o
całej chemii jaka między nami
zaszła

urodziła się przed spokojem
lato właśnie pogubiło temperaturę
czując nadjeżdżający zawrót głowy
przedostatni raz obszedłem miasto

więcej oddechów nie pamiętam
za wszystkie jeszcze raz stanę w kolejce

liczba komentarzy: 3 | punkty: 7 | szczegóły

rafa grabiec, 9 czerwca 2014

fajny

moje nawiasy to twoje cudzysłowy

już nie musimy napełniać kaflowego pieca
rachunkami za niezapłacone wczoraj
ogień jakim palimy w naszych sercach
nosi imię dziecka

twoje równowagi to moje huśtawki

rzeczy z których składa się dom
to chwile do jakich wracamy
cóż po meblach cóż po kilku kultowych płytach
będziemy zanosić się śmiechem na dywanie jutro

nasze marzenia to nasz wspólny mianownik

liczba komentarzy: 6 | punkty: 5 | szczegóły

rafa grabiec, 5 czerwca 2014

powodzenia do jutra

bądź wierna mnie grzesznemu
kiedy rozmawiam z diabłem
dzwony biją w tulipany

w rzeczywistym mieście rodzą się sny
z których nie ma ucieczki

starzy noszą zmarszczki na językach
tam mieszka bóg w nieczynnych kapciach

rozmieniliśmy młodzieńcze jutro na nadzieje cerowane wiatrem

kiedyś chłopcy walczyli na proce
dziewczynki rywalizowały w grze w gumę

świat wycisnął nas jak reklama
za mało nas w rozlanym mleku
za ciasno w lesie

liczba komentarzy: 8 | punkty: 4 | szczegóły

rafa grabiec, 30 maja 2014

waga

codziennie przechodzę samego siebie
na trasie imię ojca i syna
ducha świętego szukam

nie chwalę nikogo
jako w domu tak i na ulicy
chleb smaruję głosami
i ważę słowa
bo między słowami odnajdziesz człowieka
a pokuszenie było i będzie

liczba komentarzy: 6 | punkty: 6 | szczegóły

rafa grabiec, 29 maja 2014

nie zmuszaj mnie do nazywania wszystkiego po imieniu

kiedy byłaś mała zgubiłaś swój czerwony pantofel
w radio wciąż grali te same piosenki
nie mogłaś zapomnieć smaku kradzionych jabłek
telewizja zajęła miejsce życia

każda ściana jak pajęczyna
w brzuchu chowałaś małe skargi
na ulicach zmartwychwstańcy zbierali na jednego

teraz ciasne lęki kulą się szczeniakiem
pod prześcieradłem anioły sznurują ręce
przed krzyżowaniem masz jeszcze kilka stacji

kiedy byłaś płaszczem dla mnie
dzwony miały władzę nad miastem

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

rafa grabiec, 27 maja 2014

bliźniaczo

dziś będę malował zło
kolory muszą być ciepłe
tak by nie oszaleć
z widokiem na niesłabnące natężenie ruchu

Azrael niesie pełny dzban dla spragnionych końca
Rafał mógłby coś zmienić

liczba komentarzy: 2 | punkty: 5 | szczegóły

rafa grabiec, 24 maja 2014

miesięcznik

Chrystusy miasta
truchleją pod krzyżami
ręce matek

w centrum Europy
kawałek żelaza
siedzi przy ranie

państwu potrzebny jest człowiek
co dziewięć miesięcy
pełne kosze jabłek

liczba komentarzy: 1 | punkty: 4 | szczegóły

rafa grabiec, 23 maja 2014

słowa się nie rodzą słowa się dzieją

tylko nie mów że będziesz się buntować i wymazywać z alfabetu samogłoski
trójkąty wpisujesz w wymyślone mosty tak jakby ziemia woda powietrze
nie miało się gdzie podziać
a przecież prawda musi mieć kształt kotwicy
tak by bezpiecznie osiąść w mule

więc nie mów mi że słońce liczy się do jednego a księżyc dzieli przez cztery
chociaż źródło zaczyna się między powiekami rzeka może być równie niewierna jak ogień

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

rafa grabiec, 21 maja 2014

poe.

boli
przylega całunem do kości

w najmniej oczekiwanym momencie wiąże warkocze
albo wzlatuje gołębiem ponad stodoły

nie palmy liter
nie zalewajmy słów w spirytusie
niech wije się wężem
i wspina się na drzewa

grzechy budują na wyciągniecie
ślepe korytarze