Najnowsze prace:

Poezja

	Pietrek
	PROFIL O autorze Przyjaciele (10) Poezja (236) Fotografia (1) Dziennik (17)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Pietrek, 24 czerwca 2013

kondukt

ojcowie mrą na nawóz
grudki życiodajnego gnoju
między odwróconymi skibami

matki umierają na pacierze
by się ich nauczyć już nigdy
niczego nie zapomnieć

dzieci jak małe zwierzątka
odchodzą w ciszy i skupieniu

całkowitej ciszy
absolutnym skupieniu
sekunda po sekundzie
eon za eonem

dzieci umierają bez końca
poza śmierć

liczba komentarzy: 7 | punkty: 5 | szczegóły

Pietrek, 5 czerwca 2013

przemoczony wierszyk

spłyń wierszyku płyń dachami rynnami
ciekiem ściekiem rynsztokiem do rzek
meandrów estuariów morzami w oceany

wpłyń

horyzontem się przelej
aż za świata kres
wiem że do mnie wrócisz
gdy znów spadnie deszcz

liczba komentarzy: 2 | punkty: 7 | szczegóły

Pietrek, 27 maja 2013

oczepiny

jestem tylko mężczyzną który zasnął
u boku waszej matki pewnie jedynym
lecz mogło by być nas wielu nieważne

żaden i tak nie mógł dotrzeć głębiej
niż pod neuralgię opuszka jak drzazga
przyjęta przez ciało z westchnieniem
a po czasie odrzucona zepsutą krwią

to bez znaczenia

dla architektury gniazda moszczonego
trawą ziołami i popiołem z żeber

to smutne

bo nigdy nie
zaznaliśmy

wesela

liczba komentarzy: 3 | punkty: 10 | szczegóły

Pietrek, 24 maja 2013

horyzont

z każdej góry widać cały świat
jak się mieni w słońcu odmienia

z każdej góry widać cały czas
wszystkie srebrne nitki istnienia

mijać górę to jest próżny znój
zawsze będzie mglista w oddali

fraktal boga na drodze wśród chmur
karawany sennych fraktali

liczba komentarzy: 5 | punkty: 11 | szczegóły

Pietrek, 23 maja 2013

coda

*
słabnący to jedyna siła mocnych
więc zwycięzcy niech wiedzą
z czyich drzew liście na laury

*
wzgardzeni nieczułym winni są
rozgrzeszenie miłość zbyt rzadka
by pochopnie rozcieńczać ją łzami

*
u progu śmierci zbieraj godnie resztki
życia dla żywych bo kruche jest
i zewsząd potrzeba mu wsparcia.

Bądź uważny, staraj się być szczęśliwy.

liczba komentarzy: 7 | punkty: 9 | szczegóły

Pietrek, 20 maja 2013

niezapomniany wieczór cudów i atrakcji

nastroszony królik miał tak samo
zdezorientowany wyraz pyszczka

jak artysta

który ukrył w zakamarkach cylindra
tresowanego gołębia

cóż magia jest niepojęta
i nieprzewidywalna

podobnie jak pulchne
nadąsane asystentki

liczba komentarzy: 3 | punkty: 6 | szczegóły

Pietrek, 11 maja 2013

pokoje na nadgodziny

moje nogi stoją obok
gotowe na rozkazy

ze złotą rybką
rozumiemy się

bez słów

obracam w dłoniach
klepsydrę jak kalejdoskop

by zająć czymś czas

liczba komentarzy: 6 | punkty: 7 | szczegóły

Pietrek, 5 maja 2013

skromność wiosny

słońce

chłepce wodę
z kałuży

liczba komentarzy: 5 | punkty: 15 | szczegóły

Pietrek, 30 kwietnia 2013

znikający punkt

podobno historia
zatacza kręgi

lecz nasze historie
jak challenger kowalskiego

znikają za horyzontem

widzowie wychodzą z sali
pozostawiając puste fotele

i napisy

blednące zbyt szybko
by nadążył za nimi wzrok

liczba komentarzy: 4 | punkty: 6 | szczegóły

Pietrek, 30 kwietnia 2013

czasy

Stalową delbanę o pięknie rowkowanej tarczy i wskazówkach
w kolorze chromowej zieleni roztrzaskałem młotkiem zamknięty
na klucz w łazience by przyjrzeć się agonii kunsztownego serduszka
pamiętam bezradne osłupienie ojca i troskliwość z jaką podnosił
z posadzki obumarłe trybiki

odnalazłem je po latach w osobnym pudełku pośród błyszczących
dox atlanticów i certin a wszystkie te zegarki ożyły pod moim dotykiem

wszystkie za wyjątkiem złotego shaffhausena
otulonego w bibułkę i irchę z firmowym logo

najwidoczniej nie miał jeszcze okazji
by uratować czyjeś życie

cóż

pewnie nie pozostawię po sobie
żadnej pamiątki nawet swatcha
a chronometr dziadka przejedliśmy
pewnej wyjątkowo mroźnej zimy.