Poezja

 
Wierna jak pies, jak cień nierozłączna
przeklęta syjamska siostra.

Dziwaczna symbioza dobra i zła,
fuzja Północy z Południem, Wchodu z Zachodem.
Zespolenie anody i katody,
osobliwy twór, wyklęty z raju.

Jednym razem wrogiem jej bogobojni
a innym, hedoniści i wszelkiej maści
wyznawcy Wenus, Hekate i Morfeusza.

Na jednej połowie twarzy uśmiech,
na drugiej grymas zgorszenia.
W jednej dłoni kielich z winem
w drugiej, modlitewnik i kodeksy.
Jedną nogą stoi w kościelnych krużgankach
a drugą u bram Krainy Ciemności.

Połowa myśli obleczona bielą
druga tarza się w czerni,
po środku mieszka prawda.




07.09.2012