Latest items:

Poetry

	ApisTaur
	PROFILE About me Friends (101) Poetry (276) Prose (4) Photography (10) Graphics (7) Diary (13)

latest best rating most commented

ApisTaur, 28 december 2017

Nieprzebudzenie

nazbyt wiele pytań
tych bez odpowiedzi
jakżeż tutaj zgłebiać
istotę dogmatu
mamy tyle wiary
ile w nas jej siedzi
bo ślepcowi ciężko
poznać kolor kwiatów

number of comments: 7 | rating: 7 | detail

ApisTaur, 23 december 2017

zielona radość nokturn niebieski
uśmiech gasnący smutku ogarkiem
deszcz co się zaczął od jednej łezki
kielich rozkoszy zmieniony w czarkę

pieśń zakończona ledwie skowytem
echo co woła przeszłości echa
udaje zgraną do końca płytę
w niedokonanych pławiąc się grzechach

szczęście dzielimy najmniej na dwoje
wino kwaśnieje pite do lustra
noszę to niczym stalową zbroję
z wierszem którego świadkiem jest pustka

number of comments: 12 | rating: 11 | detail

ApisTaur, 10 december 2017

all inclusive II

ja napawam się murami i asfaltem
zimą w mieście często chodzę po marketach
sypię sól do wanny i mam małą Maltę
a z szamponu patrzy na mnie cud kobieta

czasem ruszę zaszaleję na całego
gdy pilota prywatnego wezmę sobie
przeskakując po kanałach mam to z tego
że poruszam się po calusieńkim globie

ananasa z puszki jakieś winogronka
bo w przecenie były u nas na promocji
a wieczorem małe piwko i golonka
te atrakcje dostarczają mi emocji

number of comments: 18 | rating: 11 | detail

ApisTaur, 9 december 2017

Pieśń zalanego utopca

ze starych beczek rum sobie spijam
razem z neptunem na dnie morza
choć na powierzchni aura nie sprzyja
to nas nie rusza sztormu groza

tu przednim winem nie pogardzimy
które tonęło wraz ze statkiem
władca nie przyznał mi się do winy
musiał pójść na dno jakoś przypadkiem

raz pod sardynkę pijemy sobie
to znów pod jakąś większą rybkę
czasem gdy zimno raczę się grogiem
a tu puchary nie są płytkie

number of comments: 18 | rating: 7 | detail

ApisTaur, 6 december 2017

Danger gender

czy coś w wodzie lub jedzeniu
tak zabija testosteron
toż to poszło w oka mgnieniu
zamiast byków stado cieląt

rozdziamdziane łazi to to
wąskie rurki i kogucik
kręci tyłkiem niczym rotor
czeka by mu wetknąć kluczyk?

miele gębą każdę słową
bardzo miękki jest w nadgarstkach
temperament zgodny z krową
pije likier wprost z naparstka

są też tacy co pakują
nie walizki ale mięśnie
w górnych partiach coś zyskując
w dolnych się niestety wklęśnie

number of comments: 20 | rating: 11 | detail

ApisTaur, 5 december 2017

Old żigolo

no i cóż ja biedny zrobię
skoro taki pomór męstwa
sam wszystkiego nie obrobię
oj zanosi nam się klęska

choćby to co nie na drzewach
ileż można klinem klina
jak to jeden James zaśpiewał
czy ja jakaś love machine

człek ma swoją wytrzymałość
dopalacza se nie kupię
by tak jeszcze młodym grało
ale każdy ma to w dupie

number of comments: 7 | rating: 6 | detail

ApisTaur, 5 december 2017

W progu

cudownie znów ujrzeć twoją postać miła
przytul nie wystarczy ręki wyciągnięcie
nawet gdy cię nie ma wiedz że zawsze byłaś
w sercu i umyśle co zapomnieć nie chce

nie słów mi potrzeba lecz bliskości twojej
która niczym zorza mrok w sercu rozgania
więc gdy jeszcze jesteś to zaraz się boję
że znów się obudzę bez ciebie kochanie

number of comments: 8 | rating: 9 | detail

ApisTaur, 5 december 2017

Pst...

oj zdarzyło się w alkowie
cudowna rozpusta
cóż szczegółów wam nie zdradzę
nie przejdą przez usta

tutaj wyobraźnia dwojga
nie zaznała granic
ależ jaka cisza nocna
ciszę mamy za nic

żadnych masek zakłamanych
tylko prawda naga
powolutku rozbierana
pst za dużo gadam

number of comments: 12 | rating: 7 | detail

ApisTaur, 5 december 2017

Sorry taki mamy...

jesień lubi się stroić w nokturny
chociaż wolałbym ją nagą w słońcu
zaniósłszy taką gdzieś w kąt przytulny
z nią ogień z wodą bym znów połączył

a tu deszcz bije się z parapetem
i grypa drapie w drzwi jak bezpański
dawno wywiało mi stąd kobietę
ten klimat ciężko jest nazwać rajskim

siądą przy sobie bladzi i barwni
by się po chwili za łby pochwycić
bo bladych kolor w spojówki drażni
barwnych zaś bladość bezwstydna brzydzi

number of comments: 16 | rating: 7 | detail

ApisTaur, 3 december 2017

Wiersz napisany na serwetce

drzwi zapraszały mnie do wejścia
chciaż wahałem się z obawą
czy jest sens raz pochwycić wreszcie
co nieustannie umykało

dłoń ranią kolce ciętej róży
którą powitam tu przybyłą
jestem przed czasem mam go dużo
więc trwaj w nadziei moja chwilo

cóż dwie godziny jej wciąż nie ma
szkło bez koniaku pękło właśnie
scena typowa jak z Hoppera
została tylko wyobraźnia

http://www.lepoint.fr/images/2012/10/08/unehopper-697337-jpg_479400_660x281.JPG