Latest items:

Poetry

	Florian Konrad
	PROFILE About me Friends (1) Books (14) Poetry (511) Prose (226) Photography (279) Graphics (73) Video poems (5) Diary (9)

latest best rating most commented

Florian Konrad, 23 august 2016

Recykling er

jeśli przejrzysz moje albumy ze zdjęciami
z dzieciństwa, które w znacznej mierze przypadało
na lata dziewięćdziesiąte
(ubiegłe milenium -jak to patetycznie brzmi!)

na pewno rzuci ci się w oczy jedna fotka:
kajtek stoi przed czymś wrosłym w drzwi
huba -nie huba? nowotwór złośliwy szkła?

trzy tygodnie szatkowałem gazety, by stworzyć
kolaż kolaży. każdą napotkaną głową z papieru
-pod gilotynę. spadały łby praszczurów celebrytek
(niektóre nadal niepomarszczone
choć straciły przez to mowę)

zapomniane aktorzyce z przedniojęzykowym ł
(na kartach i tak nie było słychać)
szły dumnie na szafot

i doklejałem każdą do przeczepionego
między klamką a zawiasem plakatu
Kelly Family czy podobnie syfnej kapelki

niskobudżetowy cosplay- rudzielce zmieniły
się w bożków o dziesiątkach twarzy
... w ogień, gdy ulep przestał mi się podobać

epifania- tyle małych, większych, całkiem dużych oczek
otwiera się ciągle w fajerkach

rzęsy, liście, zeschnięta jesień sprzed dwóch dekad
-całkiem ładna ikona

number of comments: 1 | rating: 1 | detail

Florian Konrad, 21 august 2016

Dżojsticzek do sterowania rzeczywistością

dziś był tu mężczyzna. hetero- nim
gorzki niczym zbyt szybkie opamiętanie się
zanim człek zdążył zażyć coś psychoaktywnego
wzniecić wojnę, ogieniek w drugim końcu pokoju

taki pan o głosie jak woda święcona
chcesz umyć stopy
nie spostrzegasz się kiedy zaczynasz tonąć
ciemno na dnie i do domu daleko

jutro przyjdzie panna. kompletnie pusta
cisza w niej. to jakby opiewać kamień, roślinę
pomijając milczeniem rzeczy najważniejsze
(koszula, serial, bilet miesięczny)

oboje wpełzną mi pod prześcieradło
owiną się sprężynami wersalki

cicho, teraz odpaliłem strzelankę
najsłynniejszy z rozbitych samolotów
jeszcze krąży pod sufitem
szumią pikselowe brzózki
niedługo wezmę na cel

rozszerzony real: z ekranu leje się kranówa
ściek LCD

w nas, obok, w patosie i martyrologii
toczącej mój każdy- a przynajmniej co drugi- sen
kryje się chęć ścięcia drzewa
oplucia pamiątkowej tabliczki

bywam jak ten mężczyzna, jego brzydka laska
ludzik z zaciśniętymi piąstkami
wygrażający z okna żołnierzom na defiladzie

number of comments: 9 | rating: 5 | detail

Florian Konrad, 19 august 2016

Ktenidia

nasze byłe, przyszywane żony
pysznią się jakby przewodniczyły Trybunałom Stanu
inne- są prezeskami dużej partii politycznej
(śrubokręt i wytrych w nazwie)

kolejne- mają imiona po szlachetnym mędrcu
którego zadusił nadmiar wiedzy
i zgłupiał do reszty

kobiety przemijające, niemodne
o ciałach powiększonych przez okrutne
działanie moli (zmieści się pół dłoni
i bochenek razowca)

uważają się za damy. dworu i do towarzystwa
stoją uwieszone u sztachet
(łopuch głaszcze słoje
z dawno zaschniętą żywicą)

przez inną wieś ciągną się korowody panien. każda
chciałaby być narzeczoną. niestety- zbyt ciasne
kółko. za tłuste palce

my, ciągle kawalerowie
grosiwo z odzysku
oddychamy płytko. jak to mięczaki

number of comments: 1 | rating: 1 | detail

Florian Konrad, 18 august 2016

Delikt

ja Ci wybaczam maszynerio ciemna
ja Twoje dzieci usynowię w cieniu,
Wincenty Różański ,,***"

wieczór, dość spóźniony. pomyte podłogi
sen- daleko. pod powiekami ptak z ciasta
płaski, jakby kto rozdeptał
(nie chodziłem po niebie od czasu ostatniego upadku
zatem- kto inny rozkwasił)

depreszka. nachodzi ochota na krzyk bez powodu
zdarcie się we wrzasku. aż do skorupy

kasuję zdjęcia. gruboziarnisty piasek
wsypuje się do pamięci aparatu

może zaraz odpadnę od kości
zabawnie by to wyglądało:
czerniawy duch wbity w ścianę
łóżko pokryte mgłą

myślę że nie ma sensu pisać listu
pierwszym adresatem byłby prokurator
albo policjant

poza tym to nieco samolubne
takie tłumaczenie się, jak pierwszak który
podstawił koledze nogę. lepiej- na kłódki

sikorka zrywa się do lotu
zamknięte okno

number of comments: 2 | rating: 4 | detail

Florian Konrad, 16 august 2016

Agregacja

pewnostki:
dziewczyna ze Znów, samopowtarzalna
z koszmaru w koszmar

w innych
dzieciaki stacjonarne, nieprzenośne
bez choćby najmniejszych kółek

potomstwo rozgotowane na parze
szare myszolstwa zaczytane w pamiętnikach
wielobarwnych ptaków
mikrzy marzyciele w wiecznej pogoni za jawą
(nie wiedzą, głupcy, że dla nich
to tyle co śmierć)

wreszcie: zła myśl:
jeśli znów będę prowadzić po pijaku
przejadę każdego policjanta
który będzie chciał mnie zatrzymać

(jeśli iść do więzienia- to w ostrogach
z podniesioną głową
nigdy rakiem)

tych osób, wizji jestem pewien
nie da rady się wyrzec

number of comments: 3 | rating: 5 | detail

Florian Konrad, 12 august 2016

Woreczek ciem

przewłaszcz mnie. na rzecz kogokolwiek
sztuczniak w kagańcu i bezmarkowych ciuchach
chętnie da się zamknąć w puszce

aferangilaterriw ankanaginite
- szepczę po wczesnodziecinnemu
(reszta slangu niedopracowana
znaczenie ocalałych słów- zmienne)

nocami odławiam perseidy, płowe motylki
osobowiść na żyłce. gdy urwie się
odlecę na podkradzionych skrzydłach

w brzuchu- chamara. mówi się
że to objawy zakochania. wolność we mnie
bezczelna i pełna ironii
miesza się z przywiązaniem do...
(znów wstyd przyznać)

oba uczucia- proste i bez przyszłości
coś by się wyznało. choćby nawet tym w środku
(gadaj, gadaj, Flo- i tak nie spełnią)

dzisiejszej nocy- deszcz
kamienie spadające w gniazda

nie zadzieraj głowy

number of comments: 0 | rating: 2 | detail

Florian Konrad, 10 august 2016

Gynoid

to rozpadlina. świeżo upieczeni absolwenci
bitumiki schodzą głęboko, aż po skronie

łatwo się zagnieździć- nie spostrzeżesz
kiedy otoczy cię lepkie
we włosach pojawią się kwiatki

bąbelki suną po cienkim sznurku
za nimi- światłocień, przezroczysty amulet
(przybiera różne kształty- zwierzęcia, lampy
bywa też samochodem i książką)

rankiem chłopcy wydostają się z niej
ruchem konika szachowego. ze snu w sen

odchodzą jaśniejsi, bez swych podręczników
napisanych smołą i żwirem
jednocześnie- pozbawieni złudzeń

a ona- niezmienna. przyjmuje każdego
kto jest wystarczająco ślepy

pozwiedzaj, naiwniaku
przecież to nic nie kosztuje

number of comments: 1 | rating: 1 | detail

Florian Konrad, 5 august 2016

Detalicje

to tekst niealfabetyczny
podpisujący się trzema krzyżykami
(pod jednym śpi drewniany smok
zgadnij pod którym)

czytasz- i widzisz jak na dłoni
że to poezja dotknięta mutyzmem
wycofana z życia

to park kryjący w sobie uroczy cmentarzyk

zdzierasz wierzchnią warstwę granitu i piasku
odsłania się fragment, połyskująca kość
fragmenty łusek

i żar stopiony w strzałkę
wiesz że prowadzi do wewnątrz

fałszywy kierunek
tam tylko drzwi- na głucho
odźwiernego pochowali w zeszłym roku

obiecywał że wróci
z torbą pełną jabłek

number of comments: 1 | rating: 2 | detail

Florian Konrad, 5 august 2016

Macierzyzna

z ziemi florskiej- pod włos!
- mój nocny Stróż szczerzy nie najświeższe zębiska

a jakbyś przyciął pióra
poglądy- koniecznie w wybielacz
podleczył wyznanie(za bardzo zawiewa wonią blachy!)?
- pytam gościa z szyb i luster

może zawołać go/ ich/ nas
owinąć mapą i poczęstować
pseudochińską zupką z folii

niech znają miejsce w szeregu, zapamiętają
trasę zawodów (no dobrze- ucieczki
przed Gwardią Szwajcarską)

może uda się zająć któreś z pierwszych miejsc

e, jednak znielubiłem tych ja- ludków
odkąd przyłapałem jednego w szpilkach
z harlequinem w dłoni
-gardzi mi się, podśmiechuje
leciutko

number of comments: 1 | rating: 2 | detail

Florian Konrad, 5 august 2016

Flornit

w czasach rozkwitu rzadko zapinano nas pod szyję
praca była groźną używką
pycha- w dobrym tonie

uważaliśmy się za ćwierćcarewiczów (feldszczeniactwo!)
mediatorów w odwiecznym sporze
pomiędzy kruchtą a piwniczką
(poczekaj aż pękną, okaże się że w niepoświęconym
winie było więcej veritasu)

a potem rozpylono sen, zza niedokończonych
lasów dała się słyszeć melodia
(techno? dancehall?)

idziemy tak, drapiąc słowa piosenek
(czerwone flaki na Monte Cassino
- chłopaki
przyszłam na świat po to, aby kochać cienie
-laski)

weselicho się rozkręca, a my- w rozklekotanych halówkach
brzuchy z głodu- jak bębny pralek
franie wypełnione żwirem

bzdurzymy o dziewczynie, co to na rauszu
upadła na podłogę. twarz wrosła w dechy

zaraz przyplatał się pop czy pastor, oprawiono
głowę nieszczęśnicy w ramy
i wisi w jakiejś cerkwi, czy zborze
poczerniała od kopcących świec

upragniona biesiada- coraz dalej. państwo młodzi
pewnie doczekali się wnuków

oplatamy nowe historie, kaleczą się usta
nie rozdziobią nas pawie, nie rozwloką brony

na ikonie
krzywi się przedwcześnie postarzała buzia