Poezja

	Teresa Tomys
	PROFIL O autorze Przyjaciele (38) Forum (2) Książki (4) Poezja (426) Proza (1) Fotografia (134) Grafika (401)

najnowsze najwyżej punktowane najczęściej komentowane

Teresa Tomys, 11 grudnia 2011

Zapomniane

wrócić chcę w rzeczywistość
jak do znanej galerii
może zachwyci raz jeszcze
wzruszy
jednak nie rozpoznaję obrazów
i nie pamiętam dotyku
nic już nie wpiszę do księgi
ale zapytam
wierzysz że sny przywracają pamięć

ja wierzę

liczba komentarzy: 2 | punkty: 5 | szczegóły

Teresa Tomys, 11 grudnia 2011

Zbyt wiele

chciałbyś mówić do mnie palcami
wiem to
twoje rozbiegane źrenice
sieją niepokój

wstrzymuję oddech

by wywinąć się z ramion
zmyślam na poczekaniu sny
w których nie należymy do siebie

tak próbuję oszukać głód
gaszę twoje pragnienie
rozdygotana milknę

liczba komentarzy: 0 | punkty: 3 | szczegóły

Teresa Tomys, 8 grudnia 2011

Z tamtej strony

strumieniami płynie
puka o szyby
dotykam go jest suchy

przezroczyste krople
tańczą na parapetach
zagubione wpadają do rynny

gra swoją melodię
zagląda w szczeliny
dołem płynie jak rzeka
lubię go

deszcz mokry jesienny pan
zanim spadnie tuli się
i na pewno jest chłodny

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Teresa Tomys, 7 grudnia 2011

Jak pergamin

martwa sosno wśród żywych
w niemym krzyku
wyciągasz nagie ramiona

kora twoja
jak arkusze pergaminu
upada lekko z niedowierzaniem

tak pięknie szeleści
gra prawie i jest zapisana
czasem twojego życia.

co z tobą będzie sosno
jesteś taka stara już nie pachniesz
nie szumisz wcale

tylko niestrudzony dzięcioł
wciąż do ciebie wraca
i wystukuje o pień sobie znaną melodię.

liczba komentarzy: 2 | punkty: 3 | szczegóły

Teresa Tomys, 7 grudnia 2011

Codzienność

biorę kromkę chleba
zdaje się mówić
jestem codziennym
wtedy nie wiem czy jestem głodna

powszednim mój lęk
niechciany towarzysz
paraliżuje myśli

dzień po dniu
zwyczajny bez świąt i niedziel
a ja wciąż nie mogę znaleźć odwagi

liczba komentarzy: 1 | punkty: 3 | szczegóły

Teresa Tomys, 7 grudnia 2011

Mój przyjaciel

nie chcę wiele
tylko słów parę z uśmiechem
w moją stronę rzuconych
mów proszę

jednak zostaję sama
bez słowa- wychodzę
donikąd i po nic
przed siebie

może wiatr przyjaciel
zdmuchnie łzy z policzka
krzyk w pół słowa zatrzyma
i na chwilę ze mną usiądzie

potem przeskoczy na drzewo
i rozhuśta gałęzie
ucichnie by za moment
znowu znaleźć się przy mnie

liczba komentarzy: 0 | punkty: 1 | szczegóły

Teresa Tomys, 6 grudnia 2011

Anioły

mówią - niebieski biały
dziecka poety matki
a do mnie przyszedł
anioł stary
rzucił błękitny cień
pod moje nogi
i
poprowadził tam
gdzie ogród zaczarowany
miał takie smutne oczy
płakał
widziałam jego łzy

liczba komentarzy: 3 | punkty: 4 | szczegóły

Teresa Tomys, 6 grudnia 2011

Imago

otul mnie słowem
dokładnie tak
jak nić jedwabiu kokon
i delikatnie
żebym nie chciała
być motylem
dobrze mi z tobą
mów

liczba komentarzy: 6 | punkty: 4 | szczegóły

Teresa Tomys, 6 grudnia 2011

Pozwolisz

ukryć się za koronkowym brzegiem
być koralem pośród piersi
dotykać aksamitu nie wzrokiem
czuć delikatność
rozkołysaną kroplą drążyć upór
a potem
wspominać ciepło zmysłów
i kamienną łzę
w bezruchu na uwięzi pragnień
nasycony czerwienią
trwam

liczba komentarzy: 1 | punkty: 2 | szczegóły

Teresa Tomys, 3 grudnia 2011

Jak zegar

nigdy o nim nie mówię
wciąż mam żal
był taki młody

pamiętam jego martwy uśmiech
białe kalie
i buty wyświecone na glans

może myślał tylko o sobie
nam zostawił smutek
drogę donikąd

walący się dom
i zegar
ale on jak serce ojca
też przestał bić