Latest items:

Poetry

	bosski_diabel
	PROFILE About me Friends (34) Poetry (171) Prose (20) Photography (18) Diary (2)

latest best rating most commented

bosski_diabel, 7 may 2014

Na rozjazdach

poplątały sie tory naszym pociągom ku.
pod powiekami chowamy semafory,
niedotykalni, bezcenni, intarsjowani mijamy
puste perony, drzazgami kaleczymy węzły - jak

nieznajomi próbujemy odświeżać inicjały w słowie.
z ukrycia obserwujemy nasz księżyc, chyłkiem zrzuca
pancerz, odsłania miejsca, w których istnienie wątpiliśmy.

wyglądam oknem płowieję, nierozsądek spochmurniał.

number of comments: 4 | rating: 11 | detail

bosski_diabel, 15 april 2014

Z datą wsteczną

słowa mają smak i zapach niezapisane umierają

kiedy mówisz mrużysz myśli, odchodzisz i wracasz.
każdej nocy próbujesz wrosnąć w sny.
świtem odsłaniasz codzienność. krzyżujesz drogi,
przecinasz tory, rozgałęźniasz znaczenia, wczoraj napisałaś:

jesteśmy jedyni na własne prawdopodobieństwo

analogie wpisane w rzeczywistość prostują historie, czasami
mieszają się dwa oddechy stłoczone w pierwotnym odruchu.
prawdy zaczepione o mury toczą dialog z czasem, kruszeją,
dłonie rozdrapują zdania na słowa, idea wymaga poświęceń.

pozbieranymi okruchami wykarmię gołębie
na marginesie zostawię ozdobne inicjały WTBD

number of comments: 7 | rating: 14 | detail

bosski_diabel, 27 march 2014

Na palecie

noc zręcznym ściegiem wyciągnęła z powietrza czerń,
rozgryzione litery smakują miętą i jaśminem, pada.

pytania płowieją na deszczu, a odpowiedzi leżakują
jak stare wino, otworzone muszą mieć miejsce i czas,
aby mogły swobodnie pooddychać.

ostatnio prześladuje mnie ortografia krajobrazu,
w którym cienie karmią się szarością,
taka permanentna niestałość kolorów.
trudność nanoszenia polega na doborze farb.

w rozmazanych płótnach wyglądamy niewyraźnie,
z obrazu wychodzimy jak spod prysznica. nazimno.

number of comments: 8 | rating: 14 | detail

bosski_diabel, 23 march 2014

Wygładzanie

zawieszony czynem a wpół-słowem wybiera to drugie,
spadają nie dając spokoju, takie niespełnione za-czyny.
w chwili, gdy ma wydać owoc wraca w nim chaos.

w środku nocy zapala światełko i wypluwa z siebie
starą kwestię, never say never, doprowadza ją do absurdu.
wie, że wspólny sen się rozpołowił, zamigotał przedsionkami.

świt podzielił niepodzielne, ale można nauczyć się żyć,
chociażby nawet myśląc podwójnie. teraz wczoraj
musi się wyspać, wspomnienia utrwalić puentą.

number of comments: 5 | rating: 16 | detail

bosski_diabel, 17 march 2014

Kursywą

…,,śpij , śpij, sen o miłości przedłuża rozkosz"
Claire Etcherelli

czasami wydaje mi się że potrafisz lepiej ode mnie
wytrącać z ust resztki sylab plasterki metafor
czasami patrzę za ciebie maluję chociaż to ty
wprowadzasz farby po napiętej ramie nie

nie przepraszaj nie zraszaj między nami akwarele
schną biało słono - biało słodko wysuszona biel i czerń
ale żyjemy ja twoją nocą ty moim dniem w pamięci

zaparzony jaśmin na zielono oswojony smakiem
towarzyszy nam od przemokniętych ławek na Plantach

czasami nie wiem czy mnie przytulasz czy dusisz
zamykasz w tak ciasnym uścisku że krzyczę niekrzykiem
czasami wolałabym nie widzieć jak drżą usta
nocą rozkładam powietrze na części najprostsze
staram się rozumieć słowa szukam miejsca w archiwum

number of comments: 6 | rating: 13 | detail

bosski_diabel, 13 march 2014

Rozbudzić uśpiony księżyc

jestem lustrem na ścianie patrzę na odbicia
zatrzymane w kadrze przemijają z wiatrem
zamilczeniem ze środka odbiło się wczoraj połknięta

cisza usypia usta jestem czysty nawet przezro
lunatycznie drepczę po ciemku w kierunku jej dłoni
ścieżką wysypaną zielonym liściem jaśminu tylko

boję się bialej kartki papieru przez którą prześwieca
zapomnienie szukam punktów wspólnej grawitacji
na osi wyobrażeń wyznaczając granice uczuć teraz

nie potrzebuję ciebie poczekam aż zatęsknisz

number of comments: 10 | rating: 13 | detail

bosski_diabel, 2 march 2014

Poniżej zera ( tytuł roboczy)

razem a tak trudno uchwycić się nawzajem

wczoraj zamarzło na amen
zostały stokrotki kieszenie pełne pozorów
im zimniej tym bardziej płonie horyzont

obudź mnie przytul zanim wypali się niebo

number of comments: 6 | rating: 13 | detail

bosski_diabel, 28 february 2014

Odpowiedź na list którego nie było

lepiej nie pytaj czy często przekraczam rubikon.
oczami przepływam do środka, jak światło, osiadam cieniem.
niedoszłe powroty składam w wizyty, buduję z nich pomosty.

w nocy szkło grzęźnie w gardłach, ludzie szukają w śmietnikach
zużytych ust na aluminium, koty seksu, ja siebie. codzienność
najwyraźniej nie wyszła, uwiera. jest jeszcze coś,
czasami pęka sufit, wtedy opisuję ucięte kciuki i dialogi.

jutro zabrała fala z tamtego brzegu.

(Isi i nie tylko)

number of comments: 15 | rating: 15 | detail

bosski_diabel, 25 february 2014

Dopisek VII (to jest ważne jeśli nie naj)

patrząc wstecz rzeczywiście dużo się zmieniło
nie obchodzą mnie na przykład zmiany w rozkładach jazdy
jeżdżę na gapę i nie poluję na przypadki czasami gwiżdżę

nie zamykam powiek zbyt często boję się czerni i srebra.
wciąż chodzę po świecie robiąc wyprawy w stronę edenu
mam na odległość ręki wszystkie gesty których szukałem

nadal walczymy o zachowanie własnej tożsamości
ale trzeba uważać żaluzje są niepełnosprawne
oko cyklopa ma nas na muszce

w perspektywie zmiany poranki budzą szybciej jeszcze
rozjaśniejemy się rozszumimy jeśli wiatr pozwoli

number of comments: 8 | rating: 14 | detail

bosski_diabel, 23 february 2014

Dopisek VI (to wszystko za mało)

przełamane dni wrastają w tkanki,
mam za słabe palce by wyciągnąć wnioski

pod koniec dnia rozwarstwiam się, zwłaszcza od środka.
sklejam brzegi by nie pogubić kierunków. po wymianie słów
i gestów stygnie słońce. jutro wschód, wnętrze lęgnie się
w gniazdach, krew krzepnie cicho w jasną smugę twoich ust.

we wszystkich kierunkach szarpią i rwą się wątki.
od samego początku zmierzaliśmy do końca. nawoskowani
sobą postradaliśmy skrzydła wznosząc się do nieba.