Latest items:

Poetry

	wolnyduch
	PROFILE About me Friends (6) Poetry (92) Prose (5)

latest best rating most commented

wolnyduch, 14 february 2025

Między jawą a snem

Walentynkowo 2 :)
**********************************

Z tych pieszczot i szeptów, co nocą minęły,
gdy sennym majakiem ćmy tchnieniem zbłądziłeś,
złowiłam na wargach ulotną namiętność
i przędzę utkaną z jedwabnych dotyków.

Gdy księżyc zaglądał srebrzyście przez okno -
to gwiazdy przytulał, które miał pod ręką,
bo poczuł się bardzo przez chwilę zazdrosny
o miękkość tkaniny z dotyków i szeptów.

A później już różem się ranek zrumienił
i sennych majaków w pamięci kadr został.
Jedynie ślad pyłku złocisty się mienił,
drobinką na dłoni, pamiątką po gościu...

number of comments: 7 | rating: 4 | detail

wolnyduch, 14 february 2025

W półcieniach niedopowiedzeń

Wiersz na Walentynki :)
*******************************

W półcieniach niedopowiedzeń,
w spojrzeniach zza rzęs nieśmiałych,
znasz przekaz myśli od niego,
zwykły blask oczu to zdradzi.

Wciąż patrzy, niby nie patrząc.
Wzrokiem ukradkiem omiata,
potem dłoń drżąca i nagle -
posklejać słów nie potrafi.

Bo czasem jakaś iskierka
zapali się jak płomyczek
i błąka w myśli zakrętach,
a bywa, że w nich wciąż tli się.

Aż w końcu fala płomienia -
w kwiat słów ubiera półcienie
i ręce splata wzajemnie,
gdy drżeć przestają, drży serce.

A później gdzieś na gondoli
pod mostem westchnień przepłyną -
skazani nie Dożów wyrokiem,
lecz strzałą Amora na miłość.

number of comments: 4 | rating: 5 | detail

wolnyduch, 12 february 2025

Okno życia

Co mu powiesz, gdy zapyta,
czemu w oknie zostawione?
Czy zrozumie, że kobieta
matka, może krzywdę zrobić?

Trudny temat, jak się zmierzyć?
Może wtedy, gdy dorośnie…
Kiedy jeszcze brzdącem małym -
niech ma żywot wciąż beztroski.

Gdy dojrzeje, przez most wspomnień
je łagodnie przeprowadzisz,
tak, by szokiem nie uderzyć -
muru złości nie postawić,

Bo z pewnością szukać będzie
jak detektyw tej kobiety,
może kiedyś też się uda
ze snu ukraść to marzenie?

Jednak nie trwóż się na darmo,
wiedz, że nie przestanie kochać.
To ty zawsze Matką będziesz!
rodzicielką - tylko ona!

number of comments: 4 | rating: 4 | detail

wolnyduch, 12 february 2025

Plotka

Znasz ją, jej macki potrafią
osaczyć każdego - jest wszędzie!
Kryje się w kącie, by twój świat
z równowagi wytrącić!

Rośnie jak ciasto, wyrasta
Większa i większa, barwniejsza…
Nie wiesz gdzie się zaczyna,
a gdzie kończyć powinna…

Choć na początku niewinna -
Może być tą, co zabija,
gdy godzi w honor człowieka -
rozkładając go jadem
głupoty i nienawiści,

Paraliżując obronę
przed toksyną bez antidotum -
powoduje powolną,
nieuchronną śmierć cywilną...

number of comments: 6 | rating: 5 | detail

wolnyduch, 11 february 2025

Pedant

Filiżanek w kuchni
równy szereg stoi,
malutki od góry,
a duży od dołu.

W pokoju porządek
garnizonu znajdziesz –
z przypadkiem wojskowym
lśniącym i dokładnym.

Spodnie straszą kantem,
krochmalem koszule.
Wyprane firanki nozdrzami wirują.

Jakież to wszystko proste!
Wystarczy tylko życiowy
alfabet liter pionem
ustawić, aż do zet.

Żaden to przecież problem,
że nieprzewidywalny…

number of comments: 5 | rating: 4 | detail

wolnyduch, 11 february 2025

Jestem mgiełką

Jestem mgiełką co przeminie,
szmerem trawy, z letnią rosą.
Jak pod mikroskopem pyłkiem,
trwałym niczym mgnienie oka.

Szpilki ułamkową cząstką,
co w kosmicznym stogu siana
zagrzebała ego wiotkie,
której wnętrze jej nadziane.

I choć mrówka jest zazdrosna,
bo wędrówka jej jest krótsza,
jednak czymże jest w kosmosie
ziarnko zabłąkanej duszy?

number of comments: 5 | rating: 4 | detail

wolnyduch, 10 february 2025

Motyl /niekoniecznie życiowy/

Byłaś dla niego przecinkiem,
przerywnikiem między wersami.
Nie wpisałaś się w dwukropek -
znaczony epitetami.

Przysiadł dla ochłody chwilkę,
wyssał nektar, by na innym
kwiatku usiąść dla odmiany.
Poza nawias wnet wyrzucił!

Wkrótce zbałamuci nowy -
wielokropkiem znacząc teren...
A na koniec znak zdziwienia
pozostawi tylko niemy,
tęskny, smutny i wygięty.

********************************************
Inna moja pierwsza wersja to końcówka -
pozostawi tylko niemy
wygiętym, smutnym Quo vadis?

number of comments: 5 | rating: 6 | detail

wolnyduch, 10 february 2025

Kot pies a może dziecko?

Pamiętam czas, gdy byłam psem, mając psie, głodne oczy,
kiedy jak złodziej kradłeś sen, zrywając grona nocy.
Gotowa byłam dać ci kość, posłanie wraz z wolnością,
lecz nagle światło zgasił los, a ja się stałam kotem.

Po krętych drogach odtąd szłam, lizałam ranne łapy.
Szumiała wolność, kruszał czas, bez przewodnika stada.
Bałam się zaplątania w tłum, połowów w sieć języków.
Mocno drapałam, aż do krwi, gdy ktoś się do mnie zbliżył.

Po latach pazur stępił się, dzikość odeszła w przeszłość.
Czy jestem kotem, czy też psem? Trudno mi odpowiedzieć.
Wiem, że kaganiec oraz smycz mogą ułatwić drogę.
Wolność nie zawsze słodka jest, lecz skłonna nawet pożreć.

Ważne, nie przestać sobą być, mniejsza z tym - psem, czy kotem.
Potrafić dostrzec złoty świt, zmarszczkę i świeży pączek.
Na mleczną drogę wybrać się, zagubić w srebrze nocy.
Odnaleźć dziecko gdzieś we mgle, które ma każdy w sobie

number of comments: 8 | rating: 4 | detail

wolnyduch, 9 february 2025

Kwiaty w szklanym wazonie/ekfraza/

Wiersz inspirowany obrazem Abrahama Mignona, o tym samym tytule.

Płótno "Kwiaty w szklanym wazonie" to jedna z najważniejszych prac Abrahama Mignona, holenderskiego malarza barokowego, specjalisty od martwych natur. Jego obrazy to szalenie dekoracyjne kompozycje, malowane z niezwykłą naukową precyzją, ukazujące elementy flory i fauny, w których jest niezrównany.
Symboliczna gałązka z pomarańczą – to odniesienie do nazwiska zleceniodawców rodu Oranje – Nassau
Oranje to po niderlandzku pomarańcza, ale także jest to symbol bariery czasu i zaduma nad przemijaniem.

*********************************************

Na szarym, smutnym parapecie,
Mignon z finezją stworzył bukiet.
W przestrzeń iluzji w różnym świetle
wrzucił magicznych kwiatów cudo.

Niczym zegarmistrz barw i kształtów
artysta zadbał o detale,
by otwierając okno światła
najbardziej biel królowej chwalić,

Lecz to purpura niczym strzała
przykuwa wzrok oglądających,
mimo, że nie brak nieba skrawków,
zapachów pola, jego włosów.

Oprócz irysów, tulipanów,
nagietków, maków czy rumianków -
na gorzkiej toni czekolady
wymowny pokłon pomarańczy.

Refleksją raczy mistrz nad życiem
zwłaszcza ukrytą - tam, gdzie owoc
i drobny przedmiot z serca biciem,
który błękitem wabi wstążki.

Myśl wplata w koniec i początek…

number of comments: 6 | rating: 4 | detail

wolnyduch, 8 february 2025

Podłość padalca /tautogram/

Dziękuję Poetce Toya/Ewie/ za to, że jej doskonały Wiersz
"Oto jest" przypomniał mi o moim tautogramie, w którym podejmuję
podobną tematykę...
Dodam, że jest on jeszcze na innym portalu,
pod moim innym nickiem, choć od 2016 roku
już się tam nie udzielam.
***************************

Popuchnięta powierzchnia - paluchów, pleców,
po pewnym praniu prostaka podłego.
Pelagię po pracy przychodnia przyjęła,
ponoć posiniałą, poranioną pięścią.

Pani posmutniała, podłamana płacze,
patrzy - prześwietlają, pionizują palce.
Pobladła powoli przemierza przychodnię,
potem proszki połyka prędko po powrocie.

Pewien pan przeklęty pod piecem przycichnie?
Posiedzieć przy prętach porządnie powinien!
Przedtem poczuć posmak: poranień, potłuczeń,
pasa pręg, przetrąceń, porządnych pogróżek...