Najnowsze prace:

Poezja

	Edmund Muscar Czynszak
	PROFIL O autorze Przyjaciele (32) Książki (6) Poezja (546) Proza (18) Fotografia (20) Grafika (2)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Edmund Muscar Czynszak, 14 października 2012

Inna strona ciszy

Gdy rozpoczyna
się era księżyca
wszystko tonie
w pajęczynie ciszy

Milczymy

Po przeciwległych
stronach naszych światów
zasłuchani w delikatną
symfonię naszych oddechów

Delektując się marzeniami
bez wytchnienia

w zaciszu myśli

liczba komentarzy: 0 | szczegóły

Edmund Muscar Czynszak, 30 września 2012

Strefa ciszy

W drugą rocznicę

Już nie dławi oczy
łez gorzkich rwący potok
Czasem tylko we śnie
odwiedzasz mnie nocą
Porośnięte anielską ciszą
dawne życia ścieżki
z kartą kodu pamięci, w której
wciąż tak wiele się mieści
Pierwsze zasłużone lanie
wieczorem czytane bajki
wspólnie odmawiana modlitwa
i ty wiosną sadząca bratki

Dziś nie ma już takich dni
inaczej teraz pachnie ziemie

A ja
wciąż miałbym Ci
tyle do opowiedzenia
Tylko ty jesteś już tam
gdzie kończą się marzenia

liczba komentarzy: 0 | szczegóły

Edmund Muscar Czynszak, 30 września 2012

Ponury epilog jesieni

Ciało zbryzgane starością
nie dozna już cudu rozkoszy
noc potargana wspomnieniem
zaćmą czasu pokryte oczy

Krok stawiany pomału
z oddechem, co spokój gubi
przemierzając te same ulice
wciąż nowych spotykamy ludzi.

Słońce blednie w oddali
liść wnet spadnie ostatni
chryzantemy swój urok traci
coś się kończy się właśnie

Ta sama historia
powielana przez życie
jak zawsze

liczba komentarzy: 1 | szczegóły

Edmund Muscar Czynszak, 22 września 2012

Nic nie wiem

Wszystko już wiem
choć nie wiem już nic
zwyczajny stary grzyb.

Wszystko mi się plącze
stare z nowym się kręci
tak mało już pozostało
w schowku zwietrzałej pamięci.

Wszystko, ale to już za mało
aby dosiąść marzeni, których
tak niewiele do spełnienia pozostało.

Wszystko się kończy
świt zachodu dotyka
lecz ty życie pozostań
po drugiej stronie cienia nie znikaj.

liczba komentarzy: 1 | szczegóły

Edmund Muscar Czynszak, 22 września 2012

Na giełdzie czasu

Ile będę wart na giełdzie życia
gdy zdrowie mnie porzuci
ze straganą czasem twarzą
pomarszczonymi chwilami
co już były, lecz nigdy nie powrócą

Wychudłego konta dziurawy trzos
z ogromnym debetem na młodość
zszargany szarością zwykły dzień
skrywane wspomnienia
zatrzymane pożółkłej fotografii

Jaką wartość będę przedstawiał
pozbawiony patentu na szczęście
co przemija jak złoto jesieni

Czy wystarczy
zwyczajna stara pordzewiała uczucie
co nigdy się nie skończyło?

liczba komentarzy: 0 | szczegóły

Edmund Muscar Czynszak, 16 września 2012

Dlaczego

dlaczego nie potrafię
snów okiełznać
zagubić w wietrze
resztki słów
zapisanych w wierszach

dlaczego jestem
niewolnikiem światła
które przytłacza kolejny poranek
motylem odurzony wonią kwiatu
księżycem, co o świcie
traci swą magie i czary

dlaczego?
nie wiem
Lecz czy to ważne
kiedy jestem tylko
przemijającym wspomnieniem

liczba komentarzy: 0 | szczegóły

Edmund Muscar Czynszak, 16 września 2012

Przedpola wspomnień

co zrobić z chwilą niechcianą
która odleżyny tworzy
zasuszone strony zdarzeń
zapomnieć nie sposób

stary przykurzony obrazek lata
naciąga jesiennym chłodem
młode brzozy pochylone
północnym wiatrem
w deszczu mokną

w przedsionkach wspomnień
napotkam to, co było a nie jest
łzami rosy zbroczone
moje wczorajsze marzenia

i tak wiele do zapomnienia

liczba komentarzy: 0 | szczegóły

Edmund Muscar Czynszak, 1 września 2012

Czekając na nieoczekiwane

Powiedz mi kim jestem
kiedy żebrzę o każde słowo
intruzem czas kradnącym
starą zużyta winylową płyta
której słuchać nie sposób.

Czekając wydaje mi się
jak zamykasz kolejną bramę
gasisz wszystkie światła
odchodząc bez pożegnania.

Powiedz mi kim będę
kiedy mój czas dobiegnie końca
zasuszoną łzą w kąciku nocy
zagubioną w natłoku zdarzeń
bez początku i bez końca

liczba komentarzy: 0 | szczegóły

Edmund Muscar Czynszak, 1 września 2012

Manowce dnia

za oknem znowu
zaciąga mrokiem
na szybie osa
zgubiła swą drogę
uchylam okno może pomogę

i znów zapłoną
uliczne latarnie
wszystko już było
sylaby w słowa
splatam niezdarnie

ciało bezwładne
zastyga w fotelu
próbuje walczyć
nie widzę celu
ulegam zmęczeniu

niedawno jeszcze
byłem wędrowcem
teraz wszystkie plany
poszyły na manowce
może jutro będzie prościej

liczba komentarzy: 0 | szczegóły

Edmund Muscar Czynszak, 25 sierpnia 2012

Po drugiej stronie dnia

Dogasa słońca
czerwony słonecznik
łzawią mgły
na polach pod lasem
senną ciszą
naciągają nasze myśli
które wiatr burzy czasem
wtedy sny dotykają marzeń

jeśli będziesz samotna
pomyśl
może o mnie czasem?