Najnowsze prace:

Poezja

	Aleksander Osiński
	PROFIL O autorze Przyjaciele (1) Książki (1) Poezja (102)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Aleksander Osiński, 22 lutego 2015

Jasna strona pytań

noc jest niczym w równaniu
z porannym powstaniem pierwiosnków
osobniczym śladem w stadzie
gwiazdą z gromady

pośliniony palec
kartka spisana przez wiatr
na straty - często nie sposób
dosięgnąć
żółtej gardzieli

pytań

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Aleksander Osiński, 16 lutego 2015

Dom w indygo

krzesło z obrazu Vincenta
zasłaniało pęknięcie w murze
podczas gdy siedział naprzeciw

potrafię o siebie zadbać jak o myśl
która powstrzymuje się
aż odejdzie poprzednia
trudna przyjaźń z Paulem

suche niebo i czerstwe zboża
wszystko można zniszczyć
tak samo

dłonią ujmującą kłos
w pokorze

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Aleksander Osiński, 9 lutego 2015

Ojczysta mowa

złożona jak rybacki nóż
na dwoje
tylko cudem
możliwa do odzyskania

jako jedyna
na sali niemieckiego szpitala
budzi niepokój
że już

wszystko zostało powiedziane

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Aleksander Osiński, 2 lutego 2015

Wiązania

ostatecznie nie ma co drzeć kotów
decyduje genetyczny kod
uparcie wywracając białka
spróbuj wyrazić złość wściekłość

lub choćby sceptyczny pogląd
nic nowego dla ciała
prócz powodzi żywiołów
szukania ratunku

na darmo
drewnianymi ustami pojmuję ogień
oczami wybieram wodę

jedynie garść ziemi ukołysana w dłoniach
stanie się dzieckiem
a my przejdziemy na palcach
przez jego sen

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

Aleksander Osiński, 27 stycznia 2015

Zmęczenie materiału

po pewnym czasie
zainteresowanie budzą
jedynie porty
w obudowie PC
to że osoba wiąże się ze słowem
które nie jest
całkowicie obce
ale i nie do końca
jasne

stare nie rdzewieje
jednak miłość
rozkłada się sto tysięcy lat

wystarczająco długo
żeby zacząć myśleć

liczba komentarzy: 2 | punkty: 6 | szczegóły

Aleksander Osiński, 19 stycznia 2015

Dopełniacz

W każdym kolejnym znaczeniu widzę
tylko twój udział, jak odkrywasz ostatnią,
niezbadaną część ziemi,
własny profil, a może bardziej
przekrój.

Bezbrzeżne akweny po obu stronach
niespodziewane w czasie,
kiedy zapadam się
w sen o śniegu
z twoich chmur

i niepotrzebnie szarpiemy się
z tkanką łączną; wyrazami,
które nigdy nie wiadomo
jak pisać;

razem, osobno. W ogóle?

liczba komentarzy: 1 | punkty: 1 | szczegóły

Aleksander Osiński, 12 stycznia 2015

Po co się licytować

podczas snu wychodzi na jaw
nie można tu zostać na zawsze
rano – cisza
rozbebeszona pościel
świadomość że znajoma

wygrzebała większy dołek

liczba komentarzy: 2 | punkty: 6 | szczegóły

Aleksander Osiński, 6 stycznia 2015

Kurza ślepota

czereśnie pękają od deszczu
i od dawna
co którejś skórka trzaśnie
nie ma z kim zerwać

ta kwitnie
ta kwili w trawie
ta rezolutnie łuska
groch w święto
kiedy miska pusta

zgubiono i zapomniano
chociaż w księgach sadowych
wciąż się przewijają
guzik z pętelką
naszyjnik z pestek
i ptaszek gliniany

kiedy dziecko zapłacze
kobiety przyniosą kokoszkę
niech ćwiczy głos synaczek

a jak się pokłóci
z melancholią zielononogą
to zaśnie

żeby niewiadomoco znaleźć

liczba komentarzy: 4 | punkty: 5 | szczegóły

Aleksander Osiński, 21 grudnia 2014

Posmętne

Mimo swarów ze Smętkiem, świat
stał się wreszcie przyjemnie znajomy.
Oczywiście, sam zawsze
go przekonywałem – będzie dobrze

bo bóle w krzyżu nie dość pewne,
trzeszczenie w stawach –
mało wymownie

zwykliśmy bieleć wiosną, wyżywając się na wszystkich
niedoróbkach zimy i teraz wypada wyrywać
ze słońca z wami – moje złote zakończenia spraw,
aż zacznie seplenić, zapieni się w gorączce.

Niedługo nogi opuchną i przyjdzie usiąść
na jednym ze zwalonych pni. Otworzymy
usta w pytaniach, co się tak naprawdę
mogło stać, że każdemu się wydaje - musiałem

przy tym kiedyś być, chociaż tak naprawdę
dopiero dzieliły się pierwsze komórki, ktoś
ciągle powtarzał - zbyt mocno oślepiacie,

i do samej kości, kiedy tak naprawdę
można się wyobrazić tylko wolnym.

Woda w butach
i wszystkie rozwiązania
sznurówek - same się nawijają

życie i życie.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 4 | szczegóły

Aleksander Osiński, 15 grudnia 2014

Po dwakroć bardziej

tymczasem jeszcze
karmimy się ptasim mlekiem
bo wiatr nie powiedział
ostatniego słowa
co wyszło nie wróciło
i wciąż wymagamy
tak wielu zachodów

wiesz - krótkie słowa są dotkliwsze
chociaż zaledwie parę znaków
tyle co błąd - za to nikt nigdy

światło w oknie
odcisk na śniegu

obydwa końce cywilizacji