Najnowsze prace:

Poezja

	Pietrek
	PROFIL O autorze Przyjaciele (10) Poezja (236) Fotografia (1) Dziennik (17)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Pietrek, 25 lutego 2012

kaskader

mam ciało podobne do jego ciała
tylko tańsze bardziej elastyczne

upadam wstaję umieram wstaję i płonę

mój umysł jest niepodobny do innych
wszystkie przyszłości tańczą w nim o krok

reliefy blizn nie zaświadczają
popołudniami zezwalam sobie na lęk

liczba komentarzy: 5 | punkty: 3 | szczegóły

Pietrek, 23 lutego 2012

królowa śniegu

skóra chłodu pęka ropieje
gorączka zielona gorączka!

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Pietrek, 22 lutego 2012

cheruby duszy mej

sprośne tłuściutkie putta
przycupnęły na grzędzie za słownikami
coś tam świergolą łypiąc ptasio

podrzucam niebożętom okruszki
ostrożnie żeby nie spłoszyć

no chyba że mi srają
diakrytami na papier

wtedy nie ma zmiłuj
otwieram okno

won!

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

Pietrek, 18 lutego 2012

mucho macho

prawdziwy mężczyzna powinien mieć
dyndający breloczek wielkiego feniksa
penisa przy kluczyku
od czerwonego sportowego coupe

gnany histerią niewielkich kompleksów
kuśtykam za róg po tani tytoń
ziemniaki i wczorajszy dziennik

skręcam papierosy by zająć czymś
puste dłonie z sinego dymu
wyplatam kosze wszystko z nich wypada

liczba komentarzy: 2 | punkty: 6 | szczegóły

Pietrek, 16 lutego 2012

spacer

jeśli można wypowiedzieć
wszystkie słowa

to zamykam
niepotrzebne usta

muszę iść

życie ze smyczą w pysku
niecierpliwi się przy drzwiach

liczba komentarzy: 4 | punkty: 8 | szczegóły

Pietrek, 13 lutego 2012

epoka wielkich odkryć

jesteś endemitem wygłodniałą kulturą
ludnie zamieszkujesz archipelag ciała
ubrań pokoi pożytecznych sprzętów

którymi ocean uwodzi kamieniste plaże

śmiałe spojrzenia halsują w nieznane
wysyłasz gesty na wyprawy kupieckie
w ładowniach słów zwały świecidełek
woń alkoholu zapchlonej dżumą wełny

szok kulturowy należy rozumnie łagodzić
i zbawiać krnąbrne dusze tym gorliwiej jeżeli
pięknie tańczą czy śpiewają niesforni jak dzieci
aborygeni na powitanie zwycięskiej armady

liczba komentarzy: 1 | punkty: 5 | szczegóły

Pietrek, 9 lutego 2012

... w dół, do obsydianu...*

patrzę pod słońce
na świt

jak mieni się krzemiennymi ostrzami
ochrą cynobrem umbrą

gładząc hipnotyczny owal
próbuję zgadnąć

czy trafię w gwiazdę poranną
w przyszłe dni

Brian W. Aldiss „Helikonia*

liczba komentarzy: 7 | punkty: 7 | szczegóły

Pietrek, 9 lutego 2012

nieuchronność deszczu

jestem mierniczym króla
geodetą dynastii

wytyczam linie proste kąty proporcje
niechaj pustka zostanie wypełniona

gdy ustaję strudzony wzrok mnie zwodzi
łaskawca zezwala bym wspiął się na tron

wtedy patrzę ponad horyzont śmielej
tnę przestrzeń dotykam gwiazd

a one dotykają mnie

w niespokojnych drzemkach w melancholii wieczorów
cichnie dworna muzyka tylko tępy rytm
metalu trącego o metal jak jesienne deszcze
których nieuniknioność opłukuje ze światła

coraz krótsze dni

liczba komentarzy: 4 | punkty: 3 | szczegóły

Pietrek, 8 lutego 2012

kwestia smaku

można kamienie spod serca brane
przetapiać w domy świetliste szklane

można też ciskać żwirkiem na kupkę
ołtarzyk paciorek linczyk

smutne

liczba komentarzy: 7 | punkty: 5 | szczegóły

Pietrek, 6 lutego 2012

tele nuevo

w jednym z najbliższych odcinków naszego serialu
wszyscy kluczowi bohaterowie umrą
niektórzy we śnie inni zostaną zamęczeni

dwóch może trzech zmartwychwstanie
lecz moc stygmatów rozjuszy tylko tłum
a mnogie relikwie pojawią się niebawem nęcąc
pozłotą kunsztownych puzderek

inni zastąpieni przez postacie trzecioplanowe
zostaną zapomniani bądź wyklęci więc skrycie czczeni
w hermetycznych kręgach jak kręgi na wodzie

w zasadzie nie będzie to już nasza nowela i być może
spadnie oglądalność lecz bez przerw na reklamy łatwiej
będzie się nam poruszać w kolejnym obiegu
wokół jądra szarości