Najnowsze prace:

Poezja

	Bazyliszek
	PROFIL O autorze Przyjaciele (100) Poezja (586) Proza (3) Fotografia (41) Pocztówka poetycka (6) Dziennik (24)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Bazyliszek, 24 listopada 2012

Tak to było dzisiaj

nie wiem czy pamiętasz
bo już parę wiosen

tak nieważne co za oknem
bo tyś właśnie dzisiaj

pierwszy raz oczęta
cóż za krzyk czy musi

potem piaskowe pałace
nie wiem jak z lalkami

pomiędzy wielki wiatr
rozwiał dziecięce marzenia

słyszę buty buty buty
powtórzę nawet szpilki

więc załóż wreszcie
coś do jasnej cholery

czekam

liczba komentarzy: 48 | punkty: 10 | szczegóły

Bazyliszek, 24 listopada 2012

Spacer

szliśmy tą samą ścieżką
dokąd nigdy pytaniem
czy też były drzewa
ależ oczywiście

lecz coś się urwało
na rozdrożu
poszłaś tak innym

dłonie splecione
jak dojrzałe winogrona

obiecałaś rzekę
a tu szczyt
szepcze złośliwym

wejdź na górę
z niej najlepiej spadniesz

nie chcę spadać
tyle masz miejsc

o boże

jak wiele

liczba komentarzy: 27 | punkty: 15 | szczegóły

Bazyliszek, 23 listopada 2012

Jestem tylko a może nawet człowiekiem

siedzę tutaj siedząc obok
żółtych osamotnionych liści

na ławce piękna pani jesień
płacząc szelestem umarłych dzieci

nagie drzewa cichną zawstydzone
brakiem matczynej miłości

policjant wypisywał za parkowanie
nie jest złym on tak musi

słońce wreszcie zdobyło szczyty
aby ciepłem objąć dolinki

nie wiem dokąd leci balon
i kto z rąk wypuścił skarb

jestem tylko zwykłą mgłą
którą i tak rozwieje wiatr

http://www.youtube.com/watch?v=IC1pZfbGpHI

liczba komentarzy: 28 | punkty: 18 | szczegóły

Bazyliszek, 22 listopada 2012

W słowiańskich grotach

rozmawialiśmy nie używając słów
kłamstw tak mniej

spacerowaliśmy tylko dłoń
nie pamięta dróg

kochaliśmy się
w jakże własnych łóżkach

chciałaś tak jak on
boso i po falach

zagubione muszelki
niepotrzebne bursztyny
na molu morze bliżej
lecz bilet nie wszystko może

kolejka do Gdańska
nawet aż do Gdyni

na krzyżu cień Jezusa
zwiastuje zwykły świat

więc jak tobie wytłumaczyć

miłość

liczba komentarzy: 24 | punkty: 15 | szczegóły

Bazyliszek, 21 listopada 2012

To tylko życie

czy ktoś posłucha historii
o dziewczynie która przyszła
aby tylko zadać ból

wymawiała piękne słowa
które zabrał wiatr

malowała paznokcie
podziwiając lustro
miała metafory
pasujące do tamtego

ciężko było ja opuścić
gdy opowiadała o jutrze
zapominając dziś

robiła z sekund godziny
z faceta zwykłą lalkę

nawet śmierć jej tylko drogą

aby wreszcie

przyjść tylko po to
aby malować stopy

dla innego

http://www.youtube.com/watch?v=FaOuTAxjmq4

liczba komentarzy: 14 | punkty: 13 | szczegóły

Bazyliszek, 21 listopada 2012

Girl i woman

kiedy kobieta obok zasypia
przypomina zachód nad falami

kiedy we śnie otwiera oczy i usta
przypomina pełnię i śpiew syren

kiedy instynktem się przytula
przypomina mleczną drogę

i gdy rankiem wabi zapachem kawy

jest życiem

http://www.youtube.com/watch?v=IEvbRUmpdUc
http://www.youtube.com/watch?v=f-x1FsvOAz4

liczba komentarzy: 57 | punkty: 12 | szczegóły

Bazyliszek, 17 listopada 2012

Stypa

wybiły wszystkie dzwony
nawet tych zburzonych
i nigdy wybudowanych

kościołów

korowód szedł wolno
aby nie obudzić śmierci

stali niecierpliwi
z fałszywymi łzami

szybko ziemią kwiatami

bo tylko czekali

liczba komentarzy: 18 | punkty: 13 | szczegóły

Bazyliszek, 15 listopada 2012

Nesci pierwsze kroki

zaczeliśmy tangiem
dziwne koła parapetem

sufit się umówił
jestem podłoga

zamówiłem tamto wino
to nie problem kelnera

kiedy też o sobie
bielały wszelkie twarze

zapomniałem wszystkie drzewa
jakże kochane chabry

nie pytaj o imię
jadę tramwajem

gdyby szesnaście dziewic
nagle rozpostarły skrzydła

czyżby Ikar

Tobie kochany buciku http://www.youtube.com/watch?v=Mb3iPP-tHdA

liczba komentarzy: 9 | punkty: 14 | szczegóły

Bazyliszek, 14 listopada 2012

Jak skrzydlatym miłość

wiem że to słowa
reszta pantomima

rzeki umierają lodem
drzewa brakiem wiatru

kto pytał pierzaste
kto im południe

mnie wystarczy tylko
twoje przytulenie

liczba komentarzy: 51 | punkty: 22 | szczegóły

Bazyliszek, 14 listopada 2012

W twojej dłoni

kiedy więdły drzewa
żyła nasza ławka

wstaliśmy tylko po to
aby obudzić szelest umierania

w każdym naszym milczeniu
chowaliśmy wiele słów

aby nie zbudzić tamtych dni
kto lubi czarne firanki

jeszcze w trumnach nie jest nam
aż tak do śmiechu

powróciły bociany
aby znowu wiosny

zobacz jak w zwykłej dłoni
cały wszechświat