Najnowsze prace:

Poezja

	Wojciech Jacek Pelc
	PROFIL O autorze Przyjaciele (27) Forum (1) Poezja (240) Proza (2)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Wojciech Jacek Pelc, 28 lipca 2012

miłość wyselekcjonowana czyli stawka mniejsza niż życie

najlepsze banany rosną na plantacji w Kostaryce.
Juan zrywa je codziennie i wkłada do tekturowych skrzyń.
Unia kocha żółte z zielonymi końcówkami
i o słusznych rozmiarach, więc świeża partia
przepływa ocean dojrzewając pod pokładem.

w jesienny poranek, na placu w Paryżu
u znajomego sprzedawcy, Suzanne kupi całą ich kiść.
uwielbia zapach pieczonych kasztanów i kształtne
banany w dłoniach. już dawno postanowiła,
że zostanie wegetarianką, zamieszka samotnie.

wieczorem, Juan wspólnie z rodziną, usmażą banany
odrzucone.

Żuławka Sztumska - luty 2009

liczba komentarzy: 4 | punkty: 9 | szczegóły

Wojciech Jacek Pelc, 3 grudnia 2012

najpiękniejsza anna świata

pisze wiersze. tworzy krótkich towarzyszy
w szarych marynarkach, by być kwiatem, ale częściej
rani miękkie aksamity. budzi miasto

jakby chciała zaokrąglić wszystkie kanty ulic
i rozciągnąć się na twarzach ich mieszkańców.
kiedyś będzie im pożywką, ich biomasą,

ale dzisiaj rodzi nigdy, tak wyraźne
jak krew boga, jak zbyt szybko wybujałe
pąki bzu. jutro zgrzeszy, by dostojnie

i z powagą móc się wstydzić płacząc
w lustro, w którym jeszcze nie dostrzeże
swego piękna, i że ono zmatowieje

bez jej pokręconych dróg.

Żuławka Sztumska - wrzesień 2010

liczba komentarzy: 4 | punkty: 9 | szczegóły

Wojciech Jacek Pelc, 3 stycznia 2013

Narodziny. Marienburg Januar A.D. MMXI

jest poniedziałek i jest zima. nocą
przyszedł nowy śnieg. teraz się puszy
jeszcze nie sprasowany podeszwami turystów.

najpiękniej robi to między murem, a zamkiem
wysokim, tam prawie widać jak cisza
wyłania się zza zakrętu i ciemnej

czerwieni. na średnim czterej krzyżowi
bracia odpoczywają od fleszy.
komnaty pozamykano. chcę dzwonić,

dzielić się kilkusetletnim milczeniem,
lecz najpierw wracam do ciszy.
pragnę zobaczyć jak wychodzi i stawia

pierwszy krok.

Głogów - styczeń 2011

liczba komentarzy: 2 | punkty: 9 | szczegóły

Wojciech Jacek Pelc, 26 czerwca 2013

Pan Rak. Matematyk

Jan Rak (1924 – 2012) nauczyciel matematyki
w szkole podstawowej w Zwierznie

pan Rak, matematyk, był profesorem
starej daty. teraz takich nie sieją.

najpierw budził strach, potem szacunek.
drewnianą linijką odmierzał centymetry,
czasem tylko nasze dłonie i wtedy
uszy nachodziły purpurą.

kochał liczby, te całe i te po przecinku,
wiedział jak się między nimi nie zagubić,
nawet zaprzyjaźnić. często powtarzał:
matematyka i tęga głowa – zabawa gotowa.

był królem anegdot i śmiesznych powiedzonek,
więc po szkole chodziły wawelskie smoki,
bałwany z marchewkowym rozumem, panienki z maku.
nie pamiętam, by ktoś się kiedyś obraził.

nie zapomnę też szczerego gniewu
na widok orła na ziemi,
czystego patriotyzmu, przywiązania
do barw, słów i symboli.

*
spotkałem go jeszcze w szpitalu.
poczciwy staruszek o słabowitym wzroku
sumował mi swoje bolączki, potęgował
jaskrą. pomyślałem – to jednak prawda

że liczby nigdy nie kłamią. a pan Rak,
matematyk, nadal pięknie potrafił opowiadać,
jak wcześniej, o algebraicznych tematach,
albo o końcu ułamka,

gdy licznik dogonił wartość pod kreską.

Żuławka Sztumska – wrzesień 2012

liczba komentarzy: 3 | punkty: 8 | szczegóły

Wojciech Jacek Pelc, 19 grudnia 2016

przysięga rozwodowa

...oraz że ci nie odpuszczę
aż do śmierci

Renice - wrzesień 2016

liczba komentarzy: 8 | punkty: 8 | szczegóły

Wojciech Jacek Pelc, 14 października 2012

Helenka i zły Niemiec

babci

opowiadała nam o rybach z Bzury, bombach
na podwórku, marszu kobiet przy odbezpieczonych
Schmeisserach i dobrym Niemcu,
który przyniósł leki kiedy zachorowała matka.
o bolszewikach. o tym jak na dzień dobry wyrżnęli
wszystkie kury, a potem zmuszali do kołchoźnictwa.
nieskutecznie, choć w gospodarstwie została tylko
jedna krowa.

a kiedy rozumiałem jeszcze mniej mówiła o Bogu.
podobno mieszkał na obrazie i czasem schodził,
krył się za kredensem. bałem się Go
tam spotkać. jeszcze bardziej bałem się szklanych
baniek, bo jak można tak panować nad ogniem?

*
dziś nie wiem w którym momencie zakrzywił się
czas, ale wiem, że z wiekiem bliżej mu do dzieciństwa.
i wiem, że znów usiądziemy razem, wysłucham jak Helenka
recytuje przedwojenne wiersze, opowiem
co wydarzyło się wczoraj.

Zamość - październik 2009

liczba komentarzy: 4 | punkty: 8 | szczegóły

Wojciech Jacek Pelc, 13 kwietnia 2013

wiersze

rodzą się w wyobraźni
umierają nieczytane

Lubaczów - sierpień 2012

liczba komentarzy: 5 | punkty: 8 | szczegóły

Wojciech Jacek Pelc, 7 lutego 2016

historia alternatywna

Anna poświęca się i wybiera syna
zapewnia mu najlepsze szkoły
znajduje kandydatki godne jego boku
oraz posadę na carskim urzędzie

w domu jest ochmistrzynią
w ogrodzie pierwszym ogrodnikiem
przed światem udaje żonę
przed sobą kobietę

nie płacze nocami nie wspomina
nie czyta romansów i nie chce
być ich bohaterką
z całych sił nie pamięta

koniecznie nigdzie nie wyjeżdża
szerokim łukiem omija dworce

umiera we własnym łóżku

Żuławka Sztumska - luty 2015

liczba komentarzy: 2 | punkty: 8 | szczegóły

Wojciech Jacek Pelc, 1 listopada 2012

miłość idealna

maj. chciało być romantycznie. zmierzch, kurz,
nawet warkot silników na dworcu pekaes
też chciał. w autobusach odjeżdżały dziewczyny.
roześmiane, rozbrykane, nasze iskrzące dziewczyny.

ale żadna moja. potajemnie bolało dlatego nie wiem
skąd przyszła. włosy miała długie, nogi miała
długie, rzęsy, szpilki i paznokcie. spódnica -
nie pamiętam. długi był też wybieg

elbląskiego dworca, a z każdym jej krokiem
echo potęgowało pewność: słuchała
tych samych zespołów, czytała Lema
i Zajdla, kochała poezję i koty, jesienne wypady

nad morze. miała abstrakcyjne poczucie
humoru. a gdyby wybieg był dłuższy
zostałaby jeszcze cudowną matką trójki urwisów,
codziennie, z uśmiechem, wyprawiającą je do szkoły,

wyrozumiałą żoną. super kochanką była już
od pierwszego odgłosu obcasów.

kiedy mijała moją ławkę wyeksponowałem
plecak z naszywką Pink Floyd. więcej

jej nie spotkałem.

Wieruszów - marzec 2010

liczba komentarzy: 7 | punkty: 8 | szczegóły

Wojciech Jacek Pelc, 9 stycznia 2013

koru

jest wiatr co targa włosy i plącze
myśli, jak artysta zostawia w nieładzie.
jest uśmiech – zaproszenie, powiedziałbyś; pierwszy
przebiśnieg, perlisty, miękki, sielski i błogi.
jest dziewczyna, która już dorosła
i staje się młodszą, gra z powietrzem, lekko, słowoczule.
są palce pod koronką, wzorki, lustrzane odbicia,
ramiona, które nie boją się powiedzieć: moje.
jest pewność i niepewność, granica z pergaminu,
a przed nią wyboiste drogi. jest kobieta...

i już zauważasz, gdzie kończy się spódnica,
zaczynają nogi.

Żuławka Sztumska - marzec 2011