1 february 2013
A po rzece łódka
jesień płacze żółtym
walczy srebrem włosów
aby tylko być
nie liczy już ptaków
i nie ma parapetów
jest zwykłą jesienią
żółta i zamglona
jakże jej pięknie
nad samotnym grobem
nigdy nie pyta
i nigdy będzie
siedzi na ławeczce
nie zada pytania
5 may 2024
N2absynt
5 may 2024
Poetic JusticeSatish Verma
4 may 2024
N1absynt
4 may 2024
Izerska rzekakalik
4 may 2024
0405wiesiek
4 may 2024
Suffering Was RightSatish Verma
3 may 2024
M1absynt
3 may 2024
0305wiesiek
3 may 2024
I Was LostSatish Verma
1 may 2024
DogmaticallySatish Verma