Najnowsze prace:

dodane wcześniej pozostałe pocztówki dodane później

7 września 2014

inassouvissement  


inassouvissement


liczba komentarzy: 80 | punkty: 1 | !!! wyślij !!! |  więcej 

jeśli tylko,  

rytuały kunsztu..

zgłoś |

Damian Paradoks,  

Z pierwszego rzędu dobrze wodać stopy :) A stopy resztę unoszą.

zgłoś |

mua,  

tylko dlaczego to akurat macho robi tu ta daun ?? ;))

zgłoś |

Damian Paradoks,  

Mua, każdy orze jak może ;)

zgłoś |

mua,  

heheh jesteś a Cię nie widzę - kurcze

zgłoś |

Damian Paradoks,  

Jak możesz mnie widzieć, Mua, kiedy mój telefon mały jak poznokieć Tomcia ;)

zgłoś |

Hania,  

jak pióreczka na wietrze...

zgłoś |

Damian Paradoks,  

Balet klasyczny ma wiele z tego piórka, Haniu. Współczesny ma wiele z imprezy atletycznej ;)

zgłoś |

Hania,  

dzięki za wytłumaczenie, się nie znam wcale na balecie...

zgłoś |

Damian Paradoks,  

ja też Haniu nie jestem. Lubię jak Ty i chłonę całym sobą piękno ruchu ciała ludzkiego. Każdy gest jest tak niezwykle wypracowany :)

zgłoś |

Aśćka,  

bardzo mi się podoba, ze względu na to jak celnie podoukładani są tancerze - podkreślają wzajemnie ruch i układ swoich ciał:) i kolory operowo-baletowe:)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

To wzruszające jak oni wiele z siebie dają i tak wrażliwi są na aprobatę publiczności :)

zgłoś |

Aśćka,  

czy ja wiem czy wrażliwi, są łabędziami więc wiele po nich widać:) wiesz, że grając patrzysz na czubek głowy, żeby było wrażenie kontaktu z publicznością a jednocześnie Cię to patrzenia nie dekoncentrowało:)

zgłoś |

Aśćka,  

dzięki za twórczą współpracę, mimo wszystko

zgłoś |

Damian Paradoks,  

Skąd myśl taka że patrzę na czubek głowy. Wręcz przeciwnie (w balecie). Przy pożegnalnym ukłonie czytam co na twarzy. A 'mimo wszystko' to co ta sierotka językowa tu robi? ;)

zgłoś |

Aśćka,  

gwoli wyjaśnienia: to Oni Ci patrzą na czubek głowy, a Ty myślisz, że w oczy, i to o ich koncentrację chodzi, pozdrawiam, sierotki mają to do siebie, że są samodzielne, choć to kosztuje

zgłoś |

Damian Paradoks,  

Zrozumiałem po powtórnym odczytaniu, Aśćka. To znane zjawisko dekoncentracji przez wpatrzenie się w oczy drugiej osoby. Na scenie nie jest to nawet możliwe ze względu na intensywne oświetlenie. Aktorzy mają wrażenie wielkiej czarnej dziury przed sobą :)

zgłoś |

Aśćka,  

i w pewnym sensie Bogu Dzięki. To i tak deprymujące, że patrzy na Ciebie kilka tysięcy osób, a najcudniejsze, kiedy wiesz, że grasz dla nich wchodząc w świat, który kreujesz. Ta autentyczność przeżywania tego co się robi jest wyczuwalna i przynosi dreszcz przeżycia innym:) to jest właśnie Sztuka.

zgłoś |

Aśćka,  

tak to jest sztuka i nawet choćby była malutka jak moje wierszyny do twoich zdjęć, to tak na tym ona polega i nawet nie chce mi się zakładać, że ktoś ma inne prawdy, albo jest trans weny i tworzenie dla Odbiorcy albo jest bebłanie dla widowni i siebie samego przez te parę chwil na scenie

zgłoś |

Aśćka,  

dzięki za inspirację i życzliwość, oraz poświęcony czas choć ze stratą dla Ciebie bo nie raczyłam się wykazać zainteresowaniem dla czatu podwiazkowego, no cóż taki egzemplarz

zgłoś |

Damian Paradoks,  

o wstążce-podwiązce lubię starego klasyka: 'Tie the yellow ribbon round the oak tree'. Muzyka prościutka, historia banalna a wszystko to lubię, Aśćka :) Poezję lubię i siebie mniej lubię gdy jej nie rozumiem, mimo wszystko ;)

zgłoś |

Aśćka,  

to już jest Mniej Tchnieniogenne, ale nadal o TCHNIENIOGENNY kolorze zółty i dębie z zębem, zupa, dąb, - to z kabaretu żeby nie było - klasycznego

zgłoś |

Damian Paradoks,  

rzeźba 'la danse' przed operą paryską mimo swoistego piękna nie dostarczyła mi nigdy dreszczyka tańca dwojga żywych partnerów :)

zgłoś |

Aśćka,  

a to ciekawe, bo jak patrzę na rzębźbyRodina, to kamienieję i wiatr też

zgłoś |

Damian Paradoks,  

A czy ja szukam kogoś, czegoś, czy też weny jakiejś, Aśćka? ja sobie po prostu jestem i jestem kiedy można z innymi :)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

Rzeźbę lubię. Rodin również. Sprawdziłem by nie popełnić błędu : http://fr.m.wikipedia.org/wiki/La_Danse_(Carpeaux) Jestem w rzeźbę wpatrzony :)

zgłoś |

Aśćka,  

aha, no ja się doczytałam u siebie, ze ważny jest cat o podwiązkach, a skoro ta tematyka akurat mi w rozmowach z Tobą Damianie nie wyszła, to stwierdziłam, że musisz być bardzo jakby to ująć, mieć straszne poczucie straty czasu, skoro włąściwie sobie ze mna pobyć, to stworzyliśmy tak chyba z dwadzieścia kartek a ja to chyba ze dwadzieścia wierszy we współpracy z Tobą. no zaiste naprawde nie wiem po co do jasnej anielki ja to robiłam i ty się męczyleś. No szkoda było czasu. Tak czy owak dziekuję za wszystkie Twoje kartki i zdjęcia - dla mnie są cenne same w sobie:) ozdrawiam

zgłoś |

Damian Paradoks,  

:)Aśćka, świat przypuszczeń najeżony jest pułapkami. Czuję się jakbyś mi włożyła w usta słowa, których na forum Trumla nigdy nie powiedziałem ;)

zgłoś |

Aśćka,  

aha, czyli było to klasyczne nieporozumienie, dla mnie na portalu twórczym instrumentarium komunikacyjne służy realizacji twórczej aktywności związanej z twórczością - bo jest to portal twórczy, w którym społeczność, a nie avatary, korzystają z narzędzi żeby się zainspirować i tworzyć. Narzędzia same w sobie mogą być wykorzystywane do zupełnie innych celów, których tu widziałam ostatnio, że tak to ujmę względem przeznaczenia Trumla - zalewającą większość. Postanowiłam na to nie zwracać uwagi i robić swoje. Tak się też i działo. póki że tak to ujmę nie zaczęłam na różne sposoby zauważać, że funkcja komunikowania przekracza w znaczny sposób funkcję tworzenia. kiedy się okazało, że lista biorących udział w spektaklu twórczym jest istotniejsza od tego co mówią, malują - a na co codziennie czekałam i w komentowanie czego się bardzo angażowałam, stwierdziłam, że chyba nie jestem tu gdzie myślałam, że jestem. Ponadto z mojej rozmowy wyciągnięto element i na asadzie pars pro to to użyto do reasumacji moich przemyśleń o kondycji miejsca w którym jestem. Czat o twórczości na portalu twórczym tak, choć słowa czat nie lubię, rozmowa w komentarzach chyba lepsza, natomiast wmawianie mi, że rozmowy mające daleki związek z kwestią twórczą pod jakimś utworem są komentarzem do niego - no to ja przepraszam, ale na czarne, ze jest białe to ja się nie godzę, bo białe nie jest czarne, choćby wpływowi ludzie uważali inaczej. Insturmentarrium komunikacyjne Trumla służyć winno twórczości - tak uważam. Powoli zaczęło się zamieniać w fejsa. Robiłam co mogłam, żeby się temu nie dać. o tym pisałam, po co jest lista po lewej, po co możliwość czytania komentarzy. Dla Tworzenia? Czy jak na fejsie oooo Ziutek jest poczatujmy. I z tej to przyczyny, dla której Ludzie chcą tak a tak, a i ja jakoś, usunęłam się. nie będę już maltretować na portalu twórczym pytaniami o to,czy z narzędzi tu korzysta się w celu które je dano:) Daminie, napisałam, żeby wyjaśnić skrót myślowy i ewentualne nieporozumienie. Za możliwość regularnego bywania pod Twoimi Pracami - przez rok, za rozmowy o tym co pracami przedstawiałeś, rozmowy często długie i cenne twórczo, za współpracę twórczą z serca - dzięki:)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

:) Aśćka. Eee tam od razu nieporozumienie ;) Różnice spojrzeń i tyle. I tak wyjaśnić do końca się nie da bo Bóg dał ograniczoną ilość czasu ;). Administrator nas musztruje bo musi. Ale my między sobą musztrować się nie musimy. Pozostańmy na różnicach. Komfort usypia ;). Cieszy mnie że coś tam w Tobie zadziałało patrząc na moje karteczki. Truml nie będzie moim archiwum i czasem zrobię porządki jak to zrobiłem niedawno ze zdjęciami. Przyznam że nie jest to dobre rozwiązanie bo komentarzy innych usuwać nie mam prawa a jedak zrobiłem usuwając całość i nigdy selektywnej ze względu na kogoś. Każdego jestem gotów lubieć. Rzadziej omijać ;). Ty, Aśćka, swymi komentarzami bardzo popychałaś moją kartko-ciuchcie :) Każda inna osoba również nawet gdy słowem przyjaznym doklejała uwagę. Dziękujesz a ja nie wiem co robić z dziękowaniem. Zawsze mnie to wprawia w lekki ambaras ;)

zgłoś |

Aśćka,  

to chyba dość proste - jeśli ktoś coś daje - inspirację na ten przykład - to się dziękuje, to tak jak z omletem: - chcesz omleta - tak! - no to proszę - dziękuję:) jak dziękuję za omleta.

zgłoś |

Aśćka,  

Co do likwidacji twórczości z komentarzami to dałam je - nie są już moje. Pchanie ciuchci twórczej to radość - czy się to robi jednym słowem czy wieloma. nie liczę wartości komentarza po długości, lecz treści. nie ilość a jakość w odbiorze i dopełnieniu swoim odczytaniem, reakcją. i to na tyle:)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

Powiem jednak, że Twoje mimo że w moim archiwum ;)

zgłoś |

Aśćka,  

Dobrze, pożyją sobie tam:)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

omlet od zawsze jest w pierwszej dzisiątce mych ulubionych dań. Szczególnie gdy podany przez kogoś :)

zgłoś |

Aśćka,  

to było do przewidzenia, pozdrawiam - pozdrawiam oczywiście moje komentarze - jeśli już muszą być w jakimś opakowaniu, to niech to będzie wielka półowalna klatka dla Papug z Fiu Bździu w Głowie, z huśtawkami, zamkiem z porcelany, wielkim drzewem z gałęziami i mała karuzela z pozytywką - to ostatnie musowo, bo inaczej mogą zejść albo będą Cię prześladować głosowo:) pozdrawiam:)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

Nie wyglądasz mi na straszną. A marzę już od lat paru by być wystraszonym choć trochę :)

zgłoś |

Aśćka,  

myślę tak sobie, że jak człowiek bardzo chce to marzenia się spełniają, oczywiście trochę wysiłku trzeba w to włożyć, proponuję wycieczkę późniejszą nocą na Pragę Północ w Warszawie, okolice Targówka i wrzeszczenie wiwatów na cześć nieprawomyślnej tam akurat drużyny piłkarskiej - sposób tani, można wziąć megafon. Efekt będzie szybszy. Pozdrawiam:)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

Widownia piłkarska zawsze była dla mnie 'tylko dla mężczyzn' terenem :)

zgłoś |

Ewa,  

Pięknie, zwiewnie...delikatnie...Bardzo dziękuję za chwilę wzruszenia :) ...

zgłoś |

Ewa,  

zainspirowałeś ... wielkie dzięki Damian :)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

Ten montaż jest dopełnieniem naszej rozmowy, Ewa. Konfrontacja z Twoim spojrzeniem wyrażonym przez dwa Twoje obrazy umieszczone na forum Trumla. Przeróbka tego co wygrzebałem z archiwum :)

zgłoś |

mua,  

aaa stąd Ona ma taką dużą stópsię ;)))

zgłoś |

Damian Paradoks,  

Stópsia aż cymes ;)

zgłoś |

doremi,  

i baletmistrz niczego sobie, ale daje fory dziewczynie :)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

:)Doremi, baletmistrz wyraźnie się wyróżniał ale i prima balerina była niezwykła :)

zgłoś |

Wieśniak M,  

i choć się starał i fason trzymał/ wielka w balecie była /primabalerina/

zgłoś |

Damian Paradoks,  

:)Wieśniak. Przejrzałeś spektakl na przestrzał. Bo to ona była słońcem o północy ( wziąłem z tytułu filmu z Boryshnikiem 'Soleil de minuit' )

zgłoś |

jeśli tylko,  

Masz na myśli "Białe noce" z Barysznikowem? :)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

Jeśli to ten film z czarnym tancerzem to tak, Jeśli Tylko :).

zgłoś |

Małgorzata Pospieszna-Zienkiewicz i Edek Pospieszny,  

Pamiętam zwiewną baletnicę Ewy, ale ten baletmistrz też niczego sobie:)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

Bo wszystko zaczęło się od Ewy :)

zgłoś |

issa,  

Przybywa mi ostatnio powodów, by czuć się w ogóle w świecie trochę jak na tej fotografii; próbuję się uporać z tęgim kryzysem wartości. Bo czymże byłby w końcu świat bez myśli, że zwątpienia są po to, by przejść je, trochę jak przez minotauryczny labirynt. Czyli, wyjść z nich z sensem Tezeusza, zamiast zostać sublokatorem bykoczłeka czy wyjść z czymś, z czym życie staje się jedynie potworem. Pozdrawiam, Damian, z sex-czata podwiązkowego. Heh.

zgłoś |

jeśli tylko,  

:) buziaki. Z uśmiechem jednam lżej. nie zamiast tylko z :)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

:) podwiązkowy tak sex nie. Nie znoszę technologicznie świeżych makaronizmów w języku polskim. A 'sex' ma w sobie wszystko co mi się nie podoba. Zwłaszcza liczba trzech liter która mi się tylko z jednym kojarzy :)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

:) Issa, przewartościowanie wartości ;). Paradygmat pękł i dwa nowe przez pantofelkowy podział powstały :)

zgłoś |

issa,  

jeśli tylko, buziaki i dla Ciebie :)

zgłoś |

issa,  

Damian, ech, no, jeśli chodzi o poznanie i samopoznanie, samą myśl, to to wszystko frapujące jest bardzo. Natomiast czasami jednak wolałoby się mieć przy tym wszystkie synapsy, poza tymi, które są odpowiedzialne za to, że boli :)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

Issa, jakiś bemol Cię obsiadł. Wracam więc do Tezeusza. Czy on był przystojny? :)

zgłoś |

issa,  

:) (to miłe, co próbujesz robić, Damian, jednak wolę się powoli zbierać z tych gościnnych ścian Trumla; zaglądam tu, bo trudno misie odzwyczaić, a wszelkich wstrząsów mam dość już, po kokardki, więc staram się po prostu o łagodność wobec siebie, stopniowe odłączenie, oswajanie z myślą, zamiast odrąbywania: jakiegoś klik i bach. Bo i po co mam rąbać, kiedy mogę inaczej. Zatem, snickam. Dobranoc, Damianie :)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

'Gdziekolwiek będziesz, cokolwiek się stanie ...' na Twoje dobranoc zanucę ;)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

Przejścia łagodne bo klikanie gwałtowne ma coś z gilotyny. Nie odrasta szybko co potrzebuje czasu by stać się czym jest właśnie teraz ;)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

Jakaś techniczna nowość na Trumlu. Wygląda na to że jestem na stałe zalogowany gdy odczytuję z telefonu. Mniej logowania ale też mylna informacja o mojej obecności tutaj :) ale i tak z telefonu to tak mało jest widać.

zgłoś |

Ananke,  

ooo wreszcie Twoja praca :)) już myślałam, że zawiesiłeś aparat na kołku ;)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

Nie prowokuj, Księżniczko, bo kąsam, bo gryzę ;) i tak sobie myślę czasem że co zechcesz to się stanie ;). No może nie wszystko bo tylu mam teraz przyjaciół na forum że muszę nadmiar wszystkich mych uczuć równiutko obdzielić :). Jednakże za Twoje myśli drapieżnie odważne dam Ci poziomkę na biszkopciku w śmietanie :)

zgłoś |

Ananke,  

hehe toż ja pokojowo nastawiona jestem jak mało kiedy :)))) Toż gadam, że mi brakuje prac Damianowych, wyglądam, nareszcie patrzę - jest Ci ona :) jest :) no to wyrażam całą sobą swoją radość :))))

zgłoś |

Damian Paradoks,  

Jesteś miłym powodem bym wlepił jakiegoś naleśnika z Bretagne lub ostrygę z Bassin d'Arcachon, Ananke :) To fakt że mogę wyglądać na pomruczydło gdy przez jakiś czas ani widu ani słychu ;). Czasem napiszę słów parę bo lubię odczuć reakcję na słowo. Dla mnie to jest dopełnieniem tego co odczytuję i odbieram od przyjaciół artystów z forum. Czasem też i 'wrogów' ;)

zgłoś |

Ananke,  

:)) jakie tam pomruczydło, daleko Ci do pomruczydła

zgłoś |

Damian Paradoks,  

wahadłem być nie chcę a tak uwielbiałem huśtawki w dziciństwie, Ananke. Pomruczę czasem by poprzez kontrast uśmiech miał gębulę słońca ;)

zgłoś |

Ananke,  

:)) a mruczaj sobie :*

zgłoś |

doremi,  

też "wyglądałam" Twoich zdjęć Damianie :)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

Myśli czasem da się kontrolować, Doremi. Oka nie bo ono sobie widzi i ociera się powłóczyście o cokolwiek i dopiero potem my widzimy ;) a przechodzę czasem obok tego domku 'do mi si la do re' (domicile adoré), który przywołuje mi z pamięci wspólne rozmowy pod Twoimi tekstami i obrazkami :)

zgłoś |

doremi,  

ułożę... po swojemu, w prosty trochę toporny sposób...piosenkę o domu rybaka... domu z duszą :)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

Dobrze się składa, Doremi. Jestem słuchowcem :)

zgłoś |

Jerzy Woliński,  

leciutko na palcach , nie tylko do walca :)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

Jak zgrabnie w słowa ułożone, Jerzy :). Chyba jesteś muzykiem :)

zgłoś |

turkus,  

lekkość, gracja, liryzm, wzniosłość i ciepło tu mieszka :)

zgłoś |

Damian Paradoks,  

:) Turkus, nie zapomnę. Cieszy mnie oczywiście :)

zgłoś |


pozostałe pocztówki: il a dit que ..., parfums du jardin - zapachy ogrodu, Panicaut maritime - Mikołajek nadmorski, Respiration - Oddech, non loin de Biscaya - niedaleko od Biscaya, l'univers se tait depuis sa naissance - świat milczy od momentu stworzenia, la courbe aléatoire - krzywa losowa, iris nuancé - tęczówka z podcieniami, un petit cri de la modestie - zew skromności, sans désespoir - bez rozpaczania, tant attendu - tak oczekiwany, une petite flamme - płomyk, Le Grand Éleveur - Wielki Hodowca, s'accrocher au néant - zahaczyć się o przestrzeń, enfuie dans la dune - zawoalowana w wydmie, reveil - przebudzenie, le monde du petit - świat oczami dziecka, et si c’était vrai - gdyby to było prawdą, étreintes de la Lune - w objęciach Księżyca, retour - powrót, Vilanella sans canne - Vilanella bez laski, tes pensées - twoje myśli, la vague - fala, imagination en couleur, le tiroir - szuflada, rose de sable - róża pustyni, les espérances, recto verso, le père - ojciec, ici on danse, événement - wydarzenie, un petit grain de sable - ziarenko piasku, pieds nus - bose nóżki, le tonneau - beczka, papillon de nuit - ćma, la cabane du pêcheur (Francis Cabrel) - chata rybaka, dans mes rêves - w mych snach, le temps noyé - czas zatopiony, extase du dimanche, caverne du philosophe - pieczara filozofa, murmures nostalgiques - nostalgiczne szmery, le wharf - molo, relief, que sera sera, en attente du lendemain - w oczekiwaniu na jutro, Fata Morgana, conscience du temps - świadomość czasu, le poids de l'amour - waga miłości, soldat - szeregowiec, suivez votre matelot Madame (za majtkiem proszę Pani), ma petite sœur (siostrzyczka), le pas d'un verre, pieds dans l’eau, l’acte de regarder modifie l’objet observé ..(alt art), trésor d’imagination, chimère d'été, cuvette des poètes, symétrie retrouvée, une volupté des seins - piersi uwolnione, chant des cathédrales - arie katedralne, innocence des symptômes - niewinność zwiastunów, une téléologie d'escargot, portrait sans couleurs, passages imperceptibles - subtelne przejścia, la course des lapins - wyścig królików, le retour des couleurs - powrót kolorów, par un petit trou du voyeur - przez dziurkę od klucza, les choses de la vie - okruchy życia, le soleil moqueur - słońce kpiarz, un flocon de neige rêveur - płatek śniegu marzyciel, une disparition - zniknięcie, la folie du blanc - białe szaleństwo, j'aime quand c'est juste comme ça - lubię bardzo gdy jest właśnie tak, la tyrannie du temps - tyrania czasu, echem i marzeniem, la lumière, avec grand-mère - z babcią, les rêveuses d'Annecy - marzycielki z Annecy, pont des amours à Annecy - most kochanków w Annecy, sous l'impulsion du moment, le chat de toit - kot dachowiec, rien ne s'arrête - w ciągłym ruchu, respect de la profession - z szacunkiem dla profesji, l'incertitude - niepewność, un guide - przewodnik, cadeau de Noël - prezent pod choinkę, le quotidien - codzienność, kanon, tes jambes - twoje nogi, les visages - twarze, dalimeryk, liberté, le galop, un ami, insaisissables - nieuchwytne, le monde à l'envers - świat do góry nogami, une intimité perdue - utracona intymność, le jour se lève - dzień wstaje, les enfants de l'univers - dzieci wszechświata, en compagnie des graines de sable - w gronie ziaren piasku, une pensée qui nous laisse perplexe - myśl która wprawia nas w zakłopotanie, si tu peux - jeśli możesz, ta couleur de mes yeux, résidus des pensées - myśli okruchy, enchevêtrement - zaplątanie, perpetuum mobile, éternel adieu - wieczne adieu, la toile de vie - sieć życia, péripéties des souvenirs, wyśnione turkusowym atramentem - la fleur de marguerite, queue-de-lièvre - dmuszek, chapeau bas! - brawo!, addition - rachunek, une vague de rêve - fala marzeń, une petite lettre - liścik, un petit déjeuner d'automne - jesienne śniadanie, à défaut de différence - gdy różnic zabrakło, les marées sans répit - przypływy bez wytchnienia, les choix qui font la différence - wybory które się liczą, passion d'amour, se perdre - zagubić się, une sortie en ville - wychodne do miasta, la fleur de marguerite, la vie sans chapeau - życie bez kapelusza, coccinelle boulangère - piekarka biedronka, tourner la page - obrócić stronę, le pourquoi caché en moi - ukryte we mnie 'dlaczego', une pensée du rameur - myśl wioślarza, esclave des sentiments - niewolnik uczuć, domino des bateaux - domino łódek, sois de retour parmi nous - wróć do nas (ku pamięci jednego z tych który pozostał), désespoir du coquelicot - czarny mak, les mondes parallèles - światy równoległe, une étoile filante - gwiazda spadająca, état d'âme - rozdarcie, une matinée - ranek, compte à rebours - odliczanie, inassouvissement, un zeste de sourire, świątkowanie, la queue du chat, les contes de fées, uwierzyłam, zaduszki codzienne, de Baltique à l'Atlantique, voyage, une métaphore oubliée, mój anioł i brak wiary, robinet de vie - kurek życia, wiejski most (dla Emmy),
 

Ostatnie komentarze:

Regulamin | Polityka prywatności | Kontakt

Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.


kontakt z redakcją






Zgłoś nadużycie

W pierwszej kolejności proszę rozważyć możliwość zablokowania konkretnego użytkownika za pomocą ikony ,
szczególnie w przypadku subiektywnej oceny sytuacji. Blokada dotyczyć będzie jedynie komentarzy pod własnymi pracami.
Globalne zgłoszenie uwzględniane będzie jedynie w przypadku oczywistego naruszenia regulaminu lub prawa,
o czym będzie decydowała administracja, bez konieczności informowania o swojej decyzji.

Opcja dostępna tylko dla użytkowników zalogowanych. zarejestruj się

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1