Najnowsze prace:
Dziennik
|
| Laura Calvados |
| PROFIL O autorze Przyjaciele (51) Poezja (103) Proza (3) Fotografia (46) Grafika (10) Pocztówka poetycka (19) Dziennik (94) | |
Laura Calvados, 16 kwietnia 2020
16 kwietnia 2020, czwartek ( Canmore, Alberta, CA (29 lipca) )
I
Zimno nie mija wcale. Rozmowa między nami trwa trzeci miesiąc, regularnie sprawdzam na ile starczy mi ciebie, z wtedy: deszczowej nocy w kwietniu po której nastapił gorący dzień (do pół godziny drogi stąd)
Zimno nie mija wcale. - Byłaś najgorsza z najlepszych albo najlepsza
z najgorszych, (... więcej)
Laura Calvados, 11 kwietnia 2020
11 kwietnia 2020, sobota ( Ułóż rozsypane fragmenty zdań we właściwej kolejności )
(Nie zmieniaj formy podanych słów)
1.
Każde prawo fizyki może być podważone. Nie potrzebuję psa, żeby wyjść (jeszcze się łudzę)
Nie wiem, czy tego doświadczasz kiedykolwiek, że potrafisz powrócić do przerwanego snu świadomie, czy nie mając na to wpływu?
- Czasem wracam (... więcej)
Laura Calvados, 12 kwietnia 2017
12 kwietnia 2017, środa ( Feb22* )
To zimno, które się nie kończy jest teraz w tobie. Z dala od wszystkich - głęboko, już zawsze będziesz lutym.
Ale kiedy się śnisz - tak wysoki, że w ciemności zadzieram głowę i dalej widzę tylko twoją nieruchomą grdykę - próbuję cię wtedy odwiązać. Odwiesić odstawić położyć (... więcej)
Laura Calvados, 23 lutego 2017
23 lutego 2017, czwartek ( WM )
Dlaczego tylko o Twojej śmierci nie potrafię napisać? Dlaczego nie umiem się o Tobie wysłowić? Dlaczego odebrało mi mowę?
- Dlatego, że byłeś zbyt blisko.
Bliskość, kurwa, zabija.
Laura Calvados, 14 stycznia 2017
14 stycznia 2017, sobota ( Ciało młodej dziewczyny; słodka kruszonka. )
Dzisiaj przypomniałam sobie jak pachnie ciało młodej dziewczyny, kiedy jest po raz pierwszy zakochana. Ma te paręnaście lat, jest ciepło (to ważne, bo jej skóra jest ogrzana słońcem. Początek albo koniec lata; raczej początek). Jest bardzo ciepło. Skóra jest słodkawa i słona, ma w sobie (... więcej)
Laura Calvados, 5 stycznia 2017
5 stycznia 2017, czwartek ( Angor animi/ 2 )
(W połowie stycznia, gdy Mars ustawi się w kwadraturze do Saturna, pewne wydarzenia pogrążą cię w smutku).
-
Gdybyś wiedział jak bardzo boję się, że tej nocy krótko po dwunastym Twoje serce stanie na zawsze - umarłbyś z rozpaczy już dziś w południe.
Przeczuwając, że najgorsze (... więcej)
Laura Calvados, 30 listopada 2016
30 listopada 2016, środa ( 127, albo niepokój )
1. Prapoczątek.
Tego dnia kiedy pierwszy raz słyszę bicie Twojego serca, moje rękawiczki dalej same już jadą nocnym tramwajem na Marymont. Nigdy nie trafią do domu; ogrzeją już inne dłonie. Gładka licowa skóra nieznanego zwierzęcia.
Spokojny szum morza, błękitna kropka w samym środku (... więcej)
Laura Calvados, 23 czerwca 2016
23 czerwca 2016, czwartek ( Mianownik: śmierć )
Czerwiec. Ciężarne jabłonie wzdłuż drogi bez szemrania znoszą mój ból, który im dyktuję. Zgłoski lata, wyraziste sylabotoniczne wdechy i wydechy; wstrzymane powietrze martwa przepona jak obce ciało zagnieżdżone przypadkiem
-
nocą we śnie rodzę troje dzieci i żadne z nich nie (... więcej)
Laura Calvados, 29 grudnia 2015
29 grudnia 2015, wtorek ( Implication* )
Dzis dotarlo do mnie, że gdybyś odszedl zostalabym drugą Sylvią Plath i Anne Sexton w jednym - tyle, że jeszcze lepszą niż obie razem wzięte.
Laura Calvados, 27 kwietnia 2015
27 kwietnia 2015, poniedziałek ( supersense* )
Pisanie jest (we mnie) jak krew; ukrywa się. Widzisz je pod skórą, w świetle; przebija trochę jak żyły. Wiesz, że tam jest, ale dopóki nie zrobi się rana - nie widać nic.
Laura Calvados, 5 marca 2015
5 marca 2015, czwartek ( Spes* )
"Mam nadzieję, że wszystkie moje misie będą żyć wiecznie, bo ja je tak strasznie kocham od samego początku. Tylko jeden spoczywa w pokoju".
(9-latek, tuż przed zaśnięciem, po krótkiej rozmowie o umieraniu w snach)
Laura Calvados, 23 grudnia 2014
23 grudnia 2014, wtorek ( Oszukiwanie Charona )
Czas fotonu.
(Śmierć zdarza się tylko w czasie obiektywnym).
Laura Calvados, 25 listopada 2014
25 listopada 2014, wtorek ( równanie z niewiadomą )
Tato,
jak to jest patrzeć -
jak starzeje się twoje pierwsze dziecko,
jak gubi się twoje drugie dziecko,
jak dorasta twoje trzecie dziecko
-
jak włosy bieleją telefon milczy
pokoje są puste.
włosy bieleją
telefon milczy
pokoje
są
(puste)
Laura Calvados, 6 listopada 2014
6 listopada 2014, czwartek ( resist° )
po wszystkich tych testach wiem;
życie bardzo uczula
Laura Calvados, 1 września 2014
1 września 2014, poniedziałek ( marks° )
Ciało nosi ślady
użytkowania wieczystego;
dbaj o nie
Laura Calvados, 8 sierpnia 2014
8 sierpnia 2014, piątek ( Inna kartografia )
Po raz pierwszy od siedmiu lat nie czekam. W zaciśniętych ustach nie ma imienia; zupełnie nic. Ty znowu mieszkasz w innych krajach, a teraz ja nie znam twojego języka, ani reszty ciała.
Coraz tylko potykam się o kości zakopane pod wspólną podłogą. Mapy bardzo niedokładne, pokazują (... więcej)
Laura Calvados, 22 czerwca 2014
22 czerwca 2014, niedziela ( Orla )
Kobiety noszą zmarłych na swoich kruchych ramionach. Kobiety noszą pamięć; owiniętą wokół głowy chustę. Kruche ramiona kobiet dźwigają życie; kruche ramiona kobiet – ciepłe skóry dzieci, rogowe oprawy krótkowidzących oczu. Ogień w kruchych lędźwiach kobiet trawi żelazo. Ogień (... więcej)
Laura Calvados, 10 czerwca 2014
10 czerwca 2014, wtorek ( Vis compulsiva )
Oddychamy tym samym powietrzem, którym zmarli
nie muszą już, kiedy ich płuca pełne są ciemnej wody.
Laura Calvados, 4 czerwca 2014
4 czerwca 2014, środa ( II. Pankuronium )
Posypane solą wiotkie ciało Chrystusa, które pies Namiestnika liże w skupieniu; rany promienne, tak bardzo świeże, że zapach wypełnia cały ostatni dom.
To, co wymówione, zostało wykonane.
Zaufaj. Sól cię nasyci.
Laura Calvados, 27 maja 2014
27 maja 2014, wtorek ( I. Tiopental )
Jem swój własny ból prosto z podłogi, z miejsca dla gości; uroczysta jak nigdy. Głodna, w wyprasowanej koszuli, a jeszcze mi dokładają na tradycyjnych 12 dań w wigilię twojej śmierci, która ostatecznie zbawi świat,
ale nie mój.
Laura Calvados, 11 marca 2014
11 marca 2014, wtorek ( ednos )
Przestałam jeść. Przestałam myśleć. (Tylko umarli znają koniec wojny. Platon)
Laura Calvados, 20 lutego 2014
20 lutego 2014, czwartek ( record | rewind )
Popołudnia, takie jak to; że ból zdaje się zadławiać, że nie można sobie znaleźć miejsca, a osoby wracają widmowe, przejmujące bardziej, niż kiedykolwiek. W te popołudnia żałuje się; w popołudnia takie dokładnie jak to, że się nie umarło te kilka lat wcześniej, że się nie zeszło (... więcej)
Laura Calvados, 2 grudnia 2013
2 grudnia 2013, poniedziałek ( Reversion° )
Jak poradzić sobie ze śmiercią kogoś, kto nie umarł?
Laura Calvados, 27 listopada 2013
27 listopada 2013, środa ( Trauer° )
Nasze wspomnienia o przeszłości
nie pokrywają się.
Teraz, kiedy nie rozmawiamy więcej, możemy tylko pisać; każdemu wolno przedstawić swoją wersję wydarzeń.
Gdybyś zechciała zaledwie wyobrazić sobie jak bardzo mi ciebie brakuje, być może byłoby mi łatwiej, mogłabym (... więcej)
Laura Calvados, 13 września 2013
13 września 2013, piątek ( to małe ciało, które się we mnie obraca )
to małe ciało które sie we mnie obraca kurczy mi mięsień pompuje krew, które napycha chciwe płuca powietrzem popiołem które podnosi moją dłoń do złożenia podpisu porusza powieką sprawia, że rzęsy rosną że wypadają że ślina jest przejrzysta a mózg pamięta sprawy sprzed dwudziestu (... więcej)
Laura Calvados, 7 września 2013
7 września 2013, sobota ( notion )
-
- "Dziś dowiedziałem się, że Bóg jest wszechmogacy. I może stworzyć wszystko z niczego".
(Oświadczenie wydane przez siedmioletnie dziecko, na pytanie, jak minął jego dzień w szkole/ 06.09)
Laura Calvados, 23 sierpnia 2013
23 sierpnia 2013, piątek ( alergie )
gęsta sucha tęsknota za tym, czego nie można napisać, ani powiedzieć, żeby nie skaleczyć nie wykrwawić do ostatniego słowa żeby nie udusić nie położyć żeby nie wstało mieć dokąd pojechać dokąd wrócić skąd odejść czym wydostać się z ciała wyjechać z ciała wylecieć wynieść (... więcej)
Laura Calvados, 20 kwietnia 2013
20 kwietnia 2013, sobota ( wpis nieobecnym w stylu noir, samotnie palącym papierosy w pustych basenach* )
Wysypywanie się ludzi. Blokady. Podobieństwo. Lęk. Śródnoc. Zamykające się oczy. Cierpienie, które odbiera mowę odejmuje oddech. Wnyki potrzaski. Związki chemiczne. Interwał oddechu.
Żal. Lęk. Nieprzyznawalność. Przyzwalanie. Utrata pamięci. Wycofywanie. Odrzucanie. Odsuwanie. Siebie (... więcej)
Laura Calvados, 7 kwietnia 2013
7 kwietnia 2013, niedziela ( main theme )
- Cmentarz na Francuskiej nie ruszył z miejsca.
Pogaszone, czarne domy w drodze powrotnej.
Wszystkie te małe zdrady, metodyczna nienawiść.
Ciemne struktury, guzy. Wściekłość.
Kraj, który mnie nie chce.
Laura Calvados, 7 kwietnia 2013
7 kwietnia 2013, niedziela ( maligne )
Sól, jedyny kamień, jaki spożywamy.
Napisy na moim ciele, w obcych językach. Wszystkie te kamienie. Z oczu.
Mam tylko jedno głupie życie do stracenia, bez żalu.
Teraz jest nic: ciemne, bez słowa.
Moja skóra pachnie rajem pierwszych rodziców. W malignie.
- Żryj soję - mówi (... więcej)
Laura Calvados, 29 marca 2013
29 marca 2013, piątek ( sense, at least )
nie ma już miejsc, w których płakałam. nie ma
już
miejsc. miejsc.
Laura Calvados, 15 marca 2013
15 marca 2013, piątek ( Deklaracje pewnej nocy )
Nie przekażesz dalej ciągłości życia. Ani śmierci. Ciała i krwi.
(Nie będzie pamięci. Będzie płacz. I majaki we śnie).
Ciało dziecka jak naczynie.
Ciało matki jak pusta skorupa.
*
Ciemność jest równa, kiedy skrywa ciała leżące pod śniegiem, pod warstwą białych nieruchomych (... więcej)
Laura Calvados, 12 marca 2013
12 marca 2013, wtorek ( symptomy )
-
Kiedy twoje własne dziecko patrząc przed siebie zaczyna pytać cię o to, kiedy umrzesz i co wtedy będzie - to znak, że nastaje pewien szczególny czas.
-
Kiedy ciebie to nie dziwi, ale także nie śmieszy - to także oznacza.
Laura Calvados, 6 marca 2013
6 marca 2013, środa ( Nie dziwię się Andzie Rottenberg )
Srebrnowłosa córka Lidy Biełogłazowej i Wolfa Rottenberga.
- Wiem, że jestem inna.
(Dziecko nie operuje takimi pojęciami jak samotność).
*
Jeszcze trudniejsze jest chyba tylko bycie dzieckiem Niemca i Żydówki.
Poszukiwanie rozsianych grobów obraca wszystko w niwecz.
Precyzyjne (... więcej)
Laura Calvados, 27 lutego 2013
27 lutego 2013, środa ( --- )
Doskonała jest wszechstronna
nieobecność. Wszędzie.
Laura Calvados, 21 lutego 2013
21 lutego 2013, czwartek ( Lacryma )
1. Fizjologiczna ilość łez wydzielanych na dobę to ok. 2 ml.
2. Źródła medyczne podają, że u osób po 40 roku życia zmniejsza się wydzielanie łez. Szczególnie u kobiet.
-
Nie podejrzewam.
Laura Calvados, 16 lutego 2013
16 lutego 2013, sobota ( Grammateasing' )
Przeszukiwanie miasta, przeczesywanie ulic. Czekanie. Szukanie.
Szukanie.
Nazwiska, których nikt nie zna. Miejsca, które sam wskażesz. Czas, o którym nie mogę być.
Tam, ani nigdzie.
Oczekiwanie, które się nie wypełnia.
*
Odwracanie się. Spoglądanie. Zatrzmywanie.
Żałowanie.
(... więcej)
Laura Calvados, 11 lutego 2013
11 lutego 2013, poniedziałek ( anxiety )
Oczekiwanie, które się nie wypełnia.
Laura Calvados, 4 lutego 2013
4 lutego 2013, poniedziałek ( teasing* )
Zasady. Nerwice. Kwasy.
Mężczyźni o wielkich ramionach. Nocne prześwity. Odchodzenie, spoglądanie za siebie. Krzyczenie imienia z daleka.
Godziny nad ranem, nad dniem. Nad kolanem.
Drapanie rąk.
Cokolwiek.
Laura Calvados, 24 stycznia 2013
24 stycznia 2013, czwartek ( stratum* )
schodzenie popiołu.
jedzenie ziemi.
unoszenie się poprzez powietrze.
kładzenie się. wstawanie ziemi.
kładzenie się popiołu.
nie wstawanie więcej. nigdy. bez względu na popiół
i przez wzgląd na ziemię. W powietrzu.
poruszanie się serca. potakiwanie.
przeczenie, przeczenie. (... więcej)
Laura Calvados, 23 stycznia 2013
23 stycznia 2013, środa ( eter )
Rano, spózniona biegiem maluję usta przez ścianę słyszę; sąsiad po osiemdziesiątce na fortepianie rozmyśla o żywocie wiecznym. Klękam pod drzwiami, na moment popiół na chodnikach. Modlę się przekręcam klucz.
Na dziewieć godzin wszystko gaśnie
Laura Calvados, 17 stycznia 2013
17 stycznia 2013, czwartek ( mirror's grief )
Podobieństwo matek córek
nie podobieństwo nie
rozumienie nie
posiadanie
lustra, w których przeglądają się kobiety
w sobie w oczach córek
matki w oczach matek
córki
podobieństwa luster
nie rozumienie
posiadania
przeglądanie się podobieństw
kobiet w
sobie
-
(... więcej)
Laura Calvados, 16 stycznia 2013
16 stycznia 2013, środa ( Via dolorosa )
Kiedy miałam jakieś sześć lat powzięłam decyzję, że powinnam pójść szukać mamy, która wyszła z domu bez słowa, a wcześniej długo płakała.
Byłam przekonana, że mama nie wróci. Bardzo się martwiłam.
Założyłam małe, żółte kalosze, a na ramiona błękitny kocyk z kotkami, (... więcej)
Laura Calvados, 14 stycznia 2013
14 stycznia 2013, poniedziałek ( Koryfei* )
1. Esbjorn Svensson Trio. The Winters Tale (Epilogue).
2. Comme des Garcons. Series 3: Incense. Zagorsk.
3. Matka. Siostra.
4. Siotra.
(Sporadyczna.
Zdawkowa).
- My out of body experiences.
- My lucid dreamings.
Ogłoszenia wysyłane Bogu.
Ikony. Ikony. Bilety.
*
Sydney. Potem (... więcej)
Laura Calvados, 5 stycznia 2013
5 stycznia 2013, sobota ( Feb 5th, Ave )
Nie zachowała się ani jedna fotografia na której jesteśmy obie. Tylko taka, gdzie stoisz na moście, czarna, patrząc na wschód; na rzekę. Trzynaście lat temu.
Znam to miejsce, którego już nie ma. Przęsła rozebrali któregoś lata żołnierze na ochotnika; ciebie już nie było, (... więcej)
Laura Calvados, 4 stycznia 2013
4 stycznia 2013, piątek ( end credits )
1. Podciąć pieniądze, żeby ręce nie mogły wydawać żył.
2. Wina musi być umocowana w obojczykach, bo najbardziej bolą, kiedy mnie karzesz.
3. Hałasuję, żebyś wiedział, że nadal tu jestem.
4. Mija pięć lat jak dzwonię do drzwi, a ty mówisz, że zawsze otwarte, a ja się (... więcej)
Laura Calvados, 3 stycznia 2013
3 stycznia 2013, czwartek ( dea(r)th )
A teraz będzie głód. Czysty, pożywny.
Zimno mi w usta i nie mogę więcej. Nie wezmę niczego, co dałoby się strawić.
Oddychanie jest rodzajem jedzenia. Jest też rodzajem wydalania. Jednocześnie.
Natychmiast. Pęcherzyki płucne żrą chciwie jak świnie. Zawsze kiedy brak mi oddechu (... więcej)
Laura Calvados, 2 stycznia 2013
2 stycznia 2013, środa ( compulsion' )
Zmuszanie ciała do ciągłej ugody codzienności.
Zmuszanie.
Powtarzalność. Przewidywalność. Ciągłość. Więzioność. Kotwiczoność. Atakowaność. Powtarzalność.
Wymyślanie.
Uwalnianie. Odrywanie. Odchodzenie.
Otwieranie. Zamykanie. Pustość. Pełność. Rozproszoność.
(... więcej)
Laura Calvados, 29 grudnia 2012
29 grudnia 2012, sobota ( Tim/ Jeff )
jakie jest milczenie
- złe, smutne
- nie wiedziałem, że do mnie napisałaś
Laura Calvados, 26 grudnia 2012
26 grudnia 2012, środa ( delusion~` )
Nagle wyobrażam sobie, że Ciebie posiadam. Mogę Cię położyć przy sobie; mieć. Nosić w kieszeniach, dodawać do jedzenia, przeglądać w lustrze i czesać.
(Zawsze myślę, że Ciebie to boli bardzo, choć tylko się krzywisz nie wydając żadnego przy tym dźwięku).
Mogę Ci czytać, (... więcej)
Laura Calvados, 24 grudnia 2012
24 grudnia 2012, poniedziałek ( Sar )
*
Nie mogę uwierzyć, że Cię nie ma. Ani teraz, ani wtedy, w Chanukije. Że oni wszyscy czekali bez słowa, a Ciebie nie ma. Zwyczajnie. Tak jak się nie jest. Nie tłumacząc niczego, ponieważ nikt nie słuchał.
Po raz pierwszy.
Laura Calvados, 16 grudnia 2012
16 grudnia 2012, niedziela ( irre'versi )
Wiem, że jeśli raz stąd wyjdę - nigdy nie bedę mogła wrócić.
Jeszcze myślę, czy to wszystko ma sens.
Czy jest dokąd iść.
Laura Calvados, 9 grudnia 2012
9 grudnia 2012, niedziela ( Deliver me, O )
Wiotkie ciało przez wielkie pionowe okna wystawione na wodę; białe, niesione przez falę. Ocean burzy się. Zmierzcha; czyjeś dłonie powoli zapalają latarnię.
Chodzisz po moim pokoju, tam i z powrotem, choć nie powinieneś tu być. Rozmawiamy jeszcze chwilę. Długo. Kiedy wszyscy zniknęli.
(... więcej)
Laura Calvados, 4 grudnia 2012
4 grudnia 2012, wtorek ( Comfort me, Infinity* )
Jestem piękna kiedy znikam
Laura Calvados, 3 grudnia 2012
3 grudnia 2012, poniedziałek ( Herz )
Trzaski w moim sercu jak kiedy niedostrojone fale. Nie mogę sobie przypomnieć, co to słowo oznaczało; z jakiego powodu ty milczysz.
Włosy smutno zebrane nad karkiem wyglądają ręki, która je pogładzi. Uspokajam się dopiero gdy zaświecisz światło nad moją głową. Stawanie się światłem (... więcej)
Laura Calvados, 14 listopada 2012
14 listopada 2012, środa ( Novembre/06 )
czy ty też potrzebujesz naukowych dowdów na moje istnienie?
Laura Calvados, 12 listopada 2012
12 listopada 2012, poniedziałek ( lapidarium )
tak trudno dbać o kamienie
Laura Calvados, 31 października 2012
31 października 2012, środa ( Transmutacje. I )
Who lifts that mirror
and throw our mind back on us,
and our heart
until we start?
- - -
1. Matka: złote włosy o białym odcieniu; cienkie, proste. Stalowe, błękitne oczy. Klasyczne rysy; twarz regularna, cera mleczna. Głos melodyjny, stanowczy.
1:1
2. Ojciec: czarne, kręcone (... więcej)
Laura Calvados, 24 października 2012
24 października 2012, środa ( Ivy*ness )
Stojąc przy zmarłych każdy jeden raz mam wrażenie, że oddychają. Klatka piersiowa unosi się, faluje ledwie dostrzegalnie, jak we śnie, w płytkim oddechu. Jeszcze raz szybko mrugam oczami; otwieram, sprawdzam.
Rozczarowujące złudzenie dalekowidza.
*
Do zobaczenia, Ivy.
Laura Calvados, 11 października 2012
11 października 2012, czwartek ( Uriel )
Przy posesji rodzinnego domu matki, u zbiegu ulic Batorego i Sandomierskiej przebiega granica getta. Na krzyż dochodzą ulice Lelewela i Joselewicza, przy której stała synagoga.
Synagoga spłonęła.
*Na Przesmyku nic sie nie zmieniło, tylko nie ma już drewnianch ościeżnic, ani łóżka (... więcej)
Laura Calvados, 1 października 2012
1 października 2012, poniedziałek ( Mnemografie. Stałe - zmienne. I )
1. Pociągi poruszają się po ustalonych torach.
2. Papier pochłania wilgoć.
3. Piasek rysuje szkło.
4. Czekanie nie ma końca.
5. Czas jest umówiony.
6. Sens jest umówiony.
7. Pociągi nie oddają wszystkich podróżnych.
8. Papier nie ogrzewa.
9. Piasek jest szkłem.
10. Czekanie nie (... więcej)
Laura Calvados, 27 września 2012
27 września 2012, czwartek ( Infra I )
Kiedy siadłam przy twoim łóżku nie poznałeś mnie, a ja nie płakałam, choć wiem, że już nigdy miałeś się nie dowiedzieć kim jestem. Z najczarniejszych rzeczy pamiętam tylko rzęsy, które zakryły mi cały pokój. Potem wszystko spadło naraz na białą od ścisku sukienkę.
Siedzę (... więcej)
Laura Calvados, 18 września 2012
18 września 2012, wtorek ( Lea* )
Z nas dwóch urodzonych jedna po drugiej matka najbardziej kocha tą, która natychmiast umarła.
Spokojne dziecko położone pod kamieniem, nigdy nie płakało. Ssało zapewne palec, ale tego naprawdę nigdy się nie dowiedziałam. Powiedziano mi, że nie miałam prawa pamiętać.
Matka zawsze (... więcej)
Laura Calvados, 6 września 2012
6 września 2012, czwartek ( Dziennik głodu I )
Pierwszej nocy straciłam wzrok. To właśnie dlatego, że mama zawsze mówiła mi, że powinnam jeść kamienie. Duużo kamieni.
Białe, bez korzeni włosy zakryły wszystko.
Najładniejsze kamienie dostawałam zawsze na urodziny. Żeby się nie zadławić, gładkie. Mama zapalała kolejne (... więcej)
Laura Calvados, 25 sierpnia 2012
25 sierpnia 2012, sobota ( już raz, nigdy* )
O czasie, w trzydziestym ósmym tygodniu ciąży Kobieta rodzi psa. Zdrowy, o brązowych oczach i różowej skórze dziecka; waży zaledwie dwa kilogramy.
Kobieta śmiertelnie zmęczona nie porusza się wcale na łóżku; nie patrzy. Psie dziecko skuczy cichutko owinięte w białe sztywne pieluchy. (... więcej)
Laura Calvados, 20 sierpnia 2012
20 sierpnia 2012, poniedziałek ( blanco* )
Sny o rosyjskiej zimie, mężczyźnie - niedźwiedziu, ani białym kocie nie wyjaśniły niczego. Kamień sypia przy mnie, a ojciec przeżył ostatnią noc.
Zmęczenie jest straszliwe.
Laura Calvados, 29 lipca 2012
29 lipca 2012, niedziela ( in hora mortis* )
Każda jedna doba zawiera w sobie godzinę mojej śmierci, o której nie wiem. Każdego kolejnego roku przeżywam dzień mojej śmierci - nie wiedząc o nim. Świadomość tego sprowadza na mnie chorobę, na którą od lat nie znajduję lekarstwa.
Laura Calvados, 23 lipca 2012
24 lipca 2012, wtorek ( jeszcze raz, nigdzie )
Co zrobić, jeśli zechcesz wrócić kiedyś do zburzonego domu? (Budynek po prawej stoi w miejscu zburzonej kamienicy (...)
Laura Calvados, 19 lipca 2012
19 lipca 2012, czwartek ( Kuzmir/ obserwatorium* )
W drzwiach synagogi jest judasz.
Musi być wiadomo, kto idzie.
-
Laura Calvados, 9 lipca 2012
9 lipca 2012, poniedziałek ( Julio )
Kiedy ty nie żyjesz po raz pierwszy tego lata jem wiśnie. Są kwaśniejsze niż kiedykolwiek. Na pewno takich nie jadłaś.
Dopiero noc przynosi wytchnienie.
---
Kiedy ty już nie żyjesz całkiem tracę pamięć; nie umiem więcej mówić nagle niebo staje się pionowe
białe
Laura Calvados, 1 lipca 2012
1 lipca 2012, niedziela ( Birnam )
Drzewa poruszają swoje ogromne dłonie kiedy leżę odcięta w ciemności. Zawsze boję się, że którejś nocy zabiorą mnie ostatecznie
Laura Calvados, 4 czerwca 2012
4 czerwca 2012, poniedziałek ( anima vilis* )
kiedy mnie bijesz, to jestem jeszcze mniejszym zwierzęciem
Laura Calvados, 17 maja 2012
17 maja 2012, czwartek ( Jasminum* )
Nakaz był taki: mamy się rozstać. Masz mnie opuścić w ciągu trzech dni.
- - -
Maści na blizny nie pomagają, choć zjadłam już chyba wiadro (ocynkowane). Serce prawie stanęło. Nie wiedziałam dokąd mam iść.
-
Zawsze, kiedy mówię: jaśmin - mam na myśli tylko ciebie.
Jesteś (... więcej)
Laura Calvados, 19 kwietnia 2012
19 kwietnia 2012, czwartek ( afirmación* )
Jestem dzieckiem każdej żydowskiej matki, jesli tylko któraś ostatecznie zgodzi się mnie znowu urodzić*
Laura Calvados, 8 kwietnia 2012
8 kwietnia 2012, niedziela ( fulfilling the emptiness* )
czynnikiem konstytutywnym jest Nieobecność.
Nieobecność.
Laura Calvados, 28 marca 2012
28 marca 2012, środa ( Zakaz. Nakaz. Nieuwzględnione* )
Nie mogę się stąd wyprowadzić tylko dlatego, że wszyscy skaczą z dziesiątego piętra pismo urzędowe w sprawie przydatności do zamieszkania odesłane z datą, stempel nieopieczętowane.
Więc nie. Podobno dziewięć to jeszcze nie plaga.
-
Na wiatr zawsze kiedy się wychylam stoją (... więcej)
Laura Calvados, 11 marca 2012
11 marca 2012, niedziela ( 72/0 prequel )
Dopiero wtedy zrozumiałam, że chemia ani naświetlanie nic nie dało. Że wycięcie połowy ciała, ani wiara w to, że tak można żyć – nic nie dały. Wtedy zrozumiałam, że wszystkie te siwe włosy, które wyszły mi z głowy i kruche zęby z cienkiej porcelany pękają pod palcami w wielkiej (... więcej)
Laura Calvados, 6 lutego 2012
6 lutego 2012, poniedziałek ( 72/1 )
Anna zanim zeszła pod ziemię odwiedzała mnie jeszcze trzy dni, choć drzwi nigdy nie otworzyłam. Widziałam kątem oka łysą głowę jak stoi we wnęce, wygląda przez zachodnie okno; niecierpliwi się, czy dzieci wracają ze szkoły – już powinny, mówi. - Usiądź – odpowiadam.
Anna siada.
(... więcej)
Laura Calvados, 4 stycznia 2012
4 stycznia 2012, środa ( cenuşă )
środa popielcowa w mojej głowie trwa nieustannie
Laura Calvados, 5 grudnia 2011
5 grudnia 2011, poniedziałek ( Fall/ Winter )
Domy stoją na zmarłych.
(Zmarli protestują zbyt cicho)
to wszystko jest tylko Nieskończoność. Niebo rozwarstwia się na moich oczach. W środku nie siedzi Bóg. Tron stoi pusty.
Laura Calvados, 7 listopada 2011
7 listopada 2011, poniedziałek ( Zgodnie z protokołem )
Pod łóżkiem trzymam latawiec, ten - co mu się zaplątały sznurki. Czekam, że może wrócisz - będziemy rozplątywać. Chciałam jeszcze raz otworzyć ci oczy, wiesz, jak wtedy, co bawiłeś się ze mną, a ja dostałam w twarz, że cię nie szanuję. Krzyczałam, że to tylko zabawa ale mnie (... więcej)
Laura Calvados, 12 września 2011
12 września 2011, poniedziałek ( obecność/ nieobecność )
Do żadnego z pokoi podpisanych w dokumentach moim imieniem nie potrafię wstawić łóżka.
Laura Calvados, 23 sierpnia 2011
23 sierpnia 2011, wtorek ( > )
Większość zaplanowanych śmierci nie mieści się w czasie.
Laura Calvados, 10 sierpnia 2011
10 sierpnia 2011, środa ( res memoria )
Czy łóżko zachowuje w sobie pamięć o dziecku, które w nim spało?
Laura Calvados, 27 lipca 2011
27 lipca 2011, środa ( Etudes enfantines, op. 40 )
Czy dasz radę codziennie karmić ptaki, kiedy mnie już nie będzie?
Laura Calvados, 28 czerwca 2011
28 czerwca 2011, wtorek ( verte* )
Las na zawsze pozostanie wysoki ale twarz zapada się do środka. Można uratować wszystko.
Mam przeczucie, że to już
-
Laura Calvados, 13 czerwca 2011
13 czerwca 2011, poniedziałek ( purgatorium* )
podobno z nieochrzczonymi nikt nie rozmawia
Laura Calvados, 1 czerwca 2011
1 czerwca 2011, środa ( Genewa* )
F. de Saussure, rok 1873 – na 3 lata przed Karlem Brugmannem odkrywa w grece kontynuant praindoeuropejskiego sonantu nosowego: zestawia formy typu τετάγμεθα (1os.pl.perf.pass.) : τετάχαται (3os.pl.perf.pass.) z regularnymi πεπαιδεύμεθα: πεπαίδευνται – z (... więcej)
Laura Calvados, 7 lutego 2011
7 lutego 2011, poniedziałek ( II )
Jestem z tych dzieci, które od urodzenia zatrzymują czas, ożywiają zmarłych i nader sumiennie pielęgnują własną śmierć. Pomiędzy czasem obecnym, a minionym rozkłada się szereg światła. Szereg równoległy. Nieprzystający.
Laura Calvados, 2 lutego 2011
2 lutego 2011, środa ( I )
Czas jest symetryczny. Dziecko i światło jest rodzaju nijakiego. Ani o dziecku, ani o świetle nie można powiedzieć, że jest nijakie.
*
Ostatnie komentarze:
1 maja 2024
violetta
Tak;)
1 maja 2024
kb
złotej*
1 maja 2024
kontoler żłotej poświaty
1 maja 2024
samo życie, każdy swoje brudy ma, lepsze czy
1 maja 2024
romantyczny to romantyczny, prawdziwy taki
1 maja 2024
ten ketchup to fakt, trzeba przypilnować przy
1 maja 2024
interesujący przekaz, jak dla mnie o własnej
1 maja 2024
jakby trzy style w jednej substancji :)
1 maja 2024
ucieczka z przewidzianym powrotem to też stabilizacja...
29 kwietnia 2024
Nie jest niczym podyktowany:)
29 kwietnia 2024
sam53
nic nowego, wszystko mam pod kontrolą... tak
29 kwietnia 2024
a jak wygląda nieromantyczny pocałunek...?
2 maja 2024
violetta
2 maja 2024
kb
1 maja 2024
Arsis
1 maja 2024
Marek Gajowniczek
1 maja 2024
kb
1 maja 2024
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky
30 kwietnia 2024
Arsis
29 kwietnia 2024
Marek Gajowniczek
29 kwietnia 2024
Voyteq (Adalbertus) Hieronymus von Borkovsky
29 kwietnia 2024
violetta