Poezja

The poem for my sonny

No, sonny, this won't make you invisible.
I know I used to clench my eyes as well,
and yet the moon rose. I am his sky now.

At first we are afraid of what is out of doors,
and then what may be in us. My sonny,
this is the only way to grow up.


przeł. Magalena Chojnowska

Wiersz dla synka

Tak nie staje się niewidzialnym, synku.
Wiem, też ściskałam mocno powieki,
a i tak wszedł księżyc. Teraz mieszka we mnie.

Najpierw boimy się tego, co za oknem,
potem tego, co w nas, lecz tylko
w ten sposób stajemy się dorośli.

autor Joanna Fligiel