Najnowsze prace:

Poezja

	Kasiaballou vel Taki Tytoń
	PROFIL O autorze Przyjaciele (23) Poezja (99) Proza (16) Fotografia (10) Dziennik (13)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Kasiaballou vel Taki Tytoń, 18 sierpnia 2014

malowane okiennice (III) - próba pH

przed lustrem jak nad niesforną rzeką
kotwiczysz z przekonaniem a nawet upewniasz
że nie przegląda się dwa razy nie wchodzi
w tę samą kobietę. może przepłynie

niedokonalna niezauważalna
na wzór nurtu wiru albo cienia
gubionego w bezsłoneczne południe.

nie sposób spiąć ostrych krawędzi
przęsłami z nagich ramion kiedy filary
na chwiejnych stopach. strach
przed kamienistym dnem brukowanym
gruntem który uciekając każe biec

w pokutnym kapturze na czole spopielonym
od rozgorączkowanych marzeń spoconych
fantazji.

mojżesz upuścił niejedną tajemnicę potłukł
odpowiedzi i nie wiadomo czym jest ta chemia
wilgotna od kwaśnych czerwieni błękitnych zasad
bo lakmus wskazuje niejednoznacznie
na może

a morze
kocha
my.

liczba komentarzy: 4 | punkty: 8 | szczegóły

Kasiaballou vel Taki Tytoń, 18 sierpnia 2014

malowane okiennice (II) - ze wspomnień doliniary

poczciwy syn brat może nawet mąż
równie szlachetnych kobiet. ciężko przepić do słów
- uszczknęłam paniom z serc zapieprzyłam najlepszego
na roku. bach bach i leżę

pod semaforem stukot
zębów o szyny a przecież tak uważałam
przy skoku. jak odkolorować sińce wytłumaczyć

guzy i pulsowanie za pętelkami szepty szepty
o uwalnianiu słodkiej nuty Flowerbomb. rozchodzi się

o ciebie kiedy dobijasz żeby rozbić
nie tylko moje Etniesy. niczym dróżnik Andrzej
- ten od wsuwania świętych stóp

w trzydziesty szósty numer bezradności i wymachiwania
krzyżem przed pociągami niewiadomych
relacji. to wszystko

przypomina jakieś złodziejskie pieprzenie. zaraz po
zasypiam przy Stachurze. zrywasz się boso
w skubniętych przeze mnie wierszem podarowanych
ostrogach.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 5 | szczegóły

Kasiaballou vel Taki Tytoń, 17 sierpnia 2014

malowane okiennice (I) - z zaplecza Edenu

lewitacja w fazie REM unosi ponad
niedoskonałości. można uchylić lufcik
w chmurach i dostrzec kontrasty; święci pomykają w hawajkach
innym Bóg porozdawał kolorowe skrzydła - pocieszające
że Pe ominęło.

jego nadmiar nadal stoi
nie ogarniając igielnego ani dlaczego dostaję refluks
na widok daszka a'la Stallone i że ciebie też dopadają
mdłości. często zwracamy

zdjęcia korespondencję - słowo. lekko opadam odpadam
ale bezdomny pan Gienek już czeka w asekuracji
żeby mnie pozbierać ze wspomnień
po twoim perłowym uśmiechu. powinno wystarczyć
na mamrota.

Pe w roli Kaszpirowskiego postawił na wodę i wyjebał
barek. już nie kontroluję przerobu
owocowych gumek. udaję ślepą anielicę
żeby wypracować boski kompromis. Pe w roli uzdrowiciela

zapomina wypieprzyć jednej
flaszki a ja się nie doliczam durexu. zrywasz kontakt
z Piekłem w obłokach i odchodzisz - w tej kwiecistej koszuli
przypominasz śniętego A. który się nawrócił na wspomnienie
ile we mnie słodyczy nakładasz na twarz kakao
udając niekumatego Murzyna. trawię
bez zapojki kiedy dajecie
z buta.

liczba komentarzy: 10 | punkty: 9 | szczegóły

Kasiaballou vel Taki Tytoń, 16 sierpnia 2014

Wyprawa

Postanowiłam cię udomowić. Weź moje rękawiczki
zabierz parasol. Zostaniesz osobistym kleptomanem.

Chcę mieć pewność że nie zmarzniesz nie przemokniesz
kiedy postanowię spacer w siebie. Tam jestem
najbardziej wilgotna chłodna bo wymagająca.

Rozpalisz ognisko przez pocieranie. Stara technika
w wydaniu domorosłego skauta. Rozgość się tak
żebym poczuła w sobie obce ciało.

Kiedy wyłonisz z sinusoidy euforie i depresje
urok zsuwanych rękawic porzucanego parasola
zaczniesz mnie rozkradać od początku.

liczba komentarzy: 24 | punkty: 14 | szczegóły

Kasiaballou vel Taki Tytoń, 16 sierpnia 2014

Asekuracja

Okrakiem. Udawaliśmy huzarów - pamiętasz jeszcze
krzesła rżące pod naporem feromonów? A jednak
zdejmujesz mnie tylko przy nowiu a ja udaję taboret. Mówisz
że nie ma się o co oprzeć a przecież staram się
nie być łatwa.

Podsysana między kwadrami dosiadana w kibitkach
pluję milionami hipotetycznych przedłużeń miecza. Nie będzie
z nas warkoczyków z niebieskimi wstążkami chociaż kur zapiał
nieraz.

Mam nadal gładką cerę i brak
widoków na różowego syna. Piotrze
przetoczmy aż po krew.

liczba komentarzy: 31 | punkty: 4 | szczegóły

Kasiaballou vel Taki Tytoń, 15 sierpnia 2014

przystań

wołają góry których razem nie zdobędziemy
więc po co tak krzyczą

przed ścianą puszczy rzucam grzebień
niech zgęstnieje i tak brak w niej ścieżek
do leśniczówki gdzie gajowy potrafił zmieniać
zły poranek w dobrą noc

wiesz; jaskinie zdeflorowane solo nie kryją dziewiczych tajemnic
a morze - ono tylko wzmaga tęsknotę kolumbów
skazanych na bezdomne dryfowanie
papierowymi okręcikami

puszczam jeden wypełniony słowami
może trafi na przypływ osiądzie na stałym lądzie
i opowie jak zawzięcie do ciebie płynął
skrawkiem przemakalnej celulozy

liczba komentarzy: 6 | punkty: 7 | szczegóły

Kasiaballou vel Taki Tytoń, 15 sierpnia 2014

I_za gatki

żar w rąsiach
kołdra namiot
pod świstak
w rzeczpospolitą
zawija bystrzak
ekran przyciemnia
redtube to znista!
głośnik wycisza
kto zacz?

- purysta

poukładana
nawet od środka
tylko po zmroku
pas swój zdejmuje
po knebel sięga
gdy ma być słodka
kto zacz? pierdolec?
no skąd!

- bigotka

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Kasiaballou vel Taki Tytoń, 15 sierpnia 2014

ku Ci pa pa

O poezyjo!
orgii bogdanko ty mi co rano na mleczku warzysz
kluseczki lane pyzy na skwarce ino nie grywasz mi na fujarce
panno siodłata
gęsio zaradna ty południami grzejesz kwaśnicę
placek uprażysz gacie scerujesz
ale nie dajesz chwycić za cyce
damo z lisiczką
a przed zachodem krówki odcedzisz dolejesz grzańca
tylko podpłomyk nieco odstrasza i nogi puchną od skurczu w jajcach
łanio aniele
skarbie na skale czysta i sztywna jak te obrusy
co je krochmalisz egzorcyzmami siarką odymiasz względem pokusy
jesteś mi muzą
ostaniesz weną pokłony rymem u stóp ci mnożę
ale jak będziesz sztukę pierdolić to kwintesencję sąsiadce włożę!

- Bolec Literat -

liczba komentarzy: 23 | punkty: 6 | szczegóły

Kasiaballou vel Taki Tytoń, 14 sierpnia 2014

Spacery

Co mam? Dłonie w kieszeniach
dziury. Nimi nocą wylatują myśli
podobne do nietoperzy.

"Idzie na burzę" mówisz a ja łudzę się
że ta cisza to tylko chwilowe załamanie
pogody. Gwiżdżę łobuzersko zadzieram
daszek.

Zaprzyjaźniony wróbel przysiada
żeby się tylko zesrać i zerwać
do lotu. Zazdroszczę skrzydlatym
lekkiego trawienia.

liczba komentarzy: 20 | punkty: 9 | szczegóły

Kasiaballou vel Taki Tytoń, 14 sierpnia 2014

Ptaszarnia

Jestem dziurawa. Przelatują przeze mnie
jaskółki niezwiastujące wiosny. Sikorki
straszące zimą i gołębie
nieprzynoszące pokoju. Słowa - ptaki
których nie potrafię zatrzymać
w ażurowych wersach. Świergot wróbli. Tylko

pozazdrościć prostolinijnych fraz
o potrzebie przynależności do stada. Wron
krakanie że nie ma takiej dziupli szczeliny
nie ma i uskoku w którym z braku puenty
mógłby się zagnieździć rozkukany podrzutek.