1 lutego 2013
A po rzece łódka
jesień płacze żółtym
walczy srebrem włosów
aby tylko być
nie liczy już ptaków
i nie ma parapetów
jest zwykłą jesienią
żółta i zamglona
jakże jej pięknie
nad samotnym grobem
nigdy nie pyta
i nigdy będzie
siedzi na ławeczce
nie zada pytania
8 listopada 2024
wiersze powstają jeszczesam53
8 listopada 2024
0811wiesiek
8 listopada 2024
ZlewMarek Jastrząb
7 listopada 2024
Jesień 2024doremi
7 listopada 2024
Marnośćdoremi
7 listopada 2024
0711wiesiek
7 listopada 2024
JaskółkiMelancthe
7 listopada 2024
piękno grzybówBelamonte/Senograsta
6 listopada 2024
Nie chcę wojny!Marek Gajowniczek
6 listopada 2024
0611wiesiek