Najnowsze prace:

Poezja

	Florian Konrad
	PROFIL O autorze Przyjaciele (1) Książki (14) Poezja (511) Proza (226) Fotografia (279) Grafika (73) Wideo wiersz (5) Dziennik (9)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Florian Konrad, 21 maja 2016

Multisensoryk

niosę bukiecik mokrych od rosy frenezji
staję się niezrównoważony
(to niemal to samo co niezrównany)

ekscentryczny obrzęd przejścia: przed kamerą
toczy się dialog dwojga świrów
(amant i femme fatale za dychę!)
głosy wnikają w siebie

powstaje jeden, nierdzewny
którym można by śpiewać arie z Traviaty
deklamować poezje Herberta czy Dylana Thomasa

i oświadczać się jakiejś leciwej
ale szalenie dzianej matronie
stojącym nad grobem krezusom

to głos nie do wygłaszania orędzi
w polskononserwatywnym bagienku
zbyt obojnacki. tembr LBGT

pora przeciąć struny

liczba komentarzy: 2 | punkty: 5 | szczegóły

Florian Konrad, 13 maja 2016

Wyróżnialność

istnieję jedynie teoretycznie. siateczka neuronowa
rozpięta między zgarbionymi kamienicami
szare komórki walające się w komorach
grobowych i gazowych

bije we mnie kostka. cukru, może lodu
myszy słyszą stukot

gdybym zmaterializował się pewnie zaraz
zostałbym dotknięty cynocefalią
i łaź tu z psim pyskiem

więc siedzę po wewnętrznej stronie.
mały wielotwarznik
raz kobieta- raz kwiat zamknięty w paczce
nabojów. urodzę się - z ciemnicy
wykuśtyka trójnoga koza

zbliża się okres lęgowy
a przecież większość zwierząt
dawno zmieniła się w węgiel
(czymś trzeba napalić w piecu
nieogrzewane ściany muzeum porosłyby
nie daj boże, prawdziwkami)

kto wyjdzie na świat - ja, żółw czy pająk?
rzucam kostką. choć wszystkie boki
- z bielmem. ani jednego zdrowego oczka

liczba komentarzy: 1 | punkty: 4 | szczegóły

Florian Konrad, 11 maja 2016

Zaobrożowanie

na przekór wszystkiemu - młodnieję

oddalając się od trzydziestki
coraz bardziej dociera do mnie
że nie powinno się wiedzieć zbyt wiele
(zabrzmiało gimbusiarsko, sorry)

numerologia- esy- Floresy zawarte
w dacie urodzenia

przytuliny, namiastki uczuć
granie w bilard na mchu
(po zielonym suknie toczą się
kule magów
jaja zniesione przez skarłowaciałe smoki)

to mnie prowadzi. rozpocząłem grę o trudnych
do ustalenia zasadach ( znają je dzikusy
na drugim końcu świata, ojciec, ty)

jutro ostatni dzień w podstawówce
rozdanie świadectw. dobiegł końca
Rok Zwierzaka (zdania podzielone, jakiego

jedni sapią że cerber, inni - że co
najwyżej jamnik)

jutro - do żłobka. poleżakuje się w przytulnej
kołysce z palmowych liści

czy będzie wolno palić?

liczba komentarzy: 3 | punkty: 3 | szczegóły

Florian Konrad, 10 maja 2016

Panfloryzm

nie powinno być zbyt czysto. sterylność przynosi pecha
przezroczyste ludziki lęgną się w powietrzu

menażerie ze światła, córy moje, twoje i słońca
wykluwają się z błyszczących skorupek

niektóre z profilu przypominają owady
inne- to wykapane ptaki, kropelki rosy

przeklęci fikcjonarze! zmieść ich
potraktować cieniem! niech wracają
do swych złotych klatek

ufff- wpełzamy w bezpieczną czerń
trzy warstwy smoły, lepko i przytulnie

poudawajmy że zwiędł ostatni kwiat
(konwalia przekarmiona mięsem
- śmieszne, co nie?)

niech się pozżerają
co do promyczka

liczba komentarzy: 3 | punkty: 5 | szczegóły

Florian Konrad, 5 maja 2016

Madonna z żyjątkiem

wyścig. głowami w dół
rozlewa się kwas dezoksykawonukleinowy
niezbędny by żyć. w biegu

kto pierwszy dotrze do mety- skończy
marnie- ze stutonowym medalem na piersi
(nikomu się nie spieszy)

szkrab wypadł z rąk drewnianej macochy
rozsypane drzazgi. co za pech!

z bab wypełzają skorpiony. zapobiegliwi
dziwacy zbierają pajęczaki do słoików
będzie czym zaspokoić głód

już- już dochodzę do siebie
do wniosku, że większość tych barwnych plam
to ułuda, pleśń w filiżance

prawdziwe są jedynie blogi szafiarek
religie wyznawane przez zabawki
wiadomości dotknięte afazją
cisza nadawana na każdej częstotliwości

więc odwracam się plecami. w wekach
kłują się dogorywające potworki. cieknie jad
urwis płacze. cały w kornikach

co mnie to obchodzi?

liczba komentarzy: 1 | punkty: 5 | szczegóły

Florian Konrad, 3 maja 2016

Czybym

zeszłotygodniowy sen: nurkuję w Morzu
Sarmackim. hiperwentylacja
za dużo tlenu!

mój nowy chłopak z głodu gryzie ścianę wiaty
ile tłuszczu można wycisnąć z blachy?- pyta

następny kadr, pamiątka z popołudniowej drzemki:
lekcja religii. każdy wyznawca jest obowiązany
namalować nowy rozdział Książki

swoimi słowami. najczęściej różem, zielenią
(czerń to najbardziej pastelowy z kolorów!)

Majster patrzy przez ogień
śmieje się z tworów farbiarzy

magia dla naiwnych: jeśli w noc poprzedzającą
urodziny, w samym sercu lasu
położysz buty podeszwami do góry
- w ziemi zacznie rosnąć homunkulus

ostrożnie! jeśli będą to trampki
- wyjdzie człowieczek przypominający Cobaina
czerwone szpilki- dwumetrowy Lenin

zerwał się wiatr. tak silny
że nie ma czym oddychać
siódmy dzień się wybudzam

na polanie ktoś zostawił sandały

liczba komentarzy: 4 | punkty: 6 | szczegóły

Florian Konrad, 1 maja 2016

Enoftalmia

półtorejświatek obserwowany zapadniętym okiem:
ludzi uchwiejniło. są jakby
przepici mlekiem winozastępczym
zmagają się z efektem ja- jo
żółć kapie z nozdrzy, białko się ścina

dziewczyna którą wylicytowałeś na allegro
okazuje się twoją zmarłą babcią
zamiast do łóżka idziecie z siatką zniczy
na cmentarz

glut sadła przetacza się po myślach
zostają obleśne smugi
rozwałkowane wartości. od tej chwili nie masz imienia
wolno się jedynie wabić (to nie to samo!)

w tym niedośnie wchodzisz na dach.
by wrzeszczeć. że przegrańcy wszystkich krajów
łączcie się. w pary, komuny, hordy

że przeklęta ksywa wcale nie oznacza
ciebie. szukasz właściwej wersji
a tu ciągle- rozgotowane pomniki, krzyże
oplecione bluszczem

złaź, zaraz teleexpress

liczba komentarzy: 4 | punkty: 3 | szczegóły

Florian Konrad, 26 kwietnia 2016

Rozryglować

tak jakby... cześć. właśnie wylazłem
z ciemnodębowego piórnika. przeglądam się
w stalówce. fuj! -łypie porżnięte szkło

powiecie: owoc vonHagensiarskich zabaw
kleistą materią, plastuch o kryształowych oczach
(chociaż to w nim udane)

w zasadzie będziecie mieć rację
człeczyna od siedmiu boleści
(nogi, szyszynki i pięciu ukruszonych zębów)
którego los to pamiętnik znaleziony w
mariańskim rowie melioracyjnym

przycupnąłem na krawędzi biurka
brzuch mój- jak u Buddy
zgnieść twarz- i będzie Urban

,,dobra wlepka, dobra"- gładzisz surowym paznokciem
nie zgrywaj się- zostawisz jak innych
na tylnej półce grata. będę jeździć,. jeździć
aż- zapomniany- roztopię się od gorąca

albo rozreguluje się budzik i w zasadzie- pa
wskazówka utnie ostatnią głowę
(wiecznie potakujące pieski wyszły z mody
dobre dwadzieścia lat temu)

wciekam stąd. z własnej woli
palec za palcem. i co, mądralo?
zapaskudziłem CV?

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

Florian Konrad, 23 kwietnia 2016

Psiej!

do końca pozostać w jednej skórze!
-składam wieczystą profesję. choć i tak przyjdzie
się złamać. przywiązanie niewiele kosztuje
ot: naparstek limfy, paczkę wypalonych zapałek

pożycz się. choć na okres próbny
- wołam w dym. trzaskają polana

nie odpowiadasz. stada malinowych żuczków
gryzą parciany łańcuch. tak trudno się uwolnić
(pssst!- to wciąga!- syczy spomiędzy szczap)

pchlarze przywiązani konopnym powrozem
do drzew wyją Adio del passato
(albo inną przyśpiewkę biesiadną)
czysty turpizm. basy zmieszane z dyszkantem

po kostkach pełzają zwierzęta. pełno parzydełek
dziobów, skrzydeł. wszystko jakby gadało
przekaz- do białości

a przecież większość owadów to namiastki
płomieni. tylko w nielicznych drzemie
prawdziwy żar

człapiesz przez ogień. na szczudłach. (tanie protezy
kończyny dosztukowane ze sztachet)

uważaj by nie stracić równowagi

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Florian Konrad, 18 kwietnia 2016

Listek którego nie rozumiem

oby cię zraziło. od plotek i głoszenia wersetów
po brukowanych gospodach, olejnych piekłach
są tu mądrzejsi. choćby -ja. ślepy karczmarz
nalewa buzujące do szklanek. mogę mówić głośno
-nie ma oczu, znaczy że jest też głuchy
(naczynia połączone)

foliowa reklamówka pękła mi pod żebrem
nie- stój! nie szczuj. deszczom. też szczur
-rymy sypią się z rękawa jak groch

usiłowałem wygrać szczere słowo. w totolotka
zdzierałem srebro ze zdrapek. po co mi wyraz?
by wrazić w świeżo kupione córki
kilka pożyczonych kuzynek
i jedną, nierozerwalną żonę

tyle literek na każdym drzewie
a my ciągle obcojęzyczni

niech wreszcie nastąpi odsklepianie
spod nieskończonych warstw farby
nieśmiało wyłoni się
cierpki nieco grafopoemat o zmysłach
i korze

czytany wspak będzie bajką od której
głowy odszraniają się z przesądów
znienawidzonym i ukochanym palindromem

choć w sumie kłamstwo to śmieszny kubraczek
ubierz człowieka- wyjdzie bałwan