Najnowsze prace:

Poezja

	bosonoga - Gabriela Bartnicka
	PROFIL O autorze Przyjaciele (88) Kolekcje Forum (3) Poezja (165) Proza (9) Wideo wiersz (6) Pocztówka poetycka (2) Dziennik (6) Handmade (1)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

bosonoga - Gabriela Bartnicka, 18 marca 2015

harcerzyk

słowa miały posmak strawy
z blaszanych menażek
na tak podaną
tylko bardzo głodni czekają

w największej rozwodniona zupa –
wśród wielu innych zawsze będziesz
numerem jeden

w środkowej niestrawny klops –
nie potrafiłem odmówić
gorące uderzają do głowy

w najmniejszej niewymyślny deser
doprawiony zwietrzałym lukrem -
mój słodki biszkopciku

chcę wrócić

liczba komentarzy: 16 | punkty: 13 | szczegóły

bosonoga - Gabriela Bartnicka, 14 marca 2015

słodki ptak młodości *

gdybyś do końca mogła
przeglądać się w gładkiej twarzy,
i wybiegać śmiało po kwiaty na turniach

gdybyś po drodze nie musiała
sięgać po dodatkowe oczy
a przy wejściu na kilka schodków
przepychać się z zadyszką

to czy kiedykolwiek złożyłabyś
na łożu ciało z pokorą
jesiennych liści

i chwiejną przecież nadzieją
że gdzieś tam jeszcze cię ogarnie
wiosenna bujność traw*

Tereni

liczba komentarzy: 31 | punkty: 13 | szczegóły

bosonoga - Gabriela Bartnicka, 23 stycznia 2015

Błękitnella

zazdroszczę Hiszpanom błękitnego nieba
i Grekom Chorwatom żywiołowym Włochom
gdy cały dzień leje jakby Chac się gniewał

otulam kocykiem co otulać trzeba
do słońca się modlę by mnie chciało objąć
zazdroszczę Hiszpanom błękitnego nieba

nie warto się w smutku dniem i nocą grzebać
oddawać pokłonów zawsze zimnym bogom
gdy leje jak z cebra znowu Chac się gniewa

zatupię nogami prawą potem lewą
zatańczę flamenco na pohybel śpiochom
poczuję Hiszpanię wśród błękitów nieba

wyklaskam co w duszy mi słonecznie śpiewa
zakręci z fantazją Helios nitką złotą
choć wieje i leje jakby Chac się gniewał

cichaczem się wymknę spojrzę ponad drzewa
ponure szarości wygumkuję trochę
zamażę błękitem niechaj Chac się gniewa
gdy stworzę namiastkę hiszpańskiego nieba

* Chac – bóg deszczu

liczba komentarzy: 28 | punkty: 18 | szczegóły

bosonoga - Gabriela Bartnicka, 10 stycznia 2015

nenufary nad Soliną

z maniakalnym uporem
wdzierają się w achromatyczne sny

tylko okna w nich zawsze błękitne
otwieram a Morfeusz przepuszcza
kolejnych Tolibowskich

prym wiedzie długowłosy bard z gitarą
choć przecież z cielęcego zauroczenia
wyrasta się najszybciej

by szybko wpaść w następne
owiane wakacyjną nonszalancją
kraciastych koszul wiecznego turysty
konesera śmiałych wyznań na szczytach

pod ławką zakochanych przy uniwerku
rozsypane skrypty
schylam się - coś przeczesuje
moje włosy
może to wiatr a może dłoń chłopaka
o szarych oczach
usiłuje przypomnieć gorące
powiewy z babiego lata

usłużny budzik przypomina
o dreptaniu w uświęconym zaprzęgu

liczba komentarzy: 42 | punkty: 14 | szczegóły

bosonoga - Gabriela Bartnicka, 5 stycznia 2015

czyżby do nieba?

w starych miasteczkach odejścia
widać gołym okiem
jakoś wczesną wiosną
ze sklepiku na rogu znikła
zawsze uśmiechnięta pani Marysia
ponoć rak ją zwinął w trzy tygodnie
a gdzieś u schyłku lata pod barem
zrobiło się nieco luźniej
ubyło chyba ze dwóch pijaczków
wątroba czy bójka – do dziś nie wiadomo
no i ten chudy fryzjer z wąsikiem
co to dbał o elegancję na głowie
kilku pokoleń miejscowych dam
ponoć się powiesił z zazdrości
o młodą kochankę
ostatnio nie widać męża pani Marysi
Kowalska mówi że poszedł
za żoną

ale nie wiem czy to możliwe

liczba komentarzy: 26 | punkty: 19 | szczegóły

bosonoga - Gabriela Bartnicka, 18 grudnia 2014

spokój znajdziesz w ciszy (2)

ranek pogodny, uśmiech na licach,
wciskasz pilotem: jeden, dwa, cztery.
zmierzła reklama ryczy jak lwica -
pomyśl o śmierci – szykuj kwaterę!

dobra po tobie pamięć zostanie.
zmierzła reklama ryczy jak lwica -
zbieraj na raka i pogrzebanie!
w mrocznym kierunku twoja myśl kica.

zmierzła reklama ryczy jak lwica -
gdy chcesz być zgrabną, zażyj pigułkę!
pulchna kobieta w tańcu połyka
żółte na gazy, inne też ciurkiem.

Marka wielbiłam, niegdyś amanta.
gwiazdor od dawna mnie nie zachwyca,
odkąd w reklamie sterczy przy bankach -
kusi go kasa mocna jak lwica!

liczba komentarzy: 49 | punkty: 20 | szczegóły

bosonoga - Gabriela Bartnicka, 8 grudnia 2014

"masz takie oczy zielone"

czasem
jest to ciepły powiew wiatru
pląsy wśród latawców
albo słodki zapach forsycji
w nasłonecznionych barwach
sukienek dziewcząt z tamtej wiosny

czasem
znajomy szpaler topoli
w alejce do ratusza
rozpłakane światła latarni

mogą jednym błyskiem uruchomić
szepty włożone między zapomnienia

torując drogę zdmuchniętym
przez lata zwierzeniom

nastolatków

liczba komentarzy: 29 | punkty: 28 | szczegóły

bosonoga - Gabriela Bartnicka, 3 grudnia 2014

spokój znajdziesz w ciszy

powoli wchodzę w stare mury
spokojna niczym Dalajlama
już na parterze słyszę z góry
okropny rechot - istny dramat

w drzwiach zatrzymuję się na chwilę
czy zdołam strawić bas Adama
lecz nie wypada umknąć dylem
spokojnej niczym Dalajlama

polecam z wiarą uszy Bogu
spokojna niczym Dalajlama
pan domu ryczy już od progu
wchodź Gośka zaraz przyjdzie Ania

rozlegle snuje o pawianach
wydając głosy rodem z buszu
spokojna niczym Dalajlama
o ciszy wiecznej marzę w duchu

porywa mnie do kuchni Ania
koniecznie załóż te stopery
spokojne niczym Dalajlama
sączymy kawkę i likiery

dedykuję Damianowi

liczba komentarzy: 26 | punkty: 21 | szczegóły

bosonoga - Gabriela Bartnicka, 26 listopada 2014

skomlenie

„najgorszy jest lęk przed czymś, czego nie można nazwać”

nadchodzą niemal jednocześnie
po mimowolnym włączeniu
odpowiednich klawiszy
kotłują się bezładnie
niczym w bębnie pralki

po chwili dochodzi do przepychanki
w najciemniejszych barwach
poszarpane znajome postaci
dźwięczą astmatycznym przemijaniem
skowytem dręczonego pechowca

uparcie przyćmiewają
południowe słońce które podstępnie
usiłuje wepchać się przez szczeliny

liczba komentarzy: 26 | punkty: 20 | szczegóły

bosonoga - Gabriela Bartnicka, 19 listopada 2014

figlarny anioł

rozwinął skrzydła i pofrunął nad Morskie Oko
na trasie spuścił guano wprost
do kapelusza chciwego fiakra

słyszał jak umęczone konisko
zarżało z uciechy

w Chlapkowicach Dolnych nawalił rzadką kupę
dekorując czuprynę gospodarza
na rozległej posesji

wyleniała psina próbowała
zatańczyć rumbę resztką sił
popiskując radośnie na krótkim łańcuchu

wieczorem wygładził zmierzwione pióra
i gorliwie sporządzał jutrzejszą listę

wyróżnionych