6 grudnia 2013

sous le pont  


sous le pont


liczba komentarzy: 84 | punkty: 28 | !!! wyślij !!! |  więcej 

jeśli tylko,  

Damianku, litości, czy mogę prosić ciut większe literki (mimo innej czcionki męczenie przy czytaniu psuje mi przyjemność :((. I może dać wyrównanie do prawej - to się literki odsuną od nóg. Oczywiście decyzja należy do Ciebie :)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

myślę że najlepszym rozwiązaniem jest przesłać Tobie oryginał, co mi sprawi tylko przyjemność, jeśli tylko :) wprawdzie to wykracza poza standard Trumla ale to już od Ciebie zależy :)

zgłoś |

issa,  

(jeśli tylko, a gdyby tak litery przy nodze były chociażby z psiego oswojenia, jeżeli nie z niezliczonych innych przyczyn ;)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

zawsze jest rozwiązanie jak sugeruje Issa, Jeśli tylko. Ja proponuje zawsze jedno: siąść przy jednym biurku i dopasować do odbioru obojga czcionkę i inne detale istotne. Tylko co z innymi wtedy ;)

zgłoś |

issa,  

Heh. A ja z kolei widzę litery bez rozdrażnienia. Właśnie w sam raz wydają mi się, w znakomitym usposobieniu takie, jakie są, do harmonijnej współpracy z całością znaczeń

zgłoś |

Damian Paradoks,  

kartki pocztowe mają coś z przelotności. Ogląda się chwilę. Czasem wklejamy do albumu, albo pudełka się nimi napycha, i na strych jazda! Każdy na swój sposób ;) Zadbać o nią trzeba, by na tę pierwsza chwilę nie poraziła jak skorpion. No i szacunek dla innych - tych co w dłonie ją wzięli.Na forum kartka (poemat czy proza) nabiera swego życia - wciąga rozmową i nawet bez znaczenia czy o niej. Coś się zawiązuje lub oddala na amen ;)

zgłoś |

issa,  

Nie wiem. Moje amen wobec tego bywa mało stałe czy stateczne, jak kto woli. Teraz wrócił do mnie obraz, który oddalił mnie na amen przed około dwudziestu laty. Chudy muzyk: stoi przy Grodzkiej w Krakowie, w błękitach koszuli i spodni, które w niedbałych pomarszczeniach skrywają ciało, na jakim najwidoczniej niegdyś leżały gładko. Człekokształtna, starzejąca się, siwiejąca struna o szlachetnych rysach. Strunowiec. Gra na pile. Tak pochłania go drżenie melodii, że dzięki niemu myślę sobie, tam, na chodniku dawno, że może mnie wcale nie ma. I ta myśl wcale nie jest mi niemiła :)

zgłoś |

issa,  

p.s. Twoje sous le pont połączyło mi się też, między innymi, z filmem "Solista". Niekoniecznie może zaraz arcydziełem, ale chyba jednak, przynajmniej, z sensowniejszym scenariuszem niż te, które poleca się standardowo w hollywoodzkim pociągu do happy endu: http://www.youtube.com/watch?v=E_Spu2nO0jw

zgłoś |

Damian Paradoks,  

masz lekką rękę i dobre pióro, Issa ;). Słowem namalowałaś obraz ze świata równoległego - do tego obrazka. Zaletą Twego obrazu jest to, że każdy ma swoje pierwsze spojrzenie czytając Twe słowa. Odbieranie staje się bardziej twórcze - każdy czyta i tworzy własną kopię w wyobraźni tego co napisałaś ;)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

'Solisty' nie widziałem, Issa. A teraz nie ma na ekranach a z kaset i z YouTube nie potrafię oglądać.

zgłoś |

Damian Paradoks,  

oglądam Twój Link. Film chyba jest niezwykły.

zgłoś |

issa,  

Mnie ten film wzruszył, hm, szukam słów... chyba, powiedzmy, niełatwą przecież zgodą na rzeczywistość. Gdy ta dzieje się bezwzględnie, niepokornie wobec marzenia, tęsknoty czy wykoncypowanych deontologii.

zgłoś |

Damian Paradoks,  

jestem zatem przekonany że film jest niezwykły. Sprawdzę czy czasem nie grają w jakimś kinie dla melomanów. Issa

zgłoś |

Magdala,  

ależ prześliczny wiolonczelista :D

zgłoś |

Aśćka,  

też mię się podoba:)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

to był człowiek spokojny i wtopiony w grę jak napisała Doremi ;). Chyba był niczego sobie ;) Ale osobiście bardziej przyglądam się kobietom. Zbyt dużo ludzi nie było bo jakoś nabrzeżami pod mostami tłumy nie chodzą a jest niezwykle. Z pewnością był z akademii albo muzyk zawodowy :) Tu nie zbierał by zarobić a raczej by się podzielić w innymi

zgłoś |

Magdala,  

a ja się znam na wiolonczelistach! wiem, co mówię: prześliczny, to prześliczny! :)))

zgłoś |

Damian Paradoks,  

Twoje zdanie, Madgala, jest dla mnie platynowym wzorcem miary z Sèvres! Wiem, że nic nie mam z niego ;)

zgłoś |

Magdala,  

:) lubię ten dźwięk! ;) czujesz bluesa :))))))

zgłoś |

Damian Paradoks,  

bluesa lubię ale też jego odcień pogardzany przez większość: country blues ;)

zgłoś |

Aśćka,  

on gra na cello, a napis współgra z trampkami:)

zgłoś |

Aśćka,  

najbardziej podoba mi się, sam grający, tak naturalny, bez szaleństw, skupiony na grze, wygrywa bez patosu swoje h na strunie a, bez wibracji - taki zwykły a cały w muzyce, to lubię:)

zgłoś |

Eva T.,  

tak :)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

to już wiem teraz, Aśćka, na czym on gra. Cello - jak mówisz :) Nie drgnął nawet gdy dyskretnie robiłem mu zdjęcie. Zwykle posyłam aktorowi ale tym razem nie śmiałem przeszkadzać pytaniami o adres.

zgłoś |

Eva T.,  

zdjecie fajne...ale tez troche pomarudze ;) przeszkadza mi, ze tekst na nogach krzeselka :) wiem, troche malo miejsca, wtedy literki mniejsze itd. itp. :) warto jednak pokombinowac :) pozdrawiam, Damian :)

zgłoś |

issa,  

Eva, powiedz mi, jeśli możesz i chcesz, rzecz jasna, czemu to widać jako przeszkadzajkę, usterkę?

zgłoś |

Eva T.,  

Issa, no jak ja Ci to moge wytlumaczyc :) to tylko moje odczucie, a kazdy z nas ma przeciez inne spojrzenie. sa przeszkadzajki, ktore bardzo lubie, a ktos inny nie. w tym przypadku po prostu nie widze wyraznie literek na nogach i tekst wydaje mi sie wcisniety na sile ;)

zgłoś |

issa,  

aha :)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

masz racje, Eva. Przepracowywanie tego prostego tekstu to wiele różnych czcionek, wiele rozmiarów, wiele kolorów a każdy napis jest podcieniowany czterema dodatkowymi czcionkami, które stanowią lekko widzialne obramowanie. Mogą podkreślić lub zamazać charakter czcionki głównej. W sumie chodzi na Trumlu bardziej o czytelność co wyjaśniłem wyżej. Jeśli teraz weźmiesz wszystkie te kombinacje to otrzymasz maksymalna liczę testów i to przekracza liczbę - nie powiem jaką ;). Dochodzi do tego tworzenie finałowej kartki w formacie który pasuje bardziej Trumlowi niż mnie. W tym przypadku zajęło mi godzinę(same poprawianie literek). Możesz powiedzieć, że 'to dziwne' i wtedy powiem, że wiesz lepiej ;) Nie znoszę techniki i jeszcze bardziej mówienia zbytnio o niej ;) I tak jak mówiłem, najlepiej robi się we dwoje :)

zgłoś |

doremi,  

wszyscy , nie wiadomo gdzie gnają, a on "wtopiony" w grę :))

zgłoś |

Damian Paradoks,  

tu, w naturze, było mu lepiej niż w metrze. Przestrzeń i tylko spacerowicze szukających coś więcej niż klasyczne miejsca ;)

zgłoś |

Jerzy Woliński,  

dobry pomysł na pocztówkę:)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

źródła szukamy zwykle w górach. Mają one coś z wieczności ;)

zgłoś |

Emma B.,  

zasłuchałam się

zgłoś |

Damian Paradoks,  

ostatnio zapracowałaś się na spotkaniach literackich, Emma. Starczy roboty i teraz tylko przyjemność ;)

zgłoś |

Jaga,  

wygląda jakby grał nie dotykając ziemi :)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

dyskretnie przyciągał uwagę a każdy wstrzymywał oddech przechodząc ;)

zgłoś |

Teresa Tomys,  

czytam już chyba duże literki - bo bez kłopotu. Jak zwykle - podoba się.

zgłoś |

Damian Paradoks,  

to dobrze z tymi literkami, Teresko, bo to mnie męczy ;) Nóg od krzesła nie ucinam bo jestem 'naturalistą' i biorę jak wiedzę :)

zgłoś |

Wiktoria,  

sur le pont d'avignon/ l'on y dance l'on y dance/ sur le pont d'avignon/ l'on dance tous es rond/ nie ma miejsca dla wiolonczelisty, więc wszedł pod most i tam pięknie gra :)) ( do twarzy mu w trampkach )

zgłoś |

Damian Paradoks,  

i usta me powtarzały za Tobą 'on y dance' ;) Most z obrazka jest przy katedrze i nosi jej imię :)

zgłoś |

hossa,  

bardzo mi się podoba

zgłoś |

Damian Paradoks,  

pod sklepieniem kamiennego mostu odczuwa się to samo co pod łukami romańskiego kościoła. Jest spokój ale większa otwartość przestrzeni :)

zgłoś |

hossa,  

:) lubię ten instrument, hej Damian, znikam uż :)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

przechodniość ma to w sobie, że gdy kocha się instrument kocha się muzyka ;)

zgłoś |

hossa,  

yhm, całkiem możliwe, że gdy kocha się instrument, kocha się muzyka:)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

gdy muzyk jest już tylko muzyką :)

zgłoś |

ApisTaur,  

szoł most goł on //:-)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

coś jakby z szołmena szołochowa ;)

zgłoś |

issa,  

Przeglądam właśnie tom poezji Aleksandra Wata. I, z mojego wariackiego umiłowania połączeń, ale i z pamięci o tej Twojej pocztówce, wypatrzyłam - i dopiszę jeszcze jeden odsyłacz:

zgłoś |

issa,  

"Dokładnie w tym samym miejscu, dawno: trzydzieści lat temu / tu zostawiłem wyrostka nieomal. Zafascynowany / Patrzył na Saint Etienne du Mont. Wstrząśnięty odkryciem / tajemnej tożsamości z tym, co znajdował w sobie. / [...] // Zagłębiał się w niemej muzyce zawiłej architektury / podobny do melomana, który słuchając orkiestry / wpatruje się w partyturę i nie wie, czy słyszy symbole, / czy widzi dźwiękową harmonię, która się stała widzialna. / [...]".

zgłoś |

issa,  

[A. Wat, Przypomnienie, fragmenty]

zgłoś |

issa,  

(ech, przepraszam, powinno być: *patrzał na Saint...)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

tekstem nawiązałaś do muzyki pod mostem - most prowadzący do Katedry. I od razu przenosisz mnie do kościoła Saint-Étienne-du-Mont i patronki Paryża Sainte-Geneviève. Aleksander Wat to bogata osobowość, której nie znałem. Poczytałem przy okazji. Z poznawaniem nie nadążam ;) Ale warto, Issa.

zgłoś |

M.S.,  

Damianie, wymiata w pełnym słowa tego znaczeniu :)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

ale się ostałaś ;) , Misha

zgłoś |

M.S.,  

Ostałam?

zgłoś |

Damian Paradoks,  

czy Cię nie wymiotło, Misha? Do Sekwany za Tobą musiał bym skakać ;) (w żargonie wiejskim ciotka używała słowa 'ostałaś się' :) )

zgłoś |

M.S.,  

Co region, to inny żargon. Może dobrze, że sie ostałam, bo z pływaniem w Sekwanie pewnie miałabym problemy i bez skakania na ratunek by się nie obeszło :)))

zgłoś |

Damian Paradoks,  

no kąpiel by była :)

zgłoś |

M.S.,  

Teraz raczej nie jest wskazana :)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

bezdomni z wyboru i z konieczności. Zaciska gardło widok po północy w metrze, przy wylotach ciepłego powietrza z metra, w bramach sklepów. Wszystkie miejsca zajęte. Takie były obrazy tej nocy po powrocie z teatru o północy, Misha ...

zgłoś |

Wiktoria,  

gdy zabrzmiała ta muzyka www.popularne.pl/uliczny-muzyk-dziewczynka/ przypomniałam sobie Twoją pocztówkę. I wspólni - JAKAŻ GRA!! :)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

chciałem obejrzeć ale link coś mi nie działa, Wiktoria.

zgłoś |

Wiktoria,  

oj, ,, uciekło " i www.popularnie.pl/uliczny-muzyk-dziewczynka/ działa, sprawdziłam przed chwilą kilkakrotnie; przepraszam za błąd :)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

oglądnąłem tym razem, Wiktoria :) Pojawiły się te montaże na YT. Bardzo mi się podobał ten z jednym fortepianem i chyba sześcioma pianistami na raz :). Nie mam pod ręką linka ...

zgłoś |

doremi,  

muzyk z papierochem w ustach - na dużym luzie :)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

nie zauważyłem nawet tego papierocha :)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

sięgnąłem do oryginału zdjęcia w pełnym formacie i widzę że to nie jest papieros. Jest poniżej ust i wygląda jak zwój przezroczystej tkaniny (może rąbek koszuli, lub kołnierzyka zwiniętego) z odbiciem światła sztucznego

zgłoś |

doremi,  

może to głośnik...sama już nie wiem...:)

zgłoś |

doremi,  

dziękuję :)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

dziwne odbicie światła tego samego typu co na dolnej części instrumentu :)

zgłoś |

doremi,  

ja byłam przekonana, że to ozdoba na instrumencie, a to światło... jakieś czarodziejskie...:)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

dzięki Tobie, Doremi, zwróciłem na ten efekt świetlny uwagę :)

zgłoś |

Wiktoria,  

jaki papieroch ?! taż to kołnierzyk od koszuli:) CZYSTY:)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

Wiktoria wspiera hipotezę czystej koszuli. Facet był dla mnie cool i chyba zwracał sobą uwagę (myślę o kobietach) i grał niezwykle :)

zgłoś |



pozostałe pocztówki: il a dit que ..., parfums du jardin - zapachy ogrodu, Panicaut maritime - Mikołajek nadmorski, Respiration - Oddech, non loin de Biscaya - niedaleko od Biscaya, l'univers se tait depuis sa naissance - świat milczy od momentu stworzenia, la courbe aléatoire - krzywa losowa, iris nuancé - tęczówka z podcieniami, un petit cri de la modestie - zew skromności, sans désespoir - bez rozpaczania, tant attendu - tak oczekiwany, une petite flamme - płomyk, Le Grand Éleveur - Wielki Hodowca, s'accrocher au néant - zahaczyć się o przestrzeń, enfuie dans la dune - zawoalowana w wydmie, reveil - przebudzenie, le monde du petit - świat oczami dziecka, et si c’était vrai - gdyby to było prawdą, étreintes de la Lune - w objęciach Księżyca, retour - powrót, Vilanella sans canne - Vilanella bez laski, tes pensées - twoje myśli, la vague - fala, imagination en couleur, le tiroir - szuflada, rose de sable - róża pustyni, les espérances, recto verso, le père - ojciec, ici on danse, événement - wydarzenie, un petit grain de sable - ziarenko piasku, pieds nus - bose nóżki, le tonneau - beczka, papillon de nuit - ćma, la cabane du pêcheur (Francis Cabrel) - chata rybaka, dans mes rêves - w mych snach, le temps noyé - czas zatopiony, extase du dimanche, caverne du philosophe - pieczara filozofa, murmures nostalgiques - nostalgiczne szmery, le wharf - molo, relief, que sera sera, en attente du lendemain - w oczekiwaniu na jutro, Fata Morgana, conscience du temps - świadomość czasu, le poids de l'amour - waga miłości, soldat - szeregowiec, suivez votre matelot Madame (za majtkiem proszę Pani), ma petite sœur (siostrzyczka), le pas d'un verre, pieds dans l’eau, l’acte de regarder modifie l’objet observé ..(alt art), trésor d’imagination, chimère d'été, cuvette des poètes, symétrie retrouvée, une volupté des seins - piersi uwolnione, chant des cathédrales - arie katedralne, innocence des symptômes - niewinność zwiastunów, une téléologie d'escargot, portrait sans couleurs, passages imperceptibles - subtelne przejścia, la course des lapins - wyścig królików, le retour des couleurs - powrót kolorów, par un petit trou du voyeur - przez dziurkę od klucza, les choses de la vie - okruchy życia, le soleil moqueur - słońce kpiarz, un flocon de neige rêveur - płatek śniegu marzyciel, une disparition - zniknięcie, la folie du blanc - białe szaleństwo, j'aime quand c'est juste comme ça - lubię bardzo gdy jest właśnie tak, la tyrannie du temps - tyrania czasu, echem i marzeniem, la lumière, avec grand-mère - z babcią, les rêveuses d'Annecy - marzycielki z Annecy, pont des amours à Annecy - most kochanków w Annecy, sous l'impulsion du moment, le chat de toit - kot dachowiec, rien ne s'arrête - w ciągłym ruchu, respect de la profession - z szacunkiem dla profesji, l'incertitude - niepewność, un guide - przewodnik, cadeau de Noël - prezent pod choinkę, le quotidien - codzienność, kanon, tes jambes - twoje nogi, les visages - twarze, dalimeryk, liberté, le galop, un ami, insaisissables - nieuchwytne, le monde à l'envers - świat do góry nogami, une intimité perdue - utracona intymność, le jour se lève - dzień wstaje, les enfants de l'univers - dzieci wszechświata, en compagnie des graines de sable - w gronie ziaren piasku, une pensée qui nous laisse perplexe - myśl która wprawia nas w zakłopotanie, si tu peux - jeśli możesz, ta couleur de mes yeux, résidus des pensées - myśli okruchy, enchevêtrement - zaplątanie, perpetuum mobile, éternel adieu - wieczne adieu, la toile de vie - sieć życia, péripéties des souvenirs, wyśnione turkusowym atramentem - la fleur de marguerite, queue-de-lièvre - dmuszek, chapeau bas! - brawo!, addition - rachunek, une vague de rêve - fala marzeń, une petite lettre - liścik, un petit déjeuner d'automne - jesienne śniadanie, à défaut de différence - gdy różnic zabrakło, les marées sans répit - przypływy bez wytchnienia, les choix qui font la différence - wybory które się liczą, passion d'amour, se perdre - zagubić się, une sortie en ville - wychodne do miasta, la fleur de marguerite, la vie sans chapeau - życie bez kapelusza, coccinelle boulangère - piekarka biedronka, tourner la page - obrócić stronę, le pourquoi caché en moi - ukryte we mnie 'dlaczego', une pensée du rameur - myśl wioślarza, esclave des sentiments - niewolnik uczuć, domino des bateaux - domino łódek, sois de retour parmi nous - wróć do nas (ku pamięci jednego z tych który pozostał), désespoir du coquelicot - czarny mak, les mondes parallèles - światy równoległe, une étoile filante - gwiazda spadająca, état d'âme - rozdarcie, une matinée - ranek, compte à rebours - odliczanie, inassouvissement, un zeste de sourire, świątkowanie, la queue du chat, les contes de fées, uwierzyłam, zaduszki codzienne, de Baltique à l'Atlantique, voyage, une métaphore oubliée, mój anioł i brak wiary, robinet de vie - kurek życia, wiejski most (dla Emmy),

Regulamin | Polityka prywatności | Kontakt

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


kontakt z redakcją






Zgłoś nadużycie

W pierwszej kolejności proszę rozważyć możliwość zablokowania konkretnego użytkownika za pomocą ikony ,
szczególnie w przypadku subiektywnej oceny sytuacji. Blokada dotyczyć będzie jedynie komentarzy pod własnymi pracami.
Globalne zgłoszenie uwzględniane będzie jedynie w przypadku oczywistego naruszenia regulaminu lub prawa,
o czym będzie decydowała administracja, bez konieczności informowania o swojej decyzji.

Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1