Najnowsze prace:

Poezja

	smokjerzy
	PROFIL O autorze Przyjaciele (18) Poezja (404) Proza (17) Fotografia (127) Pocztówka poetycka (3) Dziennik (92)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

smokjerzy, 23 kwietnia 2018

tylko drzewa uciekają zawsze w stronę nieba

między dłońmi zakleszczył się ból
pęcznieje
w bezmięsne nic pulsującego owalu

z łokciami wrośniętymi w blat stołu
przeklinam korzenie
oczy pozbawione tożsamości i blasku
toczą się po podłodze
każde w swoją stronę
ostentacyjnie demonstrując odmienny punkt
niewidzenia

na dnie wątłej myśli o cabernet sauvignon
stygną ostatnie krople obcego słońca
w obłęd popada rachityczny płomyk świecy
potem gaśnie
dławiony przez szarość

świt jest kaskadą mgły
przez uchylone okno
wdziera się wprost do płuc
rozmazaną plamą żywicznego konduktu

z pustki oczodołów
w górę
wystrzeliwują wierzchołki drzew

emigruję w najdalszy zakątek siebie
ostatni
nietknięty

liczba komentarzy: 9 | punkty: 5 | szczegóły

smokjerzy, 20 kwietnia 2018

majowo

sen jawa lub może tylko
boska zabawa
w szukajcie a znajdziecie

stada mleczy pasą się na łące
mniszki - euforyczne krople słońca
z pszczelim psalmem we włosach
dusze dmuchawców nie tęsknią jeszcze
za wiatrem

uwiedziony teatrem
wszechwładnego suflera
szukam i nie znajduję

bezwstydny wiatr podwiewa
kwiecisto-białe sukienki
zalotnie szeleszczą naiwne panienki
nie wiedząc że wkrótce zawstydzą się
wiśniowo

kluczem mantrą słowem
usiłuję otworzyć drzwi
do nie swojego snu

gdzieś w górze skrzydlata libacja
- skowronki nałykały się błękitu
razem z aniołami już od świtu
wniebogłosy wyśpiewują melodie
całkiem nie święte

drzwi ciągle zamknięte
porzucam utopię
o śnie przepięknie wspólnym

w śpiewnym rozszeptaniu polnej trawy
czterolistna koniczyna
przeistacza się w dziewczynę z oczami
jak niebo szeroko otwarte

tylko dla mnie

liczba komentarzy: 6 | punkty: 4 | szczegóły

smokjerzy, 18 kwietnia 2018

Poczekalnia

Żółte ściany, drzwi - WC dla pacjentów. Pół głowy i kontuar,
brunetka, wiek nieokreślony, cicha jak szept klawiatury. Dlaczego żółte?
Okno, biała krata, mało delikatna granica między my a oni, oni wchodzą
i wychodzą. My czekamy. Biała? Na mdłym suficie blade gwiazdy,
tuż poniżej trzecie oko zegara, biblijny trójkąt z nożycami do odcinania minut.
Wszechobecne wieszaki, wieszak tu, wieszak tam i jeszcze jeden - tam.
Brązowy kapelusz jak latający talerz. Szary płaszcz - wisielec bez duszy.
Książka usnęła na stronie wszystko jedno jakiej. Telefon nie dzwoni,
bo nie wypada. Wróbel? Wróbel. Oczy i pióra za szybą - wstyd dla krat.
I znów kapelusz - dlaczego brązowy? A potem już tylko krzesła,
osiem pustych krzeseł. Na dziewiątym przysiadło milczenie, za którym
Bóg wie co.

liczba komentarzy: 6 | punkty: 5 | szczegóły

smokjerzy, 16 kwietnia 2018

melanż

po stokroć idiota
co wymyślił nogi na których
nie można uciec
pomyślał stół otoczony stadem
hałaśliwych krzeseł

liczba komentarzy: 12 | punkty: 7 | szczegóły

smokjerzy, 14 kwietnia 2018

pięść

mówisz
serce z kamienia
a to pięść krzywdzonego dziecka
kaleczy się
o pancerną szybę nieba
radosnym zgorszeniem karmiąc
głodnych
oczekiwaną krwią pojąc
spragnionych

liczba komentarzy: 7 | punkty: 5 | szczegóły

smokjerzy, 13 kwietnia 2018

szmery

opętało mnie nic
całym sobą łudząc
że jest jedynym materiałem na coś

formuję wyobraźnię w nóż
ostrzę wybieram miejsce napinam się
wbijam

piiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

ciche pokrzywione anemiczne
na pewno nie wiersz
być może pies przez nie swój sen
lub we mnie nic twardym paznokciem
rysuje na szkle

liczba komentarzy: 15 | punkty: 6 | szczegóły

smokjerzy, 12 kwietnia 2018

implanty

zamykam oczy
ciepło
świerszcz
koty leniwe jak letni zmierzch
trawa tak pachnie
że płacz czysty jak pierwszy śmiech
i w końcu ty
bliższa niż dotyk
skuteczniejsza niż wiara w cud
przemieniasz krew
w galop

i nadziei
na mgnienie
odrastają trzecie zęby

liczba komentarzy: 4 | punkty: 6 | szczegóły

smokjerzy, 11 kwietnia 2018

Klepsydra

Przesypało się
Czas tak długo czesał dni
aż sam wyłysiał

liczba komentarzy: 8 | punkty: 5 | szczegóły

smokjerzy, 10 kwietnia 2018

open

świt - jeszcze jeden
w coraz krótszej kolejce do wyciągnięcia kopyt wiecznego
na wszelki wypadek amen

świtopogląd mocno śpi świtopogląd ciągle śni
my się go boimy my go nie zbudzimy
jak się zbudzi to nas zje

pisklę światła moczy dziób
w nieprzejrzystości szyb
blizny otwierają się jak mięsożerne kwiaty

oto plan minimum - myśl na dziś

nie wyrywać głosów z głowy nie pamiętać
nie pamiętać
nie pamiętać

nie
dla męsko-damskich wojen

nie
dla żółtych dziur bez sera

nie pamiętać

odwijam się z kolejnej warstwy skóry
wylewam siebie z siebie

boli
miażdży
krwawi
wrzeszczy

przeklinam żebra twoje
Paranojo
z których wypełzła pożądliwość Ewy

kocie wąsy mruszą requiem
( w ciepłej tonacji naćpanego absurdu )
oczy zastygły w życiowo trudnej pozycji

OPEN

przez zaciśnięty uśmiech przedarły się
zęby

witaj Boże

liczba komentarzy: 8 | punkty: 9 | szczegóły

smokjerzy, 9 kwietnia 2018

księga nieczystości - reakcja łańcuchowa

podrapałem się sufitem w łysinę
( stojąc na wkurwionej drabinie )
dziękuję powiedział
( on też był nieowłosiony i go swędziło-swędziało
jak diabli w lewym rogu )
po czym zwalił mi się wprost na głowę która
wraz z resztą i drabiną
zwaliła się wprost na podłogę
wszystko zawsze spada na mnie
przeważnie odpadki
poskarżyła się podłoga i zapadła ( ze wstydu ) pod ziemię
strawię nawet chorą wyobraźnię
westchnęła ziemia potem spuchła i czknęła
od czego zatrzęsło się wszystko ale nie dosłownie
zaskoczony bóg cały z nieba i mądrości
wypuścił z siebie burzę ( niektórzy nazywają to bączkiem )
dokladnie w tym momencie
pod krzakiem w europie afryce lub azji
stękał po rytualnym obżarstwie człowiek piśmienny
( samoodnawialny gatunek ssaka )
złapawszy boga za błyskawicę
całkiem odruchowo uwięził go w zwoju
którego za chwilę miał użyć ale nie użył
bo już nie wypadało

minęło kilka tysięcy lat
zwój wzbogacono o nowe treści
oprawiono w dźwiękoszczelną okładkę
i nikt nic nie wie o bogu do dziś wykrzykującym
rozpaczliwe pytanie
( jak mogę być wszechobecny skoro tkwię zamknięty w rolce
niespełnionego papieru )

nie wrzeszcz tak
bo jeszcze kto usłyszy
napomina kapłan - święty strażnik księgi