25 sierpnia 2013
25 sierpnia 2013, niedziela ( ... )
oswajamy zwierzęta, drzewa, ziemię. pozwalamy jej rodzić z naszych nasion. odbieramy młode. sposób na przetrwanie. rozumie i rozkłada gałęzie. w ich ramionach szukamy ukojenia. niechby nas zapamiętała dobrymi.
życie jest cudem dla wierzących. jest blizną która się otwiera jeśli nie zadbasz by uleczyć ranę. ziemia oswoiła ludzi. pozwoliła im rodzić się z jej nasion. podarowała miejsce. milczeniem zbywa razy kiedy ze ściętych drzew zostawiamy korzenie - w jej środku wszystko płacze. otwiera się i grzmi chociaż wydaje się że to niebo. a przecież jest częścią cudu, za który jesteśmy odpowiedzialni.
nie ma co rozpaczać że się nie uda mieć więcej, lepiej, inaczej. wszystko coś znaczy. nie wyciągam ręki po nie swoje. wyciągam ją aby podać, ktoś na pewno potrzebuje kochać. jestem chwilą która w czasie znaczy więcej jak uniesienie.
zaniedbałam ogród. róże zarósł chmiel, wspiął się wyżej na wiśnię. z okna widzę jak płoszy czarny bez. wstyd mi że oswojone przed laty pozostawiłam samemu sobie. codziennie budzę się w nim i nie mogę znaleźć drogi. a jeśli nie wiesz dokąd pójść wrastasz w miejsce w którym stoisz. zaniedbałam ogród.
1 maja 2024
0105wiesiek
1 maja 2024
Chciałem ci powiedzieć…Arsis
1 maja 2024
To już maj...Marek Gajowniczek
1 maja 2024
Zejściekb
1 maja 2024
Jutro będzie obiadVoyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky
30 kwietnia 2024
Biały szumArsis
29 kwietnia 2024
Wojna na majówceMarek Gajowniczek
29 kwietnia 2024
* *Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky
29 kwietnia 2024
Niezmiennievioletta
29 kwietnia 2024
* *Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky