Najnowsze prace:

Poezja

	Jacek Sojan
	PROFIL O autorze Przyjaciele (15) Wydarzenia (1) Forum (1) Poezja (129)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Jacek Sojan, 28 listopada 2013

jego dupa

można się pomylić
słysząc
moja dupa

patrzysz
nie rozumiesz
zamiast jego pomiętych spodni
widzisz ciemnobrewą księżniczkę
o zielonych oczach
podziwiasz balet rzęs
kolibra ust
nad kielichem szyi

powoli odkrywasz
jego dupa niczym guma do żucia
wyrasta z ust
i zasłania z wolna całą twarz
nie masz wątpliwości
ten osobnik gdy siada
siada na swojej gębie
i to nie jest maniera
raczej deficyt

ale żal mi księżniczki
jakież to rozczarowanie
przeprowadzić się do szaletu
z pałacu marzeń

liczba komentarzy: 5 | punkty: 6 | szczegóły

Jacek Sojan, 19 listopada 2013

dziewczyna z walizki

https://scontent-b-vie.xx.fbcdn.net/hphotos-prn2/v/1474691_665650690142196_469004625_n.jpg?oh=4167c319a7a85e3ecd442f65cb276934&oe=528DC909

________________________
światło twojego ciała
jak leśny ognik z bajki
o Jacusiu szukającym kwiatu paproci

Kraków Warszawa Gdańsk
Witów Bukowina Tatrzańska Zurich
wędrówka pod niebem Bieszczadów
Beskidem Wyspowym
przełęczą Waga

podróż do ciebie za tobą
jak podróż do gwiazd
stan nieważkości pod nogami błękit
żadnego punktu zaczepienia
poza własnym oddechem
i snem który boleśnie pączkuje

w nieuniknionych powrotach do siebie
do cichej pieśni pod palcami
błądzącymi po krajobrazie
ze światła i ognia
dotarłem do tajemnicy
moich podróży

niosłem ją w sercu
ono jest jak wielka walizka
którą spotkałem w obrazie
Marysi Kuczary

liczba komentarzy: 6 | punkty: 7 | szczegóły

Jacek Sojan, 17 listopada 2013

analnie i banalnie

Kto ja jestem? Jacuś duży.
Pod czupryną mi się kurzy.
Świat na opak mi się widzi.
Jakby Pan Bóg to był...dzidzi.

Choć do wojska mnie nie wzięli
to faszystą zwać mnie chcieli.
Fakt - uwielbiam język polski
i nie bawi mnie mongolski.

Nic na rozkaz nie zrobiłem.
Marsz mnie nudzi. Się zbiesiłem.
Na ulicy głośno wołam:
mój kraj stajnia i stodoła.

Augiasz tego nie posprząta,
goła dupa świeci z kąta.
Niech wam tęcza grzeje zadek.
Narodowych niedość gadek.

"Socjalista czy faszysta,
ja w tym serze jako glista."
Pamiętacie? To Witkacy.
Albośmy to jacy - tacy...

Krakowiacy czy górale,
zwsząd słyszę - ty pedale!
Kończę na różanym płatku
w d... całując na ostatku.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Jacek Sojan, 8 listopada 2013

zaproszenie

jeszcze wczoraj zrywałem piżamę
dzisiaj nawet przytulić nie mogę
piżamę miała w misie i bardzo bardzo mi się
podobała życie stało się nałogiem

Aniele coś z ognistym stanął u drzwi mieczem
rozcinając więzy naszego kochania
przyznaj żeś zazdrosny o ciał naszych dreszcze
wymyśliłeś piekło naszego rozstania

daremnie jasny panie bo choć dziś osobno
ona nosi moje ja niosę jej serce
palimy się szukając miłosną pochodnią
bez której anioł będzie szpargałem za piecem

przewidzeniem chorych którzy bez miłości
nie wiadomo na co wyczekują świtu
zgaś swój miecz aniele i wstąp do nas w gości
posłuchamy razem rocka i big beatu

liczba komentarzy: 14 | punkty: 11 | szczegóły

Jacek Sojan, 8 listopada 2013

Afryką bądź mi

czy się spotkałaś z Sese Seco
lubił zjeść pannę na śniadanie
bo mi przepadłaś jak liść rzeką
co z krokodylem mknie w Sudanie

a ka ke a ja ma lumba
niech brzmi miłosna czarna rumba

czy może pląsasz w rytm tam-tamów
patrząc na śnieg Kilimandźaro
kręcąc biodrami - swoich fanów
raczysz uśmiechem jak kurrarą

a ka ke a ja ma lumba
niech brzmi miłosna czarna rumba

znaku nie dajesz gdzie wędrujesz
czy cię Beduin uprowadził
i na Saharze mu szorujesz
miski wielbłądy namiot kadzisz

a ka ke a ja ma lumba
niech brzmi miłosna czarna rumba

może lotosem gdzieś nad Nilem
kwitniesz pod okiem boga Ra
na afrykańską nutę chwilę
niech jeszcze się potoczy gra

a ka ke

liczba komentarzy: 8 | punkty: 3 | szczegóły

Jacek Sojan, 3 października 2013

Joaśka

Joaśka

kumkanie się rozlega z warmińskiej topieli
przerwać pląsy strzygi któżby się ośmielił
to Joaśka kochanka Boruty bestyji
raz jest ćmą raz osą a raz sykiem żmii

Joaśka na świat patrzy lnem epitafijnym
komu wzrok nim zwiąże ten przepadł bezsilny
błądzi w młakach wądołach z paści wyjść nie może
za Joaśką idąc topisz się w jeziorze

gdy z ostatnim oddechem widzisz swoją zgubę
słyszysz śmiech Joaśki requiem smiechów fugę
bo kiedy Joaśka kończy śmiać się Boruta
rozpoczyna rechot pośmiertny do jutra

którego już nie ma i którego nie będzie
woda jest złudzeniem złudzeniem łabędzie
i Joaśka co sama siebie wymyśliła
prawdziwy jest Boruta mgła strzyga i wiła

liczba komentarzy: 4 | punkty: 5 | szczegóły

Jacek Sojan, 26 września 2013

splot

w splocie naszych spojrzeń
w splocie naszych rąk
tydzień za tygodniem
i tak niejeden rok

w splocie zmiennej aury
w splocie min i słów
najbliżej zawsze razem
na wysokości ust

na wysokości oczu
i wyżej ponad sny
trzymajmy się trzymajmy
przez sny niepewne dni

w splocie różnych zdarzeń
niech nas utuli próg
tej samej chwili miejsca
w splocie twoich nóg

liczba komentarzy: 3 | punkty: 5 | szczegóły

Jacek Sojan, 11 września 2013

Samuraj polski

Z podniesioną głową, powoli,
idzie Gowin z tuskowej niewoli.

Warczy prasa gębą Niesiołowskich,
a nad nimi opar zajadłości polskiej.

Stanął Gowin z mikrofonem w dłoni
wyznając, że przy swoim będzie trwać - gdyż Oni

choć obywatelskim wymachują znakiem,
są platformą związku bajeczki z cwaniakiem.

Szczerość w polityce nie jest matką karier,
szczypiąc Tuska w uszy miał się coraz marniej.

Choć utracił tekę lecz honor ocalił
bo w Warszawie mit partii miłości obalił.

Jego biuro jest teraz przyczółkiem przyszłości,
tam bezdomnych rodaków przygarnąć chce i gościć.

Hej ty brzozo, hej, ty brzozo - płaczko,
smutno szumisz nad medialną kaczką;

opłakujesz rozbite koryto,
celebrytów i Rzeczpospolitą.

Stoi Gowin z podniesioną głową,
dawnych kumpli witką siekając brzozową,

bez teki ale z orłem w sercu i na czapce,
wkłada w drzwi sejmowe czyste jeszcze palce.

liczba komentarzy: 6 | punkty: 6 | szczegóły

Jacek Sojan, 4 września 2013

las na reglu

/dedykuję Marysi Curuś/

był
odarte z z zielonych jedwabi kości jodeł i świerków
słowackie Herkulanum i Pompeje
wyniesione po horyzont na proscenium świata

theatrum natury
z Kończystą* jako Lady Makbet
Koprowym* w roli króla Leara
Szatanem* w masce Otella

i ja
jak Hamlet pytający koronę gór
jaki jest sens ich kamiennego milczenia
i czy obojętność oznacza pogodzenie rezygnację
czy wzgardę
nad tym co kalekie i kruche

pewnie wpadłbym w obłęd
jak mój niezdarny topos
skacząc z zimnego Krywania*
w zwiewną toń absurdu
poszukując prawdy
gdybym nie usłyszał złóbcoki*

wiatr stroił martwe struny gałązek
i nie był to lament
ani modlitwa
ale podobna do granej
przez Anię Chowaniec-Rybkę
kołysanka dla tegorocznych siewek
dla wierszy których pierwsze słowa
ssały kamienie Krywania

/ zagwiazdkowane wyrazy to geograficzne nazwy szczytów Tatr Wysokich na Słowacji;
złóbcoki to instrument, gęśle góralskie/

liczba komentarzy: 3 | punkty: 7 | szczegóły

Jacek Sojan, 4 lipca 2013

pokolenie

skończyło fakultet
a nawet dwa
jeszcze nie za własne
za społeczne pieniądze

i ruszyło w świat
ale tak jak książę
oczekując danin i hołdów

nieudane starty życiowe
w pracy i małżeństwie
rekompensuje sobie malkontenctwem
biciem się w cudze piersi

a więc najpierw w karmiące piersi matki swoich dzieci
potem już jak leci - szefa ksiądza nauczyciela
prokuratora policjanta sędziego
pouczając wszystkich po drodze

w tym nie ma miary
swoją sytuację podnosi do rangi
zasług i cierpień
Augusta Emila Fieldorfa o konspiracyjnym pseudonimie Nil
albo do rotmistrza Witolda Pileckiego
kwestia smaku i przyzwoitości zdaje się
nie kalać ich przerośnięte ego
ponad kości pomordowanych

pokolenie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych
domaga się przywilejów
wyłącznie na podstawie dyplomu magistra
co ma im powiedzieć pokolenie moje

szkoda wątroby
gdy pretensja zastępuje charakter
świat piękny świat przestaje być miejscem do życia
ale dodam - jest nadzieja
przenieście się na księżyc