Najnowsze prace:

Poezja

	smokjerzy
	PROFIL O autorze Przyjaciele (18) Poezja (404) Proza (17) Fotografia (127) Pocztówka poetycka (3) Dziennik (93)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

smokjerzy, 21 stycznia 2020

unik

dosiadłem krzesła
jak konia
i pognaliśmy w coś
czego nie da się opisać
więc kończę

liczba komentarzy: 13 | punkty: 5 | szczegóły

smokjerzy, 20 stycznia 2020

spacer z prawem własności w tle

rozgryzając problem
czy pies jest mój
czy może to ja jego
nic nie wymyśliłem
wdepnąłem za to
w coś ciepło miękkiego

liczba komentarzy: 11 | punkty: 5 | szczegóły

smokjerzy, 17 stycznia 2020

echa

słyszysz
to szelest szuka palców
dla kartki wyrwanej z kontekstu
już wkrótce słowa
ubiorą się w kłamstwo
pośpiesz się
dotknąć wiersza
można tylko przez odległość
nie do opisania

liczba komentarzy: 19 | punkty: 4 | szczegóły

smokjerzy, 16 stycznia 2020

czas przestępny

gdy
świat szczeka
na psa
pies się kończy
mnie opuszcza dom
i rozdeptują
nieistniejące chodniki
a błoto obrzuca się
człowiekiem

liczba komentarzy: 17 | punkty: 6 | szczegóły

smokjerzy, 14 stycznia 2020

przechodząc
z jednego w drugie
z drugiego w dziesiąte
z nieistotnego w nieistotne
drogą wklejoną w obwód koła
gdzie narzucony punkt wyjścia
jest oczywistym punktem dojścia
potykając się wciąż o te same słowa
żywiąc kombinacją do znudzenia
tych samych błędów śniąc
upośledzone nadzieje
dokąd dojdę kto
dojdzie kim
odejdę i
po co

liczba komentarzy: 10 | punkty: 6 | szczegóły

smokjerzy, 13 stycznia 2020

odkurzam lustro

któregoś dnia zniknę
z lustra
i tyle tam po mnie

zostanie dziura w ścianie
szczęśliwa
że wreszcie nic
między nią a nią nie stoi

a przecież
nic

się nie zmieni
może tylko
kurzu i ciszy przybędzie

liczba komentarzy: 20 | punkty: 6 | szczegóły

smokjerzy, 10 stycznia 2020

początek

słowo
płochliwe jak oryks

szeptem
wykradam się
z milczenia

liczba komentarzy: 31 | punkty: 6 | szczegóły

smokjerzy, 9 stycznia 2020

styczeń, wcześnie

aż trudno
udźwignąć powieki
tak gęsta ta szarość
z sufitu leje się żal kąty i ściany
szepczą w obcych językach
więc tylko skargę okna
potrafię zrozumieć
krople liter na szybie łączą się
w skazujący wyrok dla słów
nie czytać
spać

liczba komentarzy: 18 | punkty: 6 | szczegóły

smokjerzy, 8 stycznia 2020

nawóz (pod wiersz)

przybijany do życia
kolejnym oddechem
wydalam z siebie
nie do końca
strawione sekundy

liczba komentarzy: 15 | punkty: 4 | szczegóły

smokjerzy, 7 stycznia 2020

deficyt

ktoś
kogo nie ma
wyjdzie z domu
i choć po wielokroć usłyszy
dobry wieczór dzień dobry jak się masz
to jednak nikogo nie spotka

gdy wróci
przekona się
że również domu nigdy nie było
co przecież stoi
realniejszy niż wszelka tożsamość

a gdy
być może
zrozumie próżnię w lustrze
podrzuconą przez geny
znów będzie mógł sobie spokojnie
nie istnieć