Najnowsze prace:

Poezja

	Wieśniak M
	PROFIL O autorze Przyjaciele (94) Poezja (801) Proza (73) Fotografia (24) Pocztówka poetycka (3) Dziennik (269) Handmade (24)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Wieśniak M, 8 kwietnia 2013

chyba o psie

przeczysty strumieniu życiodajna wodo
urodą tajemnych głębin
w ujściu spokojna leniwa u źródeł rwąca

miłość
a pies ją trącał

ławeczka w parkowej alei rozśpiewana łąka
do słonka wystawione obliczem
bujnością kwietnia jesień do nóg ścieląca

miłość
pies by cię trącał

uwerturo poranka codo rzekotek i świerszczy
klasyko wszędobylska z afisza
ciszo rwana na słowikach wroną zapadająca

miłość ech miłość
pies by ją trącał

iskro poszycia ciekawa płomieniu naturze wierny
niezmienny rzeczy porządku
azymucie ćmy w locie paniko w oczach zająca

miłość
miłość
miłość
a pies ją trącał

liczba komentarzy: 86 | punkty: 40 | szczegóły

Wieśniak M, 16 listopada 2012

dłużny

pewien hardy żeglarz nie popadł w melancholię
gdy dojrzał na horyzoncie " sodomogomorię"

postawił żagle z wiatrem
na sterburcie siadł
do krucjaty przeciw widmu
wyklarował bat
i płynie płynie
łajbę pnąc na falach
a horyzont jak to horyzont
oddala mu się wciąż
oddala

liczba komentarzy: 81 | punkty: 27 | szczegóły

Wieśniak M, 25 sierpnia 2012

gdzieś

chruszczą palcami sosny
buczyna knieje chabręźnie
poszycie czerwienią psioczy
kowalik strudzon dołężnie
zagaja do sarny w brzezinie
i kicom zajęcza do słuchów
owadom rozpiętym w jeżynie
siecionym w pajęczym bezruchu

przysiadam oleśmieniony
omszały pod czapką czasu
wszem drzewom świadek koronny
ja syn marnotrawny lasu

liczba komentarzy: 78 | punkty: 41 | szczegóły

Wieśniak M, 18 lutego 2014

od...wilż

topnieją lody pada deszcz
niebo zajęte sobą
nieobeznany z życiem pies
znów się nie zerwal z trwogą

osłabł fundament pęka mur
ziemia pochłania stopy
kłęby burzowych ciemnych chmur
na suchy prowiant popyt

popuszcza pasa z pleśnią grzyb
komarów rośnie chmara

zanim spłyniemy z resztą ryb
pokaż dopustom wała

liczba komentarzy: 78 | punkty: 0 | szczegóły

Wieśniak M, 23 sierpnia 2013

objaw ja nie

mam objawienie

znaczy na jawie wydaje mi się
że w czas wspinaczki
na wieżę ciśnień
ciśnienie zdradziecko nie skoczy
zanadto
na przekór normalnie wiara ta
faktom

i pcham się za wiarą na wieżę
ciśnień
mimo widomych objawów
zachłyśnięć

a wierząc zbyt usilnie
jak w tym przypadku
niedowierzanie odciska tętno
na zadku

liczba komentarzy: 78 | punkty: 3 | szczegóły

Wieśniak M, 29 października 2013

bezosobowy

deszcz moczy wolność
i ta się nie liczy
w aporcie mniejszości
zerwanym ze smyczy

nosie druhu wierny
węchu czuły sprawczy
odnajdź zagubiony zaimek
dzierżawczy

liczba komentarzy: 77 | punkty: 0 | szczegóły

Wieśniak M, 26 października 2013

liryk plastyczny

poeta zmyśli cię na wiele sposobów
wygładzi skórę wybebeszy z podrobów
odejmie lata wagę doda kilka piegów
wpisze cię w kanony urody
na wybieg bez wybiegów
powiększy biust usta
doda ruchy kocie
i jak już skończy
trudno będzie dociec
czy to ty jeszcze
z piany się wynurzasz
czy inna zupełnie młodsza jakaś
muza

liczba komentarzy: 76 | punkty: 0 | szczegóły

Wieśniak M, 4 września 2013

gafy z szafy

do żyrafiej szafy palec włóż
od stopy
lisa kołnierz dusi wąż z rajstopy
sweter w paski koci się na dresie
mole wieszczą koniec końców- wrzesień!
rozciągnięte suknie
w ostatecznej drzemce
śnią o wandzie
tej co z niemcem...
w tejże szafie..
no ..nie powiem
niepotrafię
tak
w drugiej szafie tikta szpak

dla miłośników dzikich szaf

liczba komentarzy: 76 | punkty: 20 | szczegóły

Wieśniak M, 26 listopada 2013

ukołysanka

kawy z mlekiem długie dochodzenie do drzwi
okraszone wycinkami z nieba w dawnym narzeczu
wędrowców
bujam jesień przed odlotem gwiżdżąc
do zagnieżdzonej pustki

pies czuje pismo nosem
dowolnie przekłada z nogi na nogę

ja na próżno o tej porze
to pochodna pełni

liczba komentarzy: 75 | punkty: 0 | szczegóły

Wieśniak M, 20 września 2014

linowy

jakiś czas temu na rynku tuszyna
linoskoczkowi marianowi skończyła się lina
tłum gapiów zamarł pies szczekał kur piał
linoskoczek marian chwilę krótką stał
i patrząc końcówce liny w postrzępione frędzle
uśmiecha się pod wąsem -" oszszsz do k..nędzy! "

wtem zagrały werble kruk już ucztę wietrzył
a marian szedł dalej balansując w powietrzu
wiwatów i oklasków na koniec nie zliczę
ja sam jak najęty powtarzałem "ja pierniczę!"
podbiegłem do skoczka pytam co za licho!
a ten ciągnie mnie za rękaw syczy w ucho- ciiiicho!

za chodzenie po linie dostaje zaliczki
a prawda jest taka że trzymam się tyczki