Poezja

jeszcze jeden przesąd
 
nie można dźwigać ciężarów, nawet jednej idei
bo rozleje się kwiat, zobaczysz
gęste mleko zacznie stygnąć
- a tego przecież nie chcesz
 
i chirurg, co ma śmierć w małym palcu
ale boi się użyć, by w razie niepowodzenia
nie zostać pociągniętym do odpowiedzialności 
 
(możliwe też że wyczerpał limit
albo skończyły się formularze
a bez nich - jak wiadomo - można tylko żyć
nikt nie zaordynuje czystej, polskiej śmierci 
na byle świstku)
 
i nawet on nie będzie w stanie pozszywać
ze strużyn - fraz, kości, dociec ile to 
miało rąk - dwie czy osiemdziesiąt
czego usiłowało pragnąć
 
piszę te słowa sklejając książkę- równolatkę
broni się jak zwierzę które nie wie
 że chcę mu pomóc. myśli, że okaleczam
 
niby - banalne romansidło
powieść powstała od niechcenia
 
ale gdy czytam - dziecko porusza się niespokojnie
kopie
 sama nie wiem- boi się, czy rozumie za dużo