Poetry

siedzimy przed globusem
ja i dzieci
świeci nam żarówka
nad głowami

tędy drogie dzieci
płynął krzysztof kolumb
chciał do azji
a nie do ameryki

dante trafił do nieba
nie znalazł drogi
do piekła

ja wolałbym być
w knajpie
na rogu dwóch ulic
i pić powoli alkohol

teraz niby magellan
albo diaz
patrzę na ziemię ognistą
na przylądek
dobrej nadziei

za oknem kobieta
rąbie drzewo
zamiast wkładać
nową suknię
i jechać na bal

drogie dzieci
siedzimy przed kulą ziemską
spłaszczoną na biegunach
i pochyloną lekko
w prawą stronę

Świder, 10 marca 2012 r.