Najnowsze prace:

Poezja

	oczy jak pustynia
	PROFIL O autorze Przyjaciele (47) Poezja (119) Fotografia (63) Dziennik (16)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

oczy jak pustynia, 16 października 2011

Nic tylko plotę wiersze

zamknęłam oczy przed słońcem.
smutek pod powiekami myśli zrywa do lotu,
gdzie wrzesień lato strąca, a lęki ciskają
w przepaść, niezgodnie z instynktem.

usta rozbijam za znakiem pokoju.
tam kraina zwierząt i krótkie napięcia,
kończą się jak sezon na bajki mydlane.

wymykam się, chowam i rozpuszczam w winie,
wyżej własnej klatki przecież nie podskoczę,
nie wyrwę się z potrzasku, mogę tylko pleść

wiersze ze strzępów kontaktu, drżeć
w zimnym świetle lub żarzyć się
w tęsknocie, przyjąć podkład
pod niejedną maskę, nabrzmiewać do łez.

liczba komentarzy: 12 | punkty: 11 | szczegóły

oczy jak pustynia, 15 października 2011

Między piekłem a nie wiem

Między piekłem, a nie wiem, zobrazuję cię
drzewem, zawieszę w otwartym obszarze.
Do korzeni przystawię przelotne waginy,
niech nadzieję oddadzą, potem spełzną

pod własne puchowe. Purpurową  koronę
skropię  terpentyną, niech barwnik  z niej
spłynie, w powodzi zieleni utonie. Potrząsają
grzywami skrzydlate rumaki, zrywają się

do lotu. Rżąc pędzą do chaty z grzbietem
potarganym, gdzie wśród naczyń glinianych,
czeka swoich aniołów Helenka. Helenkę,
pamiętasz? Jesteśmy w raju, pachnie

szarmami, stopy całują siano. Przerwami
w ścianach, gładko przeciskam się blaskiem,
przekraczam przeszkody  bez barier.
Noc czesze  do marzeń. Zasypiam

sielankowa. Rankiem déjà vu przeciera oczy.
Budzę się i nie wiem gdzie jestem.
Bukiet motyli przysiada ufnie na zimnym
kamieniu. Biorę je wszystkie na siebie.

Kołysany wiatrem lewitujesz. Fantazjuję
w swoim strachu. Przechodzę furtką
dziecinnej wyobraźni w przeznaczenie,
które aż po granice, podważa ten krajobraz.

Burza niesie gromy. Co jeśli pęknie niebo?

off-line!

...................2009-03-14...........................

liczba komentarzy: 13 | punkty: 9 | szczegóły

oczy jak pustynia, 13 października 2011

Zupełnie nic pod kruchym wierszem

"W snach i w miłości nie ma nic
                                          niemożliwego."
Janus Arony

jeszcze nie umarłam
do końca
nawet oddycham
bez sensu

wszystko zlewa się
przed szaleństwem
jesiennym

naucz mnie tańczyć
w szeleście wierszy
w poszumie strzępów
znoszonego życia

                                                       (inspirowane Istar)

liczba komentarzy: 14 | punkty: 5 | szczegóły

oczy jak pustynia, 11 października 2011

Wątpliwości do entej potęgi

Kłamstwo nie staje się prawdą tylko dlatego, że wierzy
w nie więcej osób.

Oscar Wilde

odpędzam strachy podciągając ciemność
do samego początku
układam chaos i wymykam się sobie

kiedy odchodziłeś miałeś uśmiech na twarzy
ale w twoich oczach
mieszały się obrazy nie potrafię odczytać

liczba komentarzy: 14 | punkty: 9 | szczegóły

oczy jak pustynia, 10 października 2011

Bo coraz dalej do miłości

jesień. wspólne posiłki doprawione żalem
rosną w ustach jak napięcie przy stole.

gruntownie wyburzam zamki, które i tak
naruszyła nuda. buduję ogród zimowy.

liczba komentarzy: 40 | punkty: 12 | szczegóły

oczy jak pustynia, 9 października 2011

Zmieniłam perspektywę

Czwarta nad ranem. Świta
odpowiednio w głowie. Z siłą
nowego dnia zapalam Black
Devil Chocolate Flavour.

Jestem, gdzie powinnam być
i chcę, aby ta noc mówiła
do końca. Potrafię jasno
widzieć w twoich myślach.

Nie podnoś oczu!
Nie wierzę frajerom.

liczba komentarzy: 15 | punkty: 9 | szczegóły

oczy jak pustynia, 7 października 2011

Niedokończony październik

zerwał się ze smyczy i ogarniał życie
lał gorycz w pozytywne myśli zgniatając obrazy
nagle skoczył na poręcz i runął przed listopadem

rozbił się jak kryształ a schody ruchome
w chmury pod prąd po koronach drzew
gdzie wiatr gwiżdże na kasztany

marszczą się matki martwe dzieci
zrzucone na zimę

liczba komentarzy: 13 | punkty: 5 | szczegóły

oczy jak pustynia, 6 października 2011

A mnie to Dali

odcięty w antyramie, ni to drzewo, ni człowiek,
przystrzyżone gałęzie jeżą się na grzbiecie,
pochylonej głowie. wyrzeźbione ślepia wyglądają z mroku,
mgły gęstej jak ściana lub bielmo na oku i rusza wśród ciszy
od tańca. garbi się ku jesieni, jakby miał ptasią klatkę
piersiową lub chciał zrzucić liście

i odprawia czary. po co i dlaczego?
nie wiem ale zatrzymuje i zamyka rozmowy.
pokręconymi dłońmi żongluje napięciem, skupia
uwagę, energię. spływa spod zdrewniałych palców w wir magiczny,
płomień oswojony, okiełznane iskry, owinięte kręgiem
tajemnicy. a mnie to dali.

liczba komentarzy: 18 | punkty: 8 | szczegóły

oczy jak pustynia, 24 września 2011

whisky z lodem

wyrastam z tęsknoty aspiracji a może tylko
z jakiegoś doświadczenia wzuwam kozaczki
na szpilce podbitej metalem i wychodzę
z gorąco kutej bogato zdobionej w noc

która nie zdradzi nie wyda opinii a wiersze
chyłkiem przemykam przez bramy
w których trzepie się kasę wiatr przyjaciel
porywa za ekran gdzie księżyc rządzi w pełni

po wszystkim wracam do siebie zrzucam
ubrania jak zbędne kilogramy i opadam na łóżko
zapalam black devil ze srebrnym pierścieniem
oswajam pokój z dymem wciąż pachnę miłością

liczba komentarzy: 29 | punkty: 16 | szczegóły

oczy jak pustynia, 23 września 2011

Na chacie

tę która ciebie wyłowi rozgryzę
jak temat popiję absyntem zmieszanym
z krwią wilków podchodzących pod oczy

w serce zatknę pióra liryków wyklętych
dalej z fantazją przetoczę miesiące
do tamtej jesieni kiedy oddech podwajał

gorąco złożę się do modlitwy ujawnię
od stóp po martwe aż wyjdzie na wierzch
zesztywniały język po nim przebiegnę wyżej

zamknę wszystko jedno na minioną prawdę
chmury poderwę od spodu rozpierzchną się
jak przyjaciele a ziemia stanie na skraju

otchłani i odpłynie wywołam jej fale
urobię po łokcie aż wypluje ciebie
spod płaszcza i ustawi nad grobem

zanim dobrniesz do światła obalę jak mity
rzekome ideały zarzucę nałęczkę
i odgryzę głowę