Najnowsze prace:

Poezja

	Edmund Muscar Czynszak
	PROFIL O autorze Przyjaciele (32) Książki (6) Poezja (546) Proza (18) Fotografia (20) Grafika (2)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Edmund Muscar Czynszak, 3 listopada 2012

Ślady listopada

W kwaterach ciszy stłoczone pytania,
anielski orszak dawno już przeszedł
przekraczając drugą stronę cienia,
stare wierzby przy płocie drzemią
wiatr w konarach nuci o cierpieniu

Płomieniem świecy znaczymy ślady
okaleczonych dotykając myśli
Za górą zanika wypłowiałe słońce
melancholią czasu przesiąka ziemia

Kogo spotkamy tu w następnym roku
jest jedną z tajemnic Boga

liczba komentarzy: 1 | szczegóły

Edmund Muscar Czynszak, 3 listopada 2012

Wdowie wypominki

Staje na placu utkanym krzyżami
wosk jak niekontrolowane myśli
zalewa zimną płytę pomnika
niebo posępne kroplami łzawi
przy grobie wdowa z losem pogodzona
z uśmiechem lekko wyszczerbionym
dźwigając smutek na chudych ramionach

Mała butelkę w kieszeni chowa
toast wzniosła właśnie za tego,
co ziemia skrzętnie skryła
by dawne chwila już nie powróciły
w starej odsłonie do świata żywych

Na zmartwychwstanie już nie czeka,
bo powrócił by dawny bolesny poranek
z nocami co rzadko bywały przespane

A kiedy ostatni płomień
znicza już zgaśnie
jeszcze wypowie życzenie
niechaj to życie piorun trzaśnie
wszystkie doczesne smutki
zabierze ziemia.

liczba komentarzy: 0 | szczegóły

Edmund Muscar Czynszak, 28 października 2012

Powielanie obrazu

na zielonym świetle
progi marzeń przekraczam
dawnymi obrazami
wciąż się ubogacam
do starych historii
zdaję się powracać
w zapomnianych zdaniach
czasem się zatracam

i tylko jej obraz
lekko już zwietrzały
w mej karcie pamięci
zawsze pozostaje
jak w studnie
rzucony
milczący kamień

liczba komentarzy: 0 | szczegóły

Edmund Muscar Czynszak, 28 października 2012

Słowa z marmuru

Dotykam kamiennych ust
milczenie zalewa oczy
wąwozem żył
życie się toczy

Kamienną płytę
pokrywa
wykute zdanie

Spoczywaj w spokoju

Końcowy przystanek
nieskończoność czasu
zamknięta w słowach

wieczne odpoczywanie

z pozostawionym pytaniem,
które jak echo pozostaje

liczba komentarzy: 0 | szczegóły

Edmund Muscar Czynszak, 28 października 2012

Niedokończone spotkania

Gaszę światło
zamykam oczy
cisza zagłusza słowa
w słuchawce piętrzą
się nasze oddechy
zwykła nocna rozmowa
Słabnie zasięg
przerywane zdanie
kąsają komary
żołądek boli
i ząb przypominać
o sobie nie przestaje

Czasem zasypiasz
znużona w pół słowa
pokonana zgiełkiem losu
by jutro powrócić znów od nowa
do spotkania, którego zakończyć

nie sposób

liczba komentarzy: 0 | szczegóły

Edmund Muscar Czynszak, 20 października 2012

A Ciebie już nie ma

Jeszcze pod powiekami
Drzemią dawne popołudniowe obrazy
Oczy koloru soczystej trawy które nigdy nie kłamią

Jeszcze myśli powracają
Uparcie do tych pogodnych wieczorów
Które cieniem się kładą na dzisiejszym mroku

Jeszcze księżyc ciekawski
Po zakamarkach nocy się błąka
Choć już dawno opustoszała szarobłękitna gwiezdna łąka

Jeszcze sny skrywają
przepastne po świt rozmowy
Z wyznaniami postrzępionymi ciszą co wciąż słyszę

Czasem tylko szkoda marzeń co na skraju dnia się kończą

liczba komentarzy: 0 | szczegóły

Edmund Muscar Czynszak, 20 października 2012

Kalkomania

Słowo, które nie przekracza
progu moich ust
jest jak sucha kromka
która grzęźnie
w wąwozie krtani

Uwolnione
pęcznieje na pustej
kartce papieru
do rozmiarów zdania

Przesuwając się wolno
po paterze zdarzeń
w stronę światła
przeistoczone w ciało
jest fragmentem chwili
odbitej na szklistej
tafli nieba

Stając się kalką
powielanych myśli
wplatanych
w moją codzienność

liczba komentarzy: 0 | szczegóły

Edmund Muscar Czynszak, 20 października 2012

Iluzja

Jak nazwać
to, co nienazwane
kiedy uczucia
nie mieszczą się
w życia ramie

Jak zatrzymać to
co zawsze powtarzam
że jesteś
że będziesz

Kiedy nie potrafię
przekroczyć progu marzeń

liczba komentarzy: 0 | szczegóły

Edmund Muscar Czynszak, 14 października 2012

Milczenie we dwoje

Ja
cisza
i ty
przerywana
krótkim oddechem

To tak niewiele
kiedy milczenie
jest naszym spełnieniem

liczba komentarzy: 0 | szczegóły

Edmund Muscar Czynszak, 14 października 2012

Chorał wrześniowy

Zwykłe niedzielne wrześniowe przedpołudnia
i tylko kwiaty w ogrodzie spoglądają smutniej
śmierć znowu wybrała się na swoje żniwo
nawet niebo spogląda dziś jakoś okrutniej
Dino pustki jeszcze przez futerko nie czuje
choć już smutek wszystkie pokoje plądruje
w kapsule czasu zamknięte myśli
z chwilą, co może się już tylko przyśnić
ktoś bliski podążył za tymi, co odeszli
wiatr za oknami szumi swoje smętne pieśni
Na pożegnanie zawsze jest za wcześnie
pegaz zbroczony bólem skrzydła chowa
banalnie brzmią dziś wszystkie słowa

Obraz wspomnień
za kurtyną powiek skrywanych
jest najcenniejszą pamiątką
jaka pozostaje