Latest items:

Poetry

	rafa grabiec
	PROFILE About me Friends (8) Books (1) Poetry (583) Prose (6) Photography (96) Graphics (21) Diary (21)

latest best rating most commented

rafa grabiec, 25 may 2012

imię i nazwisko nieważne

opuściła niejedno ramiączko
zostawiła nie ostatnie łóżko
miała na sobie telewizyjny uśmiech
dwóch synów i wciąż rozmiar 36
głaskała językiem usta
być może kiedyś otarła się o szczęście
była jedną z niewielu które płonęły

teraz zamyka się w okularach przeciwsłonecznych
jak perła chowa się w muszli

number of comments: 7 | rating: 8 | detail

rafa grabiec, 24 may 2012

pacierz (alibi na każdą pogodę grzechu)

świat nigdzie nie zamieszkał
czeka na mglistym peronie aż
bezdomny ojciec wyjdzie z poczekalni
w marynarce grzechu
i zabierze swoje wieki
wieków amen

number of comments: 40 | rating: 13 | detail

rafa grabiec, 23 may 2012

po kilku dniach

nie chcę rozumieć
wystarczy że czuję

sztuka jest ilorazem uniesień

podszedłem do bieli
jak do morza
zanurzyłem się by mnie obmyła

myślenie neutralizuje czas
i jest pierwszym krokiem by go zabić

płynąć w głąb siebie
(Holub też nie wierzył)
w samozbawienie poezji

number of comments: 11 | rating: 14 | detail

rafa grabiec, 22 may 2012

zapomniany

cmentarz to najbezpieczniejsze miasto
gdzie sąsiedzi są cisi
między alejami ciągną się bezkierunkowo

możesz usiąść na ławce i nie myśleć o przyszłości
kiedy jej nie ma
słuchasz rozmów zniczy

wszedłem na wzgórze o zmroku
unosił się dym dusz
nad drzewami najprawdopodobniej było niebo
ale tego nie mogłem być pewny

number of comments: 7 | rating: 10 | detail

rafa grabiec, 21 may 2012

w ogrodzie

nie zakochuj się w córce botanika
to zbyt ryzykowne odkrywanie gatunków

zimą ogród japoński stygnie
zaczynasz się zastanawiać nad kolorem wiśni
termometr wskazuje zakończenie cyklu

ona jest niegotowa
by przycinać kwiatom słońce
ona jeszcze nie wie że
promienie zmarzły

może dojrzeje do wczesnej wiosny
nim słowa zakwitną samotnością

number of comments: 3 | rating: 8 | detail

rafa grabiec, 19 may 2012

miłość zanurzona w promieniach uv

słońce jest dla ziemi
nie dla opalenizny

więc zachowuj się cicho
przez resztę nocy
będą spadać gwiazdy

number of comments: 0 | rating: 4 | detail

rafa grabiec, 18 may 2012

przedwczorajszy

tam gdzie słowo wyrosło jabłkiem
zaczęli się ludzie
korzeniami ranili kontynenty
i kamienowali usta światłu

kochankowie jak dzikie konie
biegli korytarzem wyjątków
przepaść oceanów krzyczała ciężko
po porodzie wyrosły im skrzydła

niebo nie miało gdzie spaść
ułożyli je na kolanach i przykryli kwiatami
które równie szybko zasnęły

zawsze chciałem zobaczyć polującego lwa
pomyślałem o panu od początku
gdy oni dla niego wybudowali miasta
nic co później nie miało już sensu

number of comments: 11 | rating: 11 | detail

rafa grabiec, 17 may 2012

problematyczny

przeżyłem wstrząsy
sejsmiczne ruchy twarzy
kobiety rodzą płacz z łatwością procy

wiatr przysiadł na liściach
jak słowa na ustach
mówią niedokończone przepowiednie

czerń i biel jak siostry między gałęziami
czas jest przepaścią
nim pomyślisz o sobie użyj wyobraźni
a spoufalisz się z korą jabłoni

number of comments: 3 | rating: 10 | detail

rafa grabiec, 15 may 2012

topografia

dzieci interpretują ziemię w sposób płaski
(i mają podstawy by tak sądzić)

jest ociec jest matka i jest stół
droga do szkoły zaczyna się od założenia butów

number of comments: 1 | rating: 5 | detail

rafa grabiec, 13 may 2012

thunderclap

powietrze ziemia
powietrze
Berlin
nieochrzczone centrum świata

syreny alarmowe
fabryka części do samolotów
kiedy będzie koniec kiedy
niebo będzie czyste

uciekamy teraz
uciekamy
i nigdy więcej nie zapomnimy

tego dnia
użyźnianie ziemi
gruz i portmonetka dziewczynki
nie ma nikogo oprócz ciszy

zbieramy ruiny ciał
zbieramy resztki rowerów

granica pęka też w Tokio
jeśli zapomniałeś Drezno
podnieś kamień
niemoralnie