Latest items:

Poetry

	krsto
	PROFILE About me Friends (2) Poetry (95)

latest best rating most commented

krsto, 25 november 2011

powracająca fala

deszcz pada powoli
jesień idzie dostojnie

za dużo kroków
dzielą nas zmarszczki
pod oczami
za mało łączy

powraca fala
mała kawiarenka
świeci oczami okien
okrągły stolik w kącie

patrzę w siwe oczy
włosy masz srebrne jak gwiazdy
za oknem liście spadają
tyle lat dziewczyno
tyle lat

wiatr wieje nad moją
nieporadną czułością
osobno stoi białe wino
w przezroczystym szkle

słyszę słowa
oj krzyśku krzyśku
wymawiam twoje imię
na zawsze wplecione
w życie od tamtej wiosny

całuję twoje policzki
na do widzenia
fala podpływa
potem odchodzi

Ciechocinek, 20 października 2011 r.

number of comments: 0 | rating: 2 | detail

krsto, 24 november 2011

koedukacja

wkładam okulary
czytam wolno słowa
wyrazy pietrzą się
przede mną

biorę w rękę rzeczowniki
rodzaju nijakiego i żeńskiego
mam koedukację
na dłoni i w głowie

męskie liceum
na warszawskiej pradze
przeżyło za moich dni
podobną rewolucję

wprowadzono dziewczęta
w mury które od czasów
wojny z bolszewikami
słyszały tupot tylko
męskich nóg

odchodzili starzy edukatorzy
w marynarkach pamiętających
lepsze czasy

hrabia borowski
z muchą pod szyją
profesor stankiewicz
z krakowa
uczył mnie poezji

pan sartowski
ze lwowa mawiał
z ciebie ignaciuk
fizyka nie będzie

Ciechocinek, 19 października 2011 r.

number of comments: 2 | rating: 5 | detail

krsto, 23 november 2011

zmiana spojrzenia

chodzą po świecie
patrzą mi w oczy

sekundy odchodzenia
na ukos przecinają życie

śmierć buduje miłość
dopiero wtedy
zaczynam kochać
ich stare ręce

w domu
nie położyłem dłoni
na oczach mamy

przy grobie
stałem jak umarły
gdy ona była wciąż żywa

mówili
nie pisz o śmierci
lecz o narodzinach
uparty odpowiadałem
bez niej nie ma życia

tramwaj klekotał jak bocian
gdy wracałem z pogrzebu

Ciechocinek, 18 października 2011 r.

number of comments: 14 | rating: 13 | detail

krsto, 22 november 2011

matka chrzestna

gdy umarła
ważyła trzydzieści kilo
miała drobne ręce
i drwiący uśmiech

studenci szli
pod pomnik
mickiewicza

czterdzieści lat
ktore przeżyła
znaczyła pracą
dla chorych dzieci

wyniosłem ją martwą
z łazienki
położyłem na tapczanie
w pokoju w którym śnił się
brunatny niedźwiedż

czy nie będziesz
bał się tutaj spać
synku

milczałem

Ciechocinek, 17 października 2011 r.

number of comments: 8 | rating: 9 | detail

krsto, 21 november 2011

kogo to obchodzi

przyśnił się baranowski
nie znałem go
nie wiem
kto to jest

moim kolegą z ławki
był stasiek lewicki
chciał zostać
prokuratorem

z wieśkiem korczakiem
toczyliśmy rozmowy
co czytać
w małej bibliotece
przy ulicy gilarskiej

on szukał książek
erazma ciołkowskiego
ja nic nie wiedziałem
ale wchodziłem
krok po kroku

obok domku z ogródkiem
było kino
o słonecznej nazwie
promyk

krzesła skrzypiały
linoleum na podłodze
uginało się pod butami widzów
projektor się zacinał

ale kogo to dziś
obchodzi

Ciechocinek, dn. 16 października 2011 r.

number of comments: 4 | rating: 5 | detail

krsto, 20 november 2011

pisanie liter

po czarnej tablicy
skrzypiała biała kreda
ręka nauczycielki
pisała wolno i dokładnie

w zeszytach
obłożonych w szary papier
litery wisiały
jak owoce w jesiennym sadzie

pani jezierska
wyjmowała ze zniszczonej
zielonej torebki
słoik z kaszą jęczmienną

jadła ją
gdy my pochyleni
wchodziliśmy w alfabet
więc w literaturę

Ciechocinek, dn. 15 października 2011 r.

number of comments: 5 | rating: 11 | detail

krsto, 19 november 2011

pierwsza śmierć

masz jedenaście lat
śmierć wchodzi w życie
rozdziera firankę
rozpiętą na podłodze

deski mają barwę
jasnego orzecha
srebrzą się szpilki
dwa pokoje dalej
umiera człowiek

stygnie głowa ręce
kręgosłup palce
tylko żółte wąsy
wciąż żyją

a więc będziesz miał
rodzinny grób na cmentarzu
zasadzisz bratki
i zapalisz ogień

kiedy cię zapytają
w dzień zaduszny
gdzie jest grób twojego dziadka
nie będziesz samotny

dotąd chodziłeś
do mogił żołnierzy
którzy w czasie wojny
stali po właściwej
stronie wisły

teraz ty staniesz pod brzozą
i będziesz patrzył
jak przelatują ptaki

Ciechocinek, 14 października 2011 r.

number of comments: 19 | rating: 11 | detail

krsto, 18 november 2011

ścieżki

ścieżki po których chodziłem
miały więcej trawy
niż kamieni
mniej piachu niż słów

byłem w cieniu
wolałem by innych
oświetlało słońce
i blask wodza

z czułościa oglądałem
brzeg lasu
opowiadano mi
dziwne historie

tam na skraju wsi
w diecezji płockiej
postawiłem swój pierwszy
nieporadny krok

trwałem wpatrzony
w blask zachodzący
w szum rzeki
poniżej

przyjeżdżałem tu
przez wiele lat
zawsze szedłem
na to miejsce

widziałem skrzypiące
drewniane schody
i ścieżkę zarosłą

zieloną bujną trawą

Ciechocinek, 13 października 2011 r.

number of comments: 0 | rating: 3 | detail

krsto, 17 november 2011

nawrócenie

gdy powracałem z nicości
do pulsującego słowa
kościół miał podłogę
z dębowych desek

pod deskami
oddychała ziemia
ciepła i wilgotna
jak wielka rozłożysta kobieta
pod dotykiem nieznanego
mężczyzny

dziś żal mi
drewnianych podłóg
krucyfiksu ze świątkiem
poszczerbionego przez deszcz

patrzę w jego twarz
nie jest piękna
ale ma w sobie
sens człowieka

czuję gwoździe
wiem że nie są z metalu
krew płynie po twarzy
jego i mojej

stąpam po posadzce
z kamienia
woda ścieka
lecz nie wsiąka w glebę

jak odnaleźć ziemię
pokrytą cementem
z gruzełkami westchnień

Ciechocinek, 12 października 2011

number of comments: 0 | rating: 2 | detail

krsto, 16 november 2011

legitymacja szkolna mojej ciotki

ulica była mokra
plandeka zielona
owczarki niemieckie
miały oczy błyszczące
duże

mężczyzn wpychano
do ciężarówki
władek zbuntowany
przeciw złu
chciał zostawić znak po sobie

w kieszeni kamizelki
wyczuł szkolną legitymację
swojej nieletniej szwagierki
zostawiła dowód nauki
w pracowni wśród mąki
wałków i stolnic

teraz wyrzucił szary prostokąt
klapę zamknięto
samochód ruszył
kartonik z nazwą szkoły
której nie ma
leżał na mokrej ulicy

kobieta o twarzy
jesiennego jabłka
znalazła go
długo szukała właścicielki

po roku opowiedziała
historię szkolnej legitymacji
teściowi władka
i jego żonie

ten który zostawił
znak życia na bruku
nigdy nie powrócił

polski czerwony krzyż napisał
zaginiony
ojciec klimuszko
był bardziej konkretny
na odwrocie zdjęcia
wydrukował
nie żyje

Ciechocinek, 11 października 2011 r.

number of comments: 0 | rating: 1 | detail

10 - 30 - 100

Other poems: cień piękna, zaskoczenie, po latach, bajka, księga, dziękuję, procesja, on, dzień matki, fotografia, w drugiej połowie, za zasłoną, pomiędzy kłosem, krzyczą na mnie, ulica, popiół, czasami, ulicą idzie zając, drewniana kładka, anioły, szpital, odlot, kornel i poeta, zające, miotła i kierat, pierwsza komunia, cyrk, globus, wiersz o tancerce, pogrzeb siostry, gadanie przez sen, rozmowa o piekle, brat ildefons, sumienie, scena racji dostatecznych, skrzydła, dante w czyśćcu, szymon słupnik, o czym milczę, katedra, powracająca fala, koedukacja, zmiana spojrzenia, matka chrzestna, kogo to obchodzi, pisanie liter, pierwsza śmierć, ścieżki, nawrócenie, legitymacja szkolna mojej ciotki, stwórca, siostra, chopin, poziom, ślepy tor, szkarlatyna, za oknem, przyjaciel mojej mamy, budowa domu, wnuczka, kapusta, banknot, mycie zębów, dwie butelki spirytusu, czerwony most, rosół, deszcz, przed odjazdem, noc, ścinanie drzew, na brzegu, młotek, lovebird, korepetytor, przed lustrem, imiona własne, serce, adrenalina, pole widzenia, żmija, beczka soli, wchodzę w ogród, gloria victis, jak pisać, kogucik, pociąg, dzięcioł, dziadek, pierwsze nauki, wstęp, początek, list, Ewangelia, przypowieść o łzie, słowa,