Najnowsze prace:

Poezja

	smokjerzy
	PROFIL O autorze Przyjaciele (18) Poezja (401) Proza (17) Fotografia (127) Pocztówka poetycka (3) Dziennik (92)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

smokjerzy, 7 lutego 2019

psychoza

on ma to w oczach

ślepnąc
zdrapuję lustro z twarzy

liczba komentarzy: 8 | punkty: 5 | szczegóły

smokjerzy, 4 lutego 2019

z niejasnych powodów
wymazano z pamięci stadium mężczyzna

chłopiec pachnący chlebem i wiatrem
z płucami gotowymi bez umiaru trwonić powietrze
ze śmiechem jak dzwonki sań w zimach poprzedniej epoki
szczerością zmieniającą kamień w złotą renetę
zdziwieniem rozpychającym granice zachwytu
z nienazwanymi słońcami w źrenicach
ciekawością w opuszkach palców stopach pod skórą
w uszach dziurkach od nosa i wszędzie
stawiającą znak równości między szaleństwem a rozumem
wiarą a stłuczonym kolanem pytaniem a odpowiedzią
ze zwariowanym bogiem i grzechem na wspólnej smyczy
która była bardziej mostem niż pępowiną
z trzema czasami w mocno zaciśniętej pięści
i snami wrażliwymi na dotyk

przepoczwarzył się w zgarbiony posąg dziecka
które choć prawie już martwe
i uczepione zmarszczek na czole jak brzytwy

wciąż czeka

liczba komentarzy: 9 | punkty: 8 | szczegóły

smokjerzy, 3 lutego 2019

nica

po wewnętrznej stronie
starych blizn
żyją wiecznie młode rany

liczba komentarzy: 5 | punkty: 9 | szczegóły

smokjerzy, 2 lutego 2019

z księgi ogłoszeń

pustka
szuka szczęśliwego dzieciństwa
lub jakiegokolwiek

liczba komentarzy: 6 | punkty: 7 | szczegóły

smokjerzy, 1 lutego 2019

trzy wersy o poezji (1)

złodziejka oszustka i wariatka
ale nie potrafię tego uzasadnić
ani udowodnić

liczba komentarzy: 4 | punkty: 3 | szczegóły

smokjerzy, 31 stycznia 2019

zwrot

głową muru nie przebijesz
po wielu próbach
krwawiąc
zacytował aleksander
po czym skorzystał z drzwi
na oścież otwartych

liczba komentarzy: 10 | punkty: 7 | szczegóły

smokjerzy, 28 stycznia 2019

relacja na żywo

pół twarzy w wymuszonym sojuszu z otwartą dłonią
pod łokciem wyczuwam ledwie uchwytny puls lasu
( prymitywne oszustwo wyobraźni a jednak
realny zapach żywicy przenosi mnie na sam koniec pamięci )
wewnętrzny parapet z konstelacją światełek wariujących
w butelce po cheval des andes nie wiem
skąd przeświadczenie że gdy zabiorę ją stamtąd
skończą się święta tuż obok trzy doniczki z roślinami
których nazw nigdy nie spamiętam łagodzą kontrast
pomiędzy klimatami sprzed i zza szyby
niemal niezauważalnie przechodząc w kościstość dębu
i enigmatyczność świerkowych gałązek rozganiających
wścibskie plamy szarzyzny
stojąca lampa z pokornie pochyloną głową i blaskiem
gotowym zmieszać litery w dowolny tekst
dodaje sensu związkowi staroświeckiego fotela z okrągłym stolikiem
na którym płaczą dwie przytulone do siebie świece
odbiegająca stylem i urodą sofa rozpycha się i kradnie tlen
roztaczając wokół aurę niezastąpioności
za plecami na półce zasłaniającej ścianę milczące rzędy książek
gotowych krzyczeć gdy tylko odwrócę głowę
kominek po brzegi wypełniony trzaskiem ognia
beczka starsza od wszystkiego
tajemne miejsce spotkań okolicznych myszy
szmaciany kot w paski o nienaturalnych kształtach jamnika
sękata szafka tak pełna przeszłości że otwieram tylko
w chwilach najwyższej potrzeby obraz na ścianie
kicz doskonały wazon polne kwiaty paź królowej ptak
zaciskający szpony na ołówku
na stopach głowa psa ciężka od ciepła i snu
kawa dawno już wystygła

nieobecność

o tak wielu imionach że bezimienna

nieobecność

w każdej komórce w każdym atomie ciszy

nieobecność

betelgeza w przełyku

liczba komentarzy: 9 | punkty: 7 | szczegóły

smokjerzy, 20 stycznia 2019

preludium styczniowe

w chwilowej symbiozie
z tu i teraz
radośnie zwisam z krzesła

pomiędzy
szarością a smakiem
tęsknotą a szczelinami w ścianie
lodówką a (od)bytem
chorobą na śmierć a chichotem
niechęcią a oknem
półsnem a niewiarą
dłonią a wierszem
snują się niezliczone powody
do optymizmu