Poetry

"Dzieci mają wręcz cudowną moc, aby zmieniać się we wszystko, w co tylko zapragną".
Jean Cocteau



I

Zwierszuję teraz parę katastrof, żebyś nie była
obrożona; słońce zamknięte w fermacie. Zobaczę
za tysiąc lat, jak rozwierasz promienie, bym doszedł

po wiązce, tunelem. Zjawiska tworzą się w sercu
ziemi, ze światła wychodzą do gwiazd.

II

Wiem, u ciebie zima. Zanim wyschną wody i drzewa,
owoce uderzą o lód, rozpłyniemy się
po oceanach. Mróz kurczy plecy, aż schodzisz
coraz niżej. Bodajbym mógł zmaleć z tobą,
na nowo urosnąć w innych gałęziach.